ഇളം റോസ് നിറമുള്ള കോട്ടൺ സാരിയായിരുന്നു അപർണ്ണ ഉടുത്തിരുന്നത്. അവളുടെ വയറും പൊക്കിളും ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ തന്നെ ആർക്കും കാണാമായിരുന്നു. ചന്തിയെ മൂടുന്ന മുടിയിഴകളെ അവൾ മുന്നിലേക്ക് പകുത്തെടുത്തുകൊണ്ട് കോതുന്നത് തുടർന്നു. മകൻ തന്നെ നോക്കുന്നില്ലെന്ന് തോന്നിയതും അവളുടെ ഉള്ളിലൊരു കുശുമ്പിയുണർന്നു. മുല്ലപ്പൂ മണമുള്ള പെർഫയൂം അവളുടെ ദേഹത്ത് നിന്നും ഒഴുകിയിറങ്ങുന്നത് രോഹിതിന് അവന്റെ മുറിയിൽ നിന്നും അനുഭവിക്കാനും കഴിഞ്ഞു.
“മോനൂ നീ ഇങ്ങു വാ….” രോഹിത് അപർണ്ണയുടെ സൗന്ദര്യം കണ്ടതും, ആസ്വദിച്ച് നോക്കിയശേഷം അവളുടെ അടുത്തേക്കിരുന്നു.
“എന്താമ്മേ!!” അപർണ്ണ മകന്റെ മുടിയിഴ കോതിയശേഷം, ഇരു കൈയിലും അവന്റെ മുഖം കോരിയെടുത്തു നെറ്റിയില്‍ മുത്തികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“സീരീസ് എക്സാമിന് ഫസ്റ് വാങ്ങാനൊന്നും അമ്മ പറയില്ല. എല്ലാം പാസ് ആയാ മതി!”
“ഉം” അവനും അമ്മയുടെ കവിളിൽ മുത്തികൊണ്ട് അമ്മയെ ചുറ്റിപിടിച്ചു. അമ്മയുടെ മണം അവന്റെയുള്ളിൽ പ്രണയതീമഴ പെയ്യുന്നതുപോലെയവനു തോന്നിച്ചു.
“ഇത് പറയാനാണോ വിളിപ്പിച്ചേ?” പയ്യെ രോഹിത് അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ഇരുന്നിട്ട് ആ കരിവള്ളിപടർപ്പിലെ ഇതളുകൾ പോലുള്ള മുടിയിൽ രോഹിത് പതിയെ ഒന്ന് തഴുകിയതും അമ്മയുടെ മുടിയുടെ സുഗന്ധവും ചാരുതയും അവന്റെ വിരലുകളറിഞ്ഞു.
“എന്താ അത് പറയാനും പാടില്ലേ?”
“അങ്ങനെയല്ല!”
“ഹം!” അപർണ്ണ പിണങ്ങുന്നതുപോലെയഭിനിച്ചു. രോഹിത് അമ്മയുടെ മുടിയിഴകളെ കൊതികൊണ്ട് അമ്മയുടെ കട്ടിയുള്ള പുരികത്തിലേക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ നോക്കി.
“എന്ത് നീളമാണ് അമ്മെ അമ്മയുടെ മുടി”
“ഇപ്പൊ എന്താ പറയാൻ!”
“ഇന്ന് അമ്പലത്തിൽ വെച്ച രണ്ടു പെൺകുട്ടികൾ കുശുമ്പോടെ പറയുന്നത് കേട്ടു.”
“എന്ത് ?”
“നല്ല രസമുണ്ടെന്നു!! ഭാഗ്യമുള്ള പെണ്ണാണ് എന്നും”
“ഹഹ!!”
“മോനിതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലേ അപ്പൊ..”
“കണ്ടിട്ടുണ്ട്!”
“ഞാൻ ആലോചിക്കയിയാരുന്നു, അമ്മേടെ കാമുകൻ എന്തെ അമ്മയെ കട്ടോണ്ട് പോകാത്തേ എന്ന്!!”
“ഓഹോ ഞാൻ പോകാത്തതാണോ…പ്രശ്നം?”
“അങ്ങനെയല്ല!”
“ഞാനെങ്ങാനും ആയിരുന്നെങ്കിൽ….”
“ആയിരുന്നെങ്കിൽ.”
“ഒന്നൂല്ല …ഞാൻ പോണൂ…നല്ല ഉറക്കം വരുന്നു.”
രോഹിതിന്റെ കണ്ണിലുണ്ടായിരുന്നു………….. അവൻ മുഴുമിച്ചില്ലെങ്കിലും, പറയാനാഞ്ഞത് ! അപർണ്ണയ്ക്ക് പെട്ടന്നൊരു ഞെട്ടലുണ്ടായി. എന്താണ് തന്റെ സീമന്തപുത്രൻ തന്നോടിപ്പോൾ പറയാൻ ശ്രമിച്ചത്! അതേക്കുറിച്ചു മനസിലേക്ക് വരുന്ന ചിത്രം വിയർത്തൊഴുകി പിടയുന്ന രണ്ടു ദേഹങ്ങളായൊരുന്നു. പാടില്ല എന്ന് മനസ് പറയുമ്പോളും അവളുടെ ദേഹം അതിനായി കൊതിച്ചു പോകുന്നവളറിഞ്ഞു.
നിഷിദ്ധമായ വികാരങ്ങൾ കാട്ടുതീപോലെ അവളുടെയുള്ളിൽ നുരഞ്ഞു പൊന്തി. നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയാത്ത വണ്ണം അവളുടെയുള്ളിൽ കാമം ഫണം വിടർത്തിയാടാനും തുടങ്ങി.ശിലപോലെ ഇരുന്നവള്‍ അതുമാത്രം ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. നേരമേറേ കഴിഞ്ഞു. മൂക്കിലെ വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞതവൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് രോഹിതിന്റെ മുറിയിലേക്ക് നോക്കി.
“മിന്നലഴകേ……… ഒന്നു നില്ല്… എന്തു ദാഹം…… കണ്ടു നിൽക്കാ..ൻ കന്നിമഴവില്ലേ……. ഒന്നരികിൽ നില്ല് നീ….”
എന്ന വരികൾ രോഹിത് കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് മൂളുന്നതവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. മകന്റെ മനസില്‍ തന്നെയൊരു കാമുകിയായാണ് അവനിപ്പോൾ കാണുന്നതെന്ന് ഓർത്തതും ത്രസിപ്പിക്കുന്ന ഒരുതരം ലഹരി അവളുടെയുള്ളിലും ഉണർന്നു. അവന്റെ കുറ്റി താടിയും മീശയും പൗരുഷമുള്ള മുഖവും അപർണ്ണയുടെ മനസ്സിൽ പ്രേമിക്കാനുള്ള ത്വര കൂട്ടികൊണ്ടിരുന്നു.
രോഹിത് പോയതിനുശേഷം അപർണ്ണയുടെ മനസ്സിൽ അത് തന്നെയായിരുന്നു. അവൾ സോഫയിലേക്ക് ചാരിയിരുന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ ദേഹം ചൂട് പിടിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചു മനസിലാക്കി.
പിറ്റേന്ന് കാലത്തു ഇരുവരുമൊന്നിച്ചു കഴിക്കുമ്പോ തന്റെ മകന്റെ സൗന്ദര്യത്തിൽ അപർണ്ണ തെല്ലൊന്നഭിമിച്ചുകൊണ്ട് അവനെ തന്നെ നോക്കി. കൂട്ടുകാരികളിൽ പലരും അവന്റെ സൗന്ദര്യം തന്നിൽ നിന്നും കിട്ടിയതാണെന്നു പറയുമ്പോ അവളുടെ മനസ്സിൽ അഹങ്കാരവും ഉടലെടുക്കുമായിരുന്നു.
“ഈ സാരി അമ്മയ്ക്ക് നല്ല ചേർച്ചയുണ്ടല്ലോ!”
“ഇത് ഞാൻ മുൻപും ഉടുത്തിട്ടുണ്ടല്ലോ, അപ്പോഴൊന്നും നീ കണ്ടിട്ടില്ലേ?” കള്ള ചിരിയോടെ അപർണ്ണ പുരികമുയർത്തി.
“ഉഹും… ഇപ്പോഴാ ശെരിക്കുമെന്റെ അമ്മയെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നേ..”
“ഓ പിന്നെ, നിനക്ക് നിന്റെ ക്‌ളാസ്സിലെ പെൺപിള്ളേർ അല്ലെ നോട്ടം!”
“അയ്യേ അതൊക്കെ ഒരു ചന്തമാണോ? എന്റെ അമ്മക്കുട്ടിയെപോലെ ആരേലും ഉണ്ടോ…ഈ ലോകത്ത്?”
“ഉം മതി മതി സോപ്പ്!!”
അന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം അപ്രതീക്ഷിതമായി റിസോർട്ടിൽ നിന്നും രാജീവ് വീട്ടിലേക്ക് വന്നു. അച്ഛൻ വന്ന സന്തോഷത്തിനു രോഹിത് വൈകീട്ട് എല്ലാർക്കും കൂടെ സിനിമയ്ക്ക് പോയാലോ എന്നഭിപ്രായപ്പെട്ടു. അമ്മയ്ക്ക് തിരക്ക് വല്ലോം ഉണ്ടോ, ഇല്ലെങ്കിൽ പോകാമെന്നായിരുന്നു രാജീവന്റെ മറുപടി. അതിനു അപർണ്ണയും പോകാമെന്നു സമ്മതിച്ചു.
ഏറെ നേരം കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്നു ഒരുങ്ങിയ ശേഷം, അപർണ്ണ നാണത്തോടെ രാജീവനെയും മകനെയും ഒരുപോലെ ഒന്ന് നോക്കി. രാജീവൻ അക്ഷരാത്ഥത്തിൽ അമ്പരന്നു പോയി. 18 തികഞ്ഞ മകൻ ഉണ്ടായിട്ടും, അപർണ്ണയുടെ ജ്വലിക്കുന്ന സ്വന്ദര്യം അയാളെ ഭ്രമിപ്പിച്ചു എന്ന് പറയുന്നതാകും ശരി. രോഹിതിന്റെ നെഞ്ചും പതിവിലും കൂടുതൽ മിടിക്കാനാരംഭിച്ചു. അവന്റെ നെഞ്ചിലെ കമ്പമേളവും കുണ്ണയിൽ ചോരയോട്ടവും ഒരുപോലെ അമ്മ തന്നെ നോക്കുന്ന ആ നോട്ടത്തിൽ അവന്‍ അനുഭവിച്ചു.
പച്ച നിറത്തിലുള്ള സാരിയും ചുറ്റി മാച്ചിങ് നായി ഇളം മഞ്ഞ നിറത്തിലുള്ള ബ്ലൗസും അപർണ്ണ ഇട്ടിരുന്നു. അവരെല്ലാരും കാറിലേക്ക് കയറി. അധിക ദൂരമില്ല തീയേറ്ററിലേക്ക്. ലൈഫ് ഈസ് ബ്യുട്ടിഫുൾ എന്ന സിനിമയായിരുന്നു അവർ കാണായി ചെന്നത്. സിനിമ കാണുന്ന നേരം രോഹിതിന്റെ രാജീവിന്‍റെയും നടുവിലായിരുന്നു അപർണ്ണ ഇരുന്നത്. സിനിമ തുടങ്ങിയതും രാജീവ് യാത്രാക്ലേശം കാരണം പതിയെ സീറ്റിൽ ചാരി ഉറങ്ങിയിരുന്നു, പോരാത്തതിന് എ സിയുടെ നല്ല തണുപ്പും. മോഹൻലാലും സംയുക്തയും തമ്മിലുള്ള റൊമാന്റിക് സീൻ സ്‌ക്രീനിൽ തെളിയുമ്പോ അപർണ്ണയും രോഹിതും കൈകൾ തമ്മിൽ കോർത്തുപിടിച്ചു. അവർ പോലും അറിഞ്ഞില്ല.എന്താണ് രണ്ടുപേർക്കുമിടയിൽ സംഭവിക്കുന്നതെന്ന്. അതായിരുന്നു സത്യം! സ്വയമറിയാതെ എന്തോ ഒരു സുഖം അവരെ കീഴ്പെടുത്തുകയായിരിന്നു, മകന്റെയുള്ളിൽ തന്നോട് പ്രത്യേക ഇഷ്ടമുണ്ടാകുമോ എന്നവൾ ആലോചിച്ചതും സ്വയം മറന്നവൾ ചിരിച്ചുപോയി, അത്രമേൽ പ്രേമിക്കാൻ കൊതിക്കുന്ന മനസായിരുന്നു അപർണ്ണയ്ക്ക്.
സിനിമ തീർന്നു തിരികെ വീടെത്തുമ്പോഴേക്കും ശെരിയോ തെറ്റോ എന്നറിയാത്ത ഒരു തരം മതിഭ്രമം അവളെ ബാധിച്ചു. സാധാരണ കുളികഴിഞ്ഞ ശേഷം രാജീവനും രോഹിത്തിനും അത്താഴം കൊടുത്ത ശേഷം അവൾ പണിയെല്ലാം കഴിഞ്ഞ്അടുക്കളയൊരുക്കി കിടക്കാൻ ചെല്ലും. അപ്പോഴേക്കും രാജീവൻ ബെഡ്‌റൂമിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ടാകും, ചിലപ്പോൾ വായന അല്ലെങ്കിൽ ഉറക്കം അതായിരുന്നു അയാളുടെ പതിവ്.
