“കള്ളു കുടിക്കുമ്പോൾ ചെറുതായി എന്തെങ്കിലും കഴിക്കുന്ന പതിവുണ്ടെന്നു വല്യമ്മ പറയുന്നത് കേട്ടു. അടുക്കളയിലോട്ടു കണ്ടില്ല, അത് എന്നെ പേടിച്ചാണെന്നു തോന്നി. ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്നും കൊച്ചാട്ടൻ ഓർക്കണ്ട, കേട്ടോ. അന്നേരത്തെ ദേഷ്യത്തിന് പറഞ്ഞെന്നേയുള്ളൂ.”
ഞാൻ: അതൊന്നും സാരമില്ല മോളെ, ഞാൻ അതൊന്നും സീരീസ് ആയി എടുത്തിട്ടില്ല.
അവൾ: ഇതു ഈ മേശപ്പുറത്തു വച്ചേക്കട്ടെ?
അനുവാദത്തിനു കാത്തു മേശപ്പുറത്തു പ്ലേറ്റ് രണ്ടും വച്ചിട്ട് നില്ക്കാതെ അവൾ പോയി. എനിക്ക് ശരിക്കും വിഷമം തോന്നി. എൻ്റെ കൈയിൽ തരുമെന്നോ, ഞാൻ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിക്കുമെന്നോ ഞാൻ എൻ്റെ കൂടെ കട്ടിലിൽ ഇരുത്തുമെന്നോ, ഒക്കെ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് സ്വപ്നം കണ്ടു തുടങ്ങിയിരുന്നോ? എന്തായാലും ഞാൻ അവിടെ തന്നെയിരുന്നു.
ഒരു പത്തു മിനിറ്റായി കാണും, അവൾ വാതിൽക്കൽ വന്നു പറഞ്ഞു, “കഴിങ്ങെങ്കിൽ ചോറ് വിളമ്പട്ടെ, എനിക്ക് കുറച്ചു പണി തീർക്കാനുണ്ടായിരുന്നു.”
“ഒരു പതിനഞ്ചു മിനിട്ടിനുള്ളിൽ തീരും സൗമ്യേ, ഞാൻ വന്നിട്ട് വിളമ്പിയാൽ മതി,” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അപ്രത്യക്ഷയായി. ഞാൻ കുപ്പി തുറന്നു ഒരു ലാർജ് കൂടെ ഒഴിച്ചു സോഡയും ചേർത്ത് ഒരു സിപ്പ്‌ നുണഞ്ഞു. എന്നിട്ടു ഫോണിൽ യേശുദാസിൻ്റെ “ആരോ വിരൽ മീട്ടി” എന്നുള്ള പാട്ട് ഇട്ടു.
അപ്പോൾ അതാ വരുന്നു അവൾ. ചൂലും കൊണ്ടാണ് വരവ്. ഞാൻ ചെറുതായി ഒന്ന് നടുങ്ങി.
കിലുക്കത്തിൽ മോഹൻലാൽ പറയുന്നതുപോലെ, “ദൈവമേ, വട്ടായിപ്പോയോ?”
അൽപ്പം പേടിയോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു, “എന്താ സൗമ്യേ, എന്തിനാണ് ചൂൽ?”
ചെറുതായി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു, “ഇവിടെമൊക്കെ ഒന്ന് അടിച്ചു വാരണമായിരുന്നു. പിന്നെ പറ്റിയെന്നു വരത്തില്ല.”
മനസ്സിൽ ലഡ്ഡു പൊട്ടിയോ? സംശയം ആണ്. ഏതായാലും ഒരു പുത്തൻ പ്രതീഷയുടെ നാമ്പ് പൊട്ടി മുളച്ചപോലെ.
അവൾ എൻ്റെ അനുവാദത്തിനൊന്നും കാത്തുനിൽക്കാതെ മുറി ഒരു മൂല മുതൽ അടിച്ചു വരാൻ തുടങ്ങി. അവൾ എൻ്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ചൂല് എടുത്തു മൂട്ടിൽ രണ്ടു തട്ട് തട്ടി ഈർക്കിലികൾ നേരെയാക്കി. എനിക്കിട്ട് തട്ട് തരും എന്ന് സിംബോളിക് ആയിട്ടു കാണിച്ചതാണോ എന്ന് ഞാൻ സംശയിച്ചു.
അവൾ കുനിഞ്ഞു നിന്ന് അടിച്ചുവാരൽ തുടർന്നു. പ്രതീക്ഷയോടെ ഞാൻ അവളുടെ ബ്ലൗസിനുളളിലേക്ക് നോക്കി. സാമാന്യം വലിപ്പമുള്ള മുലകളുടെ ചാലു മാത്രം കാണാം. ഒരു ചെറിയ മുത്തുമാല അവിടെ പറ്റികിടക്കുന്നു. അത് അവിടെ മയങ്ങി കിടക്കുന്നതു പോലെ.
കുറെ കഴിഞ്ഞു എൻ്റെ തൊട്ടു മുന്നിലായി അവൾ കുത്തി ഇരുന്നു കട്ടിലിനടിയിലേക്ക് ചൂൽ കടത്തി തൂത്തെടുക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അവളുടെ കാലുകൾ ചേരുന്നിടത്തേക്കു നോക്കി. നിറം മങ്ങി പിഞ്ചി തുടങ്ങിയ ഒരു നീല ഷഡ്ഢിയിൽ കൂടി അവളുടെ അപ്പം ഉന്തി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കന്ത് പുറത്തോട്ടു തള്ളി നിൽക്കുന്നത് കാരണം അവിടത്തെ ഷെഡ്‌ഡി വലിഞ്ഞു മുറുകി ഒന്ന് രണ്ടു രോമങ്ങൾ പുറത്തോട്ടു എത്തി നോക്കി. കന്തിനു താഴെ, നനവ് ചെറുതായി പടരുന്നുണ്ടോ?
വന്യമായ ഒരു ആവേശം എന്നിൽ തോന്നിതുടങ്ങിയിരുന്നു. അപ്പോൾ അവൾ പറയുകാണ്, “കാലൊന്നു പൊക്കിപിടിക്ക്, ഞാൻ അടിയൊന്നു തൂത്തോട്ടെ.”
എന്നിട്ടു കാലുകൾ കുറച്ചു കൂടി അകത്തി അവൾ കട്ടിലിനടിയിലേക്ക് എത്തി വലിഞ്ഞു തൂക്കാൻ തുടങ്ങി. കഴിച്ച സ്മാള് എൻ്റെ തലച്ചോറിൻ്റെ നിയന്ത്രണം എറ്റെടുത്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവളുടെ വിയർപ്പിൻ്റെ മാദക ഗന്ധം എൻ്റെ നാഡീവ്യൂഹങ്ങളിൽ അഗ്‌നിയായി പടർന്നു.
ഞാൻ വിറയ്ക്കുന്ന കൈ നീട്ടി അവളുടെ മുഖത്തു തലോടി. എൻ്റെ ശബ്‍ദം ഇടറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. കുണ്ണക്കുട്ടൻ വിജ്രംഭിച്ചു കൈലിക്കുള്ളിൽ നിന്നാടി. അതിനു പ്രതികരണം എന്നോണം അവൾ തൂപ്പു നിർത്തി.
മുഖത്തു തൊട്ടിരുന്ന എൻ്റെ കൈയുടെ മുകളിൽ കൈ വച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ സൗമ്യ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു. അവളുടെ ശ്വാസവേഗം കൂടുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.
അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു എന്നിലേക്ക്‌ സൗമ്യയെ ഞാൻ അടുപ്പിച്ചു. ഒരു എതിർപ്പും പ്രകടിപ്പിക്കാതെ ആ പെൺകുട്ടി എനിക്കഭിമുഖമായി നിന്നു.
ചുട്ടുപഴുത്ത ലോഹദണ്ഡു പോലെ എൻ്റെ ലിംഗം അവളുടെ തുടയിൽ കുത്തുന്നത് അവൾ അറിയുന്നില്ലേ എന്നു ഞാൻ അദ്‌ഭുതപ്പെട്ടു. മുഖം ഉയർത്തി ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
മുഖം ഉയർത്തി ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. ദൈവമേ, ഈ പെൺകൊച്ചു കരയുകയാണോ? കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി കവിളിലൂടെ താഴോട്ട് വീണുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
ഭൂമി പിളർന്ന് ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഉള്ളിലേക്ക് പോയിരുന്നെങ്കിൽ അല്ലെങ്കിൽ വായുവിൽ ബാഷ്‌പീകരിച്ചു ഇല്ലാതായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ കൊതിച്ചു. ഇവളുടെ മനസ്സറിയാതെയാണോ ഞാൻ ഇങ്ങനൊക്കെ ചിന്തിച്ചതും പ്രവർത്തിച്ചതും? ഇതെങ്ങാനും വെളിയിൽ അറിഞ്ഞാൽ പീഡനത്തിന് ഞാൻ അകത്തായത് തന്നെ.
എന്നാലും ഞാൻ ചോദിച്ചു, “എന്തിനാ സൗമ്യേ, മോള് കരയുന്നത്? മോൾക്ക് ഇഷ്ടമല്ലെങ്കിൽ പോട്ട്, ഇഷ്ടമാണെന്നു വിചാരിച്ചാ ഞാൻ ഇങ്ങനൊക്കെ പെരുമാറിയത്. എന്നോട് ക്ഷമിച്ചേര്. കരയരുതേ പ്ളീസ്.”
അവൾ കരച്ചില്‌ നിർത്തിയില്ല, പകരം ഏങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
“ദൈവമേ, ആകെ പ്രശ്നമായല്ലോ? എന്ത് ചെയ്യും” ഞാൻ സ്വയം ചോദിച്ചു.
എൻ്റെ സകല സ്വപനങ്ങളും ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് തകർന്നു വീണു. എന്തായാലും കുടിച്ച നെപ്പോളിയൻ അതിൻ്റെ പാട്ടിനു പോയി. കാറ്റൊഴിഞ്ഞ ബലൂൺ പോലെ എൻ്റെ മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന യന്ത്രം കൈലിക്കുള്ളിലേക്ക് തല വലിച്ചു.
ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ മുറിക്കുള്ളിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ലിവിങ്ങ് റൂമിൽ ഇട്ടിരുന്ന ചാരുകസേരയിൽ വന്നിരുന്നു. എന്ത് ചെയ്യണം എന്നാലോചിച്ചിട്ടു ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ല. എന്ത് ചെയ്യാൻ?
സൗമ്യ അപ്പോൾ തന്നെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഓടുമെന്നും, ആളെ കൂട്ടി വരുമെന്നും ഞാൻ ന്യായമായിട്ടും ഭയന്നു.
സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഇതൊന്നുമല്ല എന്നെ ഏറ്റവും വിഷമിപ്പിച്ചത്. പിന്നെയോ, സൗമ്യയെ സങ്കടപ്പെടുത്തിയല്ലോ എന്നോർത്തിട്ടാണ്.
എന്തായാലും ഇങ്ങനൊക്കെ ആയി. ഇനി വരും പോലെ വരട്ടെ. എല്ലാം വിധിക്കു വിട്ടുകൊടുക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. ഇനി എന്ത് സംഭവിക്കും എന്നറിയാൻ ഞാൻ കാത്തിരുന്നു.
സമയം എത്ര നേരം പോയി എന്ന് അറിയില്ല. എൻ്റെ വിഷാദ ചിന്തകൾക്കിടയിൽ എവിടെയോ സൗമ്യ വന്നു ഊണ് കഴിക്കാൻ വിളിച്ചു. ഇവൾ എപ്പോഴാണ് കരച്ചിൽ നിർത്തിയത്? ആർക്കറിയാം?
യാന്ത്രികമായി ഞാൻ ചെന്നു. കഴിക്കാനിരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയതേ ഇല്ല. ഒന്നിനും ഒരു രുചിയും തോന്നിയില്ലതാനും.
എങ്ങനെയോ ഊണ് കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി ഞാൻ മുറിയിൽ വന്നു. നല്ല തലവേദന തോന്നി. ഞാൻ സൗമ്യയോട് പറഞ്ഞു, “ഞാൻ ഒന്ന് കിടക്കാൻ പോവുകയാണ്. സൗമ്യ വീട്ടിൽ പോകാൻ നേരത്തു എന്നെ ഒന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി. പൈസ മോളുടെ കൈയ്യിൽ തന്നാൽ മതിയെന്ന് പാറുവമ്മ പറഞ്ഞായിരുന്നു. അത് കൊണ്ടാ.”
