അവളുടെ ഓരോ വാക്കും അവനെ വല്ലാതെ പരവശനാക്കി.
അവന്റെ കൈയ്യുടെ വേഗത കൂടി.
“നീയവിടെ തൊടങ്ങി, ല്ലേ…?”
ഫോണിലൂടെ അവന് വിനീതയുടെ സ്വരം കേട്ടു.
“ആം..സഹിക്കണില്ല്യ ചേച്ചി…അതാ…”
“സഹിക്കണ്ട…”
അവളുടെ അമര്ത്തിയ ചിരി.
“ന്തിനാ സഹിക്കണേ? ചെലവ് ഒന്നൂല്ല്യല്ലോ…സുഖിച്ചോ…ഡോര് ഒക്കെ അടയ്ക്കണം ട്ടോ…അമ്മയോ ആരേലും വന്നാ…”
“അമ്മേം അച്ഛനും പൊറത്ത് ഉണ്ട്..ഇരിക്ക്യാ രണ്ടാളും…ചേച്ചി എന്തെടുക്കുവാ…”
“മൊലേമ്മേ തിരുമ്മുണു…”
അത് കേട്ട് കുണ്ണ ഒന്നുകൂടി കമ്പിച്ച് വിറച്ചു.
“ജെയ്സനും ശ്രീധറും വരുണും ഒക്കെ കൊതിക്കണ ആ വലിയ മൊലയാണോ തിരുമ്മണെ?”
ആ ചോദ്യം അവനെ സുഖത്തിന്റെ കൊടുമുടിയില് എത്തിച്ചു.
അങ്ങനെ ചോദിക്കാന് ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നില്ല.
പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് വായില് അത് വന്നു.
എന്തായിരിക്കും ചേച്ചിയുടെ പ്രതികരണം?
അവനില് ആകാംക്ഷയേറി.
“അവര് ചേച്ചീടെ വലിയ മൊല കണ്ട് കൊതിക്കണുണ്ട് ന്ന് കുട്ടന് എങ്ങനെ അറിയാം? പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?”
ആ ചോദ്യം വിവേക് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.
“എപ്പ വന്നാലും ചേച്ചീടെ തടിച്ച മൊലേല് നോക്കണത് കണ്ടിട്ടുണ്ട്, മൂന്നാളും…ഒരു നാണോം ല്ല്യാണ്ട്…അപ്പ അറിയില്ല്യെ?”
“ആം ..അറിയാം…”
“ചേച്ചി കണ്ടിട്ടില്ല്യേ അവര് നോക്കണത്?”
“ഉണ്ട്..ഒരുപാട് തവണ…”
“ഷ്ടാണോ അവര് നോക്കണേ?”
“മോനിഷ്ടാണോ അവര് ചേച്ചീടെ വലിയ മൊല നോക്കണത്?”
“ആം…”
“അതെന്താ?”
ചേച്ചിയുടെ സ്വരത്തില് ഉന്മേഷം കുറഞ്ഞോ?
“ചേച്ചിയെ ആളുകള് കണ്ട് കൊതിക്കണത് അറിയുമ്പോള് ന്താന്ന് അറീല്ല..അതൊരു സുഖമാണ്…”
അത് പറയുമ്പോഴും കുണ്ണ വെട്ടിപ്പിടഞ്ഞു.
പാല് ചീറ്റാന് തുടങ്ങിയതാണ്.
ആ നിമിഷം അവന് കൈ വിട്ടു.
അല്ലെങ്കില് പൂക്കുല പോലെ ചിതറിയേനെ.
അല്പ്പം കഴിഞ്ഞ് തൊടാം.
അല്ലെങ്കില് പെട്ടെന്ന് പോകും.
“ചേച്ചീ…”
“പറ മോനെ…”
“നമ്മള് ഈ ചെയ്യുന്നത് മോശമല്ലേ?”
“നമ്മള് ഒന്നും ചെയ്യണില്ല്യല്ലോ…വര്ത്താനം അല്ലെ ഉള്ളൂ…”
“അപ്പൊ കൊഴപ്പല്ല്യ ല്ലേ?”
“ഇല്ല കുട്ടാ..എന്ത് കൊഴപ്പം…?
അദ്ധ്യായം – നാല്
പിറ്റേന്ന് ഞായറായിരുന്നു.
അച്ഛനും അമ്മയും ബന്ധുവീട്ടിലേക്കെന്നും പറഞ്ഞ് പോയി.
വിവേക് ക്വാണ്ടം മെക്കാനിക്സിന്റെ പുസ്തകവുമെടുത്ത് ജനലരികില് ഇരിക്കുമ്പോള് വിനീത ഗേറ്റ് കടന്ന് പുറത്തേക്ക് പോകുന്നു.
ഇതിപ്പോള് ചേച്ചി എങ്ങോട്ടാണ്?
അവന് ഡയല് ചെയ്തു.
പെട്ടെന്ന് അടുത്ത മുറിയില് നിന്നും റിങ്ങ് ടോണ് മുഴങ്ങി.
അവന് ഓഫ് ചെയ്ത് പിന്നെയും ഡയല് ചെയ്തു.
വീണ്ടും അടുത്ത മുറിയില് നിന്നും റിംഗ് ടോണ് കേള്ക്കാന് തുടങ്ങി.
“ചേച്ചീടെ ഫോണീന്നാണ്..കക്ഷി ഫോണ് മറന്നു വെച്ചാണ് പുറത്ത് പോയിരിക്കുന്നെ!”
അവന് സ്വയം പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് അവനെന്തോ ഓര്ത്തു.
അവന് വിനീതയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.
അവിടെ മേശമേല് അവളുടെ ഫോണ് കണ്ടു.
അത് പ്ലഗ് ഇന് ചെയ്തിരിക്കുകയാണ്.
അത് നമ്പര് ലോക്ക് ആണെന്നും അത് വിനീതയുടെ ഇയര് ഓഫ് ബര്ത്ത് ആണെന്നും വിവേക് അറിഞ്ഞിരുന്നു.
അവന് നമ്പര് പ്രസ്സ് ചെയ്ത് ലോക്ക് അഴിച്ചു.
ഓപ്പറാ മിനിയുടെ സേര്ച്ച് ഹിസ്റ്ററി നോക്കി.
മസ്സാജ് വീഡിയോകള് ആണ് അവന് പ്രതീക്ഷിച്ചത്.
എന്നാല് കണ്ടത് അതിനേക്കാള് “ഭീകര” മായതാണ്.
ഡബിള് പേനെട്രേഷന്, ത്രീസം, ഗാങ്ങ് വീഡിയോകള്!
അവന്റെ കണ്ണുകള് മിഴിച്ചു.
സെര്ച്ചില് മുക്കാലും അത്രയും വീഡിയോകള്!
അതിനര്ത്ഥം?
ചേച്ചി എന്നും കാണുന്ന വീഡിയോകളില് ഭൂരിഭാഗവുമിതാണ്.
ബാക്കി മസ്സാജ് പോണ് വീഡിയോസും!
പെട്ടെന്ന് ഗേറ്റ് തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. അവന് ഫോണ് അവിടെ വെച്ച് തന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.
ജനാലയിലൂടെ നോക്കിയപ്പോള് ചേച്ചി മുറ്റത്ത് നിന്നും വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കയറുന്നു.
അപ്പോള് വിവേകിന്റെ ഫോണടിച്ചു.
ജയ്സന് ആണ്.
അവന് ഫോണ് അറ്റന്ഡ് ചെയ്തു.
“ആങ്ങ്…ജൈസാ എന്തുണ്ടെടാ?”
“എടാ ഞങ്ങള് അങ്ങോട്ട് വരുവാ..നീ വീട്ടില് ഇല്ലേ?”
“ആ പോരെടാ…ഞാന് വീട്ടി തന്നെ ഉണ്ട്…”
“അച്ഛനും അമ്മയും പോയോ?”
അവന് തുടര്ന്നു ചോദിച്ചു.
എഹ്? ഇവന്മാര്ക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം അച്ഛനും അമ്മയും വീട്ടില് ഇല്ലന്ന്?
വിവേക് അദ്ഭുതപ്പെട്ടു.
“എടാ നിങ്ങക്കെങ്ങനെ…?”
വിവേക് തന്റെ അദ്ഭുതം മറച്ചു വെച്ചില്ല.
