“കരഞ്ഞ് മെലോഡ്രാമ കളിക്കല്ലേടാ, നായിന്റെ മോനെ…”, റോഷൻ അവനെ തിരിച്ചും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
ആ രംഗം നോക്കി നിന്ന രേഷ്മ ചേച്ചി അവരുടെ സൗഹൃദത്തിന്റെ ആഴമറിഞ്ഞു സന്തോഷിച്ചു. _______________________________________________
രേഷ്മയും റോഷനുമായുള്ള കളി വിമൽ കണ്ട ദിവസത്തിന്റെ ബാക്കി… അന്ന് രാത്രി….
റോഷൻ : ഡാ….
വിമലിന്റെ ഫോണിലേക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചു, റോഷൻ ടെൻഷനോടെ മറുപടിക്കായ് കാത്തിരുന്നു. മറുപടി ടെക്സ്റ്റ് വരാൻ എടുക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും അവന്റെ ഉള്ളിൽ ടെൻഷൻ കൂടി കൂടി വന്നു. കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞതും വിമലിന്റെ മറുപടി ടെക്സ്റ്റ് വന്നു.
വിമൽ : പറയടാ…
അടുത്തത് എന്ത് അയക്കണമെന്ന് റോഷന് എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും മനസ്സിൽ വന്നില്ല. വിമലിനെ വിളിച്ചാലോ എന്നവൻ ചിന്തിച്ചു. പിന്നെ ഇക്കാര്യം കോളിൽ സംസാരിക്കുന്ന ചമ്മൽ ഓർത്ത് എന്തോ വേണ്ടെന്ന് വച്ചു.
റോഷൻ : നീ കണ്ടത് ആരോടും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…?
വിമൽ : എന്തു കണ്ടത്…?
റോഷൻ : ഡാ കളിക്കല്ലേ… നീ രേഷ്മ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഓടി പോകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു.
വിമൽ : ഓഹ്.. അതാണോ.. അതിനെന്താ…?
റോഷൻ : ഡാ… നീ ആ മുറിയിൽ കണ്ടത് ആരോടും പറയാൻ നിക്കണ്ടാ…
വിമൽ : എന്തു കണ്ടെന്നാ…?
റോഷൻ : ഡാ കളിപ്പിക്കല്ലേ….
വിമൽ : ഞാൻ കാര്യായിട്ടാ പറഞ്ഞേ…
റോഷൻ : അപ്പോ നീ ഒന്നും കണ്ടില്ലേ… ഇല്ല നീ കണ്ടെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പാ..
വിമൽ : നീ വളച്ചു കെട്ടാതെ കാര്യം പറ, റോഷാ…
റോഷൻ : എടാ ഞാനും രേഷ്മ ചേച്ചിയും തമ്മിൽ… നീ അത് ആരോടും പറയരുത്.
കുറച്ച് മിനുട്ടുകൾ കഴിഞ്ഞിട്ടും മറുപടി വരാതായപ്പോൾ റോഷൻ വീണ്ടും ടെൻഷനായി. അവൻ വീണ്ടും മെസ്സേജ് അയച്ചു.
റോഷൻ : മറുപടി താടാ…
വിമൽ : ഞാൻ പറയില്ല… പോരേ…?
റോഷൻ : താങ്ക്സ് ഡാ…
വിമൽ : എത്ര കാലമായി ഇത് തുടങ്ങിയിട്ട്…?
റോഷൻ : അത്… അധിക നാളൊന്നും ആയിട്ടില്ല … ആന്ന് ആ എക്സാം നടത്തിയില്ലേ… അന്ന് തൊട്ട്…
വിമൽ : അപ്പോ ഞങ്ങളൊക്കെ വായ് നോക്കി ഇരുക്കുമ്പോ, നീ അവിടെ ആരുമറിയാതെ സുഖിക്കായിരുന്നല്ലേ, നാറി…?
റോഷൻ : എടാ പറ്റിപ്പോയി… ഞാൻ എന്തു വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം… നീ ഇത് ആരോടും പറയരുത്….
വിമൽ : എന്ത് വേണമെങ്കിലും…?
റോഷൻ അതിന് മറുപടി അയക്കും മുൻപ് കുറച്ചു സമയം ചിന്തിച്ചു… അതെ’ എന്ന് പറയാതെ വേറെ മാർഗ്ഗമില്ല.
റോഷൻ : ആഹ്… നിനക്കെന്താ വേണ്ടേ.. പറ….
വിമൽ : അതങ്ങനെ പെട്ടന്ന് പറയാൻ പറ്റുമോ… ഞാനൊന്ന് ആലോചിക്കട്ടെ…
റോഷൻ : ആ… അത് നീ ആലോചിച്ച് മെല്ലെ പറഞ്ഞാ മതി… ഇക്കാര്യം ആരും അറിയരുത്…
വിമൽ : ആ ആലോചിക്കട്ടെ…
റോഷൻ : ഒരു ആലോചിക്കാനും ഇല്ല… ജീവിത പ്രശ്നമാ അളിയാ…. നീ പറയില്ലെന്ന് സത്യം ചെയ്തേ…
വിമൽ : ആഹ്… ശരി പറയില്ല… പോരേ..?
റോഷൻ : താങ്ക്സ്….
വിമൽ : ശ്രുതിക്ക് അറിയാമോ..?
റോഷൻ : ആർക്കും അറിയില്ല. നിനക്കല്ലാതെ. നീയും പറയരുത്. പ്ലീസ്…
വിമൽ : പറയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ.. നീ നിർത്തിക്കോ.. നമുക്ക് നാളെ നേരിട്ട് സംസാരിക്കാം
റോഷൻ : ഓകെ ഡാ… വീണ്ടും താങ്ക്സ്.
വിമൽ : ആ… വെൽകം.. വെൽക്കം…
റോഷൻ സമാധാനത്തോടെ ഫോൺ നീക്കിവച്ചു ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു… _______________________________________________
വീട്ടിലെത്തി, സ്കൂട്ടറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങവെ, ഓർമ്മകളിൽ പയനം നടത്തുകയായിരുന്ന റോഷനെ രേഷ്മ ചേച്ചി മെല്ലെ വിളിച്ചുണർത്തി. അവൻ ചേച്ചിയെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ചേച്ചി തിരിച്ചും. ഇരുവരും ഇറങ്ങി രേഷ്മ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിനകത്തേക്ക് നടന്നു.
താൻ നൽകിയ ചായയും പിടിച്ചു ആലോചന പൂണ്ടിരിക്കുന്ന അവനെ ചേച്ചി കുറച്ച് നേരം നോക്കിയിരുന്നു. അവനോട് ചോദിക്കാതെ തന്നെ എന്തിനെക്കുറിച്ചാണ് അവൻ ചിന്തിച്ച് കൂട്ടുന്നതെന്ന് ആ സ്ത്രീക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നു.
“മോനേ… റോഷാ…”, ചേച്ചി വാത്സല്യത്തോടെ അവന്റെ മുടിയിഴകളിൽ തഴുകി….
റോഷൻ ഒന്നും പറയാതെ ചേച്ചിയുടെ മേലേക്ക് ചാഞ്ഞ്, ആ മടിയിൽ തല ചാച്ച് കിടന്നു.
രേഷ്മ ചേച്ചി : “നിന്റെ മനസ്സിൽ എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയാം… നിക്സൺ… അല്ലേ…?”
റോഷൻ അതെ’യെന്ന് തലകുലുക്കി.
രേഷ്മ ചേച്ചി : “നിങ്ങടെ കൂടെ പണ്ട് തല്ലു കൂടി നടന്ന പീക്കിരിച്ചെക്കനല്ല അവനിപ്പോൾ… ചെകുത്താനാണ്…. വിമലിനെയും അച്ചുവിനെയും പോലെ പല പാവങ്ങളെയും കണ്ണീർ കുടിപ്പിക്കുന്ന കണ്ണിച്ചോരയില്ലാത്ത ചെകുത്താൻ… ”
അവൻ ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. ശേഷം കിടന്നുകൊണ്ട് തന്നെ ആ മുഖം ചേച്ചിയുടെ വയറിനോട് ചേർത്ത് അരക്കെട്ടിൽ വട്ടം കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കിടന്നു… ചേച്ചി വാത്സല്യത്തോടെ അവന്റെ മുടിയിൽ വീണ്ടും തഴുക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു….
ചേച്ചി മെല്ലെ അവന്റെ മുഖം പിടിച്ച് ഉയർത്തി, അവന്റെ നെറുകയിൽ സ്നേഹത്തോടെ ചുംബിച്ചു.
രേഷ്മ ചേച്ചി : “നിന്റെ മനസ്സ് എനിക്ക് വായിക്കാം… പക്ഷെ സ്വന്തം കാര്യം മറന്ന്, കൂട്ടുകാർക്ക് വേണ്ടി നീ അരുതാത്തതിന് ഒന്നിനും മുതിരരുത്… അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്താൽ ചേച്ചിക്ക് അത് സഹിക്കാനാവില്ല…”
അവൻ എന്ത് മറുപടി നൽകണമെന്നറിയാതെ ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു. ചേച്ചി അവന്റെ കവിളിൽ ചുണ്ടുകൾ അമർത്തി ഒരു ഉമ്മ കൂടി നൽകി.
രേഷ്മ ചേച്ചി : “പറ… നീ അങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യില്ലെന്ന് ചേച്ചിക്ക് സത്യം ചെയ്യ്‌…”
അവൻ അതെ’ എന്ന് മറുപടി നൽകാനാവാതെ മുഖം തിരിച്ചു.
“ഇല്ലെന്ന് പറ മോനെ…”, അവന്റെ മുഖം തന്റെ നേർക്ക് തിരിച്ച് പിടിച്ചുകൊണ്ടു ചേച്ചി വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
റോഷൻ ആകെ ധർമ്മസങ്കടത്തിലായി. ഒരു ഭാഗത്ത് തന്റെ കൂട്ടുകാർ… മറു ഭാഗത്ത് തന്റെ നന്മ മാത്രം ചിന്തിക്കുന്ന ചേച്ചി….
“ഇല്ല…”, ചേച്ചിയെ സമാധാനിപ്പിക്കാനായി അവൻ പറഞ്ഞു…
ചേച്ചി സന്തോഷത്തിൽ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ആഞ്ഞു ചുംബിച്ചു. റോഷൻ ചേച്ചിയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. ഇരുവരും തങ്ങളുടെ ചുണ്ടുകൾ വീണ്ടും പരസ്പരം കോർത്തു…
സാവധാനം ചുണ്ടുകൾ നുണഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇരുവരും ആ സോഫയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു… അടിയിൽ രേഷ്മ ചേച്ചി, ചേച്ചിയുടെ മുകളിൽ റോഷൻ… ചേച്ചിയുടെ കൈകൾ അവന്റെ ഷർട്ടിനിടയിലൂടെ അവന്റെ മാറിൽ തഴുകി നടന്നു… റോഷൻ തന്റെ കൈകൾ കൊണ്ട് ചേച്ചിയുടെ മാറിലെ സാരി മെല്ലെ വലിച്ചു നീക്കി… ഇരുവരുടെയും നെഞ്ച് പരസ്പരം ഒന്നിച്ച് ഒരേ ഹൃദയതാളം കൈവരിച്ചു…
ചേച്ചി തന്റെ സാരി തറുത്ത് കയറ്റി, അവന്റെ കുട്ടന് കയറാൻ പാകത്തിന് അടി വസ്ത്രം താഴ്ത്തി ക്കൊടുത്തു. ചേച്ചിയുടെ പ്രവർത്തി കണ്ട റോഷൻ “ഇപ്പോൾ വേണമോ..?” എന്ന ഭാവത്തിൽ ഒന്ന് നോക്കി.
“വേണം… നിന്റെ മനസ്സിലെ എല്ലാ പിരിമുറുക്കങ്ങളും, എന്റെ മോൻ ഇവിടെ ഉപേക്ഷിച്ചിട്ട് വേണം പോകാൻ….”, പാന്റിന്റെ ഹുക്ക് വിടുവിച്ച്, കുട്ടനെ വെളിയിലെടുത്ത് തഴുക്കിക്കൊണ്ട് ചേച്ചി പറഞ്ഞു.
