“നിനക്ക് കളയണ്ടേടി….
“എനിക്ക് ഇപ്പൊ വേണ്ടാ. ഒരു മൂഡില്ല…
അവൾ എന്റെ കാതിൽ പതിയെ പറഞ്ഞു.
“ജാഡ കാണിക്കാതെ പെണ്ണെ.
ഞാൻ ചെയ്ത് തരാം….
“വേണ്ടെടാ.. പിന്നെ മതി..
ഉം.. ഞാൻ അവളുടെ തീരുമാനം അംഗീകരിച്ചു കൊടുത്തു.
“ഇനി എന്റെ കുട്ടൻ വായിലെടുക്കണ്ട ട്ടോ..
എനിക്ക് നിന്നെക്കൊണ്ടതൊന്നും ചെയ്യിക്കാൻ തോന്നണില്ല.. നീ എന്റെ ജീവനല്ലേ.. ”
ഞാനവളുടെ കാതിൽ പതിയെ പറഞ്ഞു.
“അതിനിപ്പോ എന്താ കണ്ണേട്ടാ..
എന്റെ അവിടെന്ന് ഏട്ടൻ ആർത്തിയോടെ കുടിക്കുന്നത് അമൃതൊന്നും അല്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം.അപ്പൊ പിന്നെ ഇതിനെനിക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഇല്ലാ.. ”
അവൾ എന്റെ താടിയിൽ വിരൽ കൊരുത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. പിന്നെ വീണ്ടും തോളിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു.
“പൊന്നൂസ് വന്നേ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ !
അവൾ എന്നെ പിടിച്ചു കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി എന്റെ മടിയിൽ ഇരുന്ന് കഴുത്തിലൂടെ കയ്യിട്ട് ലോക്കാക്കി.
ഞാനവളുടെ മൂക്കിൻ തുമ്പിൽ പിടിച്ചു കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു.
“എത്ര പെട്ടന്നാല്ലേ പെണ്ണെ നമ്മടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞേ?
ഞാൻ രാവിലത്തെ സംഭവം ഓർമിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“അതിന് നമ്മടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ?
അവൾ യാതൊരു കൂസലും ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു.
“പിന്നെന്ത് തേങ്ങയാടി പെണ്ണെ കുറച്ച് മുന്നേ നടന്നത്? ”
അത് കേട്ടതും അവൾ എന്റെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും മുഖമുയർത്തി എന്നെ നോക്കി.
“പറഞ്ഞാ വെഷമം ആവോ?
അവൾ മുഖവുരയോടെ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ലാ… ”
അവളെന്താണ് പറയാൻ പോണതെന്നുള്ള ആകാംക്ഷയിൽ ഞാൻ മൂളി.
“എന്റേട്ടാ ഇപ്പൊ കഴിഞ്ഞത് നമ്മടെ കല്യാണം ഒന്നും അല്ല. കണ്ണേട്ടൻ എന്നെയോ ഞാൻ ഏട്ടനെയോ ഒരിക്കലും തനിച്ചാക്കൂല എന്ന് നമ്മള് ഭഗവാന് വാക്ക് കൊടുത്തു അത്രേ ഒള്ളൂ… ”
“അത് തന്നെയല്ലേ പോത്തേ കല്യാണം എന്നുപറയുന്നതും?
സ്വാഭാവികമായ സംശയം എന്നിൽനിന്നുയർന്നു.
“എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും പൊന്നൂസിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഒരുമിച്ച് സന്തോഷത്തോടെ നമ്മളെ എന്ന് ഒന്നിപ്പിക്കുന്നോ അന്നേ നമ്മടെ കല്യാണം നടക്കൂ…
അവൾ ഗൗരവത്തോടെ പറഞ്ഞു.
ആ പറഞ്ഞ കാര്യത്തിന് സാധ്യത ഇല്ലാത്തതിനാൽ ആ വാക്കുകൾ എന്നേ അസ്വസ്ഥനാക്കി.
“ഓ ഇപ്പോ അങ്ങനെ ആയോ
ആരെതിർത്താലും ഒരുമിച്ച് ജീവിക്കും എന്ന് വാക്ക് തന്നിട്ട് ഇപ്പൊ എന്താ ഇങ്ങനെ?
ഞാൻ അവളെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി.
അതല്ലെന്നേ. കണ്ണേട്ടനെ ഈ ലോകത്ത് ഏറ്റവും അധികം സ്നേഹിക്കുന്നതാരാ ?
അതെന്റെ കുഞ്ഞു. !
ഞാൻ ഉടനെ മറുപടി നൽകി.
അല്ല.. !
പിന്നെ.?
ഞാൻ അവിശ്വസനീയതയോടെ ചോദിച്ചു.
“അത് കണ്ണേട്ടന്റെ ലച്ചു ആണ്. ഏട്ടനും എന്നേക്കാൾ അല്ലെങ്കിൽ എന്റെ അത്രയും തന്നേ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട് ലച്ചൂനെ. ഇല്ലാന്ന് പറയാൻ പറ്റുവോ?
അവൾ എന്നെ ഉറ്റുനോക്കി .
“ശരിയാണ്..
ഞാൻ തലകുനിച്ചുകൊണ്ട് ഉത്തരം നൽകി..
“ആണല്ലോ.. എന്നാ ആ അമ്മ എന്നെന്നേ സന്തോഷത്തോടെ സ്വീകരിക്കുന്നോ അന്നേ നമ്മടെ കല്യാണം കഴിയൂ… ”
അവൾ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു നിർത്തി.
കേട്ടപ്പോൾ ചെറിയ വിഷമം ഉണ്ടായെങ്കിലും അവൾ പറയുന്നതിൽ കാര്യമുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയത് കൊണ്ട് ഞാൻ എതിർത്തില്ല.
“ഞാനിപ്പോ എന്ത് വേണോന്നാ കുഞ്ഞു പറയണേ?
ഞാനവളുടെ കവിളിൽ ഉമ്മവെച്ചു കൊണ്ടാണത് ചോദിച്ചത്
“പൊന്നൂസ് അമ്മയോട് പോയി എല്ലാം പറയണം..!
“സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കിലോ?
“സമ്മതിക്കുന്നത് വരെ നമ്മള് കാത്തിരിക്കണം.എനിക്ക് കണ്ണേട്ടൻ മാത്രം പോരാ. ആ അമ്മേം അച്ഛനും വേണം.. !
അവൾ നെടുവീർപ്പോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി എന്നെ നോക്കി.
“നമുക്ക് രണ്ട് പേർക്കും കൂടി പോയി പറഞ്ഞാലോ…?
ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് വീണുകിടക്കുന്ന മുടിയിഴകൾ പിന്നിലേക്കൊതുക്കി.ഒറ്റക്ക് പറയാൻ പേടിയുണ്ടായിട്ടല്ല.അവളുടെ ഭാഗം അവൾക്ക് നേരിട്ട് പറയാല്ലോ.എന്തിനെയും ഫേസ് ചെയ്യാൻ എനിക്കെപ്പോഴും ധൈര്യം തരുന്ന ലച്ചുവിനെ ഫേസ് ചെയ്യാനാണിപ്പോൾ ഈ ബുദ്ധിമുട്ട്. ജീവിതത്തിലെ ഓരോ അവസ്ഥകളെ.. !
“അയ്യോ എനിക്ക് പേടിയാ.. ഞാൻ വരൂല… ”
അത് പറയാൻ തന്നെ അവൾക്ക് ധൈര്യം പോരാ എന്നെനിക്ക് തോന്നി..
“ഒക്കെ ഞാൻ ഒറ്റക്ക് ഉണ്ടാക്കി വെച്ചതാണല്ലോ ല്ലേ..
ഞാൻ നീരസത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“അയ്യോ അങ്ങനെ അല്ല പണ്ടേ എനിക്ക് ഏടത്തീടെ അല്ല അമ്മേടെ മുന്നിൽ ചെന്ന് നിക്കാൻ പേടിയാ.”
സത്യമാണ് ഭയങ്കരമായ മനശക്തിയാണ് അമ്മക്ക്. എന്തും നേരിടാനുള്ള ധൈര്യവും ഉണ്ട്. ആണുങ്ങൾ പോലും സംസാരിച്ചു നിക്കാൻ പാട് പെടും. എന്നാലോ ആൾ പഞ്ചപാവം ആണ് താനും.
“എടീ പൊട്ടീ.. എന്തായാലും ഇതറിഞ്ഞാൽ അമ്മ നിന്നെ കാണാൻ വരും. ആദ്യമേ പോരുന്നതല്ലേ നല്ലത്..?
“മുത്തപ്പാ ….
അത് കേട്ടതും അവൾ നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചു.
“നീ വന്നേ.. ”
ഞാനവളുടെ കൈ പിടിച്ച് വലിച്ചു.
“നിക്ക് ചെക്കാ ഷാൾ ഇടട്ടെ.. !
ടെൻഷൻകൊണ്ടും ഭയം കൊണ്ടും അവൾ ആകെ വിളറിയിരുന്നു.
ഇത്രേം ദിവസം ആയിട്ടും ഇത്രേം കൂട്ടായ അമ്മയോട് എന്തുകൊണ്ട് ഇത് പറഞ്ഞില്ലാന്ന് എല്ലാരും ചോദിച്ചില്ലേ. അതിന് ഒറ്റ ഉത്തരമേ ഒള്ളു. അന്നത്തോടെ തറവാട്ടിലെ പൊറുതി തീരും.എന്റെ പെണ്ണ് ഒറ്റക്കാവും.
“അല്ലെങ്കിൽ നീ പിന്നെ വന്നാ മതി.ഇനി അത് കൊണ്ട് തടിച്ചീടെ ഈഗോ വർക്ക്‌ ഔട്ട്‌ ആവണ്ട.. !
ഞാൻ അവളെ തടഞ്ഞു.
“ആഹ് ഞാനത് പറയാൻ നിക്കുവായിരുന്നു.ഞാൻ വന്നോളാം കണ്ണേട്ടൻ പറയുമ്പോഴേക്കും ഞാൻ വന്നോളാം.. ”
“വാവേ ഇനി എന്തൊക്കെയാ നടക്കാന്ന് പറയാൻ പറ്റൂല.. എന്ത് വന്നാലും കുഞ്ഞു ഫേസ് ചെയ്തോണം.. !
അവളുടെ മുഖം കൈകളിൽ കോരിയെടുത്ത്‌ ആ നെറ്റിയിൽ ഉമ്മവെച്ചുകൊണ്ടത് പറയുമ്പോൾ എന്റെ ശബ്ദവും ഇടറിയിരുന്നു..
അവളെ വിട്ട് ഞാൻ റൂമിൽ നിന്നിറങ്ങി. മഴ അപ്പോഴും നിന്നിട്ടില്ല.ഞാൻ മഴയത്ത്‌ വണ്ടിയെടുത്ത് പോരുന്നത് കണ്ട് അച്ഛമ്മ എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതിന് ചെവി കൊടുക്കാതെ ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.അവിടെ എത്തിയപ്പോഴേക്കും ഞാനാകെ നനഞ്ഞൊട്ടിയിരുന്നു. എന്റ വരവ് കണ്ട് ലച്ചു ഉമ്മറത്തു നിന്നും അന്തം വിട്ട് നോക്കി. പിന്നെ അകത്തേക്കോടി തോർത്ത്‌ എടുത്ത് എന്റെ നേരെ ഓടി വന്നു.
“ഈ പെരും മഴ നനഞ്ഞു വരാൻ മാത്രം ഇവിടെ ആരേലും ചത്തോ ചെക്കാ…. ”
എന്റെ തല തോർത്തി തരുന്നതിനിടെ ലച്ചു സ്വല്പം ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു…
ദിവസങ്ങളായി എന്റെ ഉള്ളിൽ അലയടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന മനോവിഷമവും കുറ്റബോധവും അതും കൂടിയായപ്പോൾ സകലസീമകളും ലംഘിച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണുകളിലൂടെ പുറത്തേക്കൊഴുകി.അത് ലച്ചു കാണാതിരിക്കാൻ ഞാൻ മുഖം വെട്ടിച്ചുവെങ്കിലും അമ്മ ബലമായി എന്റെ മുഖം നേരെ പിടിച്ച് വെച്ച് എന്നെ നോക്കി..
“എന്താടാ.. എന്ത് പറ്റി..?
“ഹേയ് ഒന്നൂല്ല..
ഞാൻ കണ്ണ് തുടച്ചു കൊണ്ട് അമ്മയുടെ കവിളിൽ അമർത്തി ഉമ്മ വെച്ച് ചെറുതായി കടിച്ചു.ഇനി ഇത്തരം സന്ദർഭങ്ങൾ ജീവിതത്തിലുണ്ടാവുമോന്ന് യാതൊരു നിശ്ചയവും ഇല്ലാ.
