വസുന്ധര എന്റെ അമ്മ

“എന്നാ നീ തന്നെ ചൂസ് ചെയ്യ്,”

വിനായക് അതിൽ നിന്ന് അൽപ്പ സമയം പരതിയതിന് ശേഷം മുഗൾപേൾ ജോഡി കമ്മലെടുത്തു.

“ഓഹ്!”

വസുന്ധര അദ്‌ഭുതപ്പെട്ടു.

“നീയെന്താ കഴിഞ്ഞ ജന്മം വല്ല രാജകുമാരീം ആയിരുന്നോ? അതോ വല്ല സ്വർണ്ണപ്പണിക്കാരനുമായിരുന്നോ?”

അവൾ ചോദിച്ചു.

“നല്ല ഓർണമെന്റ്റ്സ് സെൻസ് ഉണ്ടല്ലോ,”

അവൾ അത് വാങ്ങാൻ തുങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ വിലക്കി.
എന്നിട്ട് അവൻ തന്നെ അവൾക്കത് കാതിലിട്ടു കൊടുത്തു.

“താഴെ വീണുപോകാത്തൊന്നുമില്ലല്ലോ വിനൂ,”

കാതിൽ പിടിച്ച് ഉറപ്പ് വരുത്തി വസുന്ധര ചോദിച്ചു.

“ടൊർണാഡോ വന്നാൽ പോലും പോകില്ല,”

അവൻ പറഞ്ഞു.

“ആ ബർമീസ് ഡിസൈൻ പാദസരം ഊരിവെക്ക് മമ്മി,”

അവളുടെ പാദങ്ങളിലേക്ക് നോക്കി അവൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

“അതെന്തിനാ?”

വിസമ്മതത്തോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി.
എന്നിട്ട് അവൾ പാദങ്ങൾ ഉയർത്തി പാദസരങ്ങളുടെ ഭംഗി നോക്കി.

“ഓഹ്! മമ്മി!”

അവൻ നെറ്റിയിലടിച്ചു.

“ഒരു കുന്തോം അറിയില്ല…ഈ റെഡ് ടോപ്പും വൈറ്റ് പാന്റ്റ്സും ശരീരത്ത് ഉള്ളപ്പോൾ പാദങ്ങളിൽ വേണ്ടത് ട്രഡീഷണൽ മീനാക്കാരി പാദസരമാണ് മമ്മി,”

അത് പറഞ്ഞ് അവൻ പെട്ടിയിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു പാദസരമെടുത്തു.

“ആ കാലു രണ്ടും എന്റെ മടീലോട്ട് വെച്ചേ,”

വിനായക് പറഞ്ഞു.

വസുന്ധര പാദങ്ങളുയർത്തി അവന്റെ മടിയിൽ വെച്ചു.

ആദ്യമവൻ പാദങ്ങളിൽക്കിടന്ന പാദസരങ്ങളഴിച്ച് മാറ്റി.

പിന്നെ മീനാക്കാരി സ്വർണ്ണപ്പാദസരങ്ങളണിയിച്ചു.

“ഇപ്പൊ ഒന്ന് നോക്ക് മഹാറാണി!”

പാദങ്ങളിലേക്ക് ഇഷ്ടത്തോടെ നോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു.

“ഇപ്പ കണ്ടാൽ പറന്ന് വരും ഏത് സുൽത്താനും…”

എന്നിട്ട് അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.

“കൊത്തിക്കൊണ്ട് പോകാൻ! ഈ മൊതലിനെ!”

പെട്ടെന്നാണ് അവൻ മേശപ്പുറത്ത് ഊരിവെച്ച വസുന്ധരയുടെ പാന്റീസ് കാണുന്നത്.
അവനത് കയ്യിലെടുത്തു.

“ഇത് മമ്മീടെ അല്ലെ?”

“കണ്ടാൽ അറിഞ്ഞുകൂടേ?”

“എന്റെ അണ്ടർവെയർ നനഞ്ഞിരിക്കുന്നത് കണ്ട് കളിയാക്കിയ ആളല്ലേ?”

അവൻ അത് അവളുടെ കണ്ണുകൾക്ക് നേരെ ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ഇത് പിന്നെ എന്താ?”

ക്രൊച്ച് ഏരിയയിലെ നനവിൽ വിരലമർത്തി അവൻ ചോദിച്ചു.

“ശ്ശ്യീ!”

അവൾ പെട്ടെന്ന് ആ പാന്റീസ് അവന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും പിടിച്ചു വാങ്ങി.

“ഹ്മ്മ്..മനസ്സിലായി …”

അവൻ അവളുടെ നേരെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

“മമ്മിക്ക് മനസ്സിൽ ഒരേ വിചാരമേയുള്ളൂ. കാമുകൻ! അതാ ഷെഡ്‌ഡി ഒക്കെ എപ്പഴും ഇങ്ങനെ കുതിർന്നിരിക്കുന്നെ!”

വിനായക് വിരൽ മണത്തു.

“ശ്ശ്യീ! ഈ ചെറുക്കൻ!”

അവൾ അവന്റെ തോളിൽ അടിച്ചു.

“എന്തിനാ അത് മണത്ത് നോക്കണേ? വൃത്തിയില്ലാത്തവൻ!”

“ആഹാ…!”
മണമാസ്വദിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.

“ഇതുപോലെയൊക്കെ മണം ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്തിനാ സുന്ദരി നിന്റെ മോന് വൃത്തി?”

“സുന്ദരി!”

അവൾ ചൊടിച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു.

“ടൈം പോകുന്നു! വേം വാ,”

“ശരി!”

അവനും എഴുന്നേറ്റു.

മമ്മീടെ മാരത്തോൺ മേക്കപ്പ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് ഇനി താമസമില്ല. വാ പോകാം,”
***************************

ക്വീൻസ് മാളിൽ ടീ ഷർട്ടുകളുടെ സെക്ഷനിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ വിനായക് വസുന്ധരയുടെ തോളിൽ തോണ്ടി.

“എന്താ?”

റിങ് ബാറിൽ നിന്നും പ്യൂമ ബ്രാൻഡിന്റെ ടീ ഷർട്ട് എടുത്തുകൊണ്ട് വസുന്ധര അവനെ നോക്കി.

വിനായക് വാതിലിനപ്പുറത്ത് വിശാലമായ ഇടനാഴികയിൽ ആൾക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് കണ്ണുകൾ കാണിച്ചു.

അങ്ങോട്ട് നോക്കിയ വസുന്ധരയുടെ നീൾ മിഴികൾ തിളങ്ങി.

കവിളുകൾ തുടിച്ചു.

മാറിടം തരിച്ചു.

“പ്രമോദ്!”

അവൾ പതിയെ ഉരുവിട്ടു.

“ചെല്ല് മമ്മി…”

അവൻ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു.

“വേണ്ട…”

അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ഉള്ളത് കൊണ്ടാണോ?”

അവൻ ചോദിച്ചു.

അവൾ അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.

“പോടാ, അങ്ങനെ ഒന്നും പറയാതെ,”

“വാ മമ്മി,”

അവൻ അവളെ പിടിച്ച് വലിച്ചു.

“ആളെ ഒന്നെടുത്ത് കാണാല്ലോ,”

അവൾ അവന്റെ പിന്നാലെ ചെന്നു.

വെളിയിൽ ഇടനാഴിയിൽ പ്രമോദ് പൊതുവാൾ ചിലരോട് വർത്തമാനം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു.

പെട്ടെന്ന് അയാൾ അവളെ കണ്ടു.
പുഞ്ചിരിച്ചു.

വസുന്ധരയും വിനായകും അയാളുടെ അടുത്തെത്തി.

“എന്താ ഇവിടെ?”

വസുന്ധര ചോദിച്ചു.

“ഞാനിതിന്റെ എം ഡിയെ കാണാൻ വന്നതാ,”

ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പ്രമോദ് പറഞ്ഞു.

വിനായക് അയാളെ നോക്കി.

മൊബൈലിൽ കണ്ടതിനേക്കാളും കേമൻ.
സ്മാർട്ട്.
സുന്ദരൻ.

“ഇത് ..ഇതാണോ വിനായക്?”

അയാൾ ചോദിച്ചു.

“ഹ്മ്മ് …”

വസുന്ധര അഭിമാനത്തോടെ പറഞ്ഞു.

“അതെ …വിനായക്. എന്റെ മോൻ …ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട്!”

വസുന്ധര അയാളുടെ തൊട്ടടുത്ത് നിൽക്കുന്നവരെ നോക്കി.

“ഇത് ജോൺസൺ,”

അവളുടെ ഭാവം കണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു.

“ഹലോ..”

ജോൺസൺ അവളെ അഭിവാദ്യം ചെയ്തു.

“ഹായ്..”

അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഇത് മാർട്ടിൻ…”

തന്റെ ഇടത് വശത്ത് നിന്നയാളെ നോക്കി പ്രമോദ് പറഞ്ഞു.

“ഹലോ,”

മാർട്ടിൻ പറഞ്ഞു.

“ഹായ്!”

“ഇതെന്റെ ഫ്രണ്ട് വസുന്ധര …ഇത് വസുന്ധരയുടെ മകൻ വിനായക്,”

പ്രമോദ് കൂട്ടുകാരോട് പറഞ്ഞു.

“കമോൺ, വാ,”

അയാൾ അടുത്ത കണ്ട ഒരു പോഷ് റെസ്റ്റോറൻറ്റിലേക്ക് കൈ കാണിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“അയ്യോ,പ്രമോദ് ഞങ്ങടെ ഷോപ്പിംഗ് ഒന്നുമായില്ലല്ലോ,”

പുഞ്ചിരിയോടെയെങ്കിലും വിസമ്മതിച്ചു കൊണ്ട് വസുന്ധര പറഞ്ഞു.

“അത് സാരമില്ല,”

അയാൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“ഇവിടെയല്ലേ? അധികം ദൂരമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ,”

വസുന്ധരയുടെ മുഖത്ത് അതുവരെ കാണാത്ത ഒരു സന്തോഷം വിനായക് കണ്ടു.
അത് അവനൂഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.
അപ്പോൾ അവളെ അയാളോടൊപ്പം തനിച്ചുവിടാൻ അവൻ തീരുമാനിച്ചു.
അയാളെകണ്ടുക്കഴിഞ്ഞപ്പോഴുള്ള അവളുടെ ശരീരഭാഷയിൽ നിന്ന് അയാളോട് ചേരുവാൻ അവനെത്രമാത്രം ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് അനുമാനിക്കാൻ വിനായകിന് കഴിഞ്ഞു.

തന്റെ മമ്മിയാണ്.

അതിലുപരി തന്റെ ഏറ്റവുമടുത്ത സുഹൃത്തും.

അതൊക്കെ ശരി!

പക്ഷെ ആത്യന്തികമായി അവൾ ഒരുസ്ത്രീയാണ്‌.

യൗവ്വനത്തിന്റെ ആസക്തിയും കാമവും പുരുഷശരീരത്തിന്റെ കുതിപ്പും തുടുപ്പും സ്വന്തം ദേഹതിന്റെ മൃദുലതയിൽ അടിപ്പെടുത്താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന പച്ചയായ പെണ്ണ്!

“”പ്രമോദേ, നിങ്ങള് എന്നാൽ റെസ്റ്റോറൻറ്റിലേക്ക് പൊക്കോ,”

വസുന്ധരയെയും പ്രമോദിനെയുംമാറിമാറി നോക്കി മാർട്ടിൻ പറഞ്ഞു.

“ഞങ്ങൾക്ക് അൽപ്പം തിരക്കുണ്ട്.പിന്നെ കാണാം,”

“ശരി,”

എൻട്രൻസിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ സുഹൃത്തുക്കളുടെ നേരെ കൈവീശിക്കാണിച്ചു കൊണ്ട് പ്രമോദ് പറഞ്ഞു.

അവർ മൂവരും റെസ്റ്റോറൻറ്റിലേക്ക് കയറി.

ഒരു കോർണർ ടേബിൾ തെരഞ്ഞെടുത്തു.

വിനായക് വസുന്ധരയെ നോക്കി.

സ്വപ്നലോകത്ത് എത്തിപ്പെട്ട ഭാവമാണവൾക്ക്.

എന്തൊരു മയക്കമാണവളുടെ കണ്ണുകൾക്ക്!

അതിൽ നിന്നും മനസ്സിലാക്കാം എത്രമാത്രം അവൾ അവനെ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന്!

ചിലപ്പോൾ അവസാനം കണ്ടുമുട്ടിയിട്ട് ആഴ്ച്ചകൾ തന്നെയായിക്കാണണം.

പെട്ടെന്നവൻ എഴുന്നേറ്റു.

“എന്താ വിനൂ?”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *