രോഹിതിന് വാണം അടിക്കാതെ കിടക്കാൻ അവൻ പരമാവധി ബുദ്ധിമുട്ടി. തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും അവൻ കട്ടിലിൽ കിടന്നുരുണ്ടു. അച്ഛനും തന്റെ കാമുകിയും കൂടെ അവരുടെ ബെഡ്‌റൂമിൽ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നുണ്ടാകുമോ എന്ന പേടിയും അവനെ ബാധിച്ചിരുന്നു. അച്ഛനോട് ആദ്യമായി അവനു ചെറു ദേഷ്യമുണ്ടായി. ഏതൊരു കാമുകനെയും പോലെ അവൻ കണ്ണടച്ച് കമിഴ്ന്നു കിടന്നു.
പിറ്റേന്നു കാലത്തു രോഹിത് ആദ്യമുണർന്നു, ഏതാണ്ട് 6 മണിയാകാറായിരുന്നു. അവൻ ജനലിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കിയതും കനത്ത മഞ്ഞൊഴുകി എത്തുന്നത് കണ്ടു, വെള്ളപ്പുക പോലെയത് വീടിനെയാകെ മൂടിയിരിക്കുന്നു. അവൻ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേക്കിറങ്ങിയതും അല്‍പ്പമകലെ അശോക് കട്ടൻ ചായയുമായി മഞ്ഞു ആസ്വദിക്കുന്നത് കണ്ടു.
“ആഹ് മോൻ എണീറ്റോ?”
“എന്തൊരു തണുപ്പാ, അശോകേട്ടൻ എങ്ങനാ നേരത്തെ എണീറ്റെ/?”
“ഇതൊക്കെ ചെറിയ തണുപ്പല്ലേ!” അശോക് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തീകൂട്ടിയതിന്റെ അരികിൽ നിന്നും ചായ ചൂടാക്കുന്ന പാത്രം കൈകൊണ്ട് എടുത്തു.
“വാ …… ചായ കുടിക്ക് ഇന്നാ..”
ഏലയ്ക്കയുടെയും കരാമ്പൂവിന്റെയും മണമുള്ള ചായ രോഹിത് ഊതിയൂതികുടിച്ചു. അവന്റെ ഫുൾ കൈ ജെർക്കിൻ ഇട്ടിട്ടും ചെറിയ തണുപ്പ് അവനെ ബാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അശോക് വെറുമൊരു ടീഷർട്ടും ത്രീ ഫോര്ത് പാന്റും മാത്രം.
“സൺറൈസ് കാണാൻ ആയോ? അശോകേട്ടാ പോകാനൊക്കുമോ.” “പിന്നെന്താ, ഇവ്ടെന്നു കുറച്ചു നടന്നാൽ ഒരു താഴ്വരയുണ്ട്, അതിന്റെയടുത്തു നിന്നാ നല്ല വ്യൂ കാണാം!” “എങ്കിൽ പോയാലോ.”
“പോകാം, താൻ ഷൂസ് ഇട്ടോളൂ, അട്ടയുണ്ടാകും, ചിലപ്പോ.”
“അയ്യോ! അപ്പൊ അശോകേട്ടനു വേണ്ടേ”
“ഓ, എന്നെ ഇതൊന്നും ചെയ്യില്ലന്നെ!” അശോക് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നിൽ നടന്നു. അയാളുടെ വേഷം ഒരു ട്രാക്ക് സ്യൂട് പോലുള്ള പാന്റും, ടി ഷർട്ടും മങ്കി കാപ്പുമായിരുന്നു. 10 മിനിറ്റ് താഴ്വര എത്തിയതും ഇരുവരും കൂടെ അന്നത്തെ സൂര്യോദയത്തിനു സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു.
തിരികെ എത്തിയ നേരം പുതപ്പും പുതച്ചുകൊണ്ട് അപർണ്ണ വീടിന്റെ മുൻവശത്തുള്ള കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു. അവൾ അന്തരീക്ഷത്തിലെ തണുപ്പും മഞ്ഞും ആസ്വദിക്കുകയാണ്. ഒപ്പം അവിടെയുള്ള ശബ്ദങ്ങളും കാതോർത്തുകൊണ്ട് അവൾ ചെറു മന്ദസ്മിതം തൂകി നടന്നു വരുന്ന രോഹിതിനെ നോക്കി.
“അമ്മ എണീറ്റോ?”
“ആഹ് ഇപ്പൊ വന്നുള്ളൂ, നിങ്ങൾ നടക്കാൻ പോകുമ്പോ എന്നെ കൂടെ വിളിക്കായിരുന്നില്ലേ?”
“നാളെ വിളിക്കാമല്ലോ!”
“രാജീവൻ പാല് വാങ്ങാൻ പോയോ”
“പോയി, ഇവിടെ പണിക്കാരില്ലേ പാൽ വാങ്ങാനൊന്നും!?”
“ഗെസ്റ് വരുമ്പോഴല്ലെ അവർക്ക് പണിയുള്ളു. ഇപ്പൊ നമ്മൾ മാത്രമല്ലെ ഉള്ളു അത് കൊണ്ട് ലീവ് കൊടുത്തു. പിന്നെ കുക്കിംഗ്‌ സ്റ്റാഫ്‌, അവരൊക്കെ എത്തുമ്പോ 9 മണി കഴിയും. അവരോടിത് പറഞ്ഞാ ചിലപ്പോ ചെയ്യില്ല”
“ശെരിക്കും എന്താ ഇവിടെയുള്ള റെനോവേഷൻ?” രോഹിത് അമ്മയുടെ ചാരത്തു നിന്നുകൊണ്ട് അശോകിനോട് ചോദിച്ചു. തന്നെ പുതച്ചിരുന്ന പുതപ്പ് രോഹിതിനെ അപർണ്ണ പുതച്ചതും അവന്റെ കൈകൾ അപർണ്ണയുടെ മുലകളെ പതിയെ പൊതിഞ്ഞു.
“ഇവിടെയൊരു സ്വിമ്മിങ് പൂളും പിന്നെ A ടൈപ്പ് ക്യാബിനും ഓപ്പൺ കിച്ചനും ഉണ്ടാക്കണം.
ആഹ്, സ്വിമ്മിങ് പൂളിന്റെ പണി കഴിഞ്ഞു. കാബിൻ ചെയ്യാൻ ഗ്ലാസും പിന്നെ കുറച്ചു സാധങ്ങളുടെ ഷോർട് ഉണ്ട്, അത് കിട്ടാതെ പണി തുടങ്ങാൻ കഴിയില്ല, അതാണ് രാജീവൻ നിങ്ങളേം കൂട്ടിയത്.”
“അത് നന്നായി.” അപർണ്ണ അത് പറയുമ്പോ മകൻ അവളെ വിരലുകൾ കൊണ്ട് ദേഹത്ത് ഇക്കിളി പെടുത്തികൊണ്ടിരുന്നു അത് അവൾ അശോക് അറിയാതെ ഇരിക്കാനും ശ്രമിച്ചു, അവന്റെ ഓരോ കുസൃതിയും ഒരല്പം അതിരു കടന്നതാണന്നു അവൾക്കറിയാം പക്ഷെ. അത് ആസ്വദിക്കുമ്പോൾ സ്വയമവന്റെ കാമുകിയായി മാറുന്നതും അവളിലൊരു പുതുമ നിറച്ചു.
രാജീവൻ വരുന്നതുവരെ അപർണ്ണയും രോഹിതും കൂടെ വേഴാമ്പലിനെ കാണാനായി മരച്ചോട്ടിലിരുന്നു. തണുത്ത കാറ്റും മഞ്ഞും ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ടവർ പ്രകൃതിയോടപ്പം അലിഞ്ഞു ചേരാനായി തുടങ്ങി. 10 ഓളം ചെറു വീടുകൾ ആണ് ആ റിസോർട്ടിലുള്ളത്. കോമൺ ആയിട്ട് കിച്ചനും ഉണ്ട്. ഭക്ഷണം കഴിക്കാനുള്ള റെസ്റ്റോറന്റ് പോലുള്ള സംവിധാനവും ഉണ്ട്. ശെരിക്കും കാടു പോലെ തന്നെയാണ്. ഒന്ന് രണ്ടു വെള്ളച്ചാട്ടവും അരുവികളും അതിലുണ്ട്. വെള്ളച്ചാട്ടം കാണണം എന്ന് അപർണ്ണ പറഞ്ഞപ്പോൾ, “നമുക്ക് രണ്ടാൾക്കും കൂടെ കുളിച്ചാലോ” എന്ന് രോഹിത് അവളുടെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു. അപർണ്ണയ്ക്ക് അതോർത്തു കുസൃതി തോന്നി.
രാജീവൻ പാലുമായി വന്ന ശേഷം അപർണ്ണ ചായയുണ്ടാക്കി എല്ലാര്ക്കും കൊടുത്തു. അപ്പോഴക്കും പണിക്കാരും എത്തി. പുട്ടും കടലയും അശോക് അയാളുടെ താമസ സ്‌ഥലത്തു നിന്നും ഉണ്ടാക്കി രാജീവന്റെ മുറിയിലേക്ക് എടുപ്പിച്ചു. അവരെല്ലാം ഒന്നിച്ചു പ്രഭാത ഭക്ഷണമേ കഴിച്ച ശേഷം പുഴയിൽ കുളിക്കാനായി, അപർണ്ണയും രോഹിതും ചെന്ന നേരം, അശോകും രാജീവും കൂടെ ജീപ്പിൽ ടൗണിലൊന്നു പോയിവരാം കുറച്ചു കോഴിയും സാധനങ്ങളും വാങ്ങണം എന്ന് പറഞ്ഞു. അവരുടെ റിസോർട്ടിന്റെ രണ്ടു ദിക്കിലും വെള്ളച്ചാട്ടവും അരുവിയുമുണ്ട്. ശബ്ദം കേൾക്കുന്ന ദിക്കിലേക്ക് അപർണ്ണയും രോഹിതും കൂടെ കൈപിടിച്ച് നടക്കാനാരംഭിച്ചു. പക്ഷെ അവർ നടക്കുന്നതിന്റെ ദിശയിൽ നിന്നും ചീവിടേയ്‌ന്റെയും പക്ഷികളയുടെയും മലയണ്ണാന്റെയും ശബ്ദവീചികളും ഒപ്പം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“മോനൂ അങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കിയേ!”
“എവിടാ.”
“മരത്തിന്റെ മേലെ”
രണ്ടു കിളികൾ തമ്മിൽ കൊക്കുകൊണ്ട് ഉരുമ്മുന്നത് കണ്ടതും രോഹിത് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.
“അമ്മയ്ക്ക് ശെരിക്കും പേടിയുണ്ടോ?”
“എന്ത്?”
“ഈ കാട്!”
“പേടിയൊന്നുമില്ല, എന്നാലും………..” നിലത്തു കിടക്കുന്ന ചെമ്പകപ്പൂ കയ്യിലെടുത്തു, തനിക്ക് പേടിയൊന്നുമില്ലെന്നു അപര്‍ണ്ണ അഭിനയിച്ചു.
“അപ്പൊ പേടിയുണ്ടല്ലേ?”
“അമ്മ മുൻപിൽ നടക്ക് ഞാൻ പിറകിലുണ്ട്.”
“ശെരി.”
അപർണ്ണയുടെ കുണ്ടിയുടെ തുള്ളൽ മുട്ടുവരെ ഇറക്കമുള്ള സ്ലീവ്‌ലെസ് ഫ്രോക് പോലെയുള്ള നൈറ്റ് ഡ്രസിൽ രോഹിത് നല്ലപോലെ ആസ്വദിച്ച് നടന്നു. ഇടക്ക് അപർണ്ണ തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്ന നേരം രോഹിത് ചിരിച്ചു. മകൻ തന്റെ കുണ്ടിയിലേക്ക് തന്നെയാണ് നോക്കി വരുന്നതെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു. അവനെ കൊതിപ്പിക്കുന്നതിൽ അവൾക്കുമൊരു പ്രത്യേക സുഖം ഉള്ളിലുണ്ടായിരുന്നു.
പെട്ടന്ന് അപർണ്ണ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും രോഹിതിനെ കാണാൻ ഇല്ല. അവൾ “മോനൂ കളിപ്പിക്കല്ലേ വാ!” എന്നൊന്ന് പറഞ്ഞതും രോഹിത് മരത്തിന്റെ പിറകിൽ നിന്നും ഒളിച്ചുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു. കാടിന്റെ വന്യമായ ഭാവത്തിൽ തനിച്ചു നിൽക്കുന്ന നേരം അപർണ്ണ മുന്നോട്ടും പിന്നോട്ടും ഒരടി വെച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു “രോഹിത്, എന്നെ പറ്റിക്കാൻ നോക്കണ്ട, വാ” “പ്ലീസ് രോഹിത്, അമ്മയ്ക്ക് പേടിയാകുന്നെടാ.” ”ഊ ഓഓഓ …..” എന്നൊരു ശബ്ദം ഉച്ചത്തിൽ എവിടെ നിന്നോ കേട്ടതും അപർണ്ണ “അയ്യോ” ന്നു അലറിക്കൊണ്ട് വന്ന വഴിയേ തിരികെ ഓടാൻ ശ്രമിച്ചു.
