അർത്ഥം അഭിരാമം – 4അടിപൊളി  

“അജൂ… “

അവൾ വീണ്ടും മൃദുവായി വിളിച്ചു…

” ഉം..” അവൻ വിളി കേട്ടു…

” നിനക്കെന്നോട് ദേഷ്യമുണ്ടോടാ………?”

അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖമമർത്തിയാണ് അവൾ ചോദിച്ചത്.

“അങ്ങനെ പറയല്ലേമ്മാ… …. “

അജയ് അവളുടെ നെറുകയിൽ മുകർന്നു…

” ഞാനൊരിക്കലും അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല…”

അജയ് അവളുടെ നിതംബവശങ്ങളിൽ പതിയെ തട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു……

കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ കൂടി നിശബ്ദമായി കടന്നുപോയി..

“അജൂ… “

” ഉം..”

” ഞാൻ കോളേജിൽ പഠിച്ചപ്പോൾ ഒരു സാർ പറഞ്ഞ കാര്യം പറയട്ടെ . ?”

“പറയമ്മാ………. “

” നമ്മൾ മനുഷ്യരുടെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ്നം പ്രസന്റിൽ ജീവിക്കാൻ പറ്റാത്തതാണ്… ഒന്നുകിൽ ഭാവിയേക്കുറിച്ചോർത്ത് സ്വപ്നങ്ങൾ കാണും , അല്ലെങ്കിൽ കഴിഞ്ഞതോർത്ത് കരയും…”

അവൾ പറഞ്ഞതെന്താണെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി…

” മറ്റു ചിലരുണ്ട് അമ്മാ… പ്രസന്റിൽ ജീവനിൽ പേടിച്ച് ഓടുന്നവർ………. “

” പോടാ… “

അവൾ കൈ ചുരുട്ടി അവന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിയെ ഇടിച്ചു……

അജയ് ചെറിയ ചിരിയോടെ ഇളകിക്കിടന്നു…

ഇപ്പോൾ കൃത്യമായി അവളുടെ നിതംബങ്ങൾക്കു മുകളിലാണ് അവന്റെ വലംകൈ വിശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നത്.

“ഉറങ്ങണ്ടേ അമ്മാ..? അതോ വർത്തമാനകാലത്ത്, വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നാൽ മതിയോ………?”

“ഉറക്കം വരുന്നില്ലെടാ…….”

“അതെന്താ…………?”

“ആർക്കറിയാം……. “

തണുപ്പ് മുറിക്കുള്ളിലേക്കും കയറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു..

“നിനക്കത് വല്ലാതെ ബോധിച്ച മട്ടുണ്ടല്ലോ… “

അഭിരാമി അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് തന്നെ പറഞ്ഞു……

” എന്ത്…?”

അവന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല..

“നീ എവിടാ താളം പിടിക്കുന്നത്..?”

ചെറിയ ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു……

പെട്ടെന്ന് തന്നെ അജയ്, അവന്റെ വലതുകൈ നിരക്കി അവളുടെ ഇടുപ്പിലേക്ക് വെച്ചു…

” ഞാൻ… അറിയാതെ……………”

അജയ് ഒന്ന് വിക്കി…

” ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലാന്നാണോ കരുതിയത്…… ? എത്ര നേരമായി……”

” പോ… അമ്മാ………”

അവൻ ചിണുങ്ങി..

” സംസാരത്തിനിടയ്ക്ക് അറിയാതെ തട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നതാ…”

“അറിയാതെ അവിടെ തന്നെ തട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നത് എന്താന്നാ എന്റെ ചോദ്യം …”

തന്റെ പ്രവൃത്തിയിൽ അവൾ കണ്ടെത്തിയ അസ്വാഭാവികതയെ ചോദ്യം ചെയ്തത് അവനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു……

” മതി… കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക്… “

അവളെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും വലിച്ചുമാറ്റി അവൻ പുതപ്പെടുത്തു പുതച്ചു…

“വല്യ ദേഷ്യക്കാരൻ… “

അഭിരാമിയും തിരിഞ്ഞു കിടന്നു…

“ഇല്ലാത്തത് പറഞ്ഞാൽ ആർക്കായാലും ദേഷ്യം വരും…………”

പുതപ്പിനുള്ളിൽ കിടന്ന് അവൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…

” ചെയ്തതാ ഞാൻ പറഞ്ഞത്…… “

അവളും തിരിച്ചു പറഞ്ഞു……

“ആണോ…?”

അജയ് പെട്ടെന്ന് പുതപ്പു മാറ്റി തിരിഞ്ഞു… എന്നിട്ട് അവളുടെ നിതംബത്തിൽ മൂന്നാലു ഞെക്ക് കൊടുത്തിട്ട് തിരിഞ്ഞു……

“ഇപ്പോൾ ഞാൻ ചെയ്തതാ… പോയി കേസ് കൊട്… “

അവൻ വീണ്ടും പുതപ്പിനുള്ളിലേക്ക് കയറി..

പിന്നിൽ അമ്മ വായ പൊത്തി ചിരിക്കുന്നത് അവൻ കേട്ടു…

” രാവിലത്തെ ബസ്സിനു ഞാൻ സ്ഥലം വിടും. “

മുഖത്തു നിന്നു മാത്രം പുതപ്പു മാറ്റി അജയ് തിരിഞ്ഞു പറഞ്ഞു…

” ഞാനും വരും…… “

അഭിരാമിയും അവനു നേരെ തിരിഞ്ഞു…

” എന്നാൽ ഞാൻ പോണില്ല… “

” ഞാനും… “

” ഞാൻ കാണാതെ പോകും..”

” ഈ കാട്ടുമൂലയിൽ എന്നെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കിയിട്ട് നിനക്ക് പോകാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ നീ പൊയ്ക്കോ..”

പറഞ്ഞിട്ട് അഭിരാമി തിരിഞ്ഞു കിടന്നു..

കുറച്ചു നേരം അവന്റെ ഭാഗത്തു നിന്ന് അനക്കമൊന്നും അവൾ കേട്ടില്ല …

അഞ്ചു മിനിറ്റോളം കഴിഞ്ഞ് നിശബ്ദതയിൽ പുതപ്പു വലിയുന്ന ശബ്ദം അവൾ കേട്ടു ..

“അമ്മാ………… “

മന്ത്രണം പോലെ അവന്റെ സ്വരം പിന്നാലെ വന്നു..

“ഉം..” അവൾ മൂളി…

” സോറി.. ഞാനറിയാതെ പറ്റിയതാ… “

” അതിനു ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ… “

അവൾ തിരിഞ്ഞില്ല …

” ദേഷ്യപ്പെട്ടതോ… ?”

” ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടിട്ടൊന്നുമില്ല… “

അജയ് കുറച്ചു നേരം മിണ്ടിയില്ല , അവൻ കഴിഞ്ഞത് ഓർക്കുകയാണെന്ന് അവൾക്കു തോന്നി…

” സോറി .അമ്മാ..”

പറഞ്ഞിട്ട് അജയ് മലർന്നത് അവളറിഞ്ഞു….

“നീ എപ്പഴാ പോകുന്നത്..?”

കുസൃതി വാക്കുകളിൽ ചേർത്ത് , അവൾ തിരിഞ്ഞു…

” ഞാൻ പോണില്ല . “

അവൻ മുഖം ചെരിച്ചു…

” അതെന്താ………?”

അവൾ പുരികമുയർത്തി……

” നിങ്ങളില്ലാതെ ഞാനെവിടെ പോകാനാ..? “

അവന്റെ മുഖത്തും ഒരു പുഞ്ചിരി മൊട്ടിട്ടത് അവൾ കണ്ടു ..

“അപ്പോൾ എന്നോട് സ്നേഹമുണ്ട്… …. “

അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവനിലേക്ക് നിരങ്ങി …

” പിന്നെ ഇല്ലാതെയാ… ….?”

അവൻ ചിരിച്ചു……

അഭിരാമി കയ്യെടുത്ത് അവനെ ചുറ്റി.. അത് പ്രതീക്ഷിച്ചാലെന്നപോലെ അവനും അവളിലേക്ക് ചേർന്നു…

” നമ്മൾക്ക് നമ്മൾ പോരേടാ… …. ? “

അവന്റെ മുഖം അവൾ മാറോടു ചേർത്തു …

” എനിക്കമ്മയും , അമ്മയ്ക്ക് ഞാനും… “

അവൻ കൂട്ടിച്ചേർത്തിട്ട് അവളുടെ മുലകൾക്കിടയിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി…

അഭിരാമി വലതുകാൽ എടുത്ത് അവന്റെ അരക്കെട്ടിനു മീതെ കയറ്റി വെച്ചു……

ഒരു പ്രത്യേക ചൂട് അവന്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും വമിക്കുന്നത് അഭിരാമിക്ക് മനസ്സിലായി…….

അത് തന്നിലേക്ക് പടരുന്നുണ്ടോ എന്ന് അഭിരാമി ഒരു നിമിഷം സംശയിച്ചു……

അജയ് ഒന്നുകൂടി ഇളകിക്കിടന്നു..

തന്റെ സ്തനങ്ങൾക്കു മുകളിൽ, കഴുത്തിനു താഴെ, അവന്റെ ശ്വാസത്തിന്റെ ചൂട് അവളറിഞ്ഞു തുടങ്ങി……

തീക്ഷ്ണമായ ഒരു വികാരവേലിയേറ്റം തന്നിലും ഉറവ പൊട്ടുന്നത് അവളറിയാതെ , അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു… ….

അടുത്ത നിമിഷം അവളാ ചിന്തകൾ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞു…

പുറത്തെ , പ്രകൃതിയുടെ തണുപ്പ് മുറിയിലേക്കും പടരുമ്പോൾ താൻ പിന്നെയും അതേ ചൂടിന് വശീകരണപ്പെടുന്നതു പോലെ അവൾക്കു തോന്നി..

മകനാണെങ്കിലും തന്റെ ഉടലിനോട് ചേർന്നു കിടക്കുന്നത് ഒരു പുരുഷ ശരീരമാണെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ അഭിരാമി ചെറുതായി വിറകൊണ്ടു…….

സമീപകാല വാർത്തകളും സാഹചര്യങ്ങളും മനസ്സിലേക്ക് ഓടി വന്നപ്പോൾ അവളൊന്ന് വിഹല്വയായി……

അജയ് ഒന്നുകൂടി ഇളകി..

അവളുടെ മാറിലേക്ക് മുഖമിട്ടുരച്ചുകൊണ്ട് ഇടം കൈ കൊണ്ട് അജയ് അവളെ ചുറ്റി ….

അവളുടെ കാലുകൾക്കിടയിലേക്ക് അജയ് ഇടത്തേക്കാൽ തിരുകിക്കയറ്റി …

അടുത്ത നിമിഷം അഭിരാമി ഒന്ന് ഞെട്ടി……

അവന്റെ ഇടത്തേക്കാൽമുട്ട് തട്ടിയിരിക്കുന്നത് തന്റെ വസ്ത്രകവചത്താൽ സുരക്ഷിതമായ രഹസ്യപ്രദേശത്താണെന്ന് അവളറിഞ്ഞു……

അജയ് ഒന്നുകൂടി നിരങ്ങി .. അതിനൊപ്പം മുഖവും മുട്ടുകാലും…

അവനറിയാതെ ഒരു ഏങ്ങൽ അവളിലുണ്ടായി…

താനറിയാതെ തന്നെ ഒരുറവ തന്നിൽ കിനിഞ്ഞോ എന്നൊരു സന്ദേഹത്തോടെ അഭിരാമി കിടന്നു…

ഹാളിലെ നെരിപ്പോടിനുള്ളിൽ വെണ്ണീറിനു മീതെ കനലുകൾ മുനിഞ്ഞു തെളിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു… ….

 

****      ****        ****     ****      ****

 

ഹാളിലെ ചൂരൽക്കസേരയിലായിരുന്നു വിനയചന്ദ്രൻ …

എതിരെ പ്ലാസ്റ്റിക് കസേരയിൽ സനോജും .

അവന്റെ ഇടതു വശത്തിരുന്ന ടീപ്പോയിൽ പകുതിയൊഴിഞ്ഞ മദ്യക്കുപ്പിയും ഗ്ലാസ്സുകളും ഉപദംശകങ്ങളും…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *