അവൾ നേരെ മുത്തശ്ശിയുടെ റൂമിലേക്ക്‌ നടന്നു.
മുത്തശ്ശി : എന്താടി അവിടൊരു ബഹളം.
അപ്പോൾ അയാൾ അവിടേക്കു വന്നു.
ശരണ്യ : ഒ ഒന്നുമില്ല മുത്തശ്ശി, ഞാൻ പറയുമായിരുന്നു ഞാൻ അങ്കിളിനെ കെട്ടിക്കോളാം എന്ന്. അപ്പോൾ ഞാൻ കൊള്ളില്ല എന്ന് പോലും.
മുത്തശ്ശി : ആണോടാ വിജയ , ഇവള് നല്ല കൊച്ചല്ലേ.
വിജയകുമാർ : ആണോ അമ്മേ, എന്നാൽ ഞാൻ കെട്ടിക്കോളാം.
എന്നിട്ട് വിജയകുമാർ ഗുഡ് നൈറ്റ്‌ പറഞ്ഞു പോയി. എന്നാൽ ശരണ്യയുടെ മനസ്സിൽ വിജയകുമാർ പറഞ്ഞിട്ട് പോയ കാര്യം ആഴത്തിൽ കുത്തി.
അവൾ പിന്നീട് അവളുടെ റൂമിൽ പോയി ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു. എന്നാൽ അവൾക്ക് എന്നും ഇല്ലാത്തതുപോലുള്ള ഓരോരോ വല്ലായ്മ പോലെ. മീനു പറഞ്ഞ കാര്യവും അയാൾ പറഞ്ഞ കാര്യവും കൂടി ആയപ്പോൾ അവൾ വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിലാണ്. അവൾക്കു വിജയകുമാറിനെ വേണമെന്നൊരു തോന്നൽ വന്നു തുടങ്ങി. തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു, കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ല. അയാളുടെ സാനിധ്യം അവൾക്കു വേണമെന്ന് തോന്നി. അവൾ അവളുടെ ബെഡിൽ നിന്നും എണിറ്റു. അവൾ വിജയകുമാറിന്റെ റൂമിന്റെ വാതിലിൽ എത്തീട്ടു മുട്ടി. അല്പസമയം കഴിഞ്ഞു അയാൾ വാതിൽ തുറന്നു.
വിജയകുമാർ : ഇന്നും പേടിച്ചോ.
ശരണ്യ : ഉം
വിജയകുമാർ : എന്നാൽ വ.
അയാൾ അതും പറഞ്ഞിട്ട് നേരെ ബെഡിലേക്ക് കിടന്നു. അവളും അടുത്ത് വന്നു കിടന്നു.
ശരണ്യ : എനിക്കു പേടിയാകുന്നു
വിജയകുമാർ : അതിനു ഞാനെന്തു ചെയ്യാനാ.
ശരണ്യ : എനിക്കു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കണം.
വിജയകുമാർ : ഈ പെണ്ണിന്റെ കാര്യം.
ശരണ്യ : പേടിയായൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ. ശല്യമാണേൽ ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം.
വിജയകുമാർ : വെറുതെ പിണങ്ങല്ലേ. വാ കെട്ടിപിടിച്ചോ.
അതുകേട്ട അവൾ അയാളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിട്ടു അവളുടെ ഒരു കാലെടുത്തു അയാളുടെ മേലേക്ക് വെച്ചിട്ടു തല അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ വെച്ചു കിടന്നു. കുറച്ചു സമയത്തിനകം അയാളുടെ കൂർക്കം വലിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ അവൾ അവളുടെ കാൽ അയാളുടെ തുടയിൽ നിന്നും മാറ്റിട്ടു അയാളുടെ തുടയിടുക്കിലേക്ക് കൈ വെച്ചു മുണ്ടുകൾക്കിടയിലേക്ക് കൈ കയറ്റി വിജയകുമാറിന്റെ തളർന്നു കിടന്ന പൗരഷത്തിൽ പിടിച്ചു. പതുക്കെ തലോടികൊണ്ടിരുന്നു. പിന്നെ കുണ്ണയിൽ നിന്നും കൈ മാറ്റിട്ടു. അവൾ ആവേശം മൂത്തു അയാളുടെ കഴുത്തിൽ ഉമ്മ വക്കാൻ തുടങ്ങി. പിന്നെ ചുണ്ടിൽ ഉമ്മ വച്ചപ്പോൾ അയാൾ ഉണർന്നു. അവളെ തള്ളി മാറ്റികൊണ്ട്
വിജയകുമാർ : മോളെ എന്താ നീ കാണിക്കുന്നത്.
ശരണ്യ വീണ്ടും കെട്ടിപ്പിടിച്ചോണ്ട്
ശരണ്യ : എനിക്കു അങ്കിളിനെ വേണം i love ഉ
എന്നും പറഞ്ഞു അയാളുടെ ചുണ്ടിൽ നല്ലൊരു ഫ്രഞ്ച് കിസ്സ് കൊടുത്തു. ഒരു നിമിഷം അയാൾ സ്റ്റേക്കായിപ്പോയി
വിജയകുമാർ പിന്നെയും അവളെ തള്ളി മാറ്റികൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു.
വിജയകുമാർ : ടി നിനക്കെന്താ പറ്റിയത്. ഞാൻ നിന്റെ അച്ഛന്റെ സുഹൃത്താണ്. അങ്ങനെയൊന്നും എന്നോട് പറയരുത്. ഞാൻ നിന്നെ മോളെപോലാണ് കാണുന്നതും. എന്നാലും എങ്ങനെ തോന്നി മോളെ
ശരണ്യ : അതൊന്നും എനിക്കറിയില്ല. എനിക്കു അങ്കിളിനെ വേണം.
വിജയകുമാർ : മതി മതി. ഇനിയൊന്നും പറയേണ്ട
അയാൾ അവളെ റൂമിന്റെ പുറത്തേക്കു പിടിച്ചോണ്ട് വന്നിട്ട് അയാൾ റൂമിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു. ശരണ്യ കരഞ്ഞോണ്ട് അവളുടെ റൂമിലേക്ക്‌ പോയി. വിജയകുമാർ ഇനി ഒരിക്കലും അവളെ ഇഷ്ടപ്പെടില്ലെന്നു അവളുടെ മനസ്സ് മന്ദ്രിച്ചു.. അവൾ അന്ന് ഉറങ്ങിയില്ല. പിറ്റേന്ന് കോളേജിലും പോയില്ല. അയാൾ ഇന്നത്തേതും പോലെ അവൾക്കു ചായയുമായി വന്നു. മേശപുറത്തു വച്ചിട്ട് അയാൾ പോയി. അവൾ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ സമയം 10 ആയി. അവൾ അച്ഛനെ വിളിച്ചു
ശരണ്യ : അച്ഛാ ഞാൻ കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് അങ്ങോട്ട്‌ വരുവാ.
അച്ഛൻ : എന്തുപറ്റി.
ശരണ്യ പെട്ടെന്നൊരു കള്ളം പറഞ്ഞു
ശരണ്യ : സ്റ്റഡി ലീവാണ്. അതുകൊണ്ട് അങ്ങോട്ട്‌ വരുന്നത്.
അച്ഛൻ : എന്നാൽ വാ മോളെ
ശരണ്യ ഒന്ന് കുളിച്ചിട്ടു പോകാൻ റെഡിയായിട്ട് മുത്തശ്ശിടെ അടുത്തെത്തി.
മുത്തശ്ശി : കോളേജിൽ പോകൻ തുടങ്ങുന്നതെ ഒള്ളോ മോളെ.
ശരണ്യ : അല്ല മുത്തശ്ശി. ഞാൻ വീടുവരെ പോകുവാ. കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞേ വരൂ.
മുത്തശ്ശി : അതെന്താ
ശരണ്യ : കുറച്ചു നാളായില്ലേ അങ്ങോട്ടൊക്കെ പോയിട്ട്. അതുകൊണ്ടാ.
മുത്തശ്ശി : അവനോടു പറഞ്ഞോ.
ശരണ്യ : ഇല്ല. പറയണം
മുത്തശ്ശി : എന്നാലൊന്നു പറഞ്ഞേരെ
ശരണ്യ മുത്തശ്ശിക്കൊരു ഉമ്മ കൊടുത്തിട്ട് അവൾ ഹരീടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. അയാൾ അവളെ കണ്ടിട്ടും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ നിന്നു.
