“അതിനു മുമ്പേ തൊടങ്ങി അവന്‍റെ പഞ്ചാര! ഇങ്ങനെ ഒരു പെണ്ണ് കൊതിയന്‍!”
“പോടാ മൈരേ!”
ജെയ്സന്‍ അവന്‍റെ തോളില്‍ ഇടിച്ചു.
“നീ ചുമ്മാ മണ്‌ങ്ങൂസാണ് എന്ന് കരുതി? ഞങ്ങളെ ചോരേം നീരുമുള്ള ആമ്പിള്ളേരാ…”
വരുണ്‍ അവന്‍റെ നേരെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി.
“അതൊക്കെ നമ്മടെ ശ്രീധരന്‍…”
ജെയ്സന്‍ തുടര്‍ന്നു.
“ശ്രീധരന്‍ അല്ല, ശ്രീധര്‍…”
ശ്രീധര്‍ അവനെ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു.
“ആ ശ്രീധര്‍… വരുണിനെപ്പോലെ പുണ്യാളനാകാനൊന്നും ഇവനെ കിട്ടില്ല! എനിക്ക് പെര്‍ഫെക്റ്റ് മാച്ചാ ഇവന്‍! വഴിമൊത്തം ചേച്ചീടെ മൊല , കുണ്ടി ഇത് മാത്രാരുന്നു വിവേകെ ഇവന്‍റെ ടോപ്പിക്ക്…”
“ഒന്ന് പതുക്കെ പറ പന്നികളെ!”
വരുണ്‍ അകത്തേക്ക് നോക്കി.
“ഒരു വീട്ടിലേക്ക് കേറി ചെന്നാ കീപ്പ് ചെയ്യേണ്ട ഒരു മാനേഴ്സും അറിയില്ല… ചേച്ചി എങ്ങാനും കേട്ടാല്‍, നീയീ പറയുന്ന ഊളത്തരം ഒക്കെ…ശ്യെ..!”
അവര്‍ നാല് പേരും അകത്തേക്ക് ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.
അകത്ത് കടന്നതെ ജെയ്സന്‍ ടി വി ഓണ്‍ ചെയ്തു.
ഒരു ഹിന്ദി മ്യൂസിക്ക് ചാനല്‍ ആണ്.
ജാക്വിലിന്‍ ഫെര്‍നാണ്ടാസ്സോ മലൈകാ അറോറയോ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു, അല്‍പ്പ വസ്ത്രങ്ങളില്‍ ദേഹം മൊത്തം ഇളക്കിയും കുലുക്കിയും നൃത്തം ചെയ്യുന്നു.
“ചരക്ക്..!!”
ശ്രീധര്‍ നൃത്തച്ചുവടുകള്‍ അനുകരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“നോക്കെടാ അവക്കടെ ഐറ്റംസ് ഒക്കെ…കാറ്റില്‍ കൂഴച്ചക്ക കുലുങ്ങുന്ന പോലെ…”
“ഹോട്ട് പീസ്‌…!”
ജെയ്സനും കണ്ണുകള്‍ മാറ്റാതെ പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ വാതില്‍ക്കലേക്ക് നീണ്ടു.
വിനീത വരുന്നു!
“ഹമ്മേ!”
ശ്രീധറും ജെയ്സനും ഒരുമിച്ച് മന്ത്രിച്ചു.
ശാന്തനായ വരുണും കണ്ണു തള്ളി അവരുടെ വരവ് നോക്കിയിരുന്നു.
“എന്നാടാ പിള്ളേരെ മിഴിച്ചു നോക്കുന്നെ?”
അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“എങ്ങനെ നോക്കാതിരിക്കും എന്‍റെ ചേച്ചി…പൊളിയായിട്ടുണ്ട്! സൂപ്പര്‍ ഡ്രസ്സ്!”
ജെയ്സന്‍ തലയില്‍ കൈവെച്ച് പറഞ്ഞു.
“എടാ വേണ്ട വേണ്ട!!”
അടുതെത്തി അവന്‍റെ തലക്ക് ഒന്ന് തട്ടിയിട്ട് വിനീത പറഞ്ഞു.
“ഇതെന്‍റെ വീടാ! ഞാന്‍ അങ്ങനെ പൊറത്തേക്കൊന്നും പോകുന്നില്ല…അപ്പോള്‍ ഇഷ്ടമുള്ള ഡ്രസ്സ് എനിക്കിടാം..നീ ഉദ്ദേശിച്ചത് ഒക്കെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഒന്നുമല്ലേലും ഞാന്‍ നിന്‍റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ ചേച്ചിയല്ലേടാ? കൊറച്ച് ബഹുമാനം ഒക്കെ ആകാം കേട്ടോ…”
ഒരു നിമിഷം ജെയ്സനും ശ്രീധറും വല്ലാതായി.
വരുണ്‍ അവരെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.
പക്ഷെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ജെയ്സനും ശ്രീധറും പഴയനില വീണ്ടെടുത്തു.
“അയ്യോ എന്‍റെ പൊന്ന് ചേച്ചി തെറ്റിധരിക്കല്ലേ…ഈ ഡ്രസ്സില്‍ ചേച്ചി സുന്ദരിയായിരിക്കുന്നു എന്നെ ഞാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ള്…”
“ഈ ഡ്രസ്സ് അല്ലേലും ഞാന്‍ സുന്ദരിയാ, നീ ഒന്ന് പോടാ.”
വിനീത പറഞ്ഞു.
എന്തൊരു സൌന്ദര്യമാണ് മൂന്നെണ്ണത്തിനും!
വിനീത ഓര്‍ത്തു.
വെറുതെയല്ല പെണ്ണുങ്ങള്‍ വഴിതെറ്റിപ്പോകുന്നത്.
കൂട്ടത്തില്‍ കണ്ണെടുക്കുവാന്‍ ഏറ്റവും പ്രയാസം വരുണിനെ നോക്കുമ്പോള്‍ ആണ്.
അവനാണെങ്കില്‍ അല്‍പ്പം നാണം കുണുങ്ങിപ്പയ്യനും.
അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവന്‍റെ ആകര്‍ഷണത്വമേറുന്നു.
വിനീത അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
“നിങ്ങള് പഠിക്കാന്‍ വന്നതല്ലേ…എന്തേലും കുടിക്കാനോ വല്ലോം വേണേല്‍ പറഞ്ഞാ മതി കേട്ടോ…”
അത് പറഞ്ഞിട്ട് വരുണിന്റെ നേരെ ഒരു മന്ദഹസിച്ച് അവള്‍ അകത്തേക്ക് പോയി.
“ഒന്ന് പൊക്കീതാ, ഏറ്റില്ല…”
ജെയ്സന്‍ പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ!”
വരുണ്‍ പെട്ടെന്ന് അവനെ എതിര്‍ത്തു.
“ചേച്ചി നാച്ചുറല്‍ ബ്യൂട്ടിയാ! നീ എന്തിനാ ചേച്ചിയെ പൊക്കുന്നെ? കാണാന്‍ അത്രയ്ക്കൊന്നും കൊള്ളില്ലാത്തവരില്‍ നിന്ന് എന്തേലും കാര്യം സാധിക്കാന്‍ അല്ലെ അവരെ പൊക്കുന്നെ? ഇങ്ങനെ ഒരു പൊട്ടന്‍!”
വിനീത അത് മറഞ്ഞിരുന്ന് കേട്ടു.
അപ്പോള്‍ തന്നെ അവളില്‍ വല്ലാത്ത ഒരു രോമാഞ്ചപ്പെരുമഴയുണ്ടായി.
“ഓ! പെണ്ണുങ്ങള്‍ടെ മൊഖത്ത്‌ നോക്കാത്ത നീയും ചേച്ചി സുന്ദരി ആന്ന് പറയാന്‍ തൊടങ്ങിയോ?”
ശ്രീധര്‍ ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചി സുന്ദരിയാ എന്ന് എനിക്ക് ആദ്യം തന്നെ തോന്നീതാ….ചേച്ചിയെപ്പോലെ ഒരു സുന്ദരിപ്പെണ്ണിനെ ഞാന്‍ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ല, ഒരിടത്തും..പക്ഷെ നിങ്ങളെപ്പോലെ ഊളയല്ല ഞാന്‍…ഐ റെസ്പ്പെക്റ്റ് ഹേര്‍…”
അവനെ പിടിച്ച് ഒരുമ്മ കൊടുക്കാന്‍ തോന്നി അവള്‍ക്ക്.
“ഒഹ്! സമ്മതിച്ചേ…”
ശ്രീധര്‍ അവന്‍റെ നേരെ കൈകൂപ്പി.
“നീ വലിയ റെസ്പ്പെക്റ്റ് ഒന്നും ചെയ്യണ്ട..ആ ക്വാണ്ടം ഫിസിക്സ് എന്ത് കുന്തവാ? അത് ആദ്യം ഒന്ന് പറഞ്ഞുതാ..വല്ല്യ ഒരു ഋഷി!”
മുകളില്‍ ടെറസ്സില്‍ ഓരോന്ന് ഓര്‍ത്ത് ഇരിക്കവേ, വിനീത ഒന്ന് മയങ്ങിപ്പോയി.
“ചേച്ചി..ചേച്ചി…”
പെട്ടെന്ന് മുമ്പില്‍ നിന്നും വിളികേട്ട് അവള്‍ പതിയെ കണ്ണുകള്‍ തുറന്നു.
ആദ്യം ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
പിന്നെ കണ്ടു, മുമ്പില്‍ വരുണ്‍ നില്‍ക്കുന്നു.
“എന്താ മോനെ?”
അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നുമില്ല…”
“അവമ്മാര് മൂന്നും പഠിച്ച് പഠിച്ച് അവിടെ കെടന്ന് ഒറങ്ങുവാ..എനിക്ക് ഉറക്കം ഒന്നും വന്നില്ല..ചേച്ചി തന്നെ ഇരിക്കുവാണേല്‍ വര്‍ത്താനം പറയാം എന്ന് വെച്ചു വന്നതാ..സാരമില്ല, ചേച്ചി ഉറങ്ങിക്കോ…”
അവന്‍ പിന്തിരിഞ്ഞു.
“നിക്ക്! നിക്ക്!!”
അവള്‍ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“പഠിച്ച് പഠിച്ച് ഉറക്കം പിടിച്ചെന്നോ? അയ്യോ, അപ്പോള്‍ ടൈം ഒരുപാടായോ? നിങ്ങള് കഴിച്ചില്ലല്ലോ…എന്നാ മോന്‍ പോയി അവരെ വിളിക്ക്…എന്നിട്ട് കഴിച്ചിട്ട് ഉറങ്ങാന്‍ പറ…”
“ഒരു മണിക്കൂര്‍ കഴിയാതെ വിളിച്ചേക്കരുത് എന്നാ അവമ്മാര് പറഞ്ഞെക്കുന്നെ…അല്‍പ്പം കഴിയട്ടെ..ഇപ്പം ഉറങ്ങാന്‍ തൊടങ്ങീതെ ഉള്ളൂ ചേച്ചി…”
അവള്‍ സമീപത്തിരുന്ന മൊബൈല്‍ എടുത്തു.
“സമയം പന്ത്രണ്ട്…”
മൊബൈല്‍ നോക്കി അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“ശരി! എന്നാ ഒരു മണിയാകട്ടെ…എന്നിട്ട് വിളിച്ചെഴുന്നെപ്പിച്ച് ചോറ് കൊടുക്കാം..അന്നേരം വരെ ഉറങ്ങട്ടെ…മോന്‍ ഇരിക്ക്…”
സമീപത്തെ കസേര ചൂണ്ടിക്കാട്ടി അവള്‍ പറഞ്ഞു.
അവള്‍ അവനെ നോക്കി.
അവന്‍ അല്‍പ്പം ലജ്ജയോടെ അവളെയും.
“വലിയ നാണക്കാരന്‍ ആണല്ലോ…”
അവള്‍ ചിരിച്ചു.
“എന്തിനാ എന്‍റെ അടുത്ത് നാണം? ഞാന്‍ മോന്‍റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ ചേച്ചിയല്ലേ?”
“ഏയ്‌, നാണം ഒന്നുമില്ല ചേച്ചി…”
“മോന്‍റെ ഫ്രണ്ട്സിനാണ് ഒട്ടും നാണമില്ലാത്തേ…”
“അറിയാം..അവമ്മാര് അങ്ങനെയാ..എന്നാലും നല്ല ഫ്രണ്ട്സ് ആണ് അവരെല്ലാം..ചേച്ചി തെറ്റിദ്ധരിക്കുവൊന്നും വേണ്ട കേട്ടോ…”
“ഏയ്‌ …തെറ്റിധാരണയോന്നൂല്ല കുട്ടീ…”
അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“ആമ്പിള്ളേരല്ലേ…പെണ്ണുങ്ങളെ കാണുമ്പം അങ്ങനെയൊക്കെ തോന്നണം..അതൊക്കെ നാച്ചുറല്‍ ആണ്…എന്നെപ്പറ്റിയൊക്കെ സംസാരിക്കില്ലേ അവര്‍ മിക്കപ്പോഴും?”
