അവന്‍ തുടര്‍ന്നു.
“അവരെ തിരികെ കിട്ടുന്നതിനു നിങ്ങളുടെ സര്‍ക്കാരിനോട് വിലപേശാന്‍ ആണ് നിങ്ങളെ ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്നത്…സര്‍ക്കാറിന് വേഗം വിവേകമുദിച്ച്, ഞങ്ങളുടെ ആവശ്യം അംഗീകരിക്കുവാന്‍ അവരെ പ്രേരിപ്പിക്കുവാന്‍ എല്ലാവരും പ്രാര്‍ഥിക്കുക..അങ്ങനെയായാല്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും പോകാം…അല്ലെങ്കില്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും ഇവിടെ ഞങ്ങടെ കൈകൊണ്ട് ചാകാം! അതുകൊണ്ട് …”
“കൊള്ളാം!”
പെട്ടെന്ന് താഴെ നിന്ന് ഉച്ചത്തില്‍ ഗായത്രിയുടെ ശബ്ദം ഉയര്‍ന്നു.
“ടെററിസ്റ്റിന്‍റെ നാവില്‍ നിന്നും വീഴുന്ന വാക്കുകള്‍ കൊള്ളാം! വിവേകം! പ്രാര്‍ത്ഥന….”
അവളുടെ ശബ്ദത്തില്‍ പുച്ഛവും അവജ്ഞയും കലര്‍ന്നിരുന്നു. മറ്റുള്ളവര്‍ അവളെ അദ്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.
“ഗായത്രി വേണ്ട!”
രോഹിത് ഈശ്വര്‍ ഗായത്രിയുടെ കാതില്‍, അടക്കത്തില്‍, പറഞ്ഞു.
“ലോക്കല്‍ ഭീകരന്‍ അല്ല… ഗവണ്മെന്റ് തലയ്ക്ക് വിലപറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഭീകരനാണ്! ഗായത്രിക്ക് അറിയില്ല ഇവമ്മാരുടെ നേച്ചര്‍!”
അപ്പോള്‍ ഗായത്രി അയാളെ ഒന്ന് നോക്കി.
“സംസാരിക്കാന്‍ പോയിട്ട് അവന്‍റെ മുഖത്ത് പോലും നോക്കാന്‍ കൊള്ളില്ല ഗായത്രി…”
സന്ദേശ് വാര്യരും പറഞ്ഞു.
“അതേ!”
പെട്ടെന്ന് ജോയലിന്റെ ശബ്ദം അവിടെ ഉയര്‍ന്നു കേട്ടു.
“മുഖത്ത് നോക്കാന്‍ പോലും പാടില്ല ഞങ്ങളുടെ! വാര്യര് പറഞ്ഞത് ശരിയാ! മുഖത്തേക്ക് പോലും നോക്കരുത്!”
താന്‍ അടക്കത്തില്‍ പറഞ്ഞ കാര്യം ജോയല്‍ കേട്ടതെങ്ങനെ എന്നോര്‍ത്ത് സന്ദേശ് വാര്യര് അന്ധാളിച്ചു. അയാളില്‍ ഭയമിരമ്പി. ജോയലിന്റെ കണ്ണുകള്‍ അപ്പോള്‍ ഗായത്രിയില്‍ തറഞ്ഞു. അവളും അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. അപ്പോള്‍ ഇരുവര്‍ക്കുമിടയിലെ കാലം അതിന്‍റെ യവനിക ഒന്ന് മാറ്റി.
അപ്പോള്‍ സായാഹ്നമാവുകയായിരുന്നു. മണാലിയിലെ ഗോള്‍ഡന്‍ റെയിന്‍ബോ ക്ലബ്ബിലാണ് എല്ലാവരും. അതിലെ വിശാലമായ ഡിസ്ക്കോത്തെക്കില്‍. കടും നിറങ്ങള്‍ ഭംഗി കൂട്ടിയ വസ്ത്രങ്ങളില്‍ പെണ്‍കുട്ടികളും ആണ്‍കുട്ടികളും ചടുലമായി നൃത്തം ചെയ്യുമ്പോള്‍, അഭൌമമായ ഗഗനകൂടാരത്തില്‍ നിന്നെന്നപോലെ മദിപ്പിക്കുന്ന ലേസര്‍ കിരണങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞു പ്രസരിച്ചു ചുറ്റും. കണ്ണുകളില്‍ കാത്തിരിപ്പിന്‍റെ ദാഹവും ചുണ്ടുകളില്‍ അമര്‍ത്തിയൊളിപ്പിക്കാന്‍ പാടുപെടുന്ന പ്രണയലഹരിയുമായി അന്ന് അവള്‍ ഒരു കൈ തന്‍റെ അരക്കെട്ടിലും മറ്റേ കൈ തന്‍റെ തോളിലും പിടിച്ച് നൃത്തം ചെയ്യുകയായിരുന്നു.
“എന്‍റെ കള്ളക്കണ്ണനാണ് ജോ…”
നൃത്ത ചലനത്തില്‍ തന്‍റെ നെഞ്ച് അവളുടെ മാറിടത്തിന്‍റെ ഉന്നതിയില്‍ അമര്‍ന്നുരഞ്ഞപ്പോള്‍ കണ്ണുകളില്‍ നോക്കി ഗായത്രി പറഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ അറിയാത, എന്‍റെ കാര്‍വര്‍ണ്ണനേ, നീയെന്‍റെ മനസ്സ് എങ്ങനെയാണ് കവര്‍ന്നത്?”
താനപ്പോള്‍ അവളുടെ കണ്ണുകളുടെ വശ്യഭാവത്തില്‍ നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റാതെ പുഞ്ചിരിച്ചു. ആരും കാണുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി തന്‍റെ ചുണ്ടില്‍ അമര്‍ത്തി ചുണ്ടിച്ചിട്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“ആരും കാണാതെ എനിക്കും താ…”
“പെണ്ണെ, ഇതെന്താ നീ ചെയ്തെ?”
ചുറ്റും ഭയത്തോടെ നോക്കി താന്‍ ചോദിച്ചു.
“എന്താ ചെയ്തേന്നോ?”
പുതുമഴ മുളന്തണ്ടില്‍ തൊടുമ്പോള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന വികാരവായ്പ്പോടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“ജോടെ ചുണ്ടീന്നു കടിച്ചെടുത്തു അത് … ആ സ്നേഹാമൃത്…. ഞാനിപ്പോ ഉമ്മവെച്ചെടുത്തു ആ സ്നേഹാമൃത്… എന്തേരെ നേരമായിന്നു വെച്ചാ ഞാനിങ്ങനെ കണ്ട്രോള്‍ ചെയ്ത് നിക്കുന്നെ!”
സിരകളിലെ രക്തത്തെ തീ പിടിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് സംഗീതം പതഞ്ഞുപൊങ്ങുമ്പോള്‍ അവള്‍ വീണ്ടും ചുണ്ടുകള്‍ അമര്‍ത്തി, ഇത്തവണ തന്‍റെ നെഞ്ചില്‍. ഷര്‍ട്ടിനു പുറത്ത് കൂടി അവള്‍ മുലക്കണ്ണില്‍ പതിയെ കടിച്ചത് പോലെ തോന്നി. അപ്പോള്‍ അവളുടെ അരക്കെട്ടില്‍ അമര്‍ന്നിരുന്ന തന്‍റെ കൈയുടെ പിടുത്തം മുറുകി.
“ജോടെ നെഞ്ചില്‍ മൊത്തം പൂക്കളുടെ മണം…”
അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“സുഗന്ധം…അത് ഞാന്‍ ഉമ്മവെച്ചെടുത്തു….ഉമ്മ വെച്ച് കടിച്ചെടുത്തു….”
ഡിസ്ക്കോത്തെക്ക് നിറയെ സൈക്കഡലിക് വര്‍ണ്ണങ്ങളുടെ കുടമാറ്റമാണ്…
“എന്നെ എന്താ ഉമ്മവെക്കാത്തെ?”
അവള്‍ അല്‍പ്പം ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“പ്ലീസ്…ആരും കാണില്ല….ഞാന്‍ നോക്കിക്കോളാം…കെട്ടിപ്പിടിച്ച്…മുറുക്കെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ..ഒന്നുമ്മ വെക്ക് ജോ…എനിക്ക് സഹിക്കാന്‍ പറ്റുന്നില്ല…ചുട്ടുപഴുക്കുവാ….”
അപ്പോള്‍ മഴവില്ല് ആകാശത്ത് നിന്ന് അപ്രതക്ഷ്യമാകുന്നത് പോലെ തന്‍റെ നിയന്ത്രണവുമറ്റു. അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് തെക്കിന്‍റെ ഓരൊതുക്കിലേക്ക് താന്‍ സാവധാനം മാറി. ചുറ്റും സൈക്കഡലിക് വര്‍ണ്ണങ്ങളുടെ തിരത്തള്ളല്‍. ആരും ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല. അപ്പോള്‍ താന്‍ പതുക്കെ മുഖം താഴ്ത്തി. അവളപ്പോള്‍ പെട്ടെന്ന് തന്‍റെ മുഖം പിടിച്ചെടുത്ത് അവളുടെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് അമര്‍ത്തി. പൊള്ളുന്ന ചുണ്ടുകള്‍, വിറയ്ക്കുന്ന അധരത്തിലേക്ക് അമര്‍ത്തി താന്‍. അപ്പോള്‍ ഗായത്രിയുടെ കൈകള്‍ തന്‍റെ ദേഹത്തെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി. അവള്‍ തന്‍റെ കൈകള്‍ കടന്നെടുത്ത് തന്‍റെ അരക്കെട്ടില്‍ ചുറ്റിപ്പിടിപ്പിച്ച് അമര്‍ത്തി. അപ്പോള്‍ തന്‍റെ പൊള്ളുന്ന ചുണ്ടുകള്‍ അവളുടെ വിറയ്ക്കുന്ന അധരത്തോട് പിന്നെയും പിന്നെയും ഞെരിഞ്ഞു. സിരകളെ തരിപ്പിക്കുന്ന സംഗീതം മുറുകുമ്പോള്‍ ഗായത്രി തന്‍റെ മുഖമെടുത്ത് താഴേക്ക് അമര്‍ത്തി. കഴുത്തില്‍… മാറില്‍…. മാറില്‍ ചുണ്ടുകള്‍ വെറിപൂണ്ടമര്‍ന്ന്‍ നീങ്ങവേ അവള്‍ പെട്ടെന്ന് പരിസരത്തിലേക്ക്, അതിന്‍റെ അരക്ഷിതമായ ചുറ്റുപാടുകളിലെക്ക് തിരികെ വന്നു. പെട്ടെന്ന് തന്‍റെ മുഖം മാറില്‍ നിന്നും അടര്‍ത്തി മാറ്റി.
“ഐം സോറി ജോ…”
ആലിംഗനത്തില്‍ നിന്നും അകന്ന് അവള്‍ ലജ്ജയോടെ പറഞ്ഞു.
“ഈശ്വരാ, ഇത്രേം ആളുകള്‍…ഇവരൊക്കെ ഡാന്‍സ് ചെയ്യുമ്പം …നമ്മള്‍…ശ്യെ!!”
താന്‍ ചിരിച്ചു.
“ആരേലും കണ്ടോ ജോ!”
പരിസരത്തിലേക്ക് വീണ്ടും നോക്കി അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“കണ്ടാലും കുഴപ്പമില്ല…”
പെട്ടെന്ന് തീരുമാനിച്ചത് പോലെ അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“ജോ എന്‍റെയാ…ഞാന്‍ ജോടേം…പിന്നെ എന്താ…” താന്‍ നോട്ടം തുടര്‍ന്നപ്പോള്‍ അവളുടെ പുഞ്ചിരി ലജ്ജയിലേക്ക് മാറി.
“ജോ..ഞാന്‍ …”
ലജ്ജയില്‍ കുതിര്‍ന്ന് അവളുടെ ശബ്ദം തന്‍റെ കാതുകളിലേക്ക് വീണു.
“രണ്ടു കൊല്ലമായി ഞാനിങ്ങനെ മനസ്സില്‍ കൊണ്ടുനടന്നു കൊതിക്കുന്നതാണ് ജോയെ…ഇപ്പം എന്‍റെ സ്വന്തമായപ്പം എനിക്ക് കണ്ട്രോള്‍ മൊത്തം പോയി…അതാ ഞാന്‍ അങ്ങനെ…ശ്യെ! നോക്കല്ലേ അങ്ങനെ…പ്ലീസ്!!”
“നോക്കരുതെന്നോ?”
താന്‍ ചോദിച്ചു.
“പിന്നെ ഞാന്‍ ആരെ നോക്കും?”
“എന്നെ നോക്കിയാ പിന്നെ എനിക്ക് മറ്റൊന്നും ചെയ്യാന്‍ തോന്നില്ല…”
