ജട്ടിയിടണോ.. വേണ്ട… എന്തിനാ വെറുതെ… മെനക്കെട്….വേണ്ടന്നു വച്ചു
മുണ്ടുടുക്കണോ….. വേണ്ട… ഒരു നീല ട്രാക്ക് സ്യൂം ബനിയനുമെടുത്തിട്ടു കണ്ണാടിയിലെക്കു നോക്കി. അഴകിയ രാവണൻ തന്നെ… മതിലു ചാടാൻ പറ്റി വേഷം.
“ദൈവമെ… എനിക്കിട്ടു പണിയല്ലെ…” ഒന്നു പ്രാർത്ഥിച്ച ശേഷം ഫോണെടുത്ത് കീശയിലാക്കി താഴെക്കിറങ്ങി.മുൻവശത്തെ വാതിലു പൂട്ടി അടുക്കളവാതിലു വഴിയിറങ്ങി.അഥവാ എന്തെങ്കിലും പാളിയാൽ പിൻവശത്തുകൂടി വീട്ടികേറുന്നതാണ് ബുദ്ധി. പ്ലാനിംഗ് മേക്സ് എവരി തിംഗ് പ്രെർഫക്റ്റ്.
‘ജയ് ബാഹുബലി മതിലുചാടിയപ്പോ തന്നെ ഒരു വാം അപ്പ് കഴിഞ്ഞ പ്രതീതി.നല്ല ഊർജ്ജം.നേരെ ചെന്ന് ശ്രീകലയുടെ അടുക്കള വാതില് മുട്ടി.
ടും ടും ടും….
ടും ടും ടും…. നിശബ്ദം……. .കേട്ടു കാണില്ല… അവൻ ഫോണെടുത്തു കറക്കി വിളിച്ചു. അകത്തു ബെല്ലു കേക്കുന്നുണ്ട്. പെട്ടെന്നു കട്ടായി.
ടും ടും ടും…. അവൻ കുറച്ചു ഉറക്കെ വീണ്ടും മുട്ടി.ശ്ശെടാ… എഹെ… അനക്കമില്ല … ഇതെന്തു മൈര്… വീണ്ടും വിളിച്ചു…. കട്ടായി.
അരഞ്ചു മിനിറ്റു നേരം ഫോൺ വിളിയും കതകിൽ തട്ടലും തകൃതിയായി നടന്നു മുട്ടുന്നു, കട്ടാക്കുന്നു… കട്ടാക്കുന്നു മുട്ടുന്നു.
കുറച്ചു നേരവും കൂടി രാഹുല് പിന്നാപുറത്ത് കറങ്ങി നിന്നു.വാതില് തൊറക്കുന്ന ലക്ഷണമില്ല.അണ്ടി കളഞ്ഞ അണ്ണാനെപ്പോലെ ആശാൻ തിരിച്ചു നടന്നു മതിലു ചാടി.
‘ധും.’ ചാടി വീണ പോയിൻറ്റിൽ തന്നെ ആശാൻറ്റെ ഫോണടിച്ചു.ശ്രീകലയാണ്
“ഹലോ.. എവിടെ…..“
“എന്തോന്ന് ചേച്ചി….. ഞാനെത്ര വട്ടം വിളിച്ചു വാതില് തൊറക്കത്തതെന്താ…”
“അത്…. ഞാൻ….. ഞാൻ കുളിക്കുവായിരുന്നു.”
“ഫോണാരാ പിന്നെ കട്ട് ചെയ്തത്.”
“അത്… പിന്നെ…. കട്ടായിപ്പോയതായിരിക്കും.”
“മ്മ്.. ഓ ശെരി.”( ആരെയാ ഇവര് മണ്ടനാക്കുന്നെ..)
“സോറി.. ഒന്നു വരോ… “
“മ്മ് “
“ വാരോ?”
“വരാം”ഫോൺ കട്ടായി
‘ജയ് ബാലയ്യ ’ രാഹുല് വീണ്ടും മതില് ചാടി അയൽക്കാരിയുടെ അടുക്കളപ്പുറത്തക്കു നടന്നു. വാതില് അടച്ചു തന്നെ ഇട്ടിരിക്കുകയാണ്. അടിപൊളി
ടും ടും ടും…….തുറക്കുന്നില്ല.
കളിക്കുവാണല്ലെ…. രാഹുൽ തിരിഞ്ഞു മതിലിനടുത്തെക്കു ചെന്നു.
“ടപ്പ്” വാതിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം. അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ശ്രീകല ഒരു നൈറ്റിയും ധരിച്ച് നിക്കുകയാണ്.മുഖത്ത് ഒരു ഗൌരവം.
“വാ… “ അവൾ വിളിച്ചു.
“എന്താ ചേച്ചി തൊറക്കാൻ ഇത്ര താമസം..”
“നീ വാ…”ശ്രീകല മറുപടി പറയാതെ അകത്തെക്കു നടന്നു.
തൊടക്കമെ കല്ലുകടിയാണല്ലോ, രാഹുൽ നാക്കു കടിച്ചു. ആള് നല്ല ഗൌരവത്തിലാണല്ലോ. അതോ ടെൻഷനാണോ… അവൻ അകത്തെക്കു കയറി.ശ്രീകല മുൻപെ നടക്കുകയാണ്.വെള്ള പൂക്കളുള്ള ഒരു അയഞ്ഞ നൈറ്റയിയാണ്ശ്രീകലയുടെ വേഷം മുടിയഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു. നനവോന്നുമില്ല. അപ്പോ അപ്പോ കുളിക്കയായിരുന്നില്ല, മനപ്പൂർവ്വം കതകു തുറക്കാത്തതാണ്.
“ദാ ആ സെല്ലാറിന്നാ എടുക്കെണ്ടെ..” മുറിയിലെത്തി തിരിഞ്ഞുകൊണ്ട് ശ്രീകല പറഞ്ഞു. ശ്രീകലയുടെ ശരീരം അളന്നുകൊണ്ടിരുന്ന രാഹുൽ പെട്ടെന്ന് കണ്ണ് മാറ്റി.
“ഉം…. എങ്ങനെ കേറും…… ആ മേശ ഇന്നലത്തെ പോലെ പിടിച്ചിട്ട് മോളിൽ കേറാം അല്ലെ”.
“മ്മ്” ശ്രീകല മൂളി.
രണ്ടു പേരും കൂടി മേശ നീക്കിയിട്ടു.രാഹുൽ മേശമെൽ വലിഞ്ഞു കേറി സെല്ലാറിലെക്കു എത്തി നോക്കി.
“ഏതു സാധനമാ ചേച്ചി.”
“ ഒരു ചോവന്ന ചെറിയ കവറില്ലെ… അത്..”
“കാണുന്നില്ല..” ശ്രീകല കേറി വരുമെന്ന മേശമെൽ കേറി വരുന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ രാഹുൽ പറഞ്ഞു.
“ഒന്നു കൂടി നോക്കിക്കെ…”
“കാണുന്നില്ല …ഇതിലില്ലന്നു തോന്നുന്നു.”
“ഇല്ലെ…. ഞാനോന്നു നോക്കട്ടെ… ഒന്നെറങ്ങിക്കെ..”
“ഞാനെറങ്ങണോ…”
“എറങ്ങ്…. രണ്ടു പേർക്കു കൂടി നിക്കാനൊള്ള സ്ഥലമില്ല..”
രാഹലിളഭ്യനായി മേശപ്പുറത്തു നിന്നും ഇറങ്ങി.ശ്രീകല വലിഞ്ഞു കേറി.
ആകെയോന്നുഴിഞ്ഞു നോക്കിയ ശേഷം ശ്രീകല പറഞ്ഞു.”ഇവിടെയില്ലന്നു തോന്നുന്നു.” രാഹുല് വായും പൊളിച്ച് ശ്രീകലയെ നോക്കി നിക്കുകയാണ്.ശ്രീകലയോന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. താഴെക്കു ചാടാനുള്ള ഭാവമാണ്. അവൻ കട്ടിലിൻറ്റെ ഭാഗത്തെക്കു നീങ്ങി നിന്നു.ഇനിയെങ്ങാനും ശ്രീകല ‘മറിഞ്ഞു വീഴൽ’ അടവെടുത്താൽ കൃത്യം കട്ടിലിലക്കു തന്നെ വീഴണമല്ലോ..പക്ഷെ ശ്രീകല പതിയെ താഴെക്കിയിറങ്ങുകയാണുണ്ടായത്. ഇറങ്ങിയത് രാഹുലിൻറ്റെ തൊട്ടു മുൻപിലാണ്..ഇഞ്ചുകളുടെ വ്യത്യാസം..അവനൊന്നു മുന്നോട്ടാഞ്ഞു. ശ്രീകല അതെ ഫോഴ്സിൽ പിന്നോട്ട് രണ്ടടി വച്ചു.
