“ഡാ ഞാനും വരുന്നു. “
“നീ ഇവിടെ ഇരുന്നാൽ മതി. “
അപ്പോഴേക്കും കാളിംഗ് ബെൽ മുഴങ്ങി. രാഹുൽ വാതിലിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി പിന്നാലെ ഞാനും. അവൻ വാതിൽ തുറന്നതും ഞാൻ ഞെട്ടി. എല്ലാവരും ഞെട്ടി എന്ന് പറയുന്നതായിരിക്കും കൂടുതൽ ശരി.
അവൾ നിൽക്കുന്നു അന്ന. ബാക്കിൽ വലിയ ഒരു ബാഗ് ഉണ്ട്. പിന്നെ ഒരു ട്രോളി suitcase ഉം ലാപ്ടോപ്പ് ബാഗും. അവളുടെ പിന്നിലായി ഗേറ്റിൽ നിൽക്കുന്ന രണ്ട് സെക്യൂരിറ്റി.
ഞങ്ങളെ എല്ലാവരെയും കണ്ടിട്ട് അവളും ഒന്ന് ഞെട്ടി. എങ്കിലും അവൾ വിദഗ്ദ്ധമായി അത് മറച്ചു പിടിച്ചു.
“നീ എന്താ ഇവിടെ? “
രാഹുൽ കലിപ്പിലായി ചോദിച്ചു .
അവൻ്റെ ചോദ്യത്തിന് അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞില്ല
“ഹാ എല്ലാവരുമുണ്ടല്ലോ. പാർട്ടിയാണല്ലേ.
ഈ സെക്യൂരിറ്റി ചേട്ടന്മാരോട് ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വന്നതാണന്ന് ഒന്ന് പറഞ്ഞേരെ.“
“സാർ ഗേറ്റിൽ തടയാൻ ശ്രമിച്ചതാണ്. പക്ഷേ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിൽ കയറ്റുമെന്ന് പറഞ്ഞു ഭീക്ഷിണി പെടുത്തിയിട്ട് ഇങ്ങോട്ട് കയറി പൊന്നു.”
സെക്യൂരിറ്റിക്കാരൻ ദയനീയമായി പറഞ്ഞു.
അപ്പോഴേക്കും ലിഫ്റ്റ് തുറന്നു നാലു പേർ കൂടി വന്നു. രണ്ടു പേർ ജീവിയുടെ ആൾക്കാരാണ് സിങ്ങും പിന്നെ വേറെ ഒരു ചേട്ടനും. അവർ രണ്ടു പേരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. മൂന്നാമത്തെ ആൾ കെയർ ടേക്കർ. പിന്നെ അസോസിയേഷൻ സെക്രട്ടറി കുരിയൻ കഴുവേലി. ചൊറിയൻ ചെറിയാന് ഒപ്പം കിട പിടിക്കുന്ന പുരാവസ്‌തു.
” ബാച്ചില്ലേഴ്സ് താമസിക്കുന്നിടത്തു പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് എന്താണ് കാര്യം. ഈ വക മറ്റേ പരിപാടി ഒന്നും ഇവിടെ സമ്മതിക്കില്ല . മാന്യന്മാർ താമസിക്കുന്ന സ്ഥലമാണ്. മര്യാദക്ക് പോയില്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ പോലീസിനെ വിളിക്കും”
കുര്യൻ കത്തിക്കയറുകയാണ്. 6.6 അടിയുള്ള സിങ് അങ്ങേരുടെ ഒപ്പം ഇത് ചോദ്യം ചെയ്യാൻ വന്നു എന്നാണ് അയാൾ വിചാരിച്ചിരിക്കുന്നത് എന്ന് തോന്നും.
മുൻപിൽ നിൽക്കുന്ന രാഹുൽ പൊട്ടി തെറിക്കുമെന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്. പക്ഷേ അതിനു മുൻപ് അന്ന വക കിട്ടി.
“താൻ ഏതാടോ കിളവ. മറ്റേ പരിപാടി നടത്തുന്നത് തൻ്റെ വീട്ടിലിരിക്കുന്നവൾ. പിന്നെ പോലീസിനെ വിളിക്കണേൽ വിളിക്ക്. പക്ഷേ കൊണ്ടുപോകുന്നത് തന്നെയായിരിക്കും. എൻ്റെ അപ്പച്ചിയാണ് സിറ്റി പോലീസ് കമ്മിഷണർ. സംശയം വല്ലതുമുണ്ടെങ്കിൽ ഇവരോട് ചോദിച്ചാൽ മതി”
ആളൊന്ന് ഞെട്ടി. സഹായത്തിനായി അയാൾ സിങിനെ നോക്കി. പിന്നെ കെയർടേക്കറിനെയും ആരും ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല അപ്പോഴേക്കും സെക്യൂരിറ്റി അയാളുടെ ചെവിയിൽ എന്തോ പറഞ്ഞു. അന്ന് കമ്മിഷണർ വന്ന കാര്യമായിരിക്കണം അതോടെ അയാൾ ഒന്ന് ചുമന്നു തുടുത്തു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോയി. പിന്നാലെ കെയർ ടേക്കറും സെക്യൂരിറ്റിയും വാല് പോലെ പോയി.
സിങ്ങും കൂടെയുള്ള ആളും പാറ പോലെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്. അവരുടെ മുഖത്തൊരു അമ്പരപ്പുണ്ട്
“ഭായിജാൻ ഹം ബഡേ ദോസ്ത് ഹേ. കോയി ഗത്രാ നഹി ഹേ. “
അന്ന പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്.
രാഹുലാണെങ്കിൽ കിളി പോയി നിൽക്കുകയാണ്.
സിങ് എന്തോ പറയാൻ വന്നപ്പോഴേക്കും അവരോട് പൊക്കോളാൻ ഞാൻ കണ്ണു കൊണ്ട് കാണിച്ചു. അതോടെ അവരും പോയി.
ജീവിയുടെ ആൾക്കാരെ ഇവൾ അറിയേണ്ട
അടുത്ത നിമിഷം രാഹുലിൻ്റെ തടഞ്ഞു വെച്ച കൈയിനടിയിലൂടെ അന്ന ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് കയറി. suitcase വെളിയിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു.
ഞാനടക്കം എല്ലാവരും അന്ധാളിച്ചു നിൽക്കുകയാണ്. സാധാരണ അവളെ കാണുമ്പോൾ ഇരച്ചു വരാറുള്ള ദേഷ്യം ഇല്ല. ഒരു മരവിച്ച അവസ്ഥ.
“ഹായ്. ”
എൻ്റെ പിന്നിൽ നിൽക്കുന്ന എല്ലാവരെയും കൈ വീശി കാണിച്ചു.
“ഇതെന്താടാ കരടിയോ? എന്താണ് രമേഷ്, ഒരു പെൺ കുട്ടി വന്നാൽ ഷർട്ടൊന്നും ഇടാതെ ഇങ്ങനെ നിൽക്കുകയാണോ?”
രമേഷ് ഷർട്ട് എടുത്തിടാൻ ബാൽക്കണിയിലേക്ക് ഓടി.
വെള്ളമടിക്കുമ്പോൾ രമേഷിൻ്റെ പണി ആണ് ഡ്രസ്സ് ഊരിയിട്ട് ഇരിക്കുക എന്നത്. രണ്ട് പെഗ് കൂടി കഴിഞ്ഞിരുന്നേൽ അവൻ ഷെഡ്‌ഡി പുറത്താണ് ഇരിക്കാറു.
“അർജ്ജു എനിക്ക് തന്നോട് മാത്രമായി ഒരു കാര്യം സംസാരിക്കാനുണ്ട്.”
അതും പറഞ്ഞവൾ ആദ്യം കാണുന്ന ബെഡ് റൂമിലേക്ക് പോയി. എൻ്റെ റൂമിലേക്ക് തന്നെ. വാതിലടച്ചില്ല
എല്ലാവരും എന്നെയാണ് നോക്കുന്നത്. അവന്മാർ അത് വരെ അടിച്ചതൊക്കെ ഇറങ്ങി പോയി എന്ന് കണ്ടാൽ അറിയാം.
“എടാ നീ അവളെ പിടിച്ചു പുറത്താക്കാനോ. അതോ ഞാൻ വേണോ?”
രാഹുൽ ചീറി.
അവൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ട് മണി ചേട്ടനും ഓടി വന്നു.
അവൻ്റെ അടുത്ത് ഒന്നും മിണ്ടാൻ നിന്നില്ല നേരെ റൂമിലോട്ട് ചെന്നു. അവൾ ബാഗൊക്കെ താഴെ ഇറക്കി വെച്ച് കട്ടിലിൽ ഇരിക്കുകയാണ്. കറുത്ത ജീൻസും ഒരു മെറൂൺ ഷിർട്ടുമാണ് വേഷം
കണ്ണിൽ ഒരു തിളക്കമുണ്ട്. രണ്ടും കൽപ്പിച്ചാണ് അവളുടെ വരവ്.
“വാതിലടക്കാമോ അർജ്ജു.”
“വാതിലൊന്നും അടക്കുന്നില്ല. നീ പെട്ടിയും കിടക്കയുമൊക്കെ എടുത്ത് എന്തിനാണ് ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടി എടുത്തത്?
ഞാൻ അൽപ്പം ഉച്ചത്തിൽ തന്നെ ചോദിച്ചു.
അവൾ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു.
“കിടക്കയൊന്നും എടുത്തിട്ടില്ല. ഇവിടെ നല്ല ബെഡ് ഉണ്ടല്ലോ. “
“സുമേഷേ സുമേഷേ” അവൾ ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു. സുമേഷ് ഓടി വാതിലിനടുക്കൽ എത്തി. ആദ്യം എന്നെ നോക്കി പിന്നെ അവളെ നോക്കി ഒരു വളിച്ച ചിരി ചിരിച്ചു.
“ഡാ നീ എൻ്റെ പെട്ടി ഒന്ന് ഹാളിലേക്ക് എടുത്ത് വെക്കുമോ, പ്ളീസ്ഡാ ഡാ”
അവൻ അതേ സ്പീഡിൽ പോയി.
“നീ ഇപ്പോൾ എന്തിനാണ് ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്”
ഈ തവണ ഞാൻ പതുക്കെയാണ് ചോദിച്ചത്.
“നിങ്ങൾ എന്തു കളി കളിച്ചാണ് എന്നെ ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കിയത്. എന്നോട് ദേഷ്യമുണ്ടെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ ചെയ്യാമോ? ഒന്നുമില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഒരു പെണ്ണല്ലേ. അതും വീട്ടുകാർ പടി അടച്ചു പിണ്ഡം വെച്ച പെണ്ണ്. ”
അവളുടെ ശബ്ദം ഉച്ചത്തിലായി. പുറത്തുള്ളവർ കേൾക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് അവളുടെ ഡയലോഗ്. അതും വോയ്‌സ് ഒക്കെ നല്ല പോലെ മോഡുലേറ്റ ചെയ്‌ത്‌ കരയുന്ന പോലെ.
പിന്നാലെ അവൾ ശബ്ദം കുറച്ചു എനിക്ക് മാത്രം കേൾക്കാൻ പാകത്തിന് കെഞ്ചി പറഞ്ഞു
“നീയല്ല എന്നെ ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നിറക്കിയത് എന്ന് അറിയാം, എങ്കിലും അർജ്ജു പ്ളീസ് കോഴ്‌സ് കഴിയുന്നത് വരെ ഞാൻ ഇവിടെ താമസിച്ചോട്ടെ. ഇവിടെയാകുമ്പോൾ ഞാൻ എൻ്റെ പപ്പയുടെയും കൊച്ചാപ്പയുടെയും അടുത്ത് നിന്ന് സേഫ് ആണ്. പ്ലീസ് ഞാൻ ഇവിടെ താമസിച്ചോട്ടെ ”
“അതൊന്നും നടക്കണ കാര്യമല്ല. നീ ഒരു പെണ്ണ് ഞങ്ങൾ രണ്ട് bachelors നിനക്ക് തന്നയാണ് മോശപ്പേരു.”
ഞാനവളെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി.
“ഇതിൽ കൂടുതൽ എന്തു മോശമാകാൻ”
അവൾ പിറുപിറുത്തു.
“നീ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ഇത് നടക്കില്ല. നീ വേറെ എവിടെയെങ്കിലും പോ. നിൻ്റെ അപ്പച്ചി ഇല്ലേ സിറ്റി പോലീസ് കമ്മിഷണർ. അതുമല്ലെങ്കിൽ നിൻ്റെ അനിയനില്ലേ സ്റ്റീഫൻ. അവരുടെ ഒപ്പം പോയി താമസിക്ക്.”
