കണ്ണന്റെ അനുപമ – 9

ഓ അപ്പൊ നടന്ന കഥയൊക്കെ ഇവിടെ എത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്.

“അത്പോലെയാണോ ഇത്? അവൾ കൂടെനിന്ന് ചതിച്ചതല്ലേ..,

അത് പറയുമ്പോഴൊക്കെ എവിടെ നിന്നോ എനിക്ക് ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി.

“അതിന് അമ്മുവാണ് നിങ്ങടെ ബന്ധം എന്നെ അറിയിച്ചതെന്നാര് പറഞ്ഞു.?

“എനിക്കറിയാം. അമ്മ അവളെ സംരക്ഷിക്കാൻ മാറ്റി പറയണ്ട…”

അതിന് മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ ലച്ചു മൗനിയായി.

ഉള്ളിലേക്ക് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ ഞാൻ വീണ്ടും തിരിച്ചു വന്ന് അമ്മയെ കെട്ടിപിടിച്ചു. എതിർപ്പ് പ്രതീക്ഷിച്ചെങ്കിലും അതുണ്ടായില്ല. പിന്നെ ആ തുടുത്ത കവിളിൽ ഉമ്മവെച്ചു..

“സോറി.. എന്റെ ലച്ചൂനോട് ഒന്നും പറയാതിരുന്നതിന്..
എന്നോട് പിണക്കം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ?

ആ കവിളിൽ മുഖമുരസിക്കൊണ്ട് പറയുമ്പോൾ എന്റെ അനുവാദമില്ലാതെ ഒരു കണ്ണുനീർത്തുള്ളി ആ കവിളിനെ പൊള്ളിച്ചു

“ഇനിയിപ്പോ പിണങ്ങീട്ട് എന്ത് കാര്യം..?

ലച്ചു ഒന്നയഞ്ഞു. എന്ന് മാത്രമല്ല തിരിഞ്ഞു നിന്ന് എന്നെയും ഉമ്മവെച്ചു..

“എനിക്കവളെ പണ്ടേ ഇഷ്ടാണ്. അവളെ പോലൊന്നിനെ മരുമകളായിട്ട് കിട്ടണെന്ന് ഞാൻ ഒത്തിരി ആഗ്രഹിച്ചതാ…

“ഇപ്പൊ ആഗ്രഹം നടന്നില്ലേ?

“തേങ്ങയാണ്.നിനക്ക് തല്ലി പഠിക്കാൻ അവളെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് വരണ്ട. ആദ്യം നീ നന്നാവ് എന്നിട്ടാലോചിക്കാം…”

പണ്ടാരമടങ്ങാൻ ഒന്ന് തല്ലിപ്പോയി. ഇപ്പോ അത് കൊണ്ട് തന്നെ വലഞ്ഞു. ആദ്യം ചിന്നു ഇപ്പൊ ദേ തടിച്ചി.വീണ്ടും അത് തന്നെ പറഞ്ഞു കുത്തി നോവിക്കുകയാണ്..

“ഇങ്ങോട്ട് നോക്കിക്കേ ഇനി ജീവിതാവസാനം വരെ എന്തൊക്കെ തെറ്റ് അവള് ചെയ്താലും ഞാൻ അവളെ തല്ലില്ല.. ഇത് വാക്കാണ്..
എന്റെ തടിച്ചിക്ക് ഞാൻ തരുന്ന വാക്ക്…

ഒന്നും നോക്കീല..
ലച്ചുവിന്റെ കൈ പിടിച്ച് സത്യം ചെയ്തു കൊടുത്തു.

“അങ്ങനെ ആയാൽ നിനക്ക് കൊള്ളാം. ആ പെണ്ണിനെ കിട്ടാൻ മാത്രം എന്ത് യോഗ്യതയാടാ കൊരങ്ങാ നിനക്ക്?
എന്റെ കവിളിൽ തോണ്ടി അത്യധികം പുച്ഛത്തോടെ ലച്ചു എന്നെ നോക്കി.

“ഓഹ് പിന്നെ അവളൊരു മാലാഖ..

അതിഷ്ടമാവാത്ത മട്ടിൽ ഞാൻ തിരിച്ചടിച്ചു.

“മാലാഖ തന്നെയാ എന്റെ മോള്.
ഒരു സംശയോം വേണ്ടാ..!

“എന്നാലും അമ്മ സമ്മതിക്കൂലന്നാ ഞാൻ കരുതിയെ.. എന്റെ ചുന്ദരിയാണ്..”.

നന്ദി സൂചകമായി ഞാൻ വീണ്ടും ലച്ചുവിനെ ഉമ്മവെച്ചു..

“നീ കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കണ്ട
അച്ഛൻ എന്ത് പറയുന്നോ അതാണ് എന്റെ തീരുമാനം !

“അതൊക്കെ എന്റെ അമ്മക്കുട്ടി പറഞ്ഞ് സമ്മതിപ്പിച്ചാൽ മതി..

ഞാൻ വീണ്ടും പതപ്പിച്ചു….

പതിയെ പതിയെ ഞങ്ങൾ തമ്മില് പഴയ പോലെ തന്നെ അടികൂടാനും കൊഞ്ചാനും തുടങ്ങി. എന്നാലും ലച്ചു ഇത്ര പെട്ടന്ന് സമ്മതിച്ചത് എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ചു. പാവം എന്റെ സന്തോഷം മാത്രേ അതിനുള്ളൂ…

“കുളിച്ചു വേഗം പോവാൻ നോക്ക്!

സമയം ആറര കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ലച്ചു ആജ്ഞാപിച്ചു.സത്യം പറഞ്ഞാൽ പോവാൻ തോന്നുന്നുണ്ടാരുന്നില്ല.ആഹ് എന്തായാലും പോവാം. മിണ്ടൂലെങ്കിലും കണ്ടോണ്ടിരിക്കാലോ…

“ദേ കല്യാണത്തിന് മുന്നേ വല്ല തോന്ന്യാസം കാണിച്ച് മാനം കെടുത്തിയാൽ അരിഞ്ഞു കളയും ഞാൻ.. “

ഛെ !
ലച്ചുവിന്റെ വർത്താനം കേട്ട് ആകെ ചൂളിപ്പോയി. എസ്‌കേപ്പ്..

തറവാട്ടിലെത്തുമ്പോൾ അമ്മു എന്നെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണ്.
കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ് അതിന് വയ്യാണ്ടായിട്ട്ണ്ട് പാവം.
എന്ത് പാവം രണ്ട് ദിവസം അങ്ങനെ നടക്കട്ടെ..
കണ്ട്രോൾ തരണേ ഈശ്വരാ… !

ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തുകൊണ്ട് ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറി.

“ഞാൻ വരൂല്ലാന്ന് കരുതി

അമ്മു പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ
എന്നെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു.

“അതിന് നിന്റെ സംസ്കാരം അല്ലല്ലോ എന്റേത്.. “

“കണ്ണേട്ടാ ഞാൻ…

“എന്നോട് മിണ്ടണ്ട.എനിക്കൊന്നും കേള്ക്ക്കേം വേണ്ടാ.. !

അതോടെ കണ്ണ് തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി. ഞാൻ അച്ഛമ്മയുടെ എടുത്തേക്കും. സത്യം പറഞ്ഞാൽ അവളോട് പിണങ്ങുമ്പോഴാണ് പാവം അച്ഛമ്മയെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് തന്നെ. ഞാനും അച്ഛമ്മയും സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അമ്മു ചുറ്റി പറ്റി അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. അവൾ ശരിക്കും ഒറ്റപെടുന്നുണ്ട്
ചോറുണ്ടപ്പോഴും എന്റെ നിലപാടിന് മാറ്റം ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല. ശീലത്തിന്റെ ഭാഗമെന്നോണം ചോറുരുള യുമായി അവളുടെ കൈ ഉയരുന്നതും പിന്നെ അവൾ അത് വിഷമത്തോടെ പിൻവലിക്കുന്നതും ഞാൻ കണ്ടു. പക്ഷെ മൈൻഡ് ചെയ്തില്ല.ഇത്തരം ചെറിയ പിണക്കങ്ങൾ ഇടക്ക് നല്ലതാണ്. ഞാൻ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചു.

ചോറുണ്ട് കഴിഞ്ഞ് രണ്ട് പേരും ഉമ്മറത്തു വന്നിരുന്നു.പിണക്കത്തിലാണെന്നോർക്കാതെ പരസ്പരം നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും മൊത്തം നിശബ്ദതയായിരുന്നു. ആ സമയത്താണ് അവളുടെ ഫോൺ ശബ്ദിക്കുന്നത്. വിളിച്ചത് ലച്ചു ആണെന്ന് സംസാരത്തിൽ നിന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

“ഞാനെന്ത് ചെയ്തിട്ടാ അമ്മേ
മിണ്ടുന്നും കൂടി ഇല്ലാ….

അതുവരെ പിടിച്ച് നിന്ന അവൾ നിയന്ത്രണം വിട്ട് പൊട്ടികരഞ്ഞു.

അതെന്റെ മനസ്സിൽ നീറ്റലുണ്ടാക്കിയെങ്കിലും ഞാൻ പിടിച്ച് നിന്നു. ഉച്ചക്ക് നടന്നത് ഓർത്തു കൊണ്ട് ഞാൻ വീണ്ടും ദേഷ്യം സമാഹരിച്ചു.

അവൾ ഫോൺ വെച്ച തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം ലച്ചു എന്റെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു. തെറി പറയാനാണെന്ന് മനസിലായ ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തില്ല.

“നാളെ വാട്ടോ ശരിയാക്കി തരാം പന്നീ !

ലച്ചുവിന്റെ ടെക്സ്റ്റ്‌ മെസ്സേജ്..

കുറച്ച് നേരം കൂടി ഇരുന്ന് അവൾ റൂമിലേക്ക് എണീറ്റു പോയി. ഇന്നൊരുമിച്ച് കിടത്തം ഉണ്ടാവില്ലെന്ന് മുൻകൂട്ടി കണ്ട് താഴെ എനിക്ക് കിടക്ക വിരിച്ചിരുന്നു.പക്ഷെ എന്റെയുള്ളിലെ ബാലിശമായ വാശി അത് അംഗീകരിച്ചില്ല.

“ഞാൻ ഉമ്മറത്താണ് കിടക്കുന്നെ..”

അവൾ കേൾക്കാനായി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

ഉമ്മറത്ത്‌ തിണ്ടിന്മേൽ പോയി കിടന്നു. ഒരാൾക്ക് കിടക്കാനുള്ള വീതി പോലും ഇല്ല. ഒന്ന് ചരിഞ്ഞാൽ ഒന്നുകിൽ മുറ്റത്തേക്ക് വീഴും അല്ലെങ്കിൽ ഉമ്മറത്തേക്കും. കാവിയിട്ടതായതുകൊണ്ട് ഭയങ്കര തണുപ്പും പോരാത്തതിന് കൊതുകും . ഇനിയിപ്പോ പുതപ്പ് ചോദിക്കാനും പറ്റൂലല്ലോ.

എന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചറിഞ്ഞപോലെ പുതപ്പും തലയിണയുമായി അമ്മു ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു.

“ഞാൻ വിരിച്ചു തരാം…

നിലത്തേക്ക് നോക്കി അവൾ പതിയെ പറഞ്ഞു.

ഞാനതിന് മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.

പ്രതികരണം ഒന്നും ഇല്ലാതെ വന്നപ്പോൾ അവൾ പുതപ്പും തലയിണയും എന്റെ അടുത്തേക്ക് വെച്ചു. അത് എടുത്ത് എറിയാനാണ് എന്റെ ഉള്ളിലെ ദുരഭിമാനം എന്നോട് പറഞ്ഞത്. അത് തന്നെ ചെയ്തു.
കണ്ണ് തുടച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ഉള്ളിലേക്ക് പോയി.ഞാൻ ഉറങ്ങാനുള്ള ശ്രമവും തുടങ്ങി.കൊതുകിനോടുള്ള പോരാട്ടത്തിനൊടുവിൽ എപ്പഴോ ഉറങ്ങി. അടിവയറ്റിൽ മൂത്ര ശങ്ക കലശലായപ്പോഴാണ് കണ്ണ് തുറന്നത്.തിണ്ണയിൽ നിന്ന് ഉമ്മറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ കാല് താഴ്ത്തിയതേ ഒള്ളൂ.എന്റെ താഴെ എന്തോ രൂപം വെറും നിലത്ത് കിടക്കുന്ന പോലെ തോന്നി. ഇപ്പൊ തന്നെ ചവിട്ടേണ്ടതായിരുന്നു.ഞാൻ ലേശം പരിഭ്രമത്തോടെ പോയി ലൈറ്റിട്ടു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *