സരയു എന്റെ പ്രണയിനി – 2

Related Posts


എന്റെ കഥയുടെ ആദ്യഭാഗത്തിനു നിങ്ങൾ തന്ന സപോർട്ടിന് ഒരുപാട് നന്ദിയുണ്ട്. എന്റെ വായിൽതോന്നിയ പോലുള്ള എഴുത്തിന് തെറിയാണ് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചതെങ്കിലും നിങ്ങൾ എന്നെ തോൽപിച്ചു കളഞ്ഞു. പിന്നെ ആദ്യ ഭാഗത്ത്‌ ഞാൻ കാർ എഴുതിയത് ദയവായി സ്കൂട്ടർ എന്നു തിരുത്തി വായിക്കാൻ അപേക്ഷിക്കുന്നു. അത് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച സുധക്ക് എന്റെ പ്രത്യേകം നന്ദി.🥰 ഞാൻ തുടരട്ടെ.🥰

മുറിയിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ച ഞാൻ പോയി ഫ്രഷ് ആയി തിരികെ വന്നു. 20 മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞ് വാതിലിൽ മുട്ട് കേട്ടു. തുറന്നപ്പോൾ അതാ സരയു. സാരിയൊക്കെ മാറി ഒരു ബ്ലൂ കളർ ചുരിദാർ ആണ് വേഷം. കുളി കഴിഞ്ഞ് തലമുടി തോർത്ത് കൊണ്ട് മൂടിക്കെട്ടി വച്ചിരിക്കുന്നു. മേക്കപ്പ് തീരെ ഇല്ലാത്ത മുഖമെങ്കിൽ കൂടി എന്തൊരു ഭംഗിയാണ്. ഞാൻ ഇതുവരെ കണ്ട യുകാമും, ബി 612 ഒരുമിച്ചു മുക്കി ഫോട്ടോ പോസ്റ്റുന്ന ഫേസ്ബുക്കിലെ കാന്ന്താരികളെ ഒന്നടങ്കം എടുത്ത് വല്ല പൊട്ടക്കിണറ്റിൽ എറിയാൻ തോന്നിപ്പോയി.

“വരു ഭക്ഷണം കഴിക്കാം” ആ സ്വരത്തിൽ അജ്ഞാശക്തി മാറി ഒരു മയം വന്നിരുന്നു.

“വേണ്ട ചേച്ചി. ഞാൻ കഴിച്ചിട്ടാ ഇറങ്ങിയത്. ” ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറി.

“അതെന്താ ഇവിടെ വന്നാൽ കഴിക്കാൻ പാടില്ലെന്ന് വല്ലതും ഉണ്ടോ. വീട്ടിൽ നിന്ന് വന്നിട്ട് കുറെ ആയില്ലേ? വരൂ, എന്തെങ്കിലും കഴിക്കൂ. ഇവിടെ ഒരാൾ പട്ടിണി കിടക്കുമ്പോൾ ആരും കഴിക്കുന്ന പതിവില്ല.”

” അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ എനിക്കുള്ളത് ഇവിടെ തന്നാൽ മതി. ഞാൻ കഴിച്ചിട്ട് പ്ലേറ്റ് ക്ളീൻ ചെയ്ത് അങ്ങ് തന്നേക്കാം” ഞാൻ അതിവിനീത കുനിയൻ ആയി പറഞ്ഞു.
“വീട്ടിൽ കുനിഞ്ഞ് ഒരു കുപ്പയെങ്കിലും എടുത്തിട്ടുണ്ടോ സാർ? പാത്രം കഴുകാൻ വന്നിരിക്കുന്നു. മര്യാദക്ക് വാടാ” സരയു ഒരു ലോഡ് പുച്ഛം വാരി വിതറി.

അങ്ങനെ മര്യാദക്ക് പറ എന്ന ഭാവത്തിൽ ഞാൻ പിന്നാലെ പോയി. ആ തറവാടിന്റെ മരപ്പണികളും കൽപ്പണികളും ഒക്കെ കണ്ട് ആസ്വദിച്ചു നടന്ന ഞാൻ മനോഹരമായ ഒരു കോലം തറവാടിന് മുന്നിൽ കണ്ടു.
“ഹായ് എത്ര മനോഹരമായാണ് വരച്ചിരിക്കുന്നത്! ആരാ അത് വരച്ചത്.” ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“അതോ? ഞാനാ. എന്തേ ചോദിക്കാൻ?”

