ടീച്ചർമാരുടെ കളിത്തോഴൻ – 2അടിപൊളി  

അന്നത്തെ സംഭവത്തിന്റെ സത്യാവസ്ഥ അറിയാൻ അവൾ ഉറച്ചു. ആ കുട്ടിയെ കല്ലെടുത്ത് എറിഞ്ഞതിന് സാക്ഷിയായ വേറൊരു കുട്ടിയെ അവൾ മാറ്റിനിര്‍ത്തി പലവട്ടം ചോദിച്ചു.

“ എന്തിനാ കണ്ണൻ ജിബിനെ കല്ലെടുത്തെറിഞ്ഞത്?”

“ അത്… അത്… ടീച്ചറെ…”

“ ധൈര്യമായി പറഞ്ഞോ… ടീച്ചർ ഒന്നും ചെയ്യില്ല.”

ഗത്യന്തരമില്ലാതെ ആ കുട്ടി പറഞ്ഞു.

“ ജിബിൻ അവനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാൻ ടീച്ചറെ പറ്റി ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് കളിയാക്കി.”

“ അവനെന്താ എന്നെപ്പറ്റി കളിയാക്കി പറഞ്ഞത്?” അവൾ നെറ്റി ചുളിച്ചു.

“ അത്… അവൻ നാട്ടിൽ ഫേമസ് ആയതുകൊണ്ട് ടീച്ചർ അതിന്റെ സുഖം കിട്ടാൻ വേണ്ടിയാണ് അവനെ വൈകുന്നേരം വീട്ടിലേക്ക് വിളിപ്പിക്കുന്നതെന്ന്. വൈകിട്ട് മുതല്‍ രാത്രി വരെ ടീച്ചർ അവന് ടീച്ചറുടെ അമ്മിഞ്ഞ ചപ്പാൻ കൊടുക്കുവാണെന്ന്… പിന്നെ കൈയെടുത്ത്….”

“ മതി.” അംബിക സ്വരമുയർത്തി. ചെക്കൻ പേടിച്ചുപോയി.

“ നീ പൊക്കോ…”

അവനിലെ നന്മ മനസ്സിലാക്കിയതോടെ അവളുടെ മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത നൊമ്പരമുണ്ടായി. അന്നവൾ നേരത്തെ ഇറങ്ങി. കണ്ണൻ ബസ്സിറങ്ങി വീടിന് മുന്നിലൂടെ വരുന്നതും കാത്ത് ഗേറ്റിന് മുന്നില്‍ നിന്നു. ടീച്ചറെ കണ്ടിട്ടും കാണാത്ത ഭാവത്തില്‍ പോവുകയായിരുന്ന അവനെ സ്വല്പം ബലം പിടിച്ച് നിർത്തി.

“ ടീച്ചറോട് പെണക്കമാണോടാ…?”

അവൻ മിണ്ടിയില്ല.

“ ശരി, ഞാന്‍ തോറ്റു. ഇനിയെന്താ എന്താ വേണ്ടത്? ഏത്തമിടണോ?”

അവൾ കുനിഞ്ഞ് ഏത്തമിടാൻ നോക്കി.

ങേഹേ, അവന് അനക്കമില്ല. അതോടെ അംബികയ്ക്ക് സമനില തെറ്റി. ഗേറ്റ് തുറന്ന് പൂന്തോട്ടത്തിൽ നിന്നിരുന്ന ചെടിയുടെ കമ്പൊടിച്ച് അവന് മുന്നിൽ പാഞ്ഞുവന്നു. എന്നിട്ട് ഇടതുകൈ നീട്ടി കമ്പുകൊണ്ട് വലതുകൈയിൽ ആഞ്ഞടിക്കാൻ തുടങ്ങി. പൊള്ളുന്ന വേദനയായിരുന്നിട്ടും അവൾ നിർത്തിയില്ല.

കണ്ണനത് അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നു. അവൻ പെട്ടെന്ന് വടിയിൽ കേറിപ്പിടിച്ചു. അംബിക നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു, നിറകണ്ണുകളോടെ തന്നെ നോക്കുന്ന ആ കൗമാരക്കാരനെ. ആ കണ്ണുകളിൽ ആകെയുള്ളത് അവളോടുള്ള സ്നേഹത്തിന്റെ തിരയിളക്കം മാത്രം. അവളുടെയും കണ്ണുകൾ അറിയാതെ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“ എന്റെ മോനേ…” അവനെ ചേർത്തുപിടിച്ച് ആ കണ്ണുകളിലും കവിളുകളിലും അവളുടെ വിരലുകൾ തലോടി.

“ അപ്പൊ ആരെങ്കിലും ടീച്ചറെപ്പറ്റി അനാവശ്യം പറഞ്ഞാൽ കണ്ണനവരെ അവരെ ശരിയാക്കുമല്ലേ… തെമ്മാടി.” അവളവന്റെ കവിളിൽ പിച്ചി. പിന്നെ വീണ്ടും അണച്ചുപിടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

“ നിനക്കെന്താ എന്നോടിത്ര ഇഷ്ടം?”

“ അത്… എനിക്കറിയില്ല… ടീച്ചറെ എനിക്കൊത്തിരി ഇഷ്ടമാ. എപ്പഴും കണ്ടോണ്ടിരിക്കണമെന്നാ എന്റെ മനസ്സില്…”

അവളുടെ മനം നിറഞ്ഞു. തന്നെപ്പോലെയാണ് അവനും ചിന്തിക്കുന്നത്.

“ എന്തായാലും ഇനിയിങ്ങനെ ഉണ്ടായാൽ ഗുണ്ട കളിക്കാനൊന്നും നിക്കണ്ട. ടീച്ചറോട് പറഞ്ഞാൽ മതി. കേട്ടോ.”

അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് തലയാട്ടി.

“ ങ്ഹാ… ഇനി വേഗം വീട്ടില്‍ പോയി കുളിച്ച് പുസ്തകവുമെടുത്ത് വാ. നിനക്കിഷ്ടപ്പെട്ട എത്തക്കായപ്പം ഉണ്ടാക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട്. അതും പറഞ്ഞവൾ കുനിഞ്ഞ് ആ കവിളിലൊരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.

അപ്പോള്‍ റോഡിൽ പണ്ട് അവന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ച… പരിഹാസ്യമായ ആ പേരവന് ചാർത്തിക്കൊടുത്ത സതീശന്‍ നിൽക്കുന്നത് രണ്ട് പേരും ശ്രദ്ധിച്ചില്ല. വീട്ടില്‍ ചെന്ന് കുളിയും കഴിച്ച് ഓടിവരുന്ന കണ്ണനെ കാത്ത് അയാൾ കലുങ്കിൽ തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

“ എന്താടാ കണ്ണാ… ട്യൂഷന് പോവുകയാണോ.. അതും ബയോളജി… പഠിപ്പിക്കുന്നത് അംബികയും. നിന്റെയൊരു യോഗമേ… നമ്മളെയും കൂടി കൊണ്ടുപോ.. കുറെ ബയോളജിയൊക്കെ നമ്മക്കും അറിയാമെന്ന് പറ നിന്റെ ടീച്ചറോട്… ഞാൻ പണ്ട് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാ… പക്ഷേങ്കി അവള് ഗൗനിച്ചില്ല. വല്യ ശീലാവതി വന്നേക്കുന്നു.”

അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. വഴക്കുണ്ടാക്കരുതെന്നാണല്ലോ ടീച്ചർ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്. പക്ഷേ അന്ന് മുതല്‍ ഇക്കാര്യം നാട് മുഴുവന്‍ പാടിനടക്കുന്നത് സതീശന്‍ ഒരു വത്രമാക്കി. അതോടെ അവന്റെ അങ്ങോട്ടുള്ള പോക്കിനെ മറ്റ് നാട്ടുകാരും കളിയാക്കാൻ തുടങ്ങി. അതൊരു പതിവായപ്പോൾ അവൻ പറഞ്ഞു.

“ ടീച്ചറെ… ഞാനിനി ഇവിടേക്ക് വരുന്നില്ല… വെറുതെ ഞാൻ കാരണം ടീച്ചറെ പറ്റി നാട്ടുകാര് ഓരോന്ന് പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ വയ്യ…”

“ നീ അതൊന്നും കാര്യമാക്കേണ്ട മോനെ. ജോലിയും കൂലിയും ഇല്ലാതെ കലുങ്കിൽ ഇരിക്കുന്ന വഷളന്മാർക്ക് എപ്പഴും ഓരോന്നിങ്ങനെ പറഞ്ഞോണ്ടിരിക്കണം. പക്ഷേ നമുക്ക് നമ്മളെ അറിയാമല്ലോ.” അതും പറഞ്ഞ് അംബിക അവന്റെ നെറുകയില്‍ ഉമ്മ വെച്ചു.

ഇതിനിടയിൽ അപ്രതീക്ഷിതമായിട്ടായിരുന്നു കണ്ണന്റെ അച്ഛന്റെ വിയോഗം. അപ്രതീക്ഷിതമെന്ന് പറയാന്‍ പറ്റില്ല. കുടിച്ചുകുടിച്ച് കരളൊക്കെ എന്നേ ദ്രവിച്ചിരുന്നത് അയാളോ കണ്ണനോ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ആകെയുള്ള രക്തബന്ധത്തിന്റെ അവസാനത്തോടെ ഒരുതരം വിഷാദരോഗം അവനെ ബാധിച്ചു. ആരോടും ഉരിയാടാതെ, സ്കൂളിൽ വരാതെ വീട്ടില്‍ കുത്തിയിരുന്ന കണ്ണനെ ഒടുവില്‍ പാടുപെട്ടാണ് അംബിക സ്വന്തം വീട്ടിലെത്തിച്ചത്. എക്സാം അടുത്ത് വന്ന ആ സമയത്ത് രാത്രി പത്ത് മണി വരെ കണ്ണനെ അംബിക വീട്ടിലിരുത്തി പഠിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. എന്നാലും എത്ര നിർബന്ധിച്ചും അവൻ ആ വീട്ടില്‍ അന്തിയുറങ്ങിയില്ല. ഒറ്റയ്ക്കാണെങ്കിലും എത്ര വൈകിയാലും പഠിത്തം കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് വന്ന് കിടക്കും.

എന്നാലും പത്ത് മണി വരെ കണ്ണൻ ടീച്ചറുടെ വീട്ടിലാണ്. ഒരു നിശ്ചിത സമയത്ത് അരമണിക്കൂർ അവിടെ പവർകട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ സമയത്ത് മാത്രം പഠിത്തത്തിന് ഇടവേള നൽകി അവനോട് കുറച്ച് നേരം അവളുടെ മുറിയിൽ പോയി കിടന്നോളാൻ പറയും. പൂർണ്ണവെട്ടത്തിൽ പഠിച്ചാൽ മതിയെന്നാണ് ടീച്ചറുടെ ഭാഷ്യം.

അങ്ങനെയൊരു രാത്രി അവിടെക്കിടന്ന് ഉറങ്ങിപ്പോയപ്പോഴാണ് അവന്റെ ഉപബോധമനസ്സിൽ വീണ്ടും ലൈംഗികചിന്തകൾ തലപൊക്കിയത്. അച്ഛന്റെ മരണത്തിന് ശേഷം ആദ്യമാണ് അങ്ങനെ. രാത്രിയില്‍ ഒരജ്ഞതസുന്ദരി അടിവെച്ച് അടിവെച്ച് വന്ന് അവന്റെ കട്ടിലിൽ വന്നിരിക്കുന്നതായി സ്വപ്നമുണ്ടായി. കുറേക്കൂടിയായപ്പോൾ അത് താനാദ്യമായി നഗ്നത കണ്ട മായേച്ചിയാണെന്ന് വെളിപ്പെട്ടു. ഗോതമ്പിന്റെ നിറമാണ് അവൾക്ക്. ഒരിക്കൽ കുഞ്ഞിന് പാല് കൊടുക്കുമ്പോൾ മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളെങ്കിലും അവളുടെ ആകൃതിയൊത്ത മുലകളും അവയ്ക്ക് നടുവിലെ ഒറ്റരൂപാ വണ്ണത്തിലുള്ള തവിട്ട് കണ്ണുകളും കണ്ണന്റെ സങ്കല്പത്തിൽ എവിടെയോ നിറഞ്ഞുനിന്നിരുന്നു. ആ രാത്രിയില്‍ മായേച്ചി പൂർണ്ണമനസ്സോടെ അവരെ കാണാൻ തരുന്നതും മുലകളിൽ ഞെക്കാൻ സമ്മതിക്കുന്നതും കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് മുലക്കണ്ണുകള്‍ തന്നെക്കൊണ്ട് ഈമ്പിക്കുന്നതും ഒക്കെ അവൻ സ്വപ്നത്തിൽ കണ്ടു. അങ്ങനെ ദീർഘനാൾ കൂടി അവനൊരു സ്ഖലനമുണ്ടായി. അച്ഛന്റെ മരണത്തിന് ശേഷം അവൻ വാണമടിച്ച് തുടങ്ങിയിട്ടില്ലായിരുന്നു. സ്വപ്നസ്ഖലനത്തിന്റെ സുഖത്തിൽ അവന്റെ അരക്കെട്ട് വെട്ടവേ പെട്ടെന്നാണ് സതീശന്‍ ആക്രോശിച്ചോണ്ട് അവിടേക്ക് വന്നതും അവന്റെ കഴുത്തിന് പിടിച്ച് തല ചുവരിലടിപ്പിച്ചതും!