“എടാ മണ്ണുണ്ണീ…”
ജെയ്സന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“കഴിഞ്ഞ ശനിയാഴ്ച്ച ഞങ്ങള് വന്നപ്പം നിന്റെ അച്ഛന് പറഞ്ഞില്ലേ പുള്ളിക്കാരനും നിന്റെ ചരക്ക് അമ്മേം സുഖവില്ലാതെ കിടക്കുന്ന കക്ഷീടെ ചേട്ടനെക്കാണാന് പോകൂന്ന്…നീയത് മറന്നു പോയോ?”
വിവേക് പെട്ടെന്ന് അതോര്ത്തു.
അവന്മാരെ സമ്മതിക്കണം!
എത്ര കൃത്യമായാണ് അതൊക്കെ ഓര്ത്ത് വെക്കുന്നത്!
അവന്മാര് ഓര്ത്തില്ലെങ്കിലെ അദ്ഭുതമുള്ളൂ.
ചേച്ചിയെക്കാണാന് എന്തെങ്കിലും കാരണം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നവന്മാര് ആണ്.
അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലാത്തതാണ് അവര്ക്ക് സൗകര്യം.
അപ്പോള് ഇഷ്ടംപോലെ ചേച്ചിയുമായി കിന്നരിക്കാല്ലോ.
“മറന്നൊന്നും പോയില്ല…”
വിവേക് സ്വരം അല്പ്പം കടുപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു.
“പക്ഷെ മൈര് ജൈസാ നീ അമ്മേപ്പറ്റി പറഞ്ഞാല് ഒണ്ടല്ലോ, നിന്റെ പിടുക്ക് ഞാന് ചെത്തും മാപ്പിളെ! ങ്ങ്ഹാ…”
“ശരി!”
ജൈസന് ചിരിച്ചു.
“അമ്മച്ചരക്കിനെപ്പറ്റി മിണ്ടണില്ല..അമ്മയെ നീയെടുത്തോ! നിന്റെ ചരക്ക് ചേച്ചിയെപ്പറ്റി മിണ്ടാല്ലോ! അവളെ ഞങ്ങള് എടുത്തോളാം…”
“പോടാ പട്ടീ!”
വിവേക് ശബ്ദമുയര്ത്തി.
“നിന്ന് ചെലക്കാണ്ട് വരുന്നുണ്ടേ വാ മൈരുകളെ!”
“വരുന്നെടാ പത്ത് മിനിറ്റ്…ചേച്ചി ഉണ്ടല്ലോ അല്ലെ?”
“നീയൊന്ന് പോക്കെ ജൈസാ…വരുന്നുണ്ടേ വാ. അല്ലേല് മൈരേ ഞാന് എന്റെ പാട്ടിനു പോം. ങ്ങ്ഹാ!!”
“നീയിത് ആരോടാ വിവേകെ ഈ തെറിയൊക്കെ പറയുന്നേ?”
പിമ്പില് നിന്ന് വിനീത അങ്ങനെ ചോദിച്ചപ്പോള് അവനൊന്ന് ഞെട്ടി, അപ്രതീക്ഷിതമായാത് കൊണ്ട്.
വിനീത മുമ്പില് നില്ക്കുന്നു.
മുട്ടിനു താഴെയെത്തുന്ന മിഡിയും ഒരു സ്ലീവ് ലെസ്സ് ടോപ്പും.
കൈയ്യില് മൊബൈല് ഉണ്ട്.
“അതവമ്മാരാ ചേച്ചി ജൈസന് ഒക്കെ..അവമ്മാര് ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ട്…”
ഒരു നിമിഷം ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത ഒരു വികാരവും തിളക്കവും അവന് കണ്ടു.
പെട്ടെന്നവള് സമര്ത്ഥമായി അത് ഒളിപ്പിച്ചു.
“എന്താ അവമ്മാര് വരുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോള് ഒരു സൂര്യോദയം?”
“സൂര്യോദയമൊ?”
അവള് മുഖത്ത് കൃത്രിമമായ അനിഷ്ടം വരുത്തി.
“എന്ത് സൂര്യോദയം? നീയൊന്ന് പോ വിവേകെ…”
“ഉം..ഉം..എനിക്ക് മനസ്സിലായി…”
അവന് അമര്ത്തി മൂളി, പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.