“ഹൂ ഈസ് ഷഹനാ….”…മീര ചോദിച്ചു
ഷാഹി എണീറ്റ് നിന്നു…
“പ്രിൻസിപ്പൽ വാണ്ട് റ്റു മീറ്റ് യു…(പ്രിന്സിപ്പലിന് ഷാഹിയെ കാണണം)..”..മീര ഷാഹിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു..ക്ലാസ്സിലുള്ളവർ എല്ലാം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..ഷാഹിക്ക് ഇത് പ്പൊ എന്താ സംഗതി എന്ന് പിടികിട്ടിയില്ല…അവൾ ക്ലാസ്സിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി പ്രിൻസിപ്പൽ ഓഫീസ് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു..
അവൾ തന്നെ എന്തിനാകും വിളിപ്പിച്ചത് എന്ന് ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് ഓഫീസിലെത്തി…
“മേ ഐ കം ഇൻ…”…വാതിൽ തുറന്നുകൊണ്ട് അവൾ പ്രിൻസിപ്പലോട് ചോദിച്ചു.
“യെസ് കം ഇൻ…”..പ്രിൻസിപ്പൽ അവൾക്ക് അനുവാദം കൊടുത്തു..അവൾ ഉള്ളിലേക്ക് കയറിവന്നു…പ്രിൻസി പ്യൂണിനെ വിളിച്ചിട്ട് കുറച്ചുനേരത്തേക്ക് ആരെയും അകത്തേക്ക് കടത്തിവിടേണ്ട എന്ന് നിർദേശം കൊടുത്തു…
“സാർ എന്നെ എന്തിനാ വിളിപ്പിച്ചത്…”…അവൾ നിന്നുകൊണ്ട് പ്രിന്സിയോട് ചോദിച്ചു..
പ്രിൻസി അവളോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു…അവൾ ഇരുന്നു…
“നീ സമറിന്റെ ആരാ…”..പ്രിൻസി തന്റെ പണി ഒതുക്കിവെച്ചിട്ട് അവളോട് ചോദിച്ചു…
“ആരുമല്ല…”…അവൾ മറുപടി കൊടുത്തു
“പിന്നെ എന്തിനാ നീ അവന്റെ വീട്ടിൽ താമസിക്കുന്നത്…”..
“ഇവിടുത്തെ ഹോസ്റ്റലിൽ എനിക്ക് റൂം വാർഡൻ തരാത്തതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ അവിടെ താമസിക്കുന്നെ…ഞാൻ അവിടെ പേയിങ് ഗസ്റ്റ് ആയാണ് താമസിക്കുന്നെ…”..ഷാഹി മറുപടി നൽകി..
“സുസനും ടീനയും കൂടി കാണിച്ച തെണ്ടിത്തരം എനിക്ക് മനസിലാക്കാം…പക്ഷെ ഇത്…”
“അപ്പോൾ സാറിനും അറിയാം അല്ലെ..”…
“ഇവിടെ നടക്കുന്നത് എല്ലാം ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ട്…സുസനെയും ടീനയുടെയും കയ്യിൽ നിന്ന് നീ രക്ഷപ്പെട്ടു…പക്ഷെ നീ ശെരിക്കും രക്ഷപ്പെട്ടെന്ന് കരുതുന്നുണ്ടോ…”…പ്രിൻസി അവളോട് ചോദിച്ചു
“എന്താ സാർ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ…”…ഷാഹി ഭയത്തോടെ അയാളോട് ചോദിച്ചു…
“സമർ ആരാണെന്ന് നിനക്കറിയുമോ..”പ്രിൻസി അവളോട് ചോദിച്ചു…
ഇല്ലായെന്ന് അവൾ തലയാട്ടി…
“സുസനെയും ടീനയെയുമൊക്കെ നീ എത്ര ഭയപ്പെടുന്നുണ്ടോ അതിന്റെ ഇരട്ടി നീ അവനെ ഭയക്കണം…”..പ്രിൻസി അവളോട് പറഞ്ഞു.
ഷാഹി ഭയത്തോടെ അയാളെ നോക്കിനിന്നു…
“അവൻ ഒരു സാധാവിദ്യാര്ഥി അല്ല…അവനിൽ എന്തോ ഉണ്ട്..അത് എനിക്ക് അവനെകണ്ട ആദ്യം ദിവസം തന്നെ മനസ്സിലായതാണ്…”…പ്രിൻസി തുടർന്നു… ഷാഹി ചോദ്യഭാവത്തോടെ അയാളെ നോക്കി…
“രണ്ടുകൊല്ലങ്ങൾക്ക് മുൻപാണ്…അവന്റെ ബാച്ച് പഠിത്തം തുടങ്ങുന്ന ആദ്യദിവസം…അന്ന് ഇവിടത്തെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഗ്യാങ് ആയിരുന്നു ലാസ്റ് ഇയർ പഠിക്കുന്ന അർജുനും നവാസും ആൽബിയും അടങ്ങുന്ന ഗ്യാങ്…മൂന്നുപേരും സമൂഹത്തിലെ വളരെ മാന്യന്മാരുടെ മക്കൾ…ഒരുത്തൻ മന്ത്രിയുടെ..ഒരുതൻ കൗണ്സിലറുടെ… ഒരുത്തൻ വില്ലേജ് ഓഫീസറുടെ…പണവും പവറും ഒത്തുവന്നപ്പോൾ അവർ ഇവിടെ കാട്ടിക്കൂട്ടിയ ചെറ്റത്തരങ്ങൾക്ക് കണക്കില്ലായിരുന്നു… എനിക്ക് അവരെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പോലും പറ്റില്ലായിരുന്നു…എന്തേലും ചെയ്താൽ അപ്പൊ തന്നെ പെട്ടിയും കിടക്കയും എടുത്ത് കാശിക്ക് പോകേണ്ട അവസ്ഥ….
ആദ്യദിവസമല്ലേ..റാഗിംഗിന് ഒരു കുറവും ഇല്ലായിരുന്നു…പുതിയ കുട്ടികളെ അവന്മാർ പലതരത്തിൽ റാഗ് ചെയ്തു…അവിടേക്കാണ് ആനി എന്ന് പേരുള്ള ഒരു കുട്ടി വന്നുകയറിയത്… ഒരു അച്ചായത്തികുട്ടി…ഒരു ചെറിയ സുന്ദരി…അവൾ കോളേജിലേക്ക് നടന്നുവന്നു…അവളെ കണ്ടതും ഇവന്മാർ അവളെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വിളിച്ചു…
(ഇനി എന്റെ വാക്കുകളിലൂടെ…)
ആനി നടന്ന് അവരുടെ അടുത്തേക്കെത്തി…
“കൊള്ളാമല്ലോ അളിയാ പീസ്…”..നവാസ് ആൽബിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു…
“എന്താടി നിന്റെ പേര്…?”..അർജുൻ അവളോട് ചോദിച്ചു..
“ആനി”..അവൾ മറുപടി നൽകി…
അതുവരെ റാഗിങ്ങ് ചെയ്ത സ്റ്റുഡന്റസിനോട് ആൽബി പോകാൻ പറഞ്ഞു…അവർ ഒരു പതിനൊന്ന് പേർ..ആ പതിനൊന്നുപേരുടെ ഇടയിൽ ആനി ഒറ്റയ്ക്ക് വിറച്ചുനിന്നു…പതിനൊന്നുപേരും അവളെ സൂം ചെയ്ത് സുഗിച്ചുനിന്നു…
“മോളൂസ് ഇവിടെ എന്താ പഠിക്കാൻ വന്നിട്ടുള്ളത്…”..നവാസ് ചോദിച്ചു
“സിവിൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ്…”..അവൾ പേടിച്ചു മറുപടി നൽകി…
“പിന്നെ…ഞങ്ങളാണ് ഇവിടുത്തെ തലമൂത്ത കാരണവന്മാർ..അപ്പൊ ഞങ്ങൾ പറയുന്നതെല്ലാം അനുസരിക്കണം…കേട്ടോ…”..അർജുൻ അവളോട് പറഞ്ഞു..
“ഹമ്..”..അവൾ മൂളി
“എന്താടി നിന്റെ തൊള്ളയിൽ നാവില്ലേ..”..അർജുൻ അവളോട് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു…
“ശരി..” അവൾ മറുപടി നൽകി
“ഹാ അങ്ങനെ വേണം മറുപടി പറയാൻ ട്ടോ…”
“അല്ലാ ഇവളെകൊണ്ട് പ്പൊ എന്താ ചെയ്യിപ്പിക്കുക…ഡാൻസ് കളിപ്പിച്ചാലോ…മോള് രണ്ട് സ്റ്റെപ് ഡാൻസ് കളിക്ക്…”
“എനിക്ക് ഡാൻസ് കളിയ്ക്കാൻ അറിയില്ല…”.അവൾ പേടിച്ചു മറുപടി നൽകി..
“അച്ചോടാ…ന്നാ പിന്നെ പാട്ടായാലോ…”
അവൾ ഇല്ലായെന്ന് തലയാട്ടി…
നവാസ് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..
“ടീ മറ്റവളെ പറയുന്നത് ചെയ്താൽ നിനക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് വേഗം പോവാം… അല്ലെങ്കി നിന്റെ ഇവിടുന്നുള്ള പോക്ക് കണക്കാക്കും…കേട്ടോടി…”..നവാസ് അവളോട് ഒരു മുറൽച്ചയോടെ പറഞ്ഞു…
അവൾ ഭയന്ന് വിയർത്തു…
“അയ്യോട.. കൊച്ച് ആകെ വിയർത്തല്ലോ…ഈ ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ഇട്ടിട്ടാ… കുറച്ചു ഡ്രെസ്സൊക്കെ ഇട്ടാൽപോരെ മോളെ…”..അർജുൻ അവളോട് പറഞ്ഞു
“മോള് മോളുടെ ഷാൾ ഇങ്ങു തന്നെ…”..ആൽബി പറഞ്ഞു…
അവൾ ഇല്ലായെന്ന് തലയാട്ടി…
“ഇങ്ങ് താടീ മൈരേ..”..ആൽബി ബലമായി അവളുടെ ഷാൾ വാങ്ങി…അവൾ രണ്ട് കൈകൾ കൊണ്ട് മേലുമറച്ചു…
അവൾ ആകെ പേടിച്ചു…
“മോൾക്ക് പാട്ടുപാടാൻ അറിയില്ല ഡാൻസ് കളിയ്ക്കാൻ അറിയില്ല..എന്താ പിന്നെ മോളെകൊണ്ട് ചെയ്യിപ്പിക്കുക…ഉമ്മയായാലോ… എന്താ നവാസ് നിന്റെ വിലയേറിയ അഭിപ്രായം…”…അർജുൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നാവാസിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു…
“വളരെ നല്ല അഭിപ്രായമാണ്..”..നവാസ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മറുപടി കൊടുത്തു…
ആനി അരുത് എന്ന രീതിയിൽ തലയാട്ടി…
“ആരെക്കൊണ്ടാ ഇപ്പോ കൊടുപ്പിക്കുക…”..അർജുൻ ചുറ്റും നോക്കി…
ആൽബി കോളേജ് കവാടത്തിലേക്ക് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു…
“ദാ വരുന്നു നമ്മൾ അന്വേഷിച്ച ആൾ..”..ആൽബി പറഞ്ഞു…
അവരെല്ലാവരും അവനെ നോക്കി…
സമർ ആയിരുന്നു അത്..സമർ ഒരു ചെറിയ ബാഗും ഇട്ട് കോളേജ് കവാടത്തിന്റെ അടുത്തുനിന്ന് നടന്നുവരികയായിരുന്നു…
സമർ..ആറടി ഉയരത്തിൽ ഉള്ള വെളുത്ത ശരീരം…അവന്റെ ഉയരത്തിന് അനുസരിച്ചു നല്ല തടിയും അവന് ഉണ്ടായിരുന്നു…കരുത്തുറ്റവൻ…ജിമ്മിൽ പോയി ഉണ്ടാക്കിയ ബോഡി അല്ല…മസിലുകൾ ഒക്കെ നല്ല കട്ടിയിൽ വിരിഞ്ഞുനിന്നു…നല്ലവെളുത്ത മുഖം..ചൊറുക്കുള്ള മുഖം എന്നതിലുപരി ഹാൻഡ്‌സം…നല്ല കട്ടിമീശ… ചെറുതായി ട്രിം ചെയ്ത് നിർത്തിയ കുറ്റിത്താടി…നല്ല ഇടതൂർന്ന മുടി…നീളന്മുടി …സൈഡ് കുറ്റിയാക്കിയിട്ടിരുന്നു…അവന്റെ ഇടത്തെ പുരികത്തിന്മേൽ ചെറിയ ഒരു വെട്ടുണ്ടായിരുന്നു…മൂർച്ചയേറിയ കണ്ണുകൾ…
