Kambi Stories – ഗൗരിയും ശ്യാമും
Gauriyum Shyamum | Sojan
ഫെറ്റിഷ് കഥയാണ്, ഗോൾഡൻ ഷവർ & റെഡ് വൈൻ.
എന്റെ മറ്റ് കഥകൾ പോലെ ഇതിനെ കാണരുത്. ഗൗരി മറ്റ് നായികമാരേപോലെ കൊഞ്ചിയോ, രാഗലോലയോ അല്ലായിരുന്നു. നമ്പൂതിരിയുടെ വരകളിലെ സ്ത്രീകളെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്ന കഥാപാത്രം.
“ഒരു ചേച്ചിയോടൊപ്പം ചില കളികൾ” എന്ന കഥയിൽ പറയുന്ന സ്ഥലമാണ് ഈ കഥയിലും പറയുന്നത്. അതിൽ സുനന്ദ എന്ന് പേരു നൽകിയിരിക്കുന്നത് ഈ കഥയിൽ ഗൗരി എന്ന് നൽകിയിരിക്കുന്നു.
ശ്യാം കേരളത്തിന്റെ അതിർത്തി പ്രദേശത്ത് ജോലിക്കായി പോയ സമയത്ത് നടന്ന കഥകളാണ് ഇതിൽ പറയുന്നത്. കഴിയുന്നത്ര ചുരുക്കി പറയാൻ ശ്രമിക്കാം. ഇതിൽ ശ്യാമും ഗൗരിയും സംസാരിക്കുന്നത് മലയാളത്തിൽ എഴുതിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും യഥാർത്ഥത്തിൽ അവർ തുളുവിലാണ് സംസാരിച്ചിരുന്നത്. ചിലപ്പോൾ ബ്യാരി മലയാളവും, മറ്റു ചിലപ്പോൾ കന്നഡയും ആണ് ഭാഷ. അത് ഒഴിവാക്കിയാണ് കഥ പറഞ്ഞു പോകുന്നത്. ഈ കഥ മറ്റു സൈറ്റുകളിൽ ‘നിരഞ്ജൻ യഥുനന്ദൻ’ എന്ന പേരിൽ ഞാൻ തന്നെ പോസ്റ്റ് ചെയ്തിട്ടുള്ളതാണ്.
അധ്യായം 1 – തുടക്കം ഒരു പിണക്കത്തിലൂടെ
അതൊരു ഗ്രാമവുമല്ല, നഗരവുമല്ലായിരുന്നു. മംഗലാപുരത്തിന് അടുത്തായി കേരളത്തോട് ചേർന്നു കിടക്കുന്ന നാട്ടിൽ ശ്യാം എത്തിപ്പെട്ടു. അവിടെ അവന് ഒരു ഇടത്തരം ഓടിട്ട വീടാണ് താമസിക്കാൻ കിട്ടിയത്. രാവിലെ മുതൽ പലയിടങ്ങളിലായി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന സ്ഥാപനങ്ങളിലെ മെയ്‌ന്റേനൻസ് ജോലികളാണ് ശ്യാമിന് ചെയ്യേണ്ടിയിരുന്നത്.
മുതലാളിയുടെ തല തിരിഞ്ഞ ചില നടപടികൾ കാരണം അദ്ദേഹം വാങ്ങിച്ച ഈ വീട്ടിൽ അദ്ദേഹത്തിനു തന്നെ താമസിക്കാൻ സാധിക്കാത്ത സ്ഥിതിയായതിനാൽ ശ്യാമിനേയും ഏതാനും ജോലിക്കാരേയും താമസിപ്പിക്കാൻ ഏൽപ്പിക്കുകയാണ് ഉണ്ടായത്.
ആദ്യത്തെ ദിവസം ഭക്ഷണം പാചകം ചെയ്യാനും, വെള്ളം മോട്ടർ മുതലായവ ശരിയാക്കാനും മുതലാളിയും ശ്യാമും സമയം ചിലവഴിച്ചു. (ഈ മുതലാളി ശ്യാമിനേക്കാൾ ഏതാനും വയസ് മാത്രം പ്രായകൂടുതലുള്ള സുമുഖനും, ഒരു പൊടിക്ക് വഷളനും ആയ ആളായിരുന്നു – വഴിയെ അതും പറയാം).
മുതലാളിയെ നമ്മുക്ക് ‘പീറ്റർ’ എന്നു വിളിക്കാം.
പീറ്ററിന് നഗരത്തിൽ ചില സ്ഥാപനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, അവയിൽ ഒരെണ്ണം പൊളിച്ച് പണിയുന്നതിനാൽ അവിടുള്ള സ്റ്റാഫുകളെല്ലാം പുതിയ കെട്ടിടത്തിലേയ്ക്ക് മാറ്റി.
എന്നാൽ അവിടെ അവശേഷിച്ച വസ്തു വകകളിൽ ആക്രിക്ക് കൊടുക്കാനുള്ളതും വീട്ടിലേയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോകാനുള്ളതും, പുതിയ കെട്ടിടത്തിലേയ്ക്ക് മാറ്റാനുള്ളതുമായ നിരവധി സാധനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഇതെല്ലാം പായ്ക്ക് ചെയ്യുക, തരം തിരിക്കുക, രണ്ടാം നിലയിൽ നിന്നും താഴെ എത്തിക്കുക, പുതിയ സ്ഥലത്ത് പലതും പിടിപ്പിക്കുക എന്നിങ്ങനെ നൂറുകൂട്ടം പണികളാണ് ശ്യാമിനെ കാത്തിരുന്നത്.
കരിങ്കല്ല് മുതൽ കമ്പ്യൂട്ടർ വരെയുള്ള ഏത് പണിയും ശ്യാം ചെയ്യും എന്ന് അറിഞ്ഞു തന്നെയാണ് പീറ്റർ ശ്യാമിനെ തിരഞ്ഞെടുത്തത്.
ആദ്യത്തെ ദിവസം ചെല്ലുമ്പോൾ ഇടിച്ചു പൊടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു വലിയ കെട്ടിടം മാത്രമാണ് ശ്യാമിന് കാണാനായത്.
അന്ന് സന്ധ്യ ആയതിനാൽ അവർ ശ്യാമിനോട് അടുത്ത ദിവസം ഒരു സ്റ്റാഫ് കൂടി വന്നിട്ട് ചെയ്താൽ മതി എന്ന് പറഞ്ഞ് പീറ്റർ പിരിഞ്ഞു.
പഴയ 2210 നോക്കിയ ഫോൺ ഒരെണ്ണം കൊടുത്തു, ചില നമ്പരുകളും കൊടുത്തു, പീറ്റർ പോയി. പിന്നെ ആ മഹാനെ കാണുന്നത് ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ്. ഒരു തല്ലിപ്പൊളി പഴയ ബൈക്കും കൊടുത്തിരുന്നു ഓടുന്നതിനായി.
പിറ്റേദിവസം ശ്യാം ജോലിക്കായി ചെല്ലുമ്പൊൾ ഒരു പെൺകുട്ടിയാണ് അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഇതാണ് ‘അത്’ എന്ന് ശ്യാമിന് പിടികിട്ടിയില്ല.
പൊളിക്കാത്ത വലിയ ഒരു കോറീഡോറും, 2 മുറികളും ആണ് ആ ഭാഗത്തുള്ളത്. അവിടെ വലിയ ഗമയ്ക്കാണ് പാർട്ടിയുടെ ഇരുപ്പ്.
ചുറ്റുപാടും വെട്ടുകല്ലുകളും, നിരവധി ലൊട്ടുലൊടുക്ക് മരസാമാനങ്ങളും, കടലാസ്, ഗ്ലാസ് എന്നുവേണ്ട സർവ്വ ചപ്പുചവറുകളും കുന്നുകൂടി കിടക്കുന്നു.
ആ മുറികളിൽ നിന്ന് അഴിക്കാനും എടുക്കാനും തന്നെ പല ദിവസങ്ങൾ വേണ്ടിവരും എന്ന് ശ്യാമിന് മനസിലായി. അതിന് സഹായിക്കാൻ ഈ പെൺകുട്ടിയാണെങ്കിൽ കാര്യങ്ങൾ കുഴഞ്ഞതു തന്നെ.
ആദ്യം ശ്യാമിനെ കണ്ടതെ ‘ആരാ എന്തു വേണം’ എന്ന ഭാവത്തിൽ കനപ്പിച്ച് ഒരു നോട്ടമായിരുന്നു.
“സാറ് വിളിച്ചില്ലായിരുന്നോ? ഞാൻ ഇവിടെല്ലാം അഴിക്കാനും കൊണ്ടുപോകാനും ആയി വന്നതാണ്.”
“സാറ് കഴിഞ്ഞ ദിവസം പറഞ്ഞിരുന്നു, പക്ഷേ ഇന്നു വരും എന്ന് പറഞ്ഞില്ല, നിൽക്ക് ഞാനൊന്ന് വിളിച്ച് നോക്കട്ടെ.”
ശ്യാമിന് അത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല, പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ കെട്ടിടം, ഇവിടെ മറ്റാര് വരാനാണ്? തന്നെയുമല്ല പീറ്റർ പറഞ്ഞിട്ടും ഈ സാധനത്തിന് എന്താ പീറ്ററിനേക്കാൾ വലിയ ഉത്തരവാധിത്ത്വം. എങ്കിലും ശ്യാം വെയ്റ്റ് ചെയ്തു.
മഹിളാമണിയുടെ നടപടികളും ചലനങ്ങളും ഫോണിലുള്ള സംസാരവും ശ്യാമിനെ തീരെ വിലവയ്ക്കാത്ത സംസാര രീതിയും ഒന്നും അവനിഷ്ടപ്പെട്ടില്ല.
എങ്കിലും ഉടക്കാൻ കഴിയില്ലാത്തതിനാൽ ഉടക്കിയില്ല.
ആ ദിവസം ചില വാഷ് ബേസിനുകൾ അഴിക്കാൻ ശ്യാം പ്ലാനിട്ടിരുന്നു. എന്നാൽ പൈപ്പ് റേഞ്ചും മറ്റും അന്വേഷിച്ചിട്ട് കിട്ടാഞ്ഞതിനാൽ അത് അടുത്ത ദിവസത്തേയ്ക്ക് മാറ്റി.
ഭിത്തിയിൽ തൂക്കിയിരുന്ന ചില വലിയ ചിത്രങ്ങളും മറ്റും അഴിക്കുകയും പായ്ക്ക് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. അതിനിടയിൽ പരുഷമായി തന്നെ ഗൗരിയോട് പേരും മറ്റും ചോദിച്ച് മനസിലാക്കി, അല്ലാതെ ഒന്നിച്ച് പല ദിവസങ്ങൾ ജോലിയെടുക്കാൻ ആകില്ലല്ലോ?!
ഈ വിവരങ്ങളെല്ലാം വൈകിട്ട് പീറ്ററിനെ ശ്യാം ഫോൺ ചെയ്ത് അറിയിക്കുകയും ചെയ്തു. താൻ ഗൗരിയോട് പറഞ്ഞോളാം എന്ന് പീറ്റർ സമ്മതിച്ചു.
നാശം, പുത്തരിയിൽ കല്ലു കടിച്ചല്ലോ എന്ന് വിചാരിച്ചാണ് പിറ്റേന്ന് ശ്യാം കടയിലെത്തിയത്. ഗൗരിയെ കാണുന്നതേ ശ്യാമിന് അരിശമായിരുന്നു. എന്നാൽ അന്ന് ഗൗരിയുടെ രീതികൾക്ക് മാറ്റം വന്നു.
ശ്യാം പീറ്ററിനോട് പഴിപറഞ്ഞു എന്നതും ശ്യാമും പീറ്ററും മുതലാളി തൊഴിലാളി ബന്ധത്തിലും ആഴത്തിൽ അടുപ്പം ഉണ്ട് എന്ന തോന്നലും ആയിരിക്കാം അതിന് കാരണം.
ശ്യാമിന് അങ്ങനൊരു അടുപ്പം സത്യത്തിൽ പീറ്ററുമായിട്ടില്ലായിരുന്നു. എന്നാൽ പീറ്ററിന് വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരാൾ ശ്യാമിന്റെ ബന്ധുവായിരുന്നു, അതിനാൽ പീറ്റർ ശ്യാമിനെ ഒരു പണിക്കാരൻ എന്ന രീതിയിൽ കാണാറില്ലായിരുന്നു.
പീറ്റർ ഫോൺ ചെയ്ത് ഗൗരിയോട് കാര്യങ്ങൾ സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കാം എന്ന് ശ്യാമിന് മനസിലായി. അതാണ് പെണ്ണ് കുറച്ച് ഒതുങ്ങിയത്!! ശ്യാം മനസിലോർത്തു.
ഉച്ചസമയമായപ്പോഴേക്കും ശ്യാം ഗൗരിയുമായി നന്നായി അടുത്തു. ഉച്ചഭക്ഷണത്തിന്റെ സമയത്ത് ശ്യാം ഗൗരിയോട് കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചപ്പോൾ ഗൗരി പറയുന്ന കഥ മറ്റൊന്നാണ്.
