ഇനിയും വീട്ടിൽ ഇരുന്നാൽ ഞാൻ സൗമ്യയുടെ പുറകേ നടക്കും എന്ന് എനിക്കറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ പറമ്പിലേക്കിറങ്ങി. ഒരു പാളയൻ തോടൻ കുല മൂത്തു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അതിനു ഒരു ഊന്നു കൊടുത്തു. അടുത്ത ആഴ്ച്ച ഈ “കുലപാതകം” നടത്തണം എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.
മൂന്നാലു തെങ്ങുകൾക്കു തടം എടുത്തു കുറച്ചു ചാണകവും പച്ചിലയും കൂടി ഇട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഉച്ചയായി. ചാണകം തോട്ടതല്ലേ ഒന്ന് കുളിച്ചേക്കാം.
എൻ്റെ കിടപ്പു മുറി ബാത്ത് അറ്റാച്ചഡ് ആയതുകൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് കുളിച്ചിറങ്ങി. പെട്ടെന്ന് കുളിച്ചത് ഏതാണ്ട് അത്യവശ്യമായി ചെയ്ത തീർക്കാനുള്ളതുകൊണ്ടാണ് എന്ന് മാന്യവായനക്കാർ തെറ്റിദ്ധരിക്കരുതേ. ഇന്ന് രണ്ടെണ്ണം അടിക്കാമല്ലോ എന്നുള്ള വിചാരകൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് കുളിച്ചെന്നേ ഉള്ളു.
കുളി കഴിഞ്ഞു കൈലി എടുത്തുടുത്തു തലയും തുവർത്തി അടുക്കളയിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ നല്ല ആറ്റുമീൻ വറക്കുന്ന മണം. കൊതി പിടിച്ചു അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ സൗമ്യ ഒരു പാത്രത്തിൽ വറത്തു വച്ചിരിക്കുന്നു സാക്ഷാൽ പള്ളത്തിയും പരലും.
“എവിടുന്നാ സൗമ്യേ മീൻ, രാവിലെ ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ.”
“ഓ, ഇതു സനീഷിനു തരനാണെന്നും പറഞ്ഞു താഴത്തെ മർക്കോസിൻ്റെ കെട്ടിയോൾ കൊണ്ട് വന്നതാ,” സൗമ്യ വലിയ താല്പര്യം ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു.
“ആര് സലീനയോ, എന്നിട്ടു ആളിനെ ഞാൻ കണ്ടില്ലല്ലോ?” ഞാൻ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു.
“ഓ, ചോദിച്ചായിരുന്നു ഉണ്ടോ എന്ന്. ഞാൻ പറഞ്ഞു കൊച്ചാട്ടൻ എങ്ങാണ്ടു പോയേക്കുകാണെന്നു. എവിടെയാണോന്നു അറിയാമോ എന്നു കുറെ ചോദിച്ചു. ഇല്ലെന്നു ഞാൻ. എപ്പോൾ വരുമെന്ന് ആയി അടുത്ത ചോദ്യം. ഞാൻ പറഞ്ഞു മിക്കവാറും രാത്രിയിലത്തേക്കേ കാണത്തൊള്ളന്ന്.”
“പിന്നെ ചോദിച്ചു അമ്മ എപ്പോഴാ പോയതെന്ന്. രാവിലെ ആണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ “ശ്ശൊ” എന്നും പറഞ്ഞു നിരാശപെടുന്നത് കണ്ടു. കുറച്ചു നേരം നോക്കിയിരുന്നു. മടുത്തപ്പോൾ പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോകുന്നത് കണ്ടു. കൊച്ചാട്ടൻ കണ്ടില്ലായിരുന്നോ?” അവൾ അല്‌പം നീരസത്തോടെ കളിയാക്കി പറഞ്ഞു.
എനിക്ക് നല്ല വിഷമം തോന്നി. നല്ല അവസരമായിരുന്നു. ഒന്നും പറ്റിയില്ലേലും മുലക്കേലും പിടിക്കാമായിരുന്നു. ആ, പറഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം.
അത് പോട്ടെ. ഇവൾക്കെന്താ ഇത്ര ദേഷ്യം വരാൻ കാര്യം? ഞാൻ പറമ്പിൽ ആണെന്ന് ഇവൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നല്ലോ? പിന്നെന്തിനു കള്ളം പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ഒരു പാട് ചോദ്യങ്ങൾ മനസ്സിൽ പൊങ്ങി.
പിന്നോർത്തു, “പെണ്ണല്ലേ വർഗം. എത്ര ശ്രമിച്ചാലും പിടികിട്ടാത്ത ഒരു പ്രഹേളികയാണ് പെണ്ണിൻ്റെ മനസ്സ് എന്ന് വിവരം ഉള്ള ആരോ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.” അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ സൗമ്യയെ അവളുടെ പാട്ടിനു വിട്ടു.
ഒരു സ്റ്റീൽ മഗ്ഗിൽ കുറെ തണുത്ത വെള്ളം കലത്തിൽ നിന്നൊഴിച്ചു ഒരു ഗ്ലാസും കൈക്കലാക്കി എൻ്റെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. മുറിയിൽ ഒരു സോഡാ മെഷീൻ ഉണ്ട്. കുറെ നാളായി വാങ്ങിച്ചിട്ട്, പക്ഷെ ഇതു വരെ തുറന്നു നോക്കിയിട്ടില്ല. ഒന്ന് നോക്കിക്കളയാം.
ബോക്സ് പൊട്ടിച്ചു, കാർബൺഡൈഓക്സയിഡ് കുറ്റി പുറകിൽ പിരിച്ചു കയറ്റി. കുപ്പിയിൽ വെള്ളം മുക്കാലൊഴിച്ചു രണ്ടു ഞെക്കു ഞെക്കിയപ്പോൾ സോഡാ റെഡി.
ബ്രാണ്ടി ആണ് എക്സ് മിലിട്ടറിക്കാരൻ രവിച്ചേട്ടൻ്റെ കൈയിൽ നിന്നും കിട്ടിയത്. ഏതായലും “ആൾ പിടിയനുണ്ടോ ആൾ ഭേദം”. നെപ്പോളിയൻ ഒരു തൊണ്ണൂറു മില്ലി ഒഴിച്ചു ബാക്കി ഗ്ലാസ്സിൽ സോഡാ നിറച്ചു. ഒരു കവിൾ കുടിച്ചു. ഹാ, എന്താ സുഖം.
ആ സുഖത്തിൻ്റെ ലഹരിയിൽ കുറെ നേരം കണ്ണടച്ചിരുന്നു. അപ്പോൾ മനസ്സിലേക്ക് സലീന കടന്നു വന്നു. ഒട്ടും വണ്ണമില്ലാത്ത ഒരു കതിര് പോലുള്ള പെണ്ണ്. കുളിക്കാൻ ആറ്റിൽ പോകുമ്പോൾ മിക്കവാറും അവളെ കാണാറുണ്ട്. ആറിനടുക്കെ തന്നെ ആണ് അവരുടെ വീടും.
മാർക്കോസ് സ്നേഹമുള്ള ഒരു ഭർത്താവാണന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങൾക്കും സ്നേഹം മാത്രം പോരല്ലോ.
എന്തായാലും ഒരു കുഞ്ഞിക്കാല് കാണാനുള്ള ഭാഗ്യം അവർക്ക് ഇതുവരെ ഉണ്ടായില്ല. എന്താണെന്നറിയില്ല, എൻ്റെ വെട്ടം കണ്ടാൽ തന്നെ അവളും കുളിക്കാനിറങ്ങും. തലയിൽ അല്ലാതെ ഒറ്റ പൂട പോലുമില്ല ദേഹത്തെങ്ങും ആ മൈരു പെണ്ണിന്. പൂറു പോലും കംപ്ലീറ്റ് മുട്ട.
നല്ല കണ്ണാടിപോലെ തിളങ്ങി നിൽക്കുന്ന പൂറ്. ദോഷം പറയരുതല്ലോ, ഒരു വര പോലെ, പൊക്കിളിനു താഴോട്ട്, അവളുടെ അൽപം വീർത്ത അപ്പത്തിൻ്റെ മുകളിൽ വരെ, നേർത്ത രോമങ്ങൾ കാണാം.
കുളിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ എല്ലാം കണ്ടിരിക്കണം എന്ന് നിര്ബന്ധമുള്ളതുപോലെ അവൾ ഉടുത്തിരിക്കുന്ന തുണി അഴിച്ചു കാണിക്കും. ഞാൻ ശരിക്കു കാണാൻ വേണ്ടി ഉടുത്തിരിക്കുന്ന തുണി ഒരു വശത്തേയ്ക്ക് മാറ്റി പൂറു പൊളിച്ചു പിടിക്കും. അല്ലെങ്കിൽ കടവിൽ കാലകത്തി കുത്തി ഇരിക്കും. അതും പറ്റിയില്ലെങ്കിൽ എന്നെ കാണിച്ചോണ്ടു പൂറ്റിൽ സോപ്പ് ഇട്ടോണ്ടിരിക്കും. എന്തായാലും ഒരു വാണം അവൾ എന്നെക്കൊണ്ട് അടിപ്പിച്ചിരിക്കും.
ആരുമില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ അവളെ ഞാൻ ആ കടവിലിട്ടു പൂറ്റിൽ അടിച്ചു കയറ്റി കഴപ്പ് തീർത്തു കൊടുത്തേനെ. എന്ത് ചെയ്യാൻ, അറിഞ്ഞാൽ നാറ്റ കേസാകും എന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് കൂടുതൽ ഒന്നിനും ഞാൻ മുതിർന്നിട്ടില്ല.
കാമത്തോടെ സമീപിക്കുന്ന പെണ്ണിൻറെ കാമം ശമിപ്പിച്ചു കൊടുത്തില്ലെങ്കിൽ അത് പാപമാണെന്നു ഗീതയിൽ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നാണ് പക്ഷി കുമാരൻ ഇന്നാളിൽ പറഞ്ഞത്.
ഈ “പക്ഷി” എന്നുള്ളത് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സ്ഥാനപ്പേരാണ്. നമ്മൾ ഈ “തമ്പി” അല്ലെങ്കിൽ “പണിക്കർ” അല്ലെങ്കിൽ “ഷെവലിയർ” എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് പോലെ.
കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല, മിക്കപ്പോഴും അദ്ദേഹം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത് ഉയരങ്ങളിൽ ആയിരിക്കും. അതെന്താണ് എന്നൊരു കൺഫ്യൂഷൻ അല്ലെങ്കിൽ സംശയം മാന്യ വായനക്കാർ ചോദിച്ചേക്കാം. ഓ, അങ്ങനൊന്നും ഇല്ലെന്നേ, ഏതെങ്കിലും പൊക്കമുള്ള മരച്ചില്ലയിൽ ആയിരിക്കും എന്നാണ് ഈയുള്ളവൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്. പക്ഷെ മരം ഒരു കുളിമുറിയുടെയോ കുളിക്കടവിൻ്റെയോ അടുക്കലായിരിക്കും എന്ന് മാത്രം.
പിന്നെ സലീനയെ കളിക്കുന്ന കാര്യം. ആഹ്, നോക്കട്ടെ. ഒരു ചെറിയ ഒരു കവിൾ കൂടി എടുത്തു. മീൻ വറുത്തതിൻ്റെ മണം എന്നെ മാടി വിളിക്കുന്നത് പോലെ. സൗമ്യയുടെ നേരത്തെകണ്ട മുഖം ഓർത്തപ്പോൾ പോകണോ, വേണ്ടയോ എന്ന് ആലോചിച്ചു. അവസാനം പോകണ്ട എന്ന് തീരുമാനിച്ചു.
പൊടുന്നനെ ഒരു അത്ഭുതം പോലെ അതു സംഭവിച്ചു. ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ രണ്ടു പ്ലേറ്റും പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ നിൽക്കുന്നു. ആര് എന്ന ചോദ്യം ഒരു പക്ഷെ നിങ്ങൾ ചോദിച്ചേക്കാം. ഉത്തരം, അവൾ, സൗമ്യ.
ഒരു ഒരു പ്ലേറ്റിൽ മീൻ വറുത്തതും മറ്റേതിൽ അവിയലും. ഓടിച്ചെന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഒരു ഉമ്മ കൊടുക്കാനാണ് തോന്നിയത്. അതിൻ്റെ ഭവിഷ്യത്തുകൾ ചിലപ്പോൾ ഗുരുതരമാവാം എന്നതുകൊണ്ട് ഞാൻ അതിനു ശ്രമിച്ചില്ല.
