“എന്നെക്കൊണ്ട്…. എന്നെക്കൊണ്ട് ആവില്ല അത്??”
“ആവണം ഞാനാ വിളിക്കുന്നെ… എനിക്ക് വേണ്ടിയാ അച്ചുവേട്ടൻ ഇതെല്ലാം അനുഭവിച്ചത്. അതിനൊക്കെ പ്രായശ്ചിത്തം ചെയ്യണം എനിക്ക്”
“അമ്മു….”
“എന്നോട് ഇത്തിരി എങ്കിലും ഇഷ്ടം ഉണ്ടോ അച്ചുവേട്ടന്…ഉണ്ടേൽ ഞാൻ പറയുന്ന കേൾക്കണം”
“ഞാൻ… ഞാൻ എങ്ങനെ അവിടെ…”
“ഒന്നും നോക്കണ്ട ഞാൻ ഉണ്ട് കൂടെ… ഇനി അങ്ങോട്ട്..”
“വേണ്ട മോളെ അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കല്ലേ… എന്റെ ജീവിതം ഒക്കെ എന്നെ തീർന്നത.. നീ ചെറുപ്പം ആണ് ”
“ദേ…. ആവശ്യം ഇല്ലാത്തത് പറയരുത്. എന്ത് തീർന്നു ന്ന് തുടങ്ങാൻ പോകുന്നേ ഉള്ളൂ”
“എന്നാലും….”
“എന്ത് എന്നാലും ഒന്നുമില്ല വാ…”
അവൾ ഒരു തരത്തിലും വിടില്ല എന്ന അവസ്ഥയായി. ഒടുവിൽ അവളുടെ ഇഷ്ടം സാധിച്ചു കൊടുക്കേണ്ടി വന്നു എനിക്ക്.. അത് പണ്ടും അങ്ങനെ ആയിരുന്നു അവളുടെ വാശി ക്ക് വഴങ്ങി കൊടുക്കൽ ആയിരുന്നു എന്റെ സ്ഥിരം പരിപാടി. അവൾ ഒന്ന് കരഞ്ഞു കാണിച്ച ഞാൻ അതിൽ വീഴും .. ദെ ഇത്രേം വളർന്നു വലുതായിട്ടും അവൾക് ഒരു മാറ്റവും ഇല്ല.
ഇതൊന്നുമല്ല അന്ന് ആ ഓഫിസിൽ ഇരുന്ന് ചാടി കടിക്കാൻ വന്നവൾ തന്നെ ആണോ എന്റെ മുന്നിൽ ഈ കൊച്ചു കുട്ടികളെ പോലെ നില്കുന്നത് ന്ന അത്ഭുതത്തിൽ ആണ് ഞാൻ . അങ്ങനെ എന്റെ അത്യാവശ്യം ഡ്രസും സാധനങ്ങളും എടുത്ത് ഞാനവളുടെ ഒപ്പം ഇറങ്ങി. അച്ചയാനോട് കാര്യം പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കി അവൾ റിലേറ്റിവ് ആണ് വീട്ടിലേക്ക് പോകുവാ എന്നൊക്കെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ഞാൻ പുള്ളിയെ സെറ്റ് ആക്കി.
അവളുടെ ഒപ്പം കാറിലേക്ക് കയറാൻ വന്നപ്പോഴാണ് ഞാൻ അവിടെ നിൽകുന്ന ശങ്കരൻ ചേട്ടനെ കണ്ടത്.
“മോനെ…. അച്ചു”
അയാൾ സന്തോഷത്തോടെ എന്നെ വിളിച്ചു.. ഞാൻ പുള്ളിയെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു
“എന്നോട് ക്ഷമിക്കട ഞാൻ പോലും നിന്നെ ഓർത്തില്ല ഇത്രേം കാലം”
“സാരമില്ല ചേട്ട നടക്കാൻ ഉള്ളത് ഒക്കെ നടന്നു” ഞാൻ പുള്ളിയോട് പറഞ്ഞിട്ട് അവളുടെ കൂടെ പുറകിലേക്ക് കയറി
“ശെരിക്കും ആലോചിച്ചിട്ട് തന്നെ ആണോ മോളെ …. ഞാൻ … ഞാൻ അങ്ങിട്ട് വരണോ???”
ഒന്നുകൂടെ ഞാൻ അവളെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
“ഒന്നും ആലോചിക്കാൻ ഇല്ല… ഈ ..അമ്മു ആണ് വിളിക്കുന്നത് അച്ചുവെട്ടനെ അവിടെ ആരും ഒന്നും പറയില്ല വാ …. ശങ്കരൻ ചേട്ടാ പോവാം”
അവൾ എന്റെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
കാർ മുന്നോട്ട് പോയി… അവൾ എന്റെ മേലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു …
സത്യത്തിൽ എന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു വരികയാണ്.. ജയിലിൽ കിടന്ന കാലം അത്രയും ഒന്ന് കാണാൻ ആഗ്രഗിച്ച ആൾ ആണ് ഇപോ എന്റെ മേലിൽ കിടക്കുന്നത് .. ഒരു തുള്ളി കണ്ണീർ എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും പൊഴിഞ്ഞവളുടെ കവിളിലേക് വീണു
“അച്ചുവേട്ട….കരയെല്ലേ …. എന്തിനാ കരയുന്നെ…”
അവൾ തല ഉയർത്തി നോക്കി
“ഒന്നുമില്ല അമ്മു..”
“ഇനി കരയാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല … എന്റെ സമ്മതം ഇല്ലാതെ എങ്ങാനും കരഞ്ഞാൽ ആണ് ”
അവൾ എന്റെ കണ്ണുനീർ അവളുടെ ഷാൾ ഉപയോഗിച്ച് തുടച്ചു മാറ്റി .
കാർ മുന്നോട്ട് പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു. …………………………………………………………………..
ആ പടിപ്പുര കടന്നു കാർ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.
അവന്റെ നെഞ്ചു പടപട മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി .
മുറ്റത്തേക്ക് കാർ നിർത്തി ശങ്കരൻ ചേട്ടൻ ആദ്യം ഇറങ്ങി ഡിക്കി തുറന്ന് എന്റബാഗും സാധനങ്ങളും ഒക്കെ എടുത്തു, പുറകെ അമ്മുവും ഇറങ്ങി … അച്ചു കാറിൽ തന്നെ ഇരുന്നു അവനു കയ്യും കാലും അനങ്ങുന്നില്ലയിരുന്നു
“അച്ചുവേട്ട… ഇറങ്ങി വാ ”
അമ്മു കാർ ഡോർ തുറന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“അമ്മു…. വേണോ??”
“ഹ ഇത്രേം നേരം ഞാൻ പറഞ്ഞത് പിന്നെ എന്താ…മര്യാദക്ക് വാ”
അവൻ പതിയെ ആ മിറ്റത്തേക്ക് കാൽ കുത്തി. എന്തോ ഒരു തരിപ്പ് അവനിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചത് പോലെ അവനു തോന്നി… അവൻ കണ്ണടച്ചു നിന്നപ്പോൾ അവ്യക്തമായ ഒരുപാട് ദൃശ്യങ്ങൾ അവന്റെ മനസിലൂടെ ഓടി പോയി.
“വാ അച്ചുവേട്ട”
വീണ്ടും അവളുടെ ശബ്ദ്ദം അവനെ ഉണർത്തി.
അവൻ അവളുടെ പുറകെ ആ കോവിലകത്തിന്റെ പടിയിലേക്ക് കാൽ എടുത്തു വച്ചു.
“നിൽക്ക്”
ഉച്ചത്തിൽ ഉള്ള ആരുടെയോ ശബ്ദം.. തല ഉയർത്തി നോക്കിയപോൾ അകത്തുനിന്നും ഇറങ്ങി വന്ന ദേവി തമ്പുരാട്ടിയെ അവൻ കണ്ടു അവരുടെ പുറകെ ഒരു പെണ്കുട്ടി യും … വച്ച കാൽ അതേ പോലെ അവൻ പിൻവലിച്ചു.
” ന്ത ചിറ്റേ” അമ്മു ചോദിച്ചു
“അമ്മു… നിനക്ക് എല്ലാ അധികാരവും ഉണ്ട് സമ്മതിക്കുന്നു പക്ഷെ… ഇത്… നീ എന്താ ഇതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്??”
അവർ വാതുക്കൽ വന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു . അവന്റെ മുഖത്തും നോക്കി പക്ഷെ അവൻ മുഖം തിരിച്ചു കളഞ്ഞു.
“എന്താ ചിറ്റേ?? എന്ത് പറ്റി”
“ഒന്നും പറ്റിയില്ല??? ആരാ ഇത്??”
“ഓഹോ അതാണോ ഇതരാ ന്ന് ചിറ്റക്ക് അറിയില്ലേ??”
“ഇല്ല അർജുൻ ആണെന്ന് നീ പറയുന്നു പക്ഷെ ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൻ അല്ലെന്ന് പറഞ്ഞു”
“അത് എന്റെ അച്ചുവേട്ടൻ തന്നെയാണ്.. നേരത്തെ അല്ലെന്ന് പറഞ്ഞത് വേറെ കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ട”
” എന്ത്?? ഇനി ഇത് അർജുൻ ആണെങ്കിൽ കൂടെ നീ എങ്ങോട്ടാ ഇവനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകുന്നത്?”
” എന്റെ മുറിയിലേക്ക് എന്തേ??” , അമ്മു നെറ്റി ചുളിച്ചുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു
“ങേ…. അതൊന്നും പറ്റില്ല… അതുമല്ല ഇവിടെ ഒരു വാല്യക്കാരൻ ആയി നിന്ന ഇവനെ ഈ തറവാട്ടിൽ കയറ്റാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല.”
അവർ രൂക്ഷമായി പറഞ്ഞു
അത് കേട്ടതും അർജുൻ ന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുച്ഛചിരി വന്നു വേറെ ആരോടും അല്ല അവനോട് തന്നെ ആയിരുന്നു.. അവൻ പതിയെ തിരഞ്ഞ് തന്റെ ബാഗ് ഒക്കെ ആയി നിൽകുന്ന ശങ്കരൻ ചേട്ടന്റെ അടുത്തേക്ക് സ്വപ്നത്തിൽ എന്ന പോലെ നടന്നു
“ചിറ്റേ……”
അമ്മുവിന്റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള വിളി അവനെ സ്‌തലാകാല ബോധത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു അവൻ തിരഞ്ഞ് നിന്നു.
” ഇനി അച്ചുവേട്ടനെ പറ്റി ഒരക്ഷരം മിണ്ടിയാൽ ബന്ധവും സ്വന്തവും ഒക്കെ ഞാൻ മറക്കും … വാല്യക്കാരൻ അത്രേ…. അതേ വാല്യക്കാരൻ ആയിരുന്നു അത്. എട്ടൻ ഇല്ലേൽ ഇന്ന് ഞാൻ ഇവിടെ ജീവനോട് ഉണ്ടാവില്ല . ഈ വീട്ടിൽ എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും അധികാരം ഉണ്ടേൽ അച്ചുവേട്ടൻ എന്റെ കൂടെ ഇവിടെ ഉണ്ടാവും എന്റെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടിയ എന്റെ ഭർത്താവായി.”
അവൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അർജുൻ ഉൾപ്പടെ അവിടെ നിന്ന എല്ലാവരും ഞെട്ടി
“ഓഹോ അപ്പോ അതാണ് മനസിൽ അല്ലെ സമ്മതിക്കില്ല ഞങ്ങൾ”
ചിറ്റ പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മു ഒരു പുച്ഛ ചിരി ചിരിച്ചു.
“ഞങ്ങളോ??? ഏത് ഞങ്ങൾ? അതിന് നിങ്ങളുടെ ആരുടെയും സമ്മതം ഈ അമ്മുവിന് വേണ്ട… എന്റെ അച്ചൻ സമ്മതിക്കും അത് മതി ..അത് ഇവിടെ കിടക്കുന്ന ആ മനുഷ്യൻ അല്ല എന്നെ വളർത്തിയ എന്റെ അച്ചന് .. എന്റെ വളർത്തച്ഛൻ അങ്ങേരോട് അവിടുന്ന് പോരുമ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ ഇതിന് സമ്മതവും വാങ്ങിയിട്ട വന്നത്. അതുകൊണ്ട് നിങ്ങൾ അത് വിട്… വാ അച്ചുവേട്ട നിങ്ങളെ ആരും ഇവിടെ തടയില്ല”
