തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോ അമ്മയും ചേച്ചിയും കൂടെ ഹാളിൽ ഇരുന്നു സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടു.
“എന്നാലും ഇത്രയും നീയെന്താ മോളെ ഇതൊന്നും പറയാഞ്ഞേ …”
“എന്തിനാ അമ്മയേം കൂടെ വിഷമിപ്പിക്കണേ എന്ന് വെച്ചാണ് …”
“മോളെ ….നിന്നെ ഇത്രയും ദൂരം കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചു വിട്ടതാണ് എനിക്ക് പറ്റിയ തെറ്റ്, ഒന്ന് വന്നു കാണാൻ പോലും അമ്മക്ക് മൂന്നാലു മാസം കഴിഞ്ഞില്ല…” അമ്മ വിതുമ്പികൊണ്ട് ചേച്ചിയുടെ കൈ പിടിച്ചപ്പോൾ എനിക്കെന്തോ കാര്യമായ കുഴപ്പങ്ങൾ ചേച്ചിയ്‌യുടെ കഴിഞ്ഞ കുറെ നാളായുള്ള ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാകുമെന്നു ഉറപ്പായി. വടക്കാഞ്ചേരിയിൽ നിന്നും മംഗലാപുരത്തു കല്യാണം കഴിച്ചു കൊടുക്കുമ്പോ, അച്ഛന്റെ പരിചയക്കാരൻ ആണെന്ന് ആ കുടുംബമെന്നൊക്കെ പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ഇതിപ്പോ എന്താണെന്നു
കാര്യമെന്നറിയാതെ ഇരിക്കെ പൊറുതിയില്ലാതെയായി.
ഞാൻ അടുക്കളയിൽ കയറി കുറച്ചു വെള്ളം കുടിച്ചശേഷം, ഹാളിൽ ഇരുന്നു ടീവി കാണാൻ തുടങ്ങി, അച്ഛൻ കടയിൽ നിന്നും എത്തിയപ്പോൾ. എന്നോട് എന്താടാ ഇന്നത്തെ സർക്കീട്ട് കഴിഞ്ഞെത്തിയ എന്ന് ചോദിച്ചു.
“അച്ഛാ ഞാനൊരു ഫ്രണ്ടിന്റെ ബുക്ക് ഷോപ്പിൽ സാറ്റർഡേ സണ്ഡേ നിന്നാലോ എന്നൊരു ഐഡിയ ഉണ്ട്…”
“ഇതെന്താ ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ തോന്നാൻ …”
“പെട്രോൾ അടിക്കാൻ അച്ഛനോട് വെറുതെ ചോദിക്കണ്ടല്ലോ …”
“അഹ് ശെരി ആയിക്കോട്ടെ…..നിന്റെയിഷ്ടം …ചേച്ചിയും അമ്മയും എവിടെ….അപ്പൂ”
“മുറിയിലുണ്ട് …എന്തോ കാര്യമായ ചർച്ചയാണ്…”
“അമ്മെ …അച്ഛൻ വന്നു…”
അമ്മ ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചത് ഞാൻ സസൂക്ഷമം നോക്കി, ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് പക്ഷെ കാര്യമായി ഭാവാ വ്യത്യാസമൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. എല്ലാരും അത്താഴം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ ബെഡ്‌റൂമിൽ പുസ്തകവും നോക്കിയിരിപ്പായി.
രാത്രി ചേച്ചി കുളിയും കഴിഞ്ഞു, എന്റെ ഒരു നീല ഷർട്ടും, വെള്ള നിറത്തിലുള്ള കോട്ടൺ പാവടയുമിട്ടുകൊണ്ട് എന്റെ അരികെ കിടന്നു. ഇന്നലെ കണ്ട ആളെ അല്ല. ഇന്നലെ വന്ന സന്തോഷം കൊണ്ട് മനസിലെ വിഷമം എല്ലാ മറന്നു പോയതാകാം, പക്ഷെ ഇന്നിപ്പോ….
“ചേച്ചി ….”
“എന്തിനാ എന്നോട് മിണ്ടാത്തെ …ചേച്ചി..”
“ഒന്നുല്ല അപ്പൂ….ഉറങ്ങാം…”
“ഇന്നലെ എന്നെ സമാധാനിപ്പിച്ച ആളല്ലേ …അപ്പൊ ചേച്ചിക്ക് വിഷമം വരുമ്പോ ഞാനല്ലേ കൂടെയുണ്ടാകത്…പറ ചേച്ചി…”
“പറഞ്ഞാലും അപ്പൂനിതൊന്നും മനസിലാക്കാൻ പറ്റില്ല.”
“പറഞ്ഞാലല്ലേ അറിയാൻ പറ്റൂ….”
“ചേച്ചി ഇങ്ങനെ മനസ് വിഷമിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ട് സഹിക്കാൻ വയ്യാത്തോണ്ടാ ….”
“ശെരി പറയാം ….പക്ഷെ..”
“പക്ഷെ….എന്നെ സഹതാപത്തോടെ കാണരുത്. അതുനീയെനിക്ക് വാക്ക് തരണം….”
“ഇല്ല, എനിക്കെന്നും എന്റെ ചേച്ചി ഒരുപോലെയല്ലേ.”
“എനിക്ക് രണ്ടു മാസം മുൻപ് അബോർഷൻ ആയി. ഭർത്താവും കുടുംബവും അതെന്റെ നോട്ട പിശകാണെന്നും പറഞ്ഞിട്ട്, ഏതു നേരവും അതെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒത്തിരി എന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി, ഞാൻ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ നഷ്ടപെട്ട വേദനയിൽ ഒരുപാടു നാൾ ഉറങ്ങാൻ കഴിയാതെ ഇരിക്കുമ്പോ..എന്നിട്ട്……”
“എന്താ ചേച്ചി …ഈ പറയുന്നേ!”
“അബോർഷന് ശേഷം എനിക്കൊത്തിരി സങ്കടം വന്നു, അത്രയും ഞാൻ ആശിച്ചു കാത്തിരുന്നതാണ് ഒരമ്മയാകാൻ വേണ്ടി, പക്ഷെ
…. സജീവേട്ടന്റെ ഏട്ടത്തിയമ്മയുണ്ട് അവരെന്റെ മനസിനെ വീണ്ടും കുത്തി നോവിക്കാനെന്ന വണ്ണം, എന്നോട് മോശമായി സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി. ഏട്ടത്തിക്ക്
എന്നെ വന്നപ്പോൾ മുതലിഷ്ടമല്ല അപ്പൂ.
അവരുടെ അനിയത്തിയെ സജീവേട്ടന് ആലോചിച്ചതാണ്, പക്ഷെ സജീവേട്ടന്റെ അച്ഛൻ അത് സമ്മതിച്ചില്ല, ഞാൻ വന്നതിനുശേഷമാണ് ഏട്ടന്റെ അച്ഛൻ മരിച്ചത്, അതുമവർ വന്നു കയറിയ പെണ്ണിന്റെ ദോഷമാണെന്നു പറഞ്ഞെന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തി.
മിക്കപ്പോഴും അവർ എന്നെകുറിച്ച് രണ്ടാമത്തെ ഏട്ടത്തിയോട് മോശമായി സംസാരിക്കും. എല്ലാം സഹിച്ചു ഞാൻ തനിച്ചിരുന്നു കരയുമായിരുന്നു. സീതമ്മയോട് പറഞ്ഞിട്ടു എന്തിനാ വെറുതെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നതെന്നോർത്തു ഞാൻ, ഇങ്ങോട്ടേക്ക് അതൊന്നുമറിയിച്ചില്ല. സജീവേട്ടനാണെങ്കിൽ അവരുടെ വീട്ടിൽ മറുത്തൊന്നും പറയില്ല, പക്ഷെ ഉള്ളിൽ എന്നോട് സ്നേഹമൊക്കെയുണ്ട്, അതാണ് കുറച്ചു നാൾ ഇവിടെ നില്ക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞത്….”
“ചേച്ചി….എനിക്ക് സങ്കടം വരുന്നുണ്ട്…എന്നാലും ഇങ്ങനെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ മാത്രം ….”
“സാരമില്ല, ഇതെന്റെ വിധിയാണ്. അവരുടെ വീട്ടിൽ ഭർത്താവിന്റെ രണ്ടു ചേട്ടന്മാരും അവരുടെ ഭാര്യാമാരുമൊക്കെയുണ്ട്, അവർക്കൊക്കെ കുഞ്ഞുങ്ങളുമുണ്ട്…എന്നെ ഭാഗ്യം കെട്ടവളായാണ് അവർ കാണുന്നത് അപ്പൂ, അതാണ് ഏറ്റവും സങ്കടം….എനിക്കാറുമില്ലെന്നു അറിഞ്ഞിട്ടും ഇങ്ങനെ ദ്രോഹിക്കാൻ മാത്രം…..ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ചാലോ എന്ന് വരെ ഞാൻ ആലോചിച്ചിട്ടുണ്ട്……”
“ചേച്ചി ഇത്രയും സഹിച്ചാണ് അവിടെ കഴിഞ്ഞതന്നോർക്കുമ്പോ……
ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എപ്പോഴേ ചേച്ചിയെ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ടു വരുമായിരുന്നു….”
