“പെണ്ണാരാന്നു പറ”
“പറയട്ടെ!”
“ഉം പറ” അപർണ്ണ രോഹിതിന്റെ കൈകളെ കൈകൾ കൊണ്ട് കോർത്തുപിടിച്ചു. ഇരുവരുടെയും ഞെഞ്ചകം മിടിക്കുന്നത് പരസ്പരം അറിയാമായിരുന്നു. “അമ്മയൊന്നു തിരിഞ്ഞു നിന്നെ, എന്നാലല്ലേ പറയാനൊക്കു.”
“ഉം!” അപർണ്ണ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അവളുടെ കൈ രണ്ടും രോഹിതിനെ തോളിലേക്ക് വെച്ചു. ആ ഒരുനിമിഷം എന്താണ് ഉണ്ടാകാൻ പോകുന്നതിനു രോഹിത്തിനും ഊഹിക്കാനായില്ല. അവനൊന്നു തല താഴ്ത്തിയതും “പറഞ്ഞോ” ഉള്ളില്‍ നിന്നെങ്ങോ ഒരു ധൈര്യം കിട്ടിയതും അമ്മയുടെ മുഖം കൈകളിൽ അതിവേഗം അവൻ കോരിയെടുത്തുകൊണ്ട് അവന്റെ ചുണ്ടോടു ചേർത്തു. അപർണ്ണ മുഖത്തൊരു ലാസ്യഭാവവും പേറി അവനെ പുണർന്നു. രോഹിതിന്റെ കൈ രണ്ടും അപർണ്ണയുടെ മുഖത്തു നിന്നും എടുത്തുകൊണ്ട് അവളുടെ കുണ്ടിയിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു. മകന്റെ ഇളം ചുണ്ടിന്റെ രുചി അറിഞ്ഞ നിമിഷം അവളുടെയുള്ളിൽ കാമം വർധിച്ചു ഇരട്ടിയായിരുന്നു. അപർണ്ണയുടെ കൊഴുത്ത മസാല കുണ്ടിയെ ഇരുകൈകൊണ്ടും ഞെരിച്ചുകൊണ്ടവൻ അവളെ പതിയെ ഉയർത്തി സ്ലാബിലേക്ക് വെച്ചു. തന്നെ ഉയർത്താൻ ആരോഗ്യമുള്ള ഒത്ത ആണായി തന്റെ പൊന്നുമോൻ എന്നറിഞ്ഞ ആവേശം അവളെ അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ ആർത്തിയോടെ ചപ്പാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു. അമ്മയിലേക്ക് ചേർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് രോഹിത് തന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ അരക്കെട്ടിൽ കോർക്കാൻ കൊതിച്ചുവലഞ്ഞു.
അവളുടെ പരവേശവും മറ്റൊന്നിനുമായിരുന്നില്ല. മകന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കൈകോർത്തുകൊണ്ടവൾ അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ ചുടു ചുംബനത്തെ വരവേറ്റുകൊണ്ടിരുന്നു.
യാതൊന്നുമാലോചിക്കാതെ പ്രണയ പുരസ്സരം കൊക്കുരുമ്മുന്ന മർമ്മരം അവരുടെ കാതിൽ ഇമ്പമായി തോന്നിച്ചു. ഇരുദേഹങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ കാമവും പ്രേമവും മാത്രം. രണ്ടുപേരുടെ ഇന്ദ്രിയങ്ങളിലും രസം ഒഴുകി തുടങ്ങിയിരുന്നു. രോഹിതിന്റെ ഞരമ്പുകളിൽ തിളക്കുന്ന കാമം, അമ്മയുടെ പഞ്ഞിപോലുള്ള കുണ്ടിയിൽ അവന്റെ കൈപ്പത്തി കൊണ്ട് അമർത്തി ഞെരിച്ചു പിഴഞ്ഞുകളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. തന്നെ കയ്യിൽ കിട്ടിയാൽ അവൻ പൊളിച്ചടുക്കുമെന്നു അപർണ്ണയ്ക്ക് മനസിലുറപ്പായി. അവളുടെ ചുണ്ടിൽ കാമുകനോടുള്ള അഭിനിവേശം മനോഹരമായ ചിരിപോലെ ഒഴുകിയിറങ്ങി. മൂക്കും മൂക്കും തമ്മിൽ അമർത്തി ഉരുമ്മിക്കൊണ്ട് തീവ്രമായ ചുണ്ടുകളെ ചപ്പികുടിക്കുന്ന യാമത്തിൽ അപർണ്ണയുടെ കൈകൾ അവന്റെ മുതുകിൽ അള്ളി പിടിച്ചു. പക്ഷെ “അപർണാ…” എന്നൊരു വിളി അവളെ ഒരുനിമിഷം ഉണർത്തി. രോഹിത്തിന്റെ ചുണ്ടുകൾക്കിടയിലായിരുന്നു അപർണ്ണയുടെ നാവ്.
