“മോളെ…എങ്ങനെയാണ് മരണം സംഭവിച്ചത്…അതായത് കൊലപാതകരീതി..മോൾക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടാകില്ലെങ്കി പറയാമോ…..”…രണ്ടാമൻ ചോദിച്ചു…
“പറയാം…കത്തികൊണ്ടാണ് കൊന്നത്…കത്തികൊണ്ട് ഹൃദയത്തിന്റെ ഒരു സൈഡിൽ ചെറിയ ഒരു പോറൽ ഉണ്ടാക്കിയിട്ട് എന്നിട്ട് അതിലൂടെ ഇഞ്ചിഞ്ചായി രക്തം ഊറ്റിയെടുത്ത്…”…അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് മുഴുമിച്ചു…
“പിന്നൊന്നുകൂടി പറഞ്ഞു…”…അവൾ തുടർന്നു…
“എന്ത്…”…രണ്ടാമൻ ചോദിച്ചു…
“കൊല്ലപ്പെട്ടവനെ കുറിച്ചല്ല…കൊന്നവനെക്കുറിച്ച്….”..അവൾ പറഞ്ഞു…
“എന്താ പറഞ്ഞത്…”..മൂന്നാമൻ പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു…
“കൊലപാതകി…അവൻ ഒരു സാധാരണ മനുഷ്യൻ അല്ലാ…അവൻ ഒരു പോർവീരനാണ്…അവനെ കീഴ്പ്പെടുത്തുക അസാധ്യം…പക്ഷെ….”…അവൾ പറഞ്ഞുനിർത്തി..
“എന്താ മോളേ…”…മൂന്നാമൻ ചോദിച്ചു…
“എനിക്കവന്റെ മരണം കാണണം…”…അവൾ വാശിയോടെ പറഞ്ഞു…
“കാണിച്ചുതന്നിരിക്കും…”…എന്നുംപറഞ്ഞ് മൂന്നാമൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു…അവരിൽ ഒരു നിശബ്ദത പടർന്നു…അസീസിനുംകൂടി വന്ന ഗതിയിൽ അവർ ശെരിക്കും ഭയന്നു…കുറച്ചുനേരത്തെ നിശ്ശബ്ദതയ്ക്കുശേഷം…
“അപ്പോൾ അവൻ യുദ്ധം തുടങ്ങി…”…രണ്ടാമൻ പറഞ്ഞു…അവർ അവനെ നോക്കി…
“യുദ്ധം അല്ലാ… വേട്ട എന്ന് പറയുന്നതാകും ശെരി…”…മൂന്നാമൻ രണ്ടാമനെ തിരുത്തി…രണ്ടാമൻ ചോദ്യഭാവത്തിൽ മൂന്നാമനെ നോക്കി…
“യുദ്ധത്തിൽ തിരഞ്ഞെടുത്തു കൊല്ലുന്ന പതിവില്ല…എതിരുനിൽക്കുന്നവർ ഓരോരുത്തരുടെയും തല കൊയ്യാനുള്ളതാണ്…പക്ഷെ ഇവിടെ അവൻ ഓരോരുത്തരെയും തിരഞ്ഞെടുത്ത് ഫിൽറ്റർ ചെയ്താണ് കൊല്ലുന്നത്…”…മൂന്നാമൻ അമർഷത്തോടെ തുടർന്നു…
“ഇത് യുദ്ധം അല്ലാ…അവന്റെ വേട്ടയാണ്…അല്ലെങ്കി ഇവനെ കണ്മുന്നിൽ കിട്ടിയിട്ടും അവൻ ഒഴിവാക്കിയത് എന്തിനാണ്…”…അജയനെ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് മൂന്നാമൻ പറഞ്ഞു…
“ഇത് വേട്ടയാണ്…സമർ അലി ഖുറേഷിയുടെ മരണവേട്ട…വേട്ടയിൽ അവൻ അഗ്രഗണ്യനാണ്… അതുകൊണ്ട് അവന്റെ കത്തിയുടെ മുന്നിൽ ചെന്ന് പെടേണ്ട എന്ന് അറിയിച്ചോ അറിയിക്കേണ്ടവരെ എല്ലാം…”…മൂന്നാമൻ അജയന് നിർദ്ദേശം നൽകി…
“അവൻ അങ്ങനെ കൊല്ലാനായി തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ചിലപ്പോ ദൈവം പോലും നമ്മുടെ കൂടെയുണ്ടെങ്കിലും മതിയാകാതെ വരും…”..അജയൻ പറഞ്ഞു…അവർ അതിനെ എതിർത്ത് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…അവരിൽ എല്ലാവരിലും പേടി നിറഞ്ഞുനിൽക്കുകയായിരുന്നു…അവരിലെ ആ പേടിയുടെ പുതിയ നാമം…
സമർ അലി ഖുറേഷി☠️💀☠️
■■■■■■■■■■■■■■■
ഷാഹിയും ഗായത്രിയും അനുവും രാവിലെ കോളേജിലേക്ക് കവാടത്തിൽ നിന്നും നടക്കുകയായിരുന്നു…ഓരോ സൊറകൾ പറഞ്ഞുചിരിച്ചു അവർ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി…റോഡിന് സൈഡിൽ ഉള്ള കോൺക്രീറ്റ് റോഡിലൂടെ ആയിരുന്നു അവരുടെ നടത്തം…ഓരോ തമാശകളിൽ മുഴുകി അവർ മുന്നോട്ട് നടന്നു…പെട്ടെന്ന് അവർ മൂന്നുപേരും റോഡിലേക്ക് കടന്നു…ഷാഹിയായിരുന്നു റോഡിൻറെ സൈഡിൽ…അവർ റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങിയതും ഒരു ബൈക്ക് ബ്രേക്കും പിടിച്ചു ഷാഹിയുടെ മുന്നിൽ ഞരങ്ങി നിന്നതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു…അവർ മൂന്നുപേരും പേടിച്ചു…ഷാഹി പേടിച്ച് തല താഴ്ത്തി…ഒന്നും പറ്റിയില്ല എന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ അവൾ തിരഞ്ഞു ബൈക്കിന്മേലേക്ക് നോക്കി…പഴയ ഒരു വിന്റേജ് മോഡൽ ബുള്ളറ്റ് ആയിരുന്നു അത്…അവൾ അതിന്മേൽ ഇരിക്കുന്ന ആളുടെ അടുത്തേക്ക് നോക്കി…വെളുത്ത് നല്ല കട്ട താടിയും വെച്ച് നല്ല മുടിയുള്ള ഒരാളായിരുന്നു ബൈക്കിന്മേൽ…അയാൾ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…അവളും അവനെ നോക്കി…വളരെ സുന്ദരനായിരുന്നു അവൻ…നല്ല ചൊറുക്കുള്ള മുഖം…നെറ്റിയിന്മേൽ വീണു കിടന്ന മുടിയിഴകൾ അവന്റെ സൗന്ദര്യം വർധിപ്പിച്ചു…അവന്റെ പുരികത്തിന്റെ ഇടത്തെ സൈഡിൽ ചെറിയ ഒരു പാട് ഉണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ അത് വരെ അവന്റെ ഭംഗിക്ക് മാറ്റേകിയതെ ഒള്ളു…അവൾ അവന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി…ഒരു നീലയും ഇളംപച്ചയും കറുപ്പും കൂടിയ കണ്ണ്…അവന്റെ നോട്ടത്തിന് കാന്തിക ശക്തി ഉണ്ടോ എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി…അവൾ അവനെ തന്നെ നോക്കിനിന്നു…
അവൾ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു…അവൻ അവളെ വിരലുകൊണ്ട് ഉച്ചയുണ്ടാക്കി വിളിച്ചു…അവൾ സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നു…ഷാഹി തിരിഞ്ഞു അനുവിനെയും ഗായുവിനെയും നോക്കി…അവൾ വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു നോക്കി…
“തനിക്ക് എന്താ കണ്ണുകണ്ടൂടെ…”…തെറ്റ് തന്റെ ഭാഗത്ത് ആണെന്ന് അവൾക്ക് ഉത്തമബോധ്യം ഉണ്ടായിട്ടും അവളുടെ കുറുമ്പ് ആണ് അവിടെ കൂടുതൽ പ്രവർത്തിച്ചത്…അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളും അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അന്തം വിട്ടുനിന്നു… അവൻ പക്ഷെ ഒരു മാറ്റവും ഇല്ലാതെ അവളെ നോക്കി നിന്നു…
“തനിക്ക് ആരാ ലൈസൻസ് തന്നത്..കണ്ണ് കാണാതെ ആണോ വണ്ടി ഓടിക്കുന്നെ…എന്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്റെ ഈ പാട്ട വണ്ടി തട്ടാഞ്ഞത് നിന്റെ ഭാഗ്യം…”…അവൾ തുടർന്നു…അവൻ ചോദ്യഭാവത്തിൽ അവളെ നോക്കി…
“എന്റെ വീട്ടുകാർ വന്ന് നിന്നെ കേറി മേഞ്ഞേനെ…പിന്നെ മോന് ആംബുലൻസിൽ വരേണ്ടി വന്നേനെ…”…എന്ന് പറഞ്ഞു അവൾ കൂട്ടുകാരികളെയും കൂട്ടി മുന്നോട്ട് നടന്നു…അവൻ അപ്പോളും അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…സമർ ആയിരുന്നു അത്…
“നിനക്ക് ഞാൻ തരാമെടി കുഞ്ചുണ്ണൂലി…”…അവൻ സ്വയം മനസിൽ പറഞ്ഞു…
“നീ എന്തിനാ അവനോട് ചൂടാകാൻ പോയത്…”…അനു ഷാഹിയോട് ചോദിച്ചു..
“ചുമ്മാ…ഒരു രസം…”…അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ ഭാവം കണ്ട് അവർ രണ്ടുപേരും ചിരിച്ചു…
“എന്നാലും നീ ചൂടാവേണ്ടി ഇല്ലായിരുന്നു…തെറ്റ് നമ്മുടെ ഭാഗത്ത് ആയിരുന്നു…പോരാത്തതിന് നല്ല ചൊറുക്കുള്ള ചെക്കനും…”..ഗായത്രി പറഞ്ഞു…
“അയ്യയ്യേ…അയ്യയ്യേ…”…അനുവും ഷാഹിയും അവളെ കളിയാക്കി…
“അതിനുമാത്രം ഒരു സൗന്ദര്യവുമില്ല…”..ഷാഹി ഗായത്രിയോട് പറഞ്ഞു…
“എന്നിട്ടാണല്ലോ പെരുച്ചാഴി പന്തം കണ്ടപോലെ അവനെ തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട് നിന്നത്…”..ഗായത്രി ഷാഹിയെ കളിയാക്കി…ഷാഹി അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു…സത്യമായിരുന്നു അവൾ പറഞ്ഞത്…ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ആണെങ്കിൽ കൂടി തന്റെ സ്വബോധം അവന്റെ സൗന്ദര്യത്തിനുമുന്നിൽ പോയിരുന്നു….അവൾ അത് ഓർത്തു ചിരിച്ചു…
“ഹലോ…മക്കളെ ഇവിടെ ഒന്ന് വന്നെ..”…ആരോ അവരെ വിളിച്ചു…അവർ വിളിച്ചഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി…ടീനയും കൂട്ടരും ആയിരുന്നു അത്…ഷാഹിയും അനുവും ഗായത്രിയും അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു…
“എന്താണ് മക്കളെ ഒരു ചിരിയും കളിയുമൊക്കെ…”…ടീന ചോദിച്ചു…
“ഒന്നുമില്ല…”…അനു മറുപടി നൽകി…
“ഉണ്ടാവരുത്…”…ടീന ഒരു താക്കീതുപോലെ അവരോട് പറഞ്ഞു…
“എന്താ നിങ്ങളെ പേര് ഒക്കെ…”..
അവർ അവരുടെ പേര് അവരോട് പറഞ്ഞു…
“ഏതാണീ തട്ടമിട്ട സുന്ദരി…”…ടീന ഷാഹിയോട് ചോദിച്ചു…ഷാഹി അവളെ നോക്കി…ടീന അനുവിനോടും ഗായത്രിയോടും പോകാൻ പറഞ്ഞു…ഷാഹിയോട് അവിടെ നിൽക്കാനും…അനുവും ഗായത്രിയും കുറച്ചു മുന്നോട്ട് നടന്ന് ഷാഹിക്കുവേണ്ടി വെയിറ്റ് ചെയ്തു…