“എന്നെ ഇത്രയും നാൾ പഠിപ്പിച്ചതും, വളർത്തിയതും ഈ കുടുംബത്തിൽ ഇനിയും ഭാരമാവാൻ എനിക്ക് വയ്യ അപ്പൂ. അറ്‌ലീസ്റ്റ് ജോലിയെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ തിരികെ വന്നേനെ!
എന്റെ പ്രാർഥനയുടെ ഫലമെന്നോണം ഇവിടെ ജോലി കിട്ടിയില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ….ചിലപ്പോ ഞാൻ….”
“ചേച്ചീ …..” ഞാൻ ചേച്ചിയെ നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
“കരയല്ലേ …ചേച്ചി…ചേച്ചിയെ ഇനി അങ്ങോട്ടേകൊന്നും ഇനി പോണ്ട ചേച്ചിക്ക്…ജോലിയുണ്ടല്ലോ. ഇവിടെ നിന്ന മതി, സജീവ് ഏട്ടൻ വേണെങ്കിൽ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നോട്ടെ ….ചേച്ചിയെ കാണാൻ.”
ഞാനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ചേച്ചി എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് കരഞ്ഞു.
ചേച്ചി വൈകാതെ സ്‌കൂളിൽ ജോയിൻ ചെയ്തു, ഞാൻ കോളേജിൽ പോകുന്ന വഴിയായത് കൊണ്ട് ഞാൻ തന്നെയാണ് ചേച്ചിയെ ഓൺ ദി വേ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യുന്നതും. അങ്ങനെ ഒന്ന് രണ്ടാഴ്ച വേഗം കടന്നു പോയി. ചേച്ചിയുടെ വിഷമം മാറ്റാൻ ഞാൻ ആവുന്നത്ര ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, ഇടക്കൊക്കെ സിനിമയ്ക്കു കൊണ്ടുപോയും അമ്പലത്തിലേക്ക് തൊഴുനുമൊക്കെ പോകുന്നത് പതിവായി.
അങ്ങനെ യാദൃശ്ചികമായി, ഒരൂസം രാത്രി, ചേച്ചി കുളി കഴിഞ്ഞിട്ട് സാരി മാറ്റുമ്പോ, എനിക്ക് പഴയ ഓർമ്മകൾ മനസിലേക്കെത്തി. ചേച്ചിയുടെ വയർ കാണുമ്പോ എനിക്ക് സത്യത്തിൽ ചിരി വന്നു.
ചേച്ചി പക്ഷെ അത് ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“എന്താടാ അപ്പൂ …”
“ഉഹും …”
“പറയ് …”
“പണ്ട് ഞാൻ 9 ലും പത്തിലും പഠിക്കുമ്പോ ഇത് കാണാൻ വല്ലാതെ കൊതിച്ചിരുന്നു ….ഇപ്പൊ ചേച്ചി ഇങ്ങനെ മുന്നിൽ സാരി മാറുമ്പോ …കാണാൻ നല്ല രസം …”
“അയ്യടാ ….അങ്ങനെയിപ്പോ നോക്കണ്ട.”
“ശെരി നോക്കുന്നില്ല, എനിക്ക് ഭാനുപ്രിയ മതി…” ഞാൻ ചുവരിൽ ഒട്ടിച്ച ഭാനുപ്രിയയുടെ ഫോട്ടോ കൈകൊണ്ട് തൊട്ടുഴിഞ്ഞു. ചേച്ചിയത് കണ്ടു അസൂയപ്പെട്ടുകൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി. രാത്രി കിടക്കാൻ നേരം, ചേച്ചിയെ വീണ്ടും ഒന്ന് കുശുമ്പ് കാണിക്കാൻ വേണ്ടി. മഞ്ഞ സാരിയുമുടുത്തു ചരിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന ചേച്ചിയുടെ നിതംബത്തിൽ എന്റെ അരക്കെട്ട് ചേർത്തി ഞാൻ ചേച്ചിയെ ഉറക്കത്തിൽ കെട്ടിപിടിക്കുന്ന പോലെ എന്റെ കൈ ചേച്ചിയുടെ മുലയിലേക്ക് പിടിച്ചിട്ട് ഭാനുപ്രിയെന്നു….വിളിച്ചു.
ചേച്ചി പക്ഷെ എന്റെ കൈ എടുത്തുകൊണ്ട് ഒരൊറ്റ കടി.
