“ഇക്കാക്ക ഈ മിട്ടായി ഒന്ന് തന്നേ…”…അവൾ മകൻ കാണിച്ച മിട്ടായി ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് കടക്കാരനോട് പറഞ്ഞു…
കടക്കാരൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു
“ഹാ..ആർക്കാണ് മിട്ടായി…മോനുസിനാണോ… ഏത് മിട്ടായിയാ വേണ്ടേ…”..കടക്കാരൻ കുട്ടിയോട് ചോദിച്ചു..
അവൻ നാണിച്ചു ഇമ്മാന്റെ മേലേക്ക് ചാഞ്ഞു…
“അപ്പോയേക്കും നാണമായോ… അയ്യേ…”…കടക്കാരന്റെ ഭാര്യ പുറത്തേക്ക് വന്ന് ചോദിച്ചു…അത് കണ്ട് അവൾ ചിരിച്ചു…കടക്കാരൻ മിട്ടായി എടുത്ത് അവന് കൊടുത്തു…അവൻ തിരിഞ്ഞു കടക്കാരനേം അയാളുടെ ഭാര്യയെയും നോക്കി…അവൻ നാണിച്ചുകൊണ്ട് മിട്ടായി വാങ്ങി പിന്നെയും അവളുടെ കഴുത്തിൽ മുഖം പൂത്തി…
കടക്കാരന്റെ അവന്റെ തലയിൽ തലോടി…
“ഇങ്ങോട്ട് നോക്കേടാ..”..കടക്കാരൻ അവനോട് പറഞ്ഞു…അവൻ തിരിഞ്ഞുനോക്കി…ഒരു കുസൃതി ചിരി അവന്റെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു…അത് അവരുടെ ഒക്കെ മനസ്സ് സന്തോഷമാക്കി…
“വലിയ ആളാവണം ട്ടോ…വലിയ വലിയ ആൾ…മോന്റെ ഉപ്പാനെ പോലെ…”…അവന്റെ കവിളിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു…അവൻ ചിരിച്ചു…
അവൾ മിട്ടായിയുടെ പൈസ അയാൾക്ക് കൊടുത്തു…
“അവൻ വലിയ ആളാവോ എന്നെനിക്കറിയില്ല ഇക്കാക്ക…പക്ഷെ അവൻ നല്ല ഒരു മനുഷ്യൻ ആകും..മനസ്സിൽ നന്മ ഉള്ളവനാകും…”…അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു…അവർ പോകുന്നത് കടക്കാരൻ നോക്കി നിന്നു…
“എന്താ ഇക്ക ഇങ്ങനെ നോക്കി നിക്കുന്നെ…”..ഭാര്യ അയാളോട് ചോദിച്ചു…
“പെണ്ണിനെ സഹനത്തിന്റെയും ക്ഷമയുടെയും പ്രതീകമായാണ് നമ്മൾ എല്ലാവരും കണ്ടുപോന്നിട്ടുള്ളത്….എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ ഒരാൾ ഒരു പെണ്ണിനെ അഭിമാനത്തിന്റെയും ചങ്കൂറ്റത്തിന്റെയും പ്രതീകമായി കാണിക്കാൻ പറയുക ആണെങ്കിൽ അന്ന് എന്റെ കൈ ദാ ആ പോകുന്നവളുടെ നേരെയെ ചൂണ്ടൂ… പെണ്ണ് എന്ന രണ്ട് വാക്കിന്റെ അർഥം പടച്ചോൻ ഏതെങ്കിലും പെണ്ണിനെ സൃഷ്ടിച്ചപ്പോൾ മുഴുവനായി കൊടുത്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അവളെ സൃഷ്ടിച്ചപ്പോൾ ആകും…”…കടക്കാരൻ അവളുടെ നേരെ കൈ ചൂണ്ടി…
ഒരു സഞ്ചിയും കയ്യിൽ പിടിച്ചു ഒക്കത്ത് തന്റെ പൊന്നോമനയെയും ഇരുത്തി അവൾ നടന്നു…ആ മൺപാതയിലൂടെ…അവൾ അവനെ നോക്കി…മിട്ടായി കിട്ടിയതിന്റെ സന്തോഷം അവന്റെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു…അവൻ അവളുടെ മുഖത്തുനോക്കി ചിരിച്ചു…അവളുടെ ക്ഷീണമൊക്കെ ഇല്ലാതായി ആ ചിരിയിൽ…അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു അവന്റെ കവിളിൽ തന്റെ മുഖം ചേർത്തു അവൾ…അവൻ ഇക്കിളികൊണ്ട് ഇളകി ചിരിച്ചു…അവളും ഒപ്പം ചിരിച്ചു…കുറച്ചുകഴിഞ്ഞു അവൾ അവന്റെ മുഖത്തുനിന്ന് മാറി..അവൻ അവളെ നോക്കി..അവളുടെ നെറ്റിയിൽ നിന്ന് ഒലിച്ചുവന്ന ഒരു വിയർപ്പുതുള്ളി അവൻ തന്റെ കുഞ്ഞുവിരലുകൾ കൊണ്ട് തോണ്ടി എടുത്തു…എന്നിട്ട് അതിൽ നോക്കി… അവൻ അത് നോക്കുന്നത് അവളും ആകാംഷയോടെ നോക്കി…അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…അവളുടെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വിടർന്നു…അവൻ എന്താ ചിന്തിക്കുന്നെ എന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായില്ല…അവൾ ഒരു ചിരിയോടെ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…അവൻ പെട്ടെന്ന് ഉയർന്നിട്ട് അവളുടെ വിയർപ്പ് ഒലിച്ചുവന്ന നെറ്റിയിൽ ഉമ്മ കൊടുത്തു…അവന്റെ പ്രവൃത്തിയിൽ അവൾ അന്തംവിട്ടു…അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് എന്തൊക്കെയോ ഇരച്ചുകയറി…അവൾ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു തുരുതുരാ അവനെ ഉമ്മ വെച്ചു…അവൻ ചിരിച്ചു അവളുടെ പ്രവൃത്തിയിൽ..അവന്റെ ചിരി കണ്ടു അവളും…അവർ രണ്ടുപേരും ചിരിച്ചു…പരസ്പരം മുഖം നോക്കി അവർ രണ്ടുപേരും ചിരിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു…
“ഇമ്മച്ചീ….ഇമ്മച്ചീ…”…കുറുമ്പോടെ അവൻ വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…
പെട്ടെന്ന്….
അവൻ ഞെട്ടി ഉണർന്നു…അവൻ ഇരുന്ന് കിതച്ചു…ഇമ്മച്ചീ… ഇമ്മച്ചീ…ആ വാക്കുകൾ അവന്റെ ചെവിയിൽ അലയടിച്ചു…അവന്റെ ശ്വാസം ക്രമാതീതമായി ഉയർന്നു…അവൻ എണീറ്റ് ബാൽക്കണി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…
കരുത്തുറ്റ യുവാവ്…അവന്റെ ശരീരത്തിന്റെ പിന്നിൽ ഒരു ഫാൽക്കൻ പക്ഷിയുടെ ചിത്രം പച്ചകുത്തിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു…അതിനടിയിൽ എന്തോ എഴുതിയിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ അത് വെളിവായില്ല…അവൻ ബാൽകണിയിലേക്ക് നടന്നു…അവന്റെ ചിന്തകൾക്ക് മുറിവേറ്റിരുന്നു… ഓർമ്മകൾ പലതും അവനിലേക്ക് ഇരച്ചെത്തി…അവന്റെ മുഖത്തെ പേശികൾ വലിഞ്ഞുമുറുകി…അവനിൽ ആകെ കോപവും പ്രതികാരവും നിറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞു…അവനിലെ ഓരോ ഞരമ്പും തുടുത്തെണീറ്റു…
“ആആആആആആആആആ……”…അവൻ ദേഷ്യത്താൽ അലറിവിളിച്ചു….സകലചരാചരങ്ങളും നടുങ്ങിപ്പോയി ആ അലർച്ചയിൽ… ഓരോ നന്മശക്തികളും പേടിച്ചൊളിച്ചു…ദൈവം പോലും കിടുങ്ങിപ്പോയി… ഒരുത്തരം നല്കാനാവാതെ…..
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●
ഇതേസമയം….ദൂരെ മറ്റൊരിടത്ത്….
“അശോകാ… രണ്ട് കൊടുത്തപ്പോ കിളവന് കാര്യം പിടികിട്ടി…അവന്റെ അമ്മൂമ്മേടെ ഒരു സെന്റിമെൻസ്… ഒറ്റ അടിയിൽ പറന്നു പോയി അതൊക്കെ…പന്നപൂറിമോൻ…”…അസീസ് ഫോണിലൂടെ പറഞ്ഞു..
“അത് കലക്കി…ഇനിയെന്താ അടുത്ത പരിപാടി… വീടണയാൻ ആയോ…അതോ…”..അശോകൻ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു…
“വീട്ടിലേക്ക് കേറാൻ ആയിട്ടില്ല…നിനക്ക് ഓർമ്മ ഉണ്ടോ…നമ്മുടെ ആ എയർപോർട്ടിന് അടുത്തുള്ള ആ കെട്ടിടം…”…അസീസ് പറഞ്ഞു..
“ഹാ…ഓർമ്മയുണ്ട്…നീ കൊറേ കാലം അതിനുപിന്നാലെ മണപ്പിച്ചു നടന്നതല്ലേ…”…അശോകൻ പറഞ്ഞു…
“അതെ…പക്ഷെ അത് ഒരു പന്നമോൻ ഗാപിലൂടെ കയറിക്കളിച്ചു സ്വന്തമാക്കി…അവനുമായി ഒരു മീറ്റിംഗ് ഉണ്ട്..ആ കെട്ടിടത്തിൽ വെച്ച്…..”…അസീസ് പറഞ്ഞു…
“അപ്പൊ അവന്റെ കട്ടയും പണവും പൂട്ടാനുള്ള പരിപാടി ആണെന്ന് ചുരുക്കം…”…
“കാര്യം നമ്മൾ കള്ള നായി ആണെങ്കിലും ഒരു തവണ കാര്യം മുഖത്തുനോക്കി പറയും…അതിന് സമ്മതിക്കാത്തവന്മാരെയെ ഞാൻ സ്നേഹിക്കാറുള്ളൂ…ഏത്…”…അസീസ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“അപ്പോ നിന്റെ പരിപാടി നടക്കട്ടെ…കണ്ണായ സ്ഥലവും ബോണസിന് ഒരു പതിനൊന്ന് നില കെട്ടിടവും…അടിച്ചുവാരെന്റെ മുത്തേ…”…അശോകൻ പറഞ്ഞു…
“ഹ ഹാ…അപ്പൊ ഞാൻ ഡീൽ കഴിഞ്ഞിട്ടു വിളിക്കാം…ശെരി ന്നാ”…അസീസ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു…
“ബോയ്സ് ഗെറ്റ് ഇൻ”…അസീസ് തൻറെ ഒപ്പം ഉള്ള നാല് ബോഡിഗാർട്സിനോട് വണ്ടിയിൽ കയറാൻ പറഞ്ഞു…എന്നിട്ട് അവർ ആ സ്ഥലത്തേക്ക് നീങ്ങി…
നഗരവീഥികളിലൂടെ ആ വണ്ടി പാഞ്ഞു…ഒടുവിൽ അത് അതിന്റെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്ത് വന്നെത്തി…അവർ പുറത്തിറങ്ങി…ആ പതിനൊന്ന്നില കെട്ടിടത്തെ നോക്കി… ഏറ്റവും മുകളിലെ നിലയിൽ വെളിച്ചം കണ്ടു അവർ…
“ഇതെന്താ പ്രേതാലയമാണോ…മൈരന് രണ്ടാംനിലയിൽ വല്ലോം മീറ്റിംഗ് വെച്ചാൽ പോരെ…”…അസീസ് സ്വയം പറഞ്ഞു…
“കമോൺ ഗയ്സ്…”…അസീസ് ബോഡിഗാർഡ്സിനെ വിളിച്ചിട്ട് മുന്നിൽ നടന്നു…പെട്ടെന്ന് അസീസിന്റെ ഫോൺ ശബ്‌ദിച്ചു…അവന്റെ ഭാര്യ ആയിരുന്നു കാളിൽ…
“എന്താടീ…”…അസീസ് കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തിട്ട് അവളോട് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് കെട്ടിടത്തിലേക്ക് നടന്നു…