ശരണ്യ : ഞാൻ പോകുവാ.
വിജയകുമാർ : എവിടെ.
ശരണ്യ : എന്റെ വീട്ടിൽ.
വിജയകുമാർ : അതിനിവിടെ എന്തു സംഭവിച്ചു
ശരണ്യ : എന്നെ എന്റെ വീട്ടിലും ഇവിടെയും സ്നേഹിക്കാൻ ആരുമില്ല.
അതുകേട്ടപ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ണ് നിറയുന്നത് അവൾ കണ്ടു.
വിജയകുമാർ : അങ്ങനെ തോന്നിയെങ്കിൽ നീ പൊയ്ക്കോ. പക്ഷെ നിന്നെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.
ശരണ്യ : ഉം. ഞാൻ ഇപ്പോഴും ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്.
വിജയകുമാർ : മോളെ നീ നല്ല ചെറുപ്പക്കാരെ സ്നേഹിക്കടി. എനിക്കു നല്ല പ്രായമുണ്ട്. അത് നീ മനസ്സിലാക്കു.
ശരണ്യ : ഞാൻ അങ്കിളിന്റെ പ്രായമല്ല നോക്കുന്നത്. മനസ്സാണ്. എന്നെ ഇതുവരെയും ആരും എങ്ങനെ സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല. സംരക്ഷിച്ചിട്ടില്ല. നല്ലതുപോലെ നോക്കിട്ടും ഇല്ല. അതൊക്കെക്കൊണ്ടാണ്, ഞാൻ അങ്കിളിനെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്.
വിജയകുമാർ : മോളെ ഞാൻ നിന്നെ കുഞ്ഞിന്നാളിൽ എടുത്തോണ്ട് നടന്നതാ. പോരാത്തതിന് എനിക്കൊരു മോളുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നിന്റെ പ്രായം കാണും.
ശരണ്യ : ഞാൻ കൂടുതലൊന്നും സംസാരിക്കുന്നില്ല. പോകുവാ.
വിജയകുമാർ പ്രതീക്ഷിക്കാതെ അവൾ അയാളുടെ ചുണ്ടിൽ ഉമ്മ കൊടുത്തിട്ടു പോയി. പിന്നിടുള്ള ദിവസങ്ങൾ ശരണ്യക്ക് ഒന്നിനും പറ്റുന്നില്ലായിരുന്നു. തനിക്കു അങ്കിളിനോട് പ്രേമാണോ കാമമാണോ എന്നൊരു കൺഫ്യൂഷൻ ആയി. രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അച്ഛനോരു call വന്നു. വിജയകുമാറിന്റെ അമ്മ മരിച്ചു പോയെന്നു. അങ്ങനെ അച്ഛനും അമ്മയും ശരണ്യയും കൂടി വീണ്ടും വിജയകുമാറിന്റെ വീട്ടിലേക്കെത്തി. അയാൾ നിശ്ചലനായി ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. ശരണ്യയുടെ അച്ഛനായ രവിയെ കണ്ടപ്പോൾ.
വിജയകുമാർ : ആ നീ വന്നോ. എന്നാലേ കൂടി അമ്മ പറഞ്ഞതെ ഒള്ളൂ, ശരണ്യയെ കാണണം എന്ന്.
രവി : ശേ, നിനക്ക് വിളിച്ചൂടായിരുന്നോ. കഷ്ടമായിപ്പോയി.
വിജയകുമാർ : അത് സാരമില്ലെടാ.
വിജയകുമാർ കരയാൻ തുടങ്ങി. ശരണ്യ ഓടിച്ചെന്നു മരിച്ചു കിടക്കുന്ന മുത്തശ്ശിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചോണ്ട് കരഞ്ഞു പോയി. അവൾക്കു മുത്തശ്ശിയെ ഭയങ്കര ഇഷ്ടമായിരുന്നു. അവൾ ഓരോന്നോർത്തു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. അങ്ങനെ ചടങ്ങുകൾ കഴിഞ്ഞിട്ട് അന്നത്തെ ദിവസം കഴിഞ്ഞു. ശരണ്യയും അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കൂടെ പോകാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോൾ
