മഞ്ജുവിനെ ഷോപ്പിലാക്കി റസിയയേയും കൊണ്ട് ഷോപ്പിലേക്ക് പോവുന്നേരം
റസിയ : നിങ്ങള് രണ്ടും ലൗവേർസ് ആണോ? ഞാൻ : ആര്? റസിയ : താനും മഞ്ജുവും ഞാൻ : ഹ ഹ ഹ എന്തേയ് അങ്ങനെ തോന്നാൻ റസിയ : അങ്ങനെ തോന്നി ഞാൻ : അവളെന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടാഡോ വേറെ ഒന്നുമില്ല റസിയ : മം.. ഞാൻ : തനിക്ക് ലൗവർ ഒന്നുമില്ലേ? റസിയ : ഏയ്‌.. ഇല്ല ഞാൻ : ഇല്ലേ റസിയ : ഇല്ലന്നേ ഞാൻ : മം നാട്ടിൽ ആരെയും കിട്ടിയില്ലേ? റസിയ : ഒന്ന് കിട്ടിയതിന്റെ ക്ഷീണം മാറി വരുന്നുള്ളു ഞാൻ : എന്താ? റസിയ : ഒന്നുല്ലേ.. ഞാൻ : താൻ എന്തൊക്കയോ ഒളിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് റസിയ : എന്ത്? ഞാൻ : അല്ലാ ഇത്രയും ദൂരം ഒരു കാരണവും ഇല്ലാതെ ഒരു പെൺകുട്ടി വന്ന് നിക്കുന്നത് റസിയ : അതെന്താ നിങ്ങള് ആണുങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ ഒരു കാരണവും ഇല്ലാതെ ദൂരെ വന്ന് നിക്കാൻ പാടുള്ളോ? ഞാൻ : ഹമ് എന്നോട് പറയാൻ പറ്റുന്ന കാര്യമാണെങ്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി ഇല്ലേ വേണ്ട റസിയ : ഓഹോ മ്മ് ആലോചിക്കട്ടെ ഞാൻ : മം..
ഷോപ്പിലെത്തി റസിയയെ ബില്ലിങ്ങിന്റെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊടുക്കാൻ ഏൽപ്പിച്ച് ഞാൻ രമ്യചേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് വന്നു.വീടിനകത്തേക്ക് ചെന്നതും
സാവിത്രി : നീ എവിടേയിരുന്നു അജു ഞാൻ : എന്താ ആന്റി? സാവിത്രി : നിന്നെ എത്ര വട്ടം വിളിച്ചു രമ്യ നീ എന്താ ഫോൺ എടുക്കാത്തത്
പോക്കെറ്റിൽ നിന്നും ഫോൺ എടുത്ത്
ഞാൻ : അശോ ഫോൺ സൈലന്റിൽ ആയിരുന്നു ആന്റി കോളേജിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയപ്പോ മാറ്റാൻ മറന്നു, എന്താ കാര്യം?രമ്യചേച്ചി എവിടെ? സാവിത്രി : ഹമ് കൊച്ചിന് പെട്ടെന്നൊരു പനി അതിനാ നിന്നെ വിളിച്ചേ ഞാൻ : എന്നിട്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയോ? സാവിത്രി : രമ്യയും മല്ലിയും കൂടി കൊച്ചിനേം കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയട്ടുണ്ട് ഞാൻ : ശോ ഞാൻ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ
ഫോൺ എടുത്ത് രമ്യചേച്ചിയെ വിളിച്ചു
ഞാൻ : ഹലോ സോറി ചേച്ചി ഫോൺ സൈലന്റിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ കണ്ടില്ല ഇപ്പൊ എവിടെയാ? രമ്യ : മം..എനിക്ക് തോന്നി ഞാൻ : എവിടെയാ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണോ? ഞാൻ വരട്ടെ അങ്ങോട്ട്‌? രമ്യ : വേണ്ട അജു ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ഡോക്ടറെ വെയിറ്റ് ചെയ്ത് ഇരിക്കുവാ, ടാക്സി വിളിച്ചിട്ടുണ്ട് ഞാൻ : മം സോറി ചേച്ചി രമ്യ : അത് സാരമില്ല നീ ഷോപ്പിലേക്ക് പൊക്കോ ഞാൻ : മം..
ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്ത്
ഞാൻ : അവര് ഡോക്ടറെ വെയിറ്റ് ചെയ്തിരിക്കുവാ ആന്റി, എന്നോട് വരണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞു സാവിത്രി : മം അവര് ടാക്സി വിളിച്ചാ പോയിരിക്കുന്നത് ഞാൻ : മം പറഞ്ഞു സാവിത്രി : നീ എന്നാ ഇരിക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട് പോവാം ഞാൻ : ഞാൻ കോളേജിൽ വെച്ച് കഴിച്ചു ആന്റി സാവിത്രി : എന്നാ ചായ എടുക്കാം ഞാൻ : വെറുതെ ആന്റിക്കെന്തിനാ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട് മേലുവേദന ഉള്ളതല്ലേ ഞാൻ പോവാ സാവിത്രി : ഹമ് ദൈവം സഹായിച്ച് ഇപ്പൊ ഒരു വേദനയുമില്ല പിന്നെ ഒരു ചായ എടുക്കാൻ അത്ര വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടൊന്നുമില്ല
‘ ദൈവം സഹായിച്ചത് കൊണ്ടാവില്ല അണ്ണൻ രാത്രി വന്ന് കാണില്ല അതാവും ‘ എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ് ആന്റിയുടെ പുറകെ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. അടുക്കളയിൽ ചായ ഉണ്ടാക്കുന്ന ആന്റിയെ മാറി നിന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ച് നോക്കി ‘ പ്രായക്കൂടുതലിന്റെ ഒരു ലക്ഷണവും ആന്റിയിൽ കാണുന്നില്ല പച്ചക്കരയുള്ള ഓഫ്‌ വൈറ്റ് സാരിയും പച്ച ബ്ലൗസും ഇട്ട് നിൽക്കുന്ന ആന്റിയെ കണ്ടാൽ ഒരു മുപ്പതു മുപ്പത്തഞ്ച് വയസ്സ് മാത്രമേ തോന്നുള്ളു പാൽ പോലത്തെ വെളുപ്പും കെട്ടിവെച്ച മുടിയും നെറ്റിയിൽ ഭസ്മവും വിടർന്ന മുഖവും അൽപ്പം ചാഞ്ഞു വീർതിരിക്കുന്ന മുലകളും പുറകിലേക്ക് വിരിഞ്ഞ് മലർന്നിരിക്കുന്ന ഇരിക്കുന്ന ചന്തിയും ‘ കണ്ട് കുണ്ണ ഒന്ന് കൊതിച്ചു. ചായ ഗ്ലാസ്‌ എന്റെ നേരെ നീട്ടി
ആന്റി : നീ ഏത് ലോകത്താണ് അജു
ആന്റിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് നോട്ടം മാറ്റി
ഞാൻ : ഏയ്‌ ഞാൻ ചുമ്മാ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ച് സാവിത്രി : ഇതിനും മാത്രം എന്താലോചിക്കാനെന്താ ഈ പ്രായത്തിൽ
ചായ ഗ്ലാസ്‌ വാങ്ങി
ഞാൻ : ഏയ്‌ ഒന്നുല്ല വെറുതെ, അണ്ണൻ എവിടെപോയി ആന്റി? സാവിത്രി : അവൻ പുറത്തു പോയിരിക്കുവാ
‘ അപ്പൊ വേറെ ആരുമില്ല ഇവിടെ ഒന്ന് മുട്ടിനോക്കിയാലോ ചിലപ്പോ ബിരിയാണി കിട്ടിയാലോ ‘ എന്ന് മനസ്സിൽ കരുതി ചായ കുടിച്ച്
ഞാൻ : മം.. അല്ല ആന്റി എന്താ എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ വെള്ളസാരി ഉടുത്തു നടക്കുന്നത് ഇടക്കൊക്കെ മാറ്റി പിടിച്ചൂടെ?
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
സാവിത്രി : അതെന്താ അജു നിനക്കിപ്പോ അങ്ങനെ തോന്നാൻ? ഞാൻ : അല്ല ആന്റിയെ ഇപ്പൊ തന്നെ ഈ വേഷത്തിൽ കാണാൻ എന്താ ഭംഗി അപ്പൊ കളർ ഡ്രെസ്സിൽ എങ്ങനെയായിരിക്കും സാവിത്രി : മ്മ് ഇനി അങ്ങനെയൊക്കെ നടന്നിട്ടെന്തിന്ന കാണേണ്ട ആള് പോയില്ലേ
മുഖം വാടിയ ആന്റിയെ നോക്കി
ഞാൻ : ഓ.. എന്നാലും ഇത്രയും സൗന്ദര്യം ഇങ്ങനെ ഒളിപ്പിച്ചു വെക്കണോ
അത് കേട്ട് ആന്റിയൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു
ഞാൻ : കാണാൻ ഞങ്ങളൊക്കെ ഇല്ലേ ഇവിടെ സാവിത്രി : ഞാനേ നിന്നെപ്പോലെയല്ല രണ്ടു കുട്ടികളുടെ മുത്തശ്ശിയാ അത് നീ മറക്കണ്ട പിന്നെ ഭർത്താവ് മരിച്ചിട്ട് അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി നടന്ന് നാട്ടുകാരെ കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കണോ ഞാൻ : പിന്നെ ഒരു നാട്ടുകാര് അവരോട് പോവാൻ പറ നമ്മുടെ കാര്യം നോക്കുന്നത് നമ്മളല്ലേ അവരല്ലല്ലോ ആന്റി ആന്റിക്ക് ഇഷ്ട്ടമുള്ള പോലെ നടക്കണം അതിനു നാട്ടുകാരെ എന്തിനാ നോക്കുന്നെ സാവിത്രി : ഹമ്.. നീ കൊള്ളാലോ ചെറിയ വായിൽ വലിയ വർത്തമാനമൊക്കെയാണല്ലോ ഞാൻ : ഹ ഹ ഹ ഞാൻ ഉള്ള കാര്യം ഉള്ളതുപോലെ പറയും ആന്റിയെ കണ്ടാൽ അത്ര പ്രായമൊന്നും പറയില്ല സാവിത്രി : മം നീ വാ എനിക്ക് അധിക നേരം നിന്നാൽ മുട്ട് വേദനിക്കും
എന്നും പറഞ്ഞ് ആന്റി ഹാളിലേക്ക് ചെന്ന് അവിടെയുള്ള സോഫയിൽ കാല് കയറ്റി വെച്ച് രണ്ടു കാൽമുട്ടിലും കൈ കൊണ്ട് അമർത്തി കൊണ്ടിരുന്നു. ആന്റിയുടെ മുന്നിൽ സൈഡിലായി കസേരയിൽ ഇരുന്ന് ചായ കുടിച്ച്
ഞാൻ : മുട്ടുവേദന ഇതുവരെ കുറഞ്ഞില്ലേ ആന്റി? സാവിത്രി : എവിടെന്ന് ഇത് എന്നെയും കൊണ്ടേ പോവൂ ഞാൻ : മല്ലിയക്ക തന്ന തൈലം ഇട്ടില്ലേ? സാവിത്രി : ഏയ്‌ ഇന്ന് ഇടാൻ നേരം കിട്ടിയില്ല അപ്പോഴേക്കും കൊച്ചിനേം കൊണ്ട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയില്ലേ, അതിടുമ്പോഴാ ഒരു ആശ്വാസം
ഒന്ന് എറിഞ്ഞു നോക്കാമെന്നു കരുതി
ഞാൻ : തൈലം എവിടെയാ ഞാൻ ഇട്ടു തരാം
എന്ന് പറഞ്ഞ് ചായഗ്ലാസ്‌ അവിടെ വെച്ച് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു
സാവിത്രി : ഏയ്‌ അത് വേണ്ട നിന്നെയെന്തിന്നാ വെറുതെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നെ മല്ലി വരുമ്പോ ഇട്ടോളും ഞാൻ : എനിക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടുമില്ല അവര് ഡോക്ടറെ വെയിറ്റ് ചെയ്തിരിക്കല്ലേ വരാൻ വൈകും സാവിത്രി : വേണ്ട അജു നിനക്ക് ഷോപ്പിൽ പോവണ്ടേ? ഞാൻ : ഈ ആന്റിയുടെ ഒരു കാര്യം ഞാൻ ഇട്ടു തന്നട്ട് പോവാന്നേ, പറ എവിടെയാ തൈലം