ഒരു നിമിഷം രണ്ടു പേരും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി നിന്നു.
“നീ പോയ്ക്കോ.”.ശ്രീകല മുഖം കുനിച്ചു കൊണ്ടവനോട് പറഞ്ഞു.
“അത് ചേച്ചി.. സാധനമെ….”
“ഇവിടോന്നുമില്ല …. നീ പൊയ്ക്കോ….”
“ചേച്ചി…”
“നീ പൊയ്ക്കോ…” അവൾ മുഖം പൊത്തി. ശബ്ദം താഴ്ന്നു.
അവനോന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു, ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ചോദിച്ചില്ല….. അവനൊരു ആണാണ്. സർവ്വോപകരി മനുഷ്യജീവിയാണ്. സഹജീവിയെ ബഹുമാനിക്കുന്നവനാണ് മുതലെടുപ്പ് അവൻറ്റെ പോട്ട്ഫോളിയയില്ല.. അവന് മനസ്സിലാകും ….
അവൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു മതിലു ചാടി സ്വന്തം വീട്ടിലെക്കു കയറി.ബാത്തുറൂമിലെക്കു കയറി മുഖമൊന്ന് കഴുകി.അപ്പിടി പൊടിയാണ്.ഫാനിട്ടു കിടക്കയിൽ അഞ്ചു മിനിട്ടു നേരം മലർന്നു കിടന്നു. അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടു കൂടി മൂന്നാലു പ്രാവിശ്യം മതില് ചാടിയതല്ലെ.. നല്ല ക്ഷീണം..നേരെ അടുക്കളയിൽ ചെന്നൊരു കാപ്പിയിട്ടു. പതിയെ അതും കുടിച്ച് ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്നപ്പഴാണ് ഫോൺ വീണ്ടുമടിച്ചത്. അവനെടുത്തു നോക്കി.വീണ്ടും ശ്രീകലയാണ്.
“ഹലോ…..”
മറുവശത്ത് നിശബ്ദത..
“ഹലോ ചേച്ചി…”
“മ്മ് ഹ്…. ഒന്ന്…. ഒന്നു വരുമോ…”
ഒരു നിമിഷത്തെ മൌനത്തിനു അവൻ.ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു
” ഞാൻ വരാം.”.
അവൻ ഒരു പ്രാവിശ്യം കൂടി രാഹുൽ മതിലുചാടി.. ശ്രീകലയുടെ അടുക്കളപ്പുറം മലർക്കെ തുറന്നു കിടക്കുകയാണ്.അവൻ അകത്തെക്കു കയറി, ചുറ്റും നോക്കി ശ്രീകലയെ അവിടെങ്ങുമില്ല.ഒരു മുറിയുടെ വാതിൽ പകുതി ചാരിയിരിക്കുന്നു.അവനടുത്തെക്കു ചെന്നതു മെല്ലെ തുറന്നു. ശ്രീകല മുഖവും പൊത്തി കട്ടിലിരിക്കുകയാണ്.രാഹുലിൻറ്റെ സാമിപ്യം അവൾ അറിഞ്ഞന്നു തോന്നി.പക്ഷെ അനക്കമില്ല. അവനടുത്തെക്കു ചെന്നു,മുന്നിൽ മുട്ടു കുത്തിയിരുന്നു.
“ചേച്ചി……”
ശ്രീകല മിണ്ടുന്നില്ല. .അവൻ മെല്ലെ മുഖത്തു നിന്നും അവളടെ കൈകൾ പിടിച്ചു മാറ്റി.ശ്രീകലയുടെ മുഖം നന്നെ ചുവന്നിരുന്നു.കണ്ണകുകളടച്ചു പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. രാഹുലവൻറ്റെ ഇരു കൈകൾകളും അവളുടെ മുഖത്തെക്കു ചേർത്തു വച്ചു.
“ചേച്ചി….” അവൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു.
“ഉം…”ശ്രീകല ദുർബലമായി മൂളി.
“ശ്രീ…..”
അവൻ ശ്രീകലയുടെ ചുവന്നു തുടുത്ത മുഖം തന്നെലെക്കടിപ്പിച്ചു.ഒരു പാവയെപ്പോലെ അവളും അവനിലെക്കടുത്തു.മെല്ലെ അവരുടെ ചുണ്ടുകൾ പറ്റിച്ചെർന്നു.ചുണ്ടുകളുടെ സ്പർത്തിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു.
