അമ്മു..!
വെറും നിലത്ത്‌ ചുരുണ്ടു കൂടി കിടന്നുറങ്ങുന്നത് അവളാണ്.എത്ര തെറ്റിലാണെന്ന് പറഞ്ഞാലും ആ കിടപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് പാവം തോന്നി.ഞാൻ ഉള്ളിൽ കിടക്കാത്തതു കൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് വന്ന് കിടന്നതാണ് പാവം.അവളെ ഒന്ന് നോക്കികൊണ്ട് ഞാൻ മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി മൂത്രമൊഴിച്ചു തിരിച്ചു വന്നു.നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ് പെണ്ണ്.
ഇതൊക്കെ നീയായിട്ട് വരുത്തി വെച്ചതല്ലേ കുഞ്ഞേ..?
അവളെ നോക്കി ഞാൻ മന്ത്രിച്ചു.
നല്ല ഉറക്കത്തിലാണെന്നു മനസ്സിലായ ഞാൻ പതിയെ അവളെ കോരിയെടുത്തു. ഉണർന്നാൽ ചമ്മി പോവും. പക്ഷെ അവളൊന്ന് ഞരങ്ങിയതേ ഒള്ളു. അവളെ കോരിയെടുത്തു കൊണ്ട് ഞാൻ ഉള്ളിലേക്ക് നടന്നു റൂമിലെത്തി.അവളെ കിടക്കയിലേക്ക് കിടത്തി.കുറച്ച് നേരം ആ കിടപ്പ് നോക്കി ഇരുന്നു.
അല്ലെങ്കിലും സ്വന്തം പെണ്ണ് എല്ലാം മറന്ന് ഉറങ്ങുന്നത് കാണാൻ ഒരു പ്രത്യേക ഫീലാണ്.
ഞാൻ കട്ടിലിൽ കയറി അവളുടെ അടുത്ത് കിടന്നു. ഇപ്പോൾ ചരിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ നിശ്വാസം എന്റെ മുഖത്തടിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ കുറ്റബോധത്തോടെ അവളുടെ കവിളുകളിൽ തഴുകി. പിന്നെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ഉമ്മവെച്ചു. പലകുറി.
തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം അവൾ കണ്ണ് തുറക്കാതെഎന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കയ്യിട്ട് മാറിലേക്ക് ചേർത്തു.
“കുറുമ്പ് കാണിക്കാതെ ഉറങ്ങിക്കെ…
അവൾ പിറുപിറുത്തു.
സാധാരണ എന്നുംപറയാറുള്ള ഡയലോഗാണ്.അല്ലാതെ ആള് ഉണർന്നിട്ടൊന്നും ഇല്ല.
ഞാൻ പതിയെ കൈ വേർപ്പെടുത്തി എണീറ്റു. പിന്നെ പുതപ്പെടുത്ത്‌ പുതപ്പിച്ചു ഫാനും ഓണാക്കി റൂമിൽ നിന്ന് പോന്ന് ഉമ്മറത്തു വന്ന് കിടന്നു. ഒരുമ്മ കൊടുത്തപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ പകുതി പിണക്കം മാറീട്ടുണ്ട്.
അല്ലെങ്കിലും ഇതൊക്കെ ഒരഭിനയമല്ലേ….സുഹറാ
രാവിലേ ആരോ ഷർട്ടിൽ പിടിച്ച് കുലുക്കിയതോടെ ആണ് ഞാൻ ഉണർന്നത്. കണ്ണ് തുറന്നപ്പോൾ ആരെയും കാണാനില്ല. എണീറ്റിരുന്നതും അച്ഛമ്മ ഉമ്മറത്തേക്ക് വന്നു. ഓഹ് അച്ഛമ്മ ഇതൊന്നും അറിയാതിരിക്കാൻ വേണ്ടി എന്നെ ഉണർത്തീട്ട് ഓടിയതാണ് അനുപമ മാഡം..
“ഇനിപ്പോ ക്ലാസ്സിനൊന്നും പോണ്ടല്ലോ ലെ.. കുട്ട്യേ..
“ന്നാലും എടക്കൊന്ന് പോണം അച്ചമ്മാ..
ഞാൻ കണ്ണ് തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് മറുപടി നൽകി.
“അമ്മു ചായ എട്ത്ത്‌ വെച്ചിട്ട്ണ്ട്
പോയി കുടിക്ക് ചെക്കാ…
അച്ഛമ്മ എന്റെ ചെവിയിൽ കളിയായി പിടിച്ച് വലിച്ച്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
പല്ല് തേച്ചു ചായ കുടിക്കാനിരുന്നപ്പോഴേക്കും എല്ലാം വിളമ്പി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.ഓരോ പലഹാരവും ഞാൻ എത്രയെണ്ണം കഴിക്കും എന്നടക്കം അവൾക്ക് മനപാഠമാണ്.
ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് ചായ ഒഴിച്ച് തന്ന് അമ്മു എന്റെ ഓപ്പോസിറ്റ് വന്നിരുന്നു. കുളിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ മുഖം ഇപ്പഴും വീർത്തു തന്നെയാണ് ഇരിക്കുന്നത്. എന്നെ തന്നെ കണ്ണെടുക്കാതെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണവാൾ. ഇടക്ക് കണ്ണ് തുടക്കാനല്ലാതെ അവൾ നോട്ടം മാറ്റുന്നെ ഇല്ല. അവളെ നേരിടാനാവാതെ ഞാൻ പെട്ടന്ന് കഴിച്ച് തീർത്തു അവിടെ നിന്നും രക്ഷപെട്ടു. അവളുടെ ആറ്റിറ്റ്യൂടും നോട്ടവും കണ്ടാൽ ഞാനാണ് തെറ്റ് ചെയ്തത് എന്ന് തോന്നും. ഇനി അവള് തന്നെ അല്ലേ അമ്മയോട് എല്ലാം പറഞ്ഞത്?. ഏയ്‌ ചിന്നു നുണ പറയാൻ സാധ്യത ഇല്ല…
ചായ കുടിച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഉമ്മറത്തെത്തിയപ്പോൾ അച്ഛമ്മ തൊടിയിലൂടെ നടന്ന് തെങ്ങിന്റെ പട്ടകൾ വലിച്ച് കൊണ്ട് വന്ന് മുറ്റത്തെക്കിടുന്നുണ്ട്.
“ഈർക്കിളി ചൂല് ണ്ടാക്കാലോ…
ഏതായാലും വെറുതെ ഇരിക്കല്ലേ..?
എന്നെ കണ്ടതും അച്ഛമ്മ മോണ കാട്ടി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഞാനും കൂടാ അച്ഛമ്മേ..”
ഏതായാലും വെറുതെ ഇരിക്കാണ്. മിണ്ടാനും ആരും ഇല്ല. പിന്നെന്താ
അച്ഛമ്മയോടൊപ്പം കൂടി തെങ്ങിൻ പട്ട മുറ്റത്ത്‌ തണലുള്ള സ്ഥലത്ത് കൊണ്ട് വന്നിട്ട് ചൂലിന്റെ പണി തുടങ്ങി.അച്ഛമ്മ ഓല ചീന്തി ഈർക്കിലെടുത്ത്‌ തരും ഞാനത് ഒരുമിച്ച് കെട്ടി ചൂലാക്കി മാറ്റി വെക്കും. അങ്ങനെ പണി പുരോഗമിക്കുമ്പോൾ അമ്മു കയ്യിൽ ചെറു കത്തിയുമായി അമ്മു പതിയെ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
“ഞാനും കൂടാം..
അവൾ അച്ഛമ്മയോടായി പറഞ്ഞു.
“ഇജ്ജ് വെറുതെ വെയില് കൊള്ളണ്ട പെണ്ണെ.അടുക്കളെല് തന്നെ ഇഷ്ടം പോലെ പണി ണ്ടല്ലോ. ഇതിന് ഞാനും കണ്ണനും മതി.. ”
അച്ഛമ്മ സ്നേഹപൂർവ്വം അവളെ തടഞ്ഞു. എന്നെ ഒന്ന് തുറിച്ചു നോക്കി കൊണ്ട് അവൾ അകത്തേക്കു പോയി.
“അമ്മേ ഞാൻ വീട്ടില് പോവാട്ടോ
രണ്ടീസം കഴിഞ്ഞിട്ട് വരാ…
കുറച്ച് സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഉമ്മറത്തു നിന്ന് അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടു.
നോക്കുമ്പോൾ ഡ്രെസ്സൊക്കെ മാറി ഒരുങ്ങിക്കെട്ടി അവൾ ഉമ്മറത്തു വന്ന് നിൽക്കുന്നു.പിണക്കത്തിലാണെങ്കിലും ഞാൻ വേടിച്ചു കൊടുത്ത ചുരിദാറ് തന്നെയാണ് വേഷം.
“എന്താ പെണ്ണെ പെട്ടന്ന്..
എന്തെങ്കിലും കൊഴപ്പണ്ടോ..?
അച്ഛമ്മ തെല്ലു പരിഭ്രമത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നൂല്ലമ്മേ.. കൊറേ കാലായീലെ പോയിട്ട്…ഞാൻ എല്ലാം ണ്ടാക്കി വെച്ചിട്ട്ണ്ട്…..
പിന്നെ കണ്ണൻ ണ്ടല്ലോ ഇവടെ.. “
അവസാനത്തെ വരിയിൽ ഇത്തിരി പുച്ഛം ണ്ടായിരുന്നോന്ന് ഒരു സംശയം.
“ആ ന്നാ പോയിട്ട് വാ
അല്ലാതെന്താ പറയാ…”
അച്ഛമ്മ നിരാശയോടെ പറഞ്ഞു.
അത് കേട്ടതും അവൾ മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി നടക്കാൻ തുടങ്ങി.
“അങ്ങാടീക്ക് കണ്ണൻ ആക്കി തരും.. വെയിലത്ത്‌ നടക്കണ്ട..
അച്ഛമ്മ അവൾ കേൾക്കാനായി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
“വേണ്ടമ്മേ ഞാൻ നടന്നോളാം.. “
അവൾ നടത്തം നിർത്തി അച്ഛമ്മക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു. പിന്നെ വീണ്ടും നടത്തം തുടങ്ങി.
പിന്നാലെ പോയാൽ അന്നത്തെ പോലെ ചവിട്ടി പാടത്തേക്കിടും എന്ന് ഭയന്ന ഞാൻ പതിയെ എണീറ്റ് കൃഷ്ണേട്ടന്റെ നമ്പറിലേക്ക് ഡയൽ ചെയ്തു. നാട്ടിലെ പ്രധാന ഓട്ടോ ഡ്രൈവർ ആണ് കൃഷ്ണേട്ടൻ. അച്ഛന്റെ കൂടെ പഠിച്ചതാണ്. ഞങ്ങളുമായി നല്ല അടുപ്പവും ആണ്.
“പറ കണ്ണാ..
“കൃഷ്ണേട്ടാ അങ്ങാടീല്ണ്ടോ ഇപ്പൊ?
ഞാൻ തിടുക്കത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ആ ണ്ടെടാ എന്താ?
അത്യധികം ആകാംക്ഷയിൽ മറു ചോദ്യം എത്തി.
“വേഗം തറവാട്ടിലേക്ക് വരണം. വരുന്ന വഴിക്ക് അമ്മു മേമയെ വഴീല് കാണാം. മേമയെ ഒന്ന് ചെമ്പ്രശേരിയിൽ എത്തിക്കണം
പൈസ ഞാൻ തന്നോളാം..
“ശരി… ന്നാ വെച്ചോ.. “
കൃഷ്ണേട്ടൻ ഫോൺ വെച്ചു.
തറവാടിന് കീഴെയുള്ള മൺപാതയിലൂടെ തിരക്കിട്ട് നടക്കുകയാണ് അമ്മു. മനസ്സിൽ കണ്ണൻ മിണ്ടാത്തതിലുള്ള സങ്കടം അലയടിക്കുകയാണ്.പുറത്ത് കാണിക്കുന്നത് കുറച്ചിലാണ്.ഏത് വരെ പോവുമെന്ന് അവൾക്കറിയാമല്ലോ. അധികം കാലമൊന്നും അവന്റെ പ്രാണനെ അവഗണിക്കാൻ കണ്ണന് കഴിയില്ലെന്ന് അവൾക്ക് തീർച്ചയാണ്. അങ്ങാടിയിലേക്ക് മൂന്ന് കിലോമീറ്ററോളം ദൂരമുണ്ട്.
ഇരുപത് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ അങ്ങാടിയിൽ എത്തിയാൽ പന്ത്രണ്ട് മണിക്കുള്ള ബസ് കിട്ടും. അത് കിട്ടിയാൽ രക്ഷപ്പെട്ടു. പിന്നെ നേരിട്ട് വീടിന്റെ മുന്നിൽ പോയി ഇറങ്ങാം. അല്ലെങ്കിൽ വീണ്ടും അവിടെയിറങ്ങി നടക്കേണ്ടി വരും. അങ്ങെനെ തിരക്കിട്ടു നടക്കുമ്പോഴാണ് കൃഷ്ണേട്ടന്റെ ഓട്ടോ അവൾക്കെതിരെ വരുന്നത്. ഈശ്വരാ ആരാണാവോ ഓട്ടം വിളിച്ചത് ഇത് പെട്ടന്ന് മടക്കം വന്നിരുന്നെങ്കിൽ അതിൽ കയറി പോവായിരുന്നു.
ഓട്ടോ അവളെ മറികടന്നു പോവുമ്പോൾ കൃഷ്ണേട്ടൻ ഹോണടിച്ചത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. ഇത് പതിവില്ലാത്തതാണല്ലോ?
കുറച്ച് ദൂരം പോയതിനു ശേഷം ഓട്ടോ തിരിച്ചു അവളുടെ പിന്നാലെ വരുന്നത് അവൾ അറിഞ്ഞതെ ഇല്ലാ…