“മോനൂ!” അവനെ തള്ളി മാറ്റിയശേഷം അപർണ്ണ വാതിൽ തുറക്കാനായി ചെന്നു. രോഹിതും അതെ സമയം അമ്മയുടെ പിറകെ പോയതും,
“അപർണ്ണ, കോഫീ ആയോ?” എന്ന് ചോദിച്ച് രാജീവ്‌ കയറി വന്നു.
“ദേ ഇപ്പൊ തരാം, വെള്ളം തിളച്ചു.” അപർണ്ണ വാതിലിനു മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന രാജീവിന്റെയും കൂടെയുള്ള മെലിഞ്ഞ മനുഷ്യന്റെയും മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“ഇത് അശോക്, ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ!”
“ഉവ്വ്!”
“അപർണ്ണ കാണാൻ നല്ല ചെറുപ്പമാണല്ലോ, കോളേജ് പഠിക്കുന്ന മകനുണ്ടെന്നു പറയില്ല!”
“താങ്ക്സ്!” അപർണ്ണ നാണിച്ചതും, രോഹിത് പിറകിൽ നിന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ കുണ്ടിയിൽ വിരൽകൊണ്ട് തഴുകികൊണ്ടിരുന്നു. ഏറെ നേരത്തിനു ശേഷം രാജീവൻ കുളിയും കഴിഞ്ഞു ഉമ്മറത്തിരുന്നു അശോക്മായി സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് തണുപ്പിൽ മൃഗങ്ങളുടെ ശബ്ദം കേൾക്കാൻ അപർണ്ണയോട് പറഞ്ഞു. അപർണ്ണയും രോഹിതും ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നും വല്യ വെട്ടത്തിലുള്ള ടോർച്ചും അടിച്ചുകൊണ്ട് ദൂരേക്ക് നോക്കി. ആനകൾ നടക്കുന്നത് ഒരു നിഴൽ പോലെ രോഹിത്തിനോട് നോക്കാൻ പറയുന്ന നേരം അവനുണ്ടോ അത്നോ ക്കുന്നു. അമ്മയുടെ ദേഹത്ത് വിരലൊടിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചുണ്ടും ഉരച്ചും അവൻ മധുവിധു ആഘോഷയ്ക്കുന്ന മൂഡിലായിരുന്നു. പുറമെ അത് കാണിച്ചിലെങ്കിലും അപർണ്ണയും അങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നു മനസ്സുകൊണ്ട്.
കറുത്ത സ്ലീവ്‌ലെസ് നൈറ്റിയും വിരിച്ചിട്ട മുടിയും അവളെ ദേവിരൂപത്തോടപ്പം സെക്സിയുമാക്കി, രോഹിതിന്റെ നാവിന്റെ തഴുകൽ അപർണ്ണയുടെ ദേഹം കോരി തരിപ്പികുമ്പോ മതമറന്ന് സീൽക്കാരമിടണം എന്നവൾക്ക് തോന്നി. പക്ഷെ രാജീവൻ കേൾക്കാതെ ഇരിക്കാനും അവൾ ശ്രദ്ധിക്കയുണ്ടായി. മകനുവേണ്ടിമാത്രമായി അവൾ മാറുകയായിരുന്നു. 40 വയസിനു നാളുകൾ ബാക്കിനില്ക്കേ അവളുടെ ശരീരം കമാർത്തിപൂണ്ടു. അവളുടെ മുഖം ജ്വലിക്കുകയിരുന്നു, രോഹിതിന് അമ്മയുടെ ദേഹത്ത് പൂർണ്ണ സ്വാതന്ത്ര്യം അവൾ നൽകിയിരുന്നു. ബ്രായിടാതെ അവളുടെ പെരും മുലകളെ നൈറ്റിയുടെ പുറത്തൂടെ പതിയെ ഞെക്കിയും കുണ്ടിയെ ഇടയ്ക്കിടെ ഉള്ളം കൈകൊണ്ട് തല്ലിയും താങ്ങിയും മറ്റും ചെയ്തുകൊണ്ട് ശെരിക്കും അമ്മയുടെ ഉള്ളിലെ പുണ്യമായ കാമജലത്തിന്റെ ഉറവയെ കുത്തി കുത്തി പൊട്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു അവന്‍.
“കഴിക്കണ്ടേ അപർണ്ണ…” രാജീവൻ ചുരുട്ട് വലിച്ചുകൊണ്ട് പുകയൂതി.
“മോനൂ, വിട്, അച്ഛൻ വിളിക്കുന്നു.”
തന്റെ മുലകളെ പിതുക്കുന്ന അവന്റെ കൈകളെ മോചിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ മകനെ ശാസിച്ചു. രോഹിതിന് വിശപ്പിനേക്കാളേറെ ദാഹമായിരുന്നു, പക്ഷെ അതിനു പെറ്റമ്മയുടെ പൂർത്തേൻ തന്നെയായിരുന്നു അവന്റെ തൊണ്ടക്കുഴിക്ക് വേണ്ടിയിരുന്നത്.
ടെറസ്സില്‍ നിന്ന്അ പർണ്ണ സ്റ്റെപ്പിറങ്ങി താഴേക്ക് വന്ന ശേഷം, വീട്ടിൽ നിന്നും പാക് ചെയ്ത ചപ്പാത്തിയും വറുത്തരച്ച കോഴിക്കറിയും വിളമ്പി. എല്ലാരും ചേർന്ന് ആസ്വദിച്ച് കഴിക്കുമ്പോ അവൾ നോക്കി നിന്നപ്പോള്‍ അശോക് അപർണ്ണയുടെ കൈപ്പുണ്യത്തെ പ്രശംസിക്കാനും മറന്നില്ല.
“ഇവിടെ രാത്രിലു കാട്ടുപോത്തൊക്കെ വരാറുണ്ട് കേട്ടോ!”
“അതെയോ അശോകേട്ടാ”
“പിന്നല്ലേ, മിക്കപ്പോഴും മാനും ………!”
“മാൻ പക്ഷെ അതിരാവിലെ കാണാൻ പറ്റൂ!” രാജീവൻ കഴിക്കുന്നതിനിടെ പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് മാനിനെയും വേഴാമ്പലിനെയും കാണണം.”
“അത് രാവിലെ 7 നും 7.20 നും ഇടക്ക് ഇതുവഴി പോകും, ചിറകടി കേൾക്കാം”. അശോക് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അപർണ്ണ അത്ഭുതം കൂറി തലയാട്ടി.
“അതെയല്ലേ, നാളെ നേരത്തെ എണീക്കാം!”
“ഈ റിസോർട്ടിന്റെ കിഴക്ക് വശത്തുള്ള വല്യ മരത്തിൽ കായ പഴുത്തിരിക്കുവാ, അത് തിന്നാൻ വരും!”
“ഈ കിഴക്ക് എവെടെയാണമ്മേ?”
രോഹിതിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അപർണ്ണ ജാള്യതയോടെ തലചൊറിഞ്ഞതും അശോകും രാജീവും മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി ചിരിച്ചു. അശോക് റിസോർട്ടിന്റെ ഏറ്റവും അറ്റത്തുള്ള കൊട്ടെജിലാണ് താമസം. പക്ഷെ അവിടെ വല്ലപോഴെ അയാൾ കിടക്കാറുള്ളു പോലും, അയാൾക്ക് ടെന്റിലും പുറത്തുമൊക്കെ കിടക്കാൻ ആണ് കൂടുതലിഷ്ടം, മൃഗങ്ങൾ ഒക്കെ രാത്രി കാട്ടിൽ നിന്നും അതുവഴി വരുമ്പോ അയാൾക്ക് അതെല്ലാം കാണാൻ ഇഷ്ടമാണെന്നും പിന്നെ രാത്രി ടോർച്ചുമായി കാട്ടിൽ നടക്കാറുണ്ടെന്നും, രാജീവൻ കിടക്കാൻ നേരം അപർണ്ണയോട് പറഞ്ഞു. അയാളുടെ ധൈര്യം സമ്മതിച്ചു എന്ന് മറുപടി പറഞ്ഞു അപർണ്ണ ചിരിച്ചു.
