അച്ഛൻ: ഹ്മ്മ്. അതു മറക്കണ്ട. വരുന്നവർക്ക് ഒരു കുറവും ഉണ്ടാകരുത്. അതാ കൂടെ കൂടെ ഇങ്ങനെ പറയുന്നത്.
ഞാൻ ചെറിയമ്മയെ നോക്കി എന്നെ നോക്കുന്നില്ല. പിന്നെയും ഞങ്ങൾ എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. മണി എട്ടര ആയപ്പോൾ.
അച്ഛൻ : സുധാ, അത്താഴം എടുത്തോളു. അത്താഴം കഴിച്ച് കിടക്കാം നാളെ നേരത്തെ എഴുനേൽക്കേണ്ടത് അല്ലെ.
അമ്മയും ചെറിയമ്മയും അശ്വതിയും കൂടി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. അച്ഛൻ നയനമോൾടെ കൂടെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് കുട്ടിക്കളി കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. അച്ഛന് കുട്ടികൾ എന്നാൽ ജീവനാണ്. എല്ലാ കുട്ടികളും കൂടിയാൽ പിന്നെ അച്ഛനും അവരിൽ ഒരാളാകും. ഇവിടുന്നു പിരിയുമ്പോൾ എല്ലാവരും സന്തോഷത്തിൽ പിരിയണം ആർക്കും ഒരു മുഷിപ്പുണ്ടാകരുത്. എന്നാലേ എല്ലാവരും അടുത്ത വർഷവും ഇതേ ഉത്സാഹത്തിൽ വരൂ എന്നാണ് അച്ഛൻ പറയുന്നത്.
ഞങ്ങൾ പോയി അത്താഴം കഴിക്കാൻ ഇരുന്നു. അത്താഴം കഴിക്കുമ്പോളും ചെറിയമ്മ മൈൻഡ് ചെയ്യുന്നില്ല. ഞാനായിട്ട് നല്ലൊരു ബന്ധം നശിപ്പിച്ചതിൽ എനിക്ക് മനസിന്‌ ഒരു വിഷമം. പക്ഷെ ചെറിയമ്മയുമായി നടന്ന ആ കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ, അത്രയും സുഖം എനിക്ക് കുട്ടിമാളൂന്റെ അടുത്തുന്നു കിട്ടിയില്ല. എനിക്ക് പശ്ചാത്താപം ഉണ്ട് മനസ്സിൽ, എന്നാലും എന്റെ മനസ്സ് ഇപ്പോഴും ചെറിയമ്മക്കായി വെമ്പുന്നുണ്ട്. പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്ത സുഖമാണ് ചെറിയമ്മക്ക്.
അത്താഴം കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ മേലേ പോയി മുറിയിൽ എന്റെ കട്ടലിൽ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കിടന്നു. നാളെ വേറൊരു ചെറിയമ്മ വരുന്നുണ്ട്. എന്റെ ചെറിയമ്മമാരിൽ ഏറ്റവും ഭാഗ്യവതിയായി ഞാൻ കാണുന്നത് ദേവകി ചെറിയമ്മയെ ആണ്‌. ദേവകിക്കും മാലതിക്കും ആണ്‌ മംഗല്യ ജീവിതത്തിൽ സന്തോഷവും ഭാഗ്യവും ഉണ്ടായിട്ടുള്ളത്. സീതാലക്ഷ്മി ചെറിയമ്മയുടെ കല്യാണത്തിന് ശേഷം കുറച്ച് കാലത്തിനു അവരുടെ ഭർത്താവ് മരിച്ചു. രണ്ടു മക്കളെ കഷ്ടപ്പെട്ട് നോക്കുവാൻ വേണ്ടിയാണ് അവർ ചെന്നൈയിൽ ഇപ്പോഴും
ജോലി ചെയ്തുകൊണ്ട് ജീവിക്കുന്നത്. പിന്നെ ഏറ്റവും താഴെയുള്ള നളിനി ചെറിയമ്മ, അവരുടെ ആദ്യ ഭർത്താവ് ഒരു ആക്‌സിഡന്റിൽ മരിച്ചു അതിൽ ഒരു കുട്ടിയുണ്ട്, ചെറിയ പ്രായമായതുകൊണ്ടു എന്റെ അച്ഛൻ മുൻകൈ എടുത്ത് വീണ്ടും കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചു. രണ്ടാം വിവാഹമായതുകൊണ്ടു രണ്ടാമത്തെ കല്യാണത്തിലെ വരന് അല്പം പ്രായകൂടുതൽ ആണ്‌. എന്നാലും ചെറിയമ്മ ഹാപ്പിയാണ്. ആ ബന്ധത്തിൽ ഇപ്പോഴൊരു കുഞ്ഞുണ്ട്. ചെറിയച്ഛൻ പോലീസിൽ ആണ്‌ അതുകൊണ്ടാണ് അവര് വരാൻ വൈകുന്നത്.
അപ്പൊ നമ്മൾ പറഞ്ഞ് വന്നത് ദേവകി ചെറിയമ്മയുടെ കാര്യം. ആൾക്ക് ഇപ്പൊ 40 വയസ്സുണ്ട്. ബാംഗ്ലൂർ നഗരത്തിൽ ജീവിക്കുന്നതിന്റെ പരിഷ്‌കാരങ്ങൾ ഒക്കെ ഉണ്ട്. എന്തായാലും നാളെ രാവിലെ അവരിങ്ങെത്തും നമ്മുക്ക് അപ്പൊ വിശദമായി വർണിച്ചു പറയാം. എന്റെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും മാലതി ചെറിയമ്മ ആണ്‌. എല്ലാവരും കിടന്നിട്ടു കുറച്ച് നേരമായി. ഉറങ്ങിക്കാണും.
ഞാൻ താഴെപ്പോയി ചെറിയമ്മയെ നേരിട്ട് കണ്ട് സംസാരിക്കാൻ വേണ്ടി തീരുമാനിച്ചു. ഞാൻ പതിയെ ശബ്ദം ഉണ്ടാകാതെ പടികൾ ഇറങ്ങി. ചെറിയമ്മയുടെ മുറിയുടെ പുറത്തെത്തി. വാതിൽ പതിയെ തള്ളി നോക്കിയപ്പോൾ അതു മെല്ലെ തുറന്നു. അകത്തുന്നു കുട്ടിയിടുമോ എന്ന് ഞാൻ ഭയന്നിരുന്നു. ഞാൻ അകത്തു കയറി. കിടക്കുമ്പോളും സാരിയാണ് ഉടുത്തിരുന്നത്. ഞാൻ അതികം അടുത്തേക്ക് പോയില്ല. ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് ശബ്ദമടക്കിപിടിച്ചു പതിയെ വിളിച്ചു.
ഞാൻ : ചെറിയമ്മേ… ചെറിയമ്മേ..
അതെ ചെറിയമ്മ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല. പെട്ടന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഞാൻ അവിടെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ. ചെറിയമ്മ എന്തോ കള്ളത്തരം ചെയ്യുന്ന പോലെ പെട്ടന്ന് എന്നോട് പോ.. പോ.. എന്നൊക്കെ പറയുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ ഞാൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു. എന്നിട്ട് ഞാൻ തറയിൽ മുട്ടിലിഴഞ്ഞു അടുത്ത് ചെന്നിട്ടു സ്വകാര്യത്തിൽ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ : എനിക്ക് കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാനുണ്ട്. വീട്ടിൽ വെച്ച് എന്നോട് ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ലല്ലോ. എന്താണെങ്കിലും ഇന്ന് നമ്മുക്ക് സംസാരിച്ചു തീർക്കാം. ഞാൻ മേലേ കാത്തിരിക്കും. ചെറിയമ്മ വരണം. വന്നില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ജീവിതത്തിൽ ഇനിയൊരിക്കലും ചെറിയമ്മയോടു മിണ്ടില്ല. ഇതു വെറും വാക്കല്ല മനസ്സിൽ തട്ടി പറയാ..