“അതെന്താ കോലം വരക്കാൻ നിങ്ങൾ വല്ല ബ്രാഹ്മിൻസും ആണോ?”

“അതേ”

” അപ്പൊ….. ഇവിടെ നോൺവെജ്… ഒക്കെ ഉണ്ടാകുമോ?”

“ഏയ് മുട്ട പോലും തറവാട്ടിൽ കയറ്റില്ല”

“ങേ” ഹല്ലേലൂയ സ്തോത്രം. ബീഫില്ലാത്തതിനു ഓണത്തിന് പോലും വഴക്കുണ്ടാക്കി സദ്യ കഴിക്കാതിരുന്ന എനിക്ക് ഇത് ഒരുമാതിരി മറ്റേടത്തെ പണി ആയി പോയി.

“നീ മുടിഞ്ഞു പോകുമെടാ അളിയാ.”ഞാൻ മനസുരുകി അളിയന് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചു.

“പിന്നെ, ഇവിടെ നില്കുമ്പോ കുറച്ചു ശുദ്ധവും വൃത്തിയും ഒക്കെ വേണം കേട്ടോ. തറവാടിനകത്ത് മുട്ട, മാംസം, മദ്യം, സിഗരറ്റ് ഒന്നും കയറ്റാൻ പാടില്ല. നിനക്കു വേണേൽ പുറത്തു പോയി നോൺവെജ് കഴിക്കാം. ” സരയു ആ പറഞ്ഞത് വല്ലാത്ത ആശ്വാസമായിരുന്നു. മദ്യവും പുകയും ഇല്ലെങ്കിൽ എനിക്ക് മൈരാണ്. പക്ഷെ ഇറച്ചി ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഇല്ല.

“മ്…” മറുപടിയായി ഞാൻ ഒന്ന് മൂളുക മാത്രമേ ചെയ്തുള്ളൂ. വിശാലമായ സിറ്റൗട്ട് കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ അകത്തെത്തി. മനോഹരമായ നടുമുറ്റവും അതിൽ ഒരു തുളസിത്തറയും.

“വരൂ. അവിടെയാണ് ഡൈനിങ്ങ്. ” ഒരു ഭാഗത്ത് ചൂണ്ടി സരയു പറഞ്ഞു. വിശാലമായ തീന്മേശ. അതിൽ വാഴയിലയിട്ട് നാലഞ്ചു വിഭവങ്ങളും. ചോറും മാമ്പുളിശ്ശേരിയും ഒക്കെ കൂട്ടി കഴിച്ചപ്പോൾ എങ്ങോ വായിൽ നിന്നകന്നു പോയ മുത്തശ്ശിയുണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തിന്റെ സ്വാദ് എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടു
“ഇവിടെ എന്നും ഇങ്ങനെയാണോ? ഇലയൊക്കെ ഇട്ട്” കഴിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“അല്ല. ഇന്നിനി വാടക ഒക്കെ മേടിച്ചു ക്ഷീണിച്ചതല്ലേ. പാത്രം കഴുകാൻ മടിച്ചിട്ടാ” സരയു മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വരുത്തി.

“അച്ഛനും അമ്മയും കഴിച്ചോ?” ഞാൻ അപ്പോഴാണ് അവരെക്കുറിച്ച് ചോദിച്ചത്.

” നീ കഴിക്ക്. അവർ ഇനീം സമയം എടുക്കും.”

“ഇവിടെ വേറെ ജോലിക്കാർ ഒന്നുമില്ലേ. ഇത്രയും വലിയ വീടല്ലേ!” ആശ്ചര്യം അടക്കാൻ ആകാതെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“അങ്ങനെ ആരെയും ജോലിക്ക് വക്കുന്നത് അച്ഛനിഷ്ടമല്ല. ഇപ്പോൾ എനിക്കും അങ്ങനെ തന്നെ” സരയു പറഞ്ഞത് വളരെ ലളിതമായാണെങ്കിലും എനിക്ക് അതൊരു ഞെട്ടൽ ആയിരുന്നു. ഇത്ര വലിയ വീടും പരിസരവും ഒരു ഇല പോലും ഇല്ലാതെ വളരെ വെടിപ്പായാണ് സൂക്ഷിക്കുന്നത്. കൂടാതെ എന്നും ഇങ്ങനെ വച്ചു വിളമ്പുക എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ ഒരു മനുഷ്യനെക്കൊണ്ട് ഇതൊക്കെ സാധിക്കുമോ..!
“എന്നെക്കൊണ്ട് ആകുന്ന സഹായം ഒക്കെ ഞാൻ ചെയ്യാം. എന്താവശ്യത്തിനും ചേച്ചിക്ക് എന്നെ വിളിക്കാം.” എന്റെ ഉള്ളിലെ കോഴി ഒന്നുണർന്നു. പക്ഷെ പുറത്ത് പരിപൂർണ്ണ നിഷ്കളങ്കത വാരി വിതറിയായിരുന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞത്.

“ചേച്ചിക്ക് തൽകാലം ആവശ്യം ഒന്നും ഇല്ല. തൽകാലം മോൻ ചെല്ല്.” വീണ്ടും അപമാനം. അലക്കാൻ ഇട്ട ഷെഡി കാക്ക കൊത്തിക്കൊണ്ട് പോയ ഫീൽ. മൈര് ഇവൾ നേരത്തെ സെന്റി മോന്തായം വച്ച് എന്നെ നോക്കിയത് വെറും തേപ്പ് ആയിരുന്നോ ദൈവങ്ങളെ…!ആഹ് എന്തു മൈരെങ്കിലും ആകട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു പോകാൻ നിന്ന എന്നോട് തലച്ചോർ മൈരൻ പറഞ്ഞു. “മകനെ നിൽ. വഴിയുണ്ട്”

എന്റെ നാവുകൾ പ്രവർത്തിച്ചു.
“ചേച്ചി, ഞാൻ ഇതുവരെ ആരെയും അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ദ്രോഹിച്ചിട്ടില്ല. അതുകൊണ്ട് എന്നെ മനസിലാക്കിയില്ലെങ്കിലും കളിയാക്കാതിരുന്നൂടെ?” മനസിൽ വാത്സല്യം മൂവി മ്യൂസിക് ഇട്ട് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു
“അപ്പു നിൽക്ക്” സരയുവിന്റെ കിളിക്കൊഞ്ചൽ. ആഹാ ആരായാലും നിന്നു പോകും. ങേ… ഇവൾക്ക് എന്റെ അപ്പു എന്ന പേരെങ്ങനെ അറിയാം?

“അപ്പു എന്ന പേര് സുമലത ചേച്ചി പറഞ്ഞതാ. നീരജിന്റെ അളിയന്റെ കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന എന്റെ കുഞ്ഞമ്മയുടെ മകൾ.” സരയു വിവരിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തമായി.

“അപ്പൂ നീയല്ല അത് ചെയ്തതെന്ന് എനിക്ക് അന്നേ തോന്നിയിരുന്നു. ഫോണിൽ കേട്ട ശബ്ദവും നിന്റേതും തീരെ മാച്ച് ആകുന്നില്ലായിരുന്നു. അത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത് പിന്നീടാണ്. അജിത് ലാൽ ആണ് അതെന്നു മനസിലാക്കാൻ എനിക്ക് വലിയ ദിവസമൊന്നും വേണ്ടി വന്നില്ല. നിന്നോട് അത് പറഞ്ഞ് സോറി പറഞ്ഞാൽ നിന്റെ പ്രതികരണം എന്താകും എന്നു കരുതിയാണ് ഞാൻ നിന്നോട് ഒന്നും പറയാത്തത്. ഇനി നീയല്ല അജിത് ലാൽ ആണ് അതെന്ന് തെളിയിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞതും ഇല്ല. കാരണം ആ സംഭവത്തിനു ശേഷം അവൻ എന്നെ ശല്യം ചെയ്തിട്ടില്ല. പിന്നെ നീയാണേൽ അതേറ്റെടുക്കുകയും ചെയ്തു.” സരയു പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചു. സ്തബ്ധനായി ഞാൻ അതെല്ലാം കേട്ടിരുന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *