‘ അയ്യോ വേണ്ടാരുന്നു രാധേച്ചീ… ‘ ഭവ്യതയോടെ രമ്യ പറഞ്ഞു.
ചായക്കപ്പ് എടുക്കാന്‍ കൈകള്‍ ചലിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ മാറിയ ചുരിദാറിന്റെ ഷോളിനിടയിലൂടെ രമ്യയുടെ വലതുവശത്തെ മുലഭാഗം കാസീം റാവുത്തര്‍ കണ്ടു. വീര്‍പ്പുമുട്ടി നില്‍ക്കുന്ന മീഡിയം പരുവത്തിലുള്ള മുല… ഉള്ളം കയ്യിലിട്ട് നല്ലോണം ഞെരടി ഉടയ്ക്കാം… അയാളുടെ അടിവയറ്റിലൊരു കൊള്ളിയാന്‍ മിന്നി.
സക്കീന ബേക്കറിയുടെ ഐശ്വര്യമായി രമ്യ മാറിയത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു. ഒന്നാം മാസം ആയപ്പോള്‍ പറഞ്ഞതിലും കൂടുതല്‍ ശമ്പളം നല്‍കിയതിനാല്‍ രാജീവും വളരെ സന്തുഷ്ടനായി.
‘എടീ രമ്യേ… നമുക്ക് കുറച്ച് വസ്തു വാങ്ങണം… രണ്ടാണ്‍മക്കളാ… കുറച്ച് രാത്രിയൊക്കെയായാലും സാരമില്ല… ഇക്കാ കൊണ്ടുവിടുമെങ്കില്‍ നീ കുറേ സമയം കൂടി ബേക്കറിയില്‍ നിക്ക് ശമ്പളം നല്ലോണം കിട്ടില്ലേ… റ്റ്ഞാനറിഞ്ഞിടത്തോളം അയാള്‍ ഡീസന്റാ വേറൊന്നും പേടിക്കണ്ട…’ ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച ഫോണ്‍ വിളിച്ചപ്പോള്‍ രാജീവ് പറഞ്ഞു.
ഉള്ളില്‍ രമ്യയോട് കാമം തോന്നിയെങ്കിലും കാസീം റാവുത്തര്‍ അതൊരിക്കലും പുറത്തു കാണിച്ചിട്ടില്ല.
പക്ഷെ അത് രാധമ്മയ്ക്ക് നേരത്തെ മനസ്സിവലായതാണ് ഇടയ്ക്കിടെ അവര്‍ അയാളെ കളിയാക്കുകയും ചെയ്യും അതിന്റെ പേരില്‍ ‘ എന്തുനോട്ടമാ… നോക്കി ഗര്‍ഭിണിയാക്കല്ലേ അതിനെ…’
‘അങ്ങനെ ദിവ്യ ഗര്‍ഭം കിട്ടുമെങ്കില്‍ ആദ്യം ഗര്‍ഭിണിയാവുക നീയല്ലേ രാധേ…’ കാസീം റാവുത്തര്‍ തിരിച്ചും തമാശയായി പറഞ്ഞു. അയാളുടെ താഴേക്ക് വളര്‍ന്ന താടിരോമങ്ങള്‍ നരച്ച് നല്ല പഞ്ഞികണക്കെയാണ്. ചിരിക്കുമ്പോള്‍ ആ താടിക്ക് നല്ല ശോഭഉണ്ടാവും. അത് കാണാന്‍ രാധമ്മയ്ക്കും ഇഷ്ടമാണ്.
‘എന്തെങ്കിലും ആവണേ പറഞ്ഞാല്‍ മതി. ഞാന്‍ മാറിത്തരാം…’ രാധമ്മ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു കാസീം റാവുത്തര്‍ക്ക്.
അന്ന് രമ്യ വന്നപ്പോള്‍ കാസീം റാവുത്തര്‍ പറഞ്ഞു.
‘രമ്യാ… നിനക്കൊരു ഒന്‍പത് മണിവരെ കടയില്‍ നില്‍ക്കാമോ… രാവിലെ 10 മണിക്ക് വന്നാലും മതി…’
‘ആഹാ… രോഗി ഇച്ഛിച്ചതും വൈദ്യന്‍ കല്‍പ്പിച്ചതും പാലാണല്ലോ…’ അതിശയത്തോടെ രമ്യ അത് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ വിടരുന്നത് അയാള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു.
‘അതെന്താ കൊച്ചേ രോഗി ഇച്ഛിച്ചത്…’ അവിടേക്ക് വന്ന രാധമ്മ ചോദിച്ചു.
‘ഇന്നലെ രാജീവേട്ടന്‍ വിളിച്ചപ്പോള്‍ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു കുറച്ച് സമയം കൂടി കടയില്‍ നിന്നാല്‍ കുഴപ്പമില്ലെന്ന്. മക്കളെ നോക്കാന്‍ വീട്ടില്‍ അമ്മയുണ്ടല്ലോ. എന്തായാലും ഉടനെ വീട് പണി തുടങ്ങണം. അതിന് ഞങ്ങള്‍ രണ്ടാളും കൂടി അങ്ങ് കഷ്ടപ്പെടാന്‍ തീരുമാനിച്ചു…’
രമ്യ അത് പറയുമ്പോള്‍ രാധമ്മയുടെ കണ്ണുകള്‍ കാസീം റാവുത്തറിലായിരുന്നു. അയാളുടെ ഇടതുകൈ മുണ്ടിന് മുന്നിലേക്ക് നീളുന്നത് അവര്‍ കണ്ടു.
ഒരു ശനിയാഴ്ച വൈകുന്നേരം. ബേക്കറിയില്‍ നല്ല തിരക്കായിരുന്നു. പതിവില്ലാതെ രാജീവിന്റെ ഫോണ്‍ വന്നു. രമ്യ ഫോണ്‍ അറ്റന്‍ഡ് ചെയ്തു.
‘രാജീവേട്ടാ ഞാനും രാധേച്ചിയും ഇന്ന് കാസീംക്കായുടെ വീട്ടിലായിരിക്കും സ്റ്റേ. ഇവിടെ നല്ല തിരക്കാ. ഓണം വരുവല്ലേ…’
‘എടീ രാധേച്ചിയുണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രം നീ അവിടെ തങ്ങിയാല്‍ മതി… ഇല്ലെങ്കില്‍ എത്ര വൈകിയാലും വീട്ടില്‍ കൊണ്ടുവിടാന്‍ പറയണം കേട്ടേ…’
‘ഒ.കെ.അത് അത്രയേ ഉള്ളു രാജീവേട്ടാ… പിന്നെ വീട്ടിലേക്കൊന്ന് വിളിച്ച് പറയണേ… എന്റെ ഫോണില്‍ ബാലന്‍സ് ഇല്ല. അമ്മയോടൊന്ന് വിളിക്കാന്‍ പറയണം’ തിരക്കായതിനാല്‍ രമ്യ ഫോണ്‍ വെച്ചു.
രാത്രി ഒന്‍പത് കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഷട്ടര്‍താഴ്ത്തി ബേക്കറി ലോക്ക് ചെയ്തത്. രാധമ്മയാണ് ലോക്ക് ചെയ്തത്. അതുകണ്ട് കാസീം റാവുത്തര്‍ വന്ന് ചോദിച്ചു.
‘അതെന്താ രമ്യകൊച്ചിന് ഇടാന്‍ അറിയില്ലേ…’
അതിലെ അര്‍ത്ഥം മനസ്സിലാക്കിയ രാധമ്മ മറുപടി പറഞ്ഞു. ‘ ഇല്ല നിങ്ങളൊന്ന് പഠിപ്പിച്ച് കൊടുക്ക്…’
രമ്യയോടുള്ള കാമപ്പൂരത്തിന് തിരികൊളുത്താന്‍ കാസീം റാവുത്തര്‍ക്ക് ആ ഒരൊറ്റ ഡയലോഗ് മതിയായിരുന്നു. അയാള്‍ ചുണ്ട് കടിച്ച് രമ്യയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി എന്നിട്ട് മനസ്സില്‍ മന്ത്രിച്ചു… ‘ഇന്നിവളെ സക്കീനയുടെയുടെ കിടക്കയില്‍ കിടത്തണം… ഇന്ന് രാത്രി തന്നെ വേണം അത്…’
രാധമ്മയും രമ്യയും കാസീംറാവുത്തറും ഒന്നിച്ച് അയാളുടെ ക്വാളിസിലാണ് കാസീംറാവുത്തറുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയത്. ടൗണില്‍ നിന്നിറങ്ങി ഇടവഴിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് കാസീം റാവുത്തര്‍ പറയുന്നത്.
‘അയ്യോ ഒരു കാര്യം മറന്നുപോയി… നിങ്ങള്‍ക്ക് അത്താഴം കഴിക്കണമെങ്കില്‍ എങ്ങനാ… അതുമല്ല നിങ്ങള് രാത്രി ഇടാന്‍ തുണിയൊന്നും എടുത്തിട്ടില്ലല്ലോ… വാങ്ങാരുന്നു അല്ലേ…’
‘സാരമില്ല… ഞങ്ങളെ വീട്ടില്‍ വിട്ടിട്ട് പോയി വാങ്ങിവന്നാല്‍ മതി… ‘ രാധമ്മ പറഞ്ഞു.
‘രാധേച്ചി ഉള്ളോണ്ടാ എന്നെ രാജീവേട്ടന്‍ ഇവിടെ തങ്ങാന്‍ അനുവദിച്ചത്’ രമ്യ പറഞ്ഞു. കാസീം റാവുത്തറിന്റെ ഇരുനിലവീടിന്റെ ഡ്രോയിംഗ് റൂമില്‍ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അവര്‍. മതിലിനപ്പുറമാണ് കാസീംറാവുത്തറുടെ പെങ്ങളുടെ വീട്. കാസീംറാവുത്തറുടെ ആണ്‍മക്കള്‍ രണ്ടാളും ബിസിനസ്സുമായി എറണാകുളത്തായതിനാല്‍ ഈ വീട്ടില്‍ കാസീംറാവുത്തര്‍ ഒറ്റയ്ക്കാണ് താമസം.
ഇ സമയം രാധമ്മയുടെ ഫോണ്‍ ബെല്ലടിച്ചു. ഫോണ്‍ എടുത്ത് നോക്കിയ അവര്‍ പറഞ്ഞു
‘ങേ കാസീംക്കായാണല്ലോ… ‘
‘കാസീംക്കയോ…’ രമ്യ വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളോടെ ചോദിച്ചു.
‘ഹലോ … എന്താ…’ രാധമ്മ ഫോണ്‍ എടുത്തു.
‘ ഇങ്ങോട്ടൊന്നും പറയണ്ട ഞാന്‍ ടൗണിലെത്തിയപ്പോള്‍ നിങ്ങളെ വിളിക്കാന്‍ ആങ്ങളയുടെ മോന്‍ വന്നിരുന്നു. നീ രമ്യയോട് പറ വീട്ടില്‍ ആങ്ങളയ്ക്ക് വയ്യാത്തതുകൊണ്ട് നിനക്ക് പോകണമെന്നും നിന്നെ വിളിക്കാന്‍ ആങ്ങളയുടെ മോന്‍ വരുന്നെന്നും… അവന്‍ ഞാനെത്തും മുന്‍പ് അവിടെ വരും. രാധമ്മ പൊയ്‌ക്കോ….’ കാസീം റാവുത്തറിന്റെ സ്വരത്തിന് നല്ലകനം ഉണ്ടായിരുന്നു.
അറുപത്കാരനായ കാസീംറാവുത്തര്‍ ഇതെന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാണെന്ന് രാധമ്മ ചിന്തിച്ചുപോയി. എന്തെങ്കിലും പ്രശ്‌നം ഉണ്ടായാല്‍… ഇതുവരെ രമ്യയെ അയാള്‍ വാക്കിലൂടെപോലും ആകര്‍ഷിച്ചിട്ടില്ല.. പിന്നെങ്ങനെ…?
‘എന്താ രാധേച്ചീ…’
‘അതേ രമ്യേ എനിക്ക് വീട്ടില്‍ പോണം ആങ്ങളയ്ക്ക് വയ്യാന്ന്…’
‘അയ്യോ അത് പറ്റില്ല… ഞാനെങ്ങനാ ഒറ്റക്ക്…’
‘അതിനെന്താ കാസീംക്കാ ഇല്ലേ ഇവിടെ…’
‘പോ ചേച്ചീ വെറുതെ തമാശ പറയാതെ…രാജീവേട്ടനെങ്ങാനും അറിഞ്ഞാല്‍… അതുമല്ല നാട്ടുകാര്‍ അറിഞ്ഞാല്‍…’
‘ നീ എന്താ രമ്യാ ഈ പറയുന്നെ… അതിന് ആരറിയാനാ… ഇപ്പോള്‍ മണി ഒന്‍പതര, കുളീം കഴിഞ്ഞ് വല്ലതും കഴിച്ച് പത്തരയാകുമ്പോള്‍ മോള്‍ ഉറങ്ങുന്നു… രാവിലെ എണീറ്റ് ബേക്കറിയിലെത്തുന്നു… ധൈര്യമായിരിക്ക് മോളേ…’ രാധമ്മ രമ്യയെ ആദ്യമായാണ് മോളെന്ന് വിളിച്ചത്. രമ്യയ്ക്ക് നേരിയ വിറയല്‍ അനുഭവപ്പെട്ടു. അവള്‍ രാധമ്മയുടെ വലതുകൈത്തണ്ടയില്‍ മെല്ലെ പിടിച്ചു. അപ്പോള്‍ രാധമ്മയുടെ ആങ്ങളയുടെ മകന്റെ ബൈക്ക് മുറ്റത്ത് വന്നു നിന്നു.
കാസീം റാവുത്തര്‍ തിരികെ വന്നപ്പോഴേക്കും രാധമ്മ പോകുവാന്‍ തയ്യാറായി. പേടിച്ചരണ്ട് നില്‍ക്കുന്ന രമ്യയോട് കാസീം റാവുത്തര്‍ പറഞ്ഞു.
