ഒരുമാസം വേഗം തന്നെ കടന്നുപോയി. അന്നൊരു നാൾ രാജീവൻ റിസോർട്ടിൽ നിന്നും ഉച്ചയ്ക്ക ശേഷം വരുന്നുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞതുമവൾ ലീവാക്കി. പക്ഷെ അന്ന് തന്നെയാണ് അപർണ്ണയുടെ പീരിയഡ്‌സ് തെറ്റിയതായി മനസ്സിലാക്കിയതും. ആദ്യമവൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു ഞെട്ടലായിരുന്നു, എടുത്തു ചാട്ടം ആണെങ്കിൽ പോലും, വീണ്ടും അമ്മയാകുക എന്നത് വരമാണോ ശാപമാണോ എന്നവൾ ആലോചിച്ചു.
കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ ഈറൻ കണ്ണീരോടെ സ്വയം നോക്കിയ അവൾക്ക് മകനോടുള്ള പ്രണയം മറക്കാനും കഴിയുന്നില്ല. വേണോ വേണ്ടയോ എന്നാലോചിച്ചു ഒരുപാടു നേരമവൾ സോഫയിലിരുന്നു. ഒന്ന് രണ്ടു തവണ പൊട്ടി കരയുകയും ചെയ്തു. രാജീവന്റെ വിളിയാണ് അവളെയുണർത്തിയത്, വാതിൽ തുറന്നതും രാജീവന് ഭാര്യക്ക് ക്ഷീണമുണ്ടെന്നു മനസിലായി. തലചുറ്റുന്നപോലെ തോന്നുന്നുണ്ട് കിടക്കണം എന്നവൾ രാജീവനോട് പറഞ്ഞു, രാജീവൻ സമ്മതിക്കാതെ, അവളെ നിർബന്ധിപ്പിച്ചു ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. അപർണ്ണയെ പരിശോധിച്ച ഡോക്ടർ ആ സന്തോഷ വാർത്ത അവളെയറിയിച്ചു.
ഞെട്ടലോടെയാണെങ്കിലും രാജീവനും ആ വാർത്ത മനസുകൊണ്ട് അംഗീകരിച്ചു. അവർ തമ്മിൽ ഒരിക്കൽ റിസോർട്ടിൽ വെച്ച ബന്ധപ്പെട്ടതിനാലാകണം എന്ന ധാരണയായിരുന്നു രാജീവന്. പക്ഷെ അപർണ്ണയുടെ പൂറിലേക്ക് അയാളുടെ ശുക്ലമെത്തിയില്ലായിരുന്നു!!
രോഹിത് ക്‌ളാസ് വൈകീട്ട് വന്നതും അമ്മ തിരിഞ്ഞു ബെഡിൽ കിടപ്പായിരുന്നു. അവനു കാര്യം മനസിലായില്ലായിരുന്നു. അപർണ്ണ അതേക്കുറിച്ചു പറയാനും നിന്നില്ല. മകന്റെ ഗർഭം വയറിൽ വളരാൻ തുടങ്ങിയത് അവളുടെ മനസ്സിൽ പലവിധ ആകുലതകളും വളർത്തി.
പക്ഷെ അവളെ അത്ബുധപെടുത്തിയത്‌ രാജീവന്റെ മാറ്റമായിരുന്നു. അയാളുറപ്പിച്ചു. അതൊരു പെൺ കുഞ്ഞായിരുക്കുമെന്നു. അപർണ്ണ പിന്നിലേക്ക് ചിന്തിച്ചപ്പോൾ, രോഹിതിനെ 6 മാസമായിരിക്കുമ്പോ പെൺകുഞ്ഞായിരിക്കും എന്ന് പറഞ്ഞത് അവൾക്കോർമ്മ വന്നു.
രാജീവനും അപർണ്ണയും കൂടെ ഒന്നിച്ചാണ് രോഹിതിനെ അതറിയച്ചത്, അവനു എന്താണ് ചിന്തിക്കുന്നത് എന്നുകൂടെ അറിയാൻ രാജീവന് ഉത്കണ്ഠ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ രോഹിത് അമ്മയെ രാജീവന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് പൊക്കിയെടുത്തു കറക്കിയതും അപർണ്ണ കണ്ണീരോടെ രാജീവനെയും രോഹിത്തിനെയും മാറി മാറി നോക്കി.
(ശുഭം!)