ഇതും പറഞ്ഞു ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. മുറിയിലെ ഒരു കസേരയെടുത്തു ജന്നലിനോട് ചേർത്ത് ഇട്ട് ഞാൻ കസേരയിൽ ഇരുന്നു. പുറത്തുനിന്നും വരുന്ന തണുത്ത കാറ്റുംകൊണ്ട് ചെറിയമ്മ വരാൻ വേണ്ടി ഞാൻ അവിടെ കാത്തിരുന്നു. എത്രനേരം ഞാനവിടെ ഇരുന്നു എന്നറിയില്ല. പതിയെ ഞാൻ ആ കസേരയിൽ ഇരുന്ന് ഒരു ചെറിയ മയക്കത്തിലേക്ക് വീണു.
ചെറിയമ്മ വന്ന് എന്നെ തട്ടി വിളിക്കുന്ന വരെ ഞാനാ മയക്കത്തിൽ തന്നെ കിടന്നു. പെട്ടന്നുള്ള ഉണർച്ചയിൽ ഞാനൊന്ന് പകച്ചു പോയെങ്കിലും ചെറിയമ്മ വന്നതിൽ എനിക്ക് സന്തോഷമുണ്ട്. ഞാനെഴുനേറ്റു ചെറിയമ്മയെ നോക്കി. എന്നെ നോക്കാതെ ചെറിയമ്മ വേറെ എങ്ങോട്ടോ ആണ്‌ നോക്കുന്നത്.
ഞാൻ : ഞാൻ കരുതി ചെറിയമ്മ വരില്ല എന്ന്… ഇപ്പൊ എന്നോട് ചെറിയമ്മക്ക് ദേഷ്യമൊന്നുമില്ലെന്നു എനിക്ക് മനസിലായി. എനിക്ക് അതു മതി.
മാലതി : എന്താ നിനക്ക് പറയാൻ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത് ?
ഞാൻ : വാ… ചെറിയമ്മ ഇരിക്ക്…
ഞാൻ ചെറിയമ്മയെ കട്ടിലിൽ ഇരിക്കാൻ ആനയിച്ചു. ചെറിയമ്മ തെല്ല് ഭയത്തോടെ എന്നെ നോക്കി അവിടെ തന്നെ നിന്നു.
ഞാൻ : എന്താ ഇരിക്കാൻ പേടിയാണോ ?. എനിക്ക് കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ പറയാൻ ഉണ്ട്. അതു കേട്ടിട്ട് ചെറിയമ്മ പൊയ്ക്കോ.
ചെറിയമ്മ എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. ഞാൻ ചെറിയമ്മേടെ തൊട്ടടുത്തു ചേർന്നിരുന്നു.
ഞാൻ : ഞാൻ ഒരിക്കലും, ഒരു കാലത്തും ഇന്ന് ചെറിയമ്മയോടു ചെയ്തപോലെ ഒരു കാര്യങ്ങളും ഞാൻ മനസ്സിൽ പോലും വിചാരിച്ചിട്ടില്ല. നിങ്ങൾ വരുന്നതിനു തൊട്ടു മുമ്പുള്ള ദിവസമാണ് നിങ്ങളുടെയൊക്കെ പഴയ ചിത്രങ്ങൾ ഞാൻ കാണുന്നത്. അപ്പൊ മുതൽ ഉള്ള ചിന്തയാണ് കല്യാണം കഴിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങളെ പോലെ സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണിനെ കല്യാണം കഴിക്കണമെന്നത്. ഇന്ന് വന്നതിൽ പിന്നെ ചെറിയമ്മ എന്നോട് അടുത്തിടപഴകിയ പോലെ ആരും എന്നോട് ഇതുവരെ അടുത്തുടിപ്പഴകിയിട്ടില്ല. എന്റെ അമ്മപോലും എന്നോട് എന്റെ മനസിനെ തൊട്ടു സംസാരിച്ചിട്ടില്ല. ചെറിയമ്മ അത്രയും ഫ്രണ്ട്‌ലി ആയാണ് എന്നോട് സംസാരിച്ചത്. പറമ്പിൽ വെച്ചും ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണിനെ പോലെ കരുതിയാണ് ഞാൻ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തത്. എന്നോട് പൊറുക്കില്ലേ ???… ചെറിയമ്മ എന്നോട് മിണ്ടാതിരിക്കുന്ന ഒരോ നിമിഷവും എനിക്ക് വല്ലാത്ത ഒരു വേദനയാണ് മനസിന്‌.
