Related Posts
സൂര്യനെ പ്രണയിച്ചവള്‍ – അവസാന അദ്ധ്യായം.
ഷബ്നത്തിന്‍റെ പിന്‍ഭാഗം കടും ചുവപ്പില്‍ കുതിര്‍ന്നിരുന്നു… ധരിച്ചിരുന്ന ടോപ്പ് രക്തത്തില്‍ കുതിര്‍ന്ന്, നിലത്തേക്ക് രകതമിറ്റ് വീഴുന്നു…. കാടിന്‍റെ മായികമായ ദൃശ്യസാമീപ്യത്തില്‍, വെയിലും വലിയ നിഴലുകളും ഇഴപിരിയുന്ന നേരം ആ രംഗം ഭീദിതമായിരുന്നു.
“മോളെ….”
അസഹ്യമായ ദൈന്യതയോടെ ജോയല്‍ ഷബ്നത്തിന്‍റെ നേരെ കുതിച്ചു. ഒപ്പം ഗായത്രിയും, രാകേഷും. അവള്‍ക്കഭിമുഖമായി, കുനിഞ്ഞിരുന്ന് ജോയല്‍ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. “എന്തായിത്? എന്താ പറ്റിയെ? ആരാ ഇത്?”
“അവരെന്നെ…”
ഷബ്നം കിതച്ചു.
“സാറിന്‍റെ ആള്‍ക്കാര്….”
ഷബ്നം രാകേഷിനെ നോക്കി.
“ഷൂട്ട്‌ ചെയ്തു…എനിക്ക്….”
ഗായത്രിയുടെ മുഖത്ത് കണ്ണുനീര്‍ ചാലുകള്‍ നിറഞ്ഞു.
“ജോ…!”
അതിദയനീയ സ്വരത്തില്‍ ഗായത്രി വിളിച്ചു.
“ഇപ്പം തന്നെ കുട്ടിയെ ഹോസ്പ്പിറ്റലൈസ് ചെയ്യണം….ഉടനെ!!”
“വേണ്ട!”
കിടന്നുകൊണ്ട് തന്നെ ഷബ്നം കയ്യുയര്‍ത്തി വിലക്കി.
“ഞാന്‍ ഹോസ്പ്പിറ്റല്‍ വരെയത്തില്ല….”
“എങ്ങനെയെങ്കിലും ഹോസ്പ്പിറ്റലൈസ് ചെയ്തെ പറ്റൂ…”
രാകേഷും അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.
“ചേച്ചീ….”
രാകേഷിന്റെ വാക്കുകള്‍ ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഷബ്നം ഗായത്രി നീട്ടിയ കയ്യില്‍ മുറുകെപ്പിടിച്ചു. ഗായത്രി അവളെന്താണ് പറയാന്‍ പോകുന്നതെന്നറിയാന്‍ കാതുകള്‍ കൂര്‍പ്പിച്ചു.
“പാവാ എന്‍റെ ഏട്ടന്‍….പൊന്നുപോലെ നോക്കണം…”
മുഖത്തേക്ക് ഇറ്റുവീഴുന്ന കണ്ണുനീര്‍ക്കണങ്ങളോടെ ഗായത്രി തലകുലുക്കി.
“വിട്ടു കളയരുത്…ഇനി…”
“ഇല്ല…”
കണ്ണുനീര്‍കൊണ്ട് മുറിഞ്ഞിടറിയ സ്വരത്തില്‍ ഗായത്രി ഷബ്നത്തിന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അല്ലാഹ്…”
പുഞ്ചിരിയോടെ ഷബ്നം മുകളിലെ ഇലച്ചാര്‍ത്തുകളുടെ വിടവിലൂടെ തെളിയുന്ന ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി.
“എനിക്കിനി സന്തോഷത്തോടെ പോകാം…ഒഹ് ..വേദന സഹിക്കാനാവുന്നില്ല…ഏട്ടാ എനിക്ക്….”
“മോളെ..പറ…ഞാന്‍…”
അവളുടെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചുകൊണ്ട് ജോയല്‍ ചോദിച്ചു.
“എനിക്ക് …എനിക്ക് ഒരു … എനിക്കൊരുമ്മ തരാമോ…”
ജോയലിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി.
“മോളെ….”
നുറുങ്ങിയ സ്വരത്തോടെ ജോയല്‍ അവളുടെ മുഖത്തിനു നേരെ ചുണ്ടുകളടുപ്പിച്ചു.
ഷബ്നം ചുണ്ടുകള്‍ അവന്‍റെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് അമര്‍ത്തി.
വിയര്‍പ്പും രക്തവും കണ്ണുനീരും ഉമിനീരും കുതിര്‍ത്തിയ ചുടു ചുംബനം. ദീര്‍ഘനേരം. അസഹ്യമായ വേദനയില്‍ ഗായത്രിയപ്പോള്‍ മിഴികള്‍ തുടച്ചു. രംഗത്തിന്റെ വികാരവായ്പ്പ് കാണാനാവാതെ രാകേഷ് നോട്ടം മാറ്റി. സമീപമുള്ള മരച്ചില്ലകള്‍ ഭീമാകാരമായ കണ്ണുകളോടെ കഴുകന്മാര്‍ പറന്നിറങ്ങുന്നത് രാകേഷ് കണ്ടു. ചുംബനം അവസാനിപ്പിച്ച് ജോയല്‍ അവളുടെ തോളില്‍ അമര്‍ത്തി ഷബ്നത്തെ നോക്കി. അവളുടെ കണ്ണുകളില്‍ പക്ഷെ അപ്പോള്‍ ജീവനില്ലായിരുന്നു. അവന്‍ സാവധാനം അവളുടെ നിശ്ചല ദേഹം നിലത്തേക്ക് കിടത്തി. ഷബ്നം കിടക്കുന്നത് കണ്ട് ജോയലിനെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച് ഗായത്രി വിതുമ്പി. അവളെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച് ജോയലും അല്‍പ്പനേരം ഷബ്നത്തേ നോക്കി നിന്നു.
“എനിക്ക് ഷബ്നത്തേ ഞാന്‍ പോകുന്നിടത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകണം രാകേഷ്…”
ജോയല്‍ പറഞ്ഞു.
“ഇവള്‍ അനാഥയല്ല…എന്‍റെ … എന്‍റെ അനിയത്തിയാണ്….”
“ചെയ്യാം…”
രാകേഷ് അവന്‍റെ തോളില്‍ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എങ്ങോട്ടാണ് അയയ്ക്കേണ്ടത്?”
ജോയല്‍ രാകേഷിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി.
“അത്…”
ജോയല്‍ സംശയിച്ചു.
“അതറിഞ്ഞാല്‍ സ്പെഷ്യല്‍ ഫോഴ്സ് ഡയറക്ടര്‍ അവിടെ വന്ന് നിന്നെ പൊക്കും എന്ന പേടി നിനക്കുണ്ടോ ജോയല്‍?”
രാകേഷ് ചോദിച്ചു.
“ഇന്ത്യയുമായി എക്സ്ട്രാഡിഷനില്ലാത്ത, എക്സ്ട്രാഡിഷന്‍ ട്രീറ്റി ഒപ്പ് വെയ്ക്കാത്ത, ഒരു രാജ്യത്താണ് ..അവിടെക്കാണ് നിങ്ങള്‍ പോകുന്നത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കാനുള്ള സാമാന്യബുദ്ധി എനിക്കില്ലേ?”
“കിഷിനാവു…”
ജോയല്‍ പറഞ്ഞു.
“കിഷിനാവ്…”
രാകേഷ് സംശയിച്ചു.
“അത് ആഫ്രിക്കന്‍…അല്ലല്ലോ ആഫ്രിക്കന്‍ അല്ലല്ലോ…യെസ്! മൊള്‍ഡോവാ..മൊള്‍ഡോവായുടെ ക്യാപ്പിറ്റല്‍ അല്ലെ?”
രാകേഷ് തലകുലുക്കി. ഗായത്രി ജോയലിനെ അദ്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.
“അഡ്രസ് വാട്ട്‌സാപ്പ് ചെയ്യുക…ഞാന്‍ നമ്പര്‍ പറഞ്ഞേക്കാം…ഷബ്നത്തിന്‍റെ ബോഡി അവിടെയെത്തിയിരിക്കും….”
ജോയല്‍ അവിശ്വസനീയതോടെ രാകേഷിനെ വീണ്ടും നോക്കി.
“സൂറിച്ച് സമ്മിറ്റിലേ പ്രിസണേഴ്സ് ഓഫ് വാര്‍ പ്രോട്ടോക്കോള്‍ ആന്‍റി ടെററിസ്റ്റ് കോംബാറ്റിലേ ഫാളന്‍ ആക്റ്റിവിസ്റ്റുകളുടെ കാര്യത്തിലും ബാധകമാക്കിയിട്ടുണ്ട്, ജോയല്‍. കേട്ടിട്ടില്ലേ?”
“അതറിയാം,”
സംശയത്തോടെ ജോയല്‍ പറഞ്ഞു.
“പക്ഷെ ഇന്ത്യയില്‍ അത്….”
“യെസ്!”
രാകേഷ് ചിരിച്ചു.
“എങ്ങനെ പോസ്സിബിളാണ് എന്ന് അല്ലെ? ഇന്ത്യ പോലെ ടെറിബിളി ലൊ ഡിഫൈയിങ്ങ് രാജ്യത്ത് പ്രോംറ്റ്‌ ആയി ഇതൊക്കെ എങ്ങനെ നടക്കും എന്നല്ലേ? അതെനിക്ക് വിട്ടേക്കൂ…കാരണം…”
രാകേഷിന്റെ കണ്ണുകള്‍ ഗായത്രിയില്‍ പതിഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ച, ഞാന്‍ കൊതിച്ച, എനിക്ക് കിട്ടാതെ പോലെ എന്‍റെ ഗായത്രിയുടെ നാത്തൂനാണ് ഇത്…”
രാകേഷ് മന്ദഹസിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
ഗായത്രി സഹതാപത്തോടെ രാകേഷിന്റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു.
“രാകേഷ്…എന്നോട്!”
അവളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ വിറപൂണ്ടു.
“ഏയ്‌! എന്തായിത് ഗായത്രി…”
അവളെ ആശ്ലേഷിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ പറഞ്ഞു.
“പ്രശ്നം അതല്ല….”
സ്വരത്തില്‍ അമിതമായ വികാരവായ്പ്പ് വരുത്താതിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് രാകേഷ് പറഞ്ഞു.
“നിന്നെപ്പോലെ ഒരു പെണ്ണിനെ കണ്ടുപിടിച്ച് ഉടനെ മമ്മീടെ മുമ്പി പ്രസന്‍റ്റ് ചെയ്യണം… കാരണം എന്താണെന്ന് വെച്ചാ…എനിക്ക് മാത്രമല്ല നിന്നെ അസ്ഥിയില്‍ പിടിച്ചിരിക്കുന്നെ…മമ്മിയ്ക്ക് നീയെന്ന് വെച്ചാ….ഞാന്‍ പറഞ്ഞു നോക്കി ഒരുപാട്…ഗായത്രിപ്പുഴ സൂര്യഗിരീന്ന് ആണ് ഒഴുകുന്നതെന്നും ഒക്കെ ഫില്‍മി ഡയലോഗ് ഒക്കെ പറഞ്ഞു … ആ പാവത്തിനോട്…. അത്രയ്ക്കങ്ങ് കണ്‍വിന്‍സിങ്ങ് ആയില്ല ആ ഡ്രാമ…കാരണം എത്ര ഒളിപ്പിച്ചിട്ടും നിന്നോടുള്ള ആ കത്തുന്ന പ്രേമം അങ്ങ് കണ്ണീന്ന് കളയാന്‍ പറ്റിയില്ല അന്നേരം…”
എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ജോയല്‍ രാകേഷിനെ നോക്കി.
“ഡോണ്ട് വറി…”
അവളോടൊപ്പം ജോയലിനെയും ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച് രാകേഷ് പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പം എന്‍റെ മൈന്‍ഡ് ക്ലീനാ…ഗായത്രി എന്‍റെ നല്ല കൂട്ടുകാരന്‍റെ വൈഫ് ആണ് എന്ന് ഞാനെന്‍റെ മനസ്സിനെ കണ്‍വിന്‍സിങ്ങ് ആക്കിയിട്ടുണ്ട്…. സൊ …നിങ്ങള്‍ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്‌…”
രാകേഷ് ചുറ്റും നോക്കി.
“ഇപ്പം ഈ സീനിലേക്ക് എന്‍റെ ബറ്റാലിയന്‍ എത്തും…”
അയാള്‍ ജാഗ്രതയോടെ പറഞ്ഞു.