നീയെന്തടാ അഭിചേച്ചിയെ മൈറ്റ് ചെയ്യാതിരുന്നത്. അഭിരാമി പോയി കഴിഞ്ഞതും രമ്യ എന്നെ തൊണ്ടികൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
ആ.. ഞാൻ കണ്ടില്ല. ഞാൻ ഒരു താൽപര്യമില്ലാത്ത മട്ടിൽ മറുപടി കൊടുത്തു.
ചേച്ചി നിന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ പറഞ്ഞു.
ഞാനത്തിന് ചെവികൊടുക്കാൻ പോയില്ല.
അപ്പോഴേക്കും ഓരോരുത്തരായി ബാങ്കിനുള്ളിലേക്ക് കയറി വരുവാൻ തുടങ്ങി.
രമ്യ അവളുടെ സീറ്റിലേക്ക് പോയിരുന്ന് അവളുടെ ജോലിയിൽ മുഴുകി.
ഉച്ചക്ക് ഫുഡ്‌ കഴിച്ച് വരുബോൾ രമ്യയും അഭിരാമിയും കൂടി എന്തോ സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടു. ഞാൻ പിന്നെ അങ്ങോട്ട് ശ്രദ്ധിക്കാൻ പോയില്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞതും രമ്യ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
ടാ… ഇതാ.. അവൾ കുറച്ച് നോട്ടുകൾ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടി.
എന്താ ഇത്…. കാര്യം എനിക്ക് ഏറെക്കുറെ മനസ്സിലായിരുന്നു. എന്നാലും അത് തീർച്ചപെടുത്തുവാൻ വേണ്ടി ചോദിച്ചു.
ഇത് അഭിചേച്ചി തന്നതാണ്.
മ്മ് ഹും… എനിക്കിത് വേണ്ട. തൽകാലം അതെന്റെ ഫസ്റ്റ് സാലറിയുടെ ചിലവായിട്ട് കൂട്ടിക്കോളാൻ പറ. ഞാൻ രമ്യയോട് പറഞ്ഞു. ( jk : എന്താല്ലേ ഫസ്റ്റ് സാലറിയുടെ ചെലവ് വിസ്പർ 😊)
രമ്യ അതുകൊണ്ട് അഭിരാമിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. അവൾ എനിയും അതുകൊണ്ട് തിരിച്ചു വരും എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത് എന്നാൽ അതുണ്ടായില്ല.
#########################
പിന്നീടാങ്ങോട്ടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ കൂട്ടി മുട്ടാനിടയായി. പക്ഷേ അതിനപ്പുറം അത് മറ്റൊനിലേക്കും നീണ്ടില്ല.
അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി.
ഞാൻ ബാങ്കിൽ നിന്നും തിരിച്ച് വന്നതിനുശേഷം അലക്കുവാനുള്ള തുണികൾ വെള്ളത്തിലിടുകയായിരുന്നു. പെട്ടന്ന് ഫോൺ റിങ് ചെയ്തത് . ഞാൻ കയ്യിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ച വെള്ളവും സോപ്പ് പതയും തുടച്ച ശേഷം ഫോണെടുതു നോക്കി. പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പറാണ്.
ഞാൻ കാൾ എടുത്തു.
ഹലോ…
പക്ഷേ അപ്പുറത്തുനിന്നും റെസ്പോണ്ട്സ് ഒന്നും വന്നില്ല.
ഹലോ.. ഇതാരാ…
രണ്ട് സെക്കൻഡ് കഴിഞ്ഞതും അപ്പുറത്തുനിന്നും മറുപടിയെത്തി.
ഹലോ.. ഞാൻ അഭിരാമിയാണ്.
ആ പേര് കേട്ടതും നെഞ്ചിനുള്ളിൽ ഒരു വെള്ളിടി വെട്ടി.
ആ പറയു… മനസ്സിൽ ഉരുത്തിരിഞ്ഞ വികാരങ്ങളെ അടക്കിപ്പിടിച്ച് കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
നാളെ എന്റെ മോളുടെ പിറന്നാളാണ്. വൈകീട്ടാണ് പരുപാടി. അധികം ആളുകളൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല. രമ്യയോടും കിഷോറിനോടും മാത്രമേ പറയുന്നുള്ളു. വരില്ലേ… അവൾ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ അതെല്ലാം പറഞ്ഞുതീർത്തു.
ആ… വരാം. ഞാനും ഒറ്റ വാക്കിൽ തന്നെ മറുപടി കൊടുത്തു.
പിന്നീട് കുറച്ച് നേരം അവിടെനിന്നും സംസാരം ഒന്നും കേട്ടില്ല. ഞാൻ അങ്ങോട്ടും ഒന്നും പറയാൻ പോയില്ല.
എന്ന ശരി. ആ നിമിഷ നേരത്തെ മൗനത്തിനോടുവിൽ അഭിരാമിയിൽനിന്നും പ്രതികരണമുണ്ടായി.
മ്മ്… ഞാൻ എന്റെ മറുപടി ഒരു മൂളലിൽ ഒതുക്കി.
കാൾ കട്ടായ ശേഷം ഞാൻ ആകെ വണ്ടറാടിച്ച അവസ്ഥയിലായിരുന്നു. ഒട്ടും പ്രദീക്ഷിക്കാത്ത കാര്യമാണ് നടന്നത്. അവൾക്ക് ഇങ്ങനെ പറയാൻ തോന്നിയെങ്കിൽ അതിനർത്ഥം എന്നോട് അടുപ്പം തോന്നുന്നു എന്നല്ലേ…
രമ്യയെയും എന്നെയും മാത്രമേ വിളിക്കുന്നേള്ളൂ എന്ന് പറയുബോൾ അവൾക്ക് രമ്യയെ പോലെ എന്നോടും അടുപ്പം തോനുന്നു എന്നാലേ… എന്തുകൊണ്ടോ എന്റെ മനസ്സിന്റെ ആഹ്ലാദത്തെ തടയിടാൻ എനിക്ക് കഴിയുനില്ല.
പിറ്റേന്ന് ബാങ്കിൽ എത്തിയപ്പോൾ രമ്യ എത്തിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞതും അവൾ കയറിവന്നു.
അവൾ നേരെ എന്റെ അടുത്തേക്കാണ് വന്നത്.
ടാ… നിന്നെ അഭിചേച്ചി വിളിച്ചിരുന്നോ.. ഇന്നലെ എന്നോട് നിന്റെ നമ്പറ് ചോദിച്ചിരുന്നു. അവൾ പറഞ്ഞു.
ആ… വിളിച്ചിരുന്നു. ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞു.
പോവണ്ടേ… അവളുടെ അടുത്ത ചോദ്യമെത്തി.
മ്മ്… പോണം.
എന്താ പ്ലാൻ…. ഒരുമിച്ച് പോവല്ലേ.. അവൾ ചോദിച്ചു.
മ്മ്… ഒര് കാര്യംചെയാം ഞാനെന്റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ ബൈക്കേടുകാം. നിനക്ക് എന്റെ ഒപ്പം ബൈക്കിൽ വരാൻ പ്രശ്നൊന്നും ഇല്ലാലോ…
ഹേയ്.. എന്ത് പ്രശ്നം. ഞാൻ വരാം. അവളത് പറയുബോൾതന്നെ അവളുടെ മുഖത്തുനിന്നും അവൾ ഒരുപാട് ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി.
നമ്മുക്കൊരു ഏഴ് മണിക്ക് അവിടെ എത്തും വിധത്തിൽ പോവാം. അവൾ പറഞ്ഞു.
മ്മ്… ഞാൻ ഒരു മൂളലിൽ മറുപടി കൊടുത്തു.
അവളുടെ സംസാരം കഴിഞ്ഞ് അവൾ പോയതും അഭിരാമി ബാങ്കിനുളിലേക്ക് കയറിവന്നു.
ഞാനെന്റെ കണ്ണുകളെ അവളിലേക്ക് പായിച്ചു. എന്നെ അതിശയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്. അഭിരാമിയുടെ ചുണ്ടിൽ എനിക്കായ് ഒരു പുഞ്ചിരി ഒളിപ്പിച്ചിരുന്നു.
ഒന്നര സെക്കൻഡ് മാത്രം ദൈർഘ്യമുള്ള ഒരു പുഞ്ചിരി. അതിനുശേഷം അവൾ അവളുടെ സീറ്റിൽ പോയിരുന്നു.
പിന്നീടാങ്ങോട്ട് സാദാരണ പോലെ കഴിഞ്ഞുപോയി.
എനിക്ക് മുന്നേ രമ്യയാണ് ബാങ്കിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയത് അവൾ പോകുന്ന വഴിക്ക് ഞാൻ വിളിക്കാം എന്ന് കൈകൊണ്ട് ആക്ഷൻ കാണിച്ചാണ് പോയത്. അത് കണ്ട് ഞാൻ രാഹുലിന്റെ മുഖത്തേക് നോക്കി. അവൻ മ്… മ്മ്.. നടക്കട്ടെ എന്ന് ഒരു തൊലിഞ്ഞ ചിരിയോടെ എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഞാനത്തിന് മറുപടിയൊന്നും പറയാൻ പോയില്ല.
രമ്യ പോയി കഴിഞ്ഞ് അഞ്ച് മിനുറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാനും ഇറങ്ങി. ഇറങ്ങാൻ നേരം അഭിരാമിയെ ഒന്ന് നോക്കണം എന്ന് തോന്നി പക്ഷേ രാഹുൽ നേരത്തെ പറഞ്ഞ കാര്യം ഓർത്തപ്പോൾ വേണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ചു.
ഹോസ്റ്റലിൽ പോയി ഒന്ന് കുളിച്ച ശേഷം രമ്യയുടെ വിളിയും പ്രദീക്ഷിച്ചിരുന്നു.
ആറരയോടെ രമ്യയുടെ കാൾവന്നു. അവളെ വഴിയിൽനിന്നും പിക് ചെയ്യാനാണ് ഓർഡർ. ഞാൻ ഹോസ്റ്റലിലുള്ള ഒരാളുടെ ബൈക്കും വാങ്ങി രമ്യ പറഞ്ഞ സ്ഥാലത്തേക് പോയി.
അവൾ പറഞ്ഞ ഇടതുതന്നെ അവൾ കൃത്യം നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു റെഡ് ടോപ്പും ബ്ലൂ ജീൻസുമാണ് വേഷം. ആ വേഷത്തിൽ അവൾ അല്പം സുന്ദരിയായി തോന്നി.
എന്നെക്കണ്ടതും അവൾ ഒരു നിറഞ്ഞ ചിരി എനിക്കുതന്നു.
മ്മ്.. കയറ്. നമുക്കാദ്യം ഗിഫ്റ്റ് വല്ലതും വാങ്ങാം. ഞാൻ പറഞ്ഞു.
മ്മ്… അവൾ കഷ്ടപ്പെട്ട് v3 യുടെ മുകളിൽ വലിഞ്ഞുകയറുന്നതിനിടയിൽ മൂളി കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.
അവളുടെ വലിഞ്ഞു കയറ്റം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഇതൊന്നും വലിയ പരിജയം ഇല്ല എന്ന് മനസ്സിലായി.
ഡി… എവിടെയാ അവരുടെ വീട്.
അതൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞു തരാം. അതിനുമുൻപ് നമ്മുക്ക് ഗിഫ്റ്റ് വാങ്ങാം. അവൾ പറഞ്ഞു.
കുറച്ച് നേരത്തെ ചർച്ചകൾക്കൊടുവിൽ നല്ലൊരു ടെഡി ബെയർ വാങ്ങാൻ ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചു. ഞാൻ നല്ല ഒരു കടയുടെ മുന്നിൽ വണ്ടി നിർത്തി. അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ കടയിൽ കയറി.
കടയുടെ ഉള്ളിൽ കയറിയതും ac യുടെ തണുപ്പ് ഞങ്ങളെ വന്ന് മൂടി. കടയിൽ കസ്റ്റമേഴ്സ് ആരും തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
എന്താ വേണ്ടേ… ഷോപ്പ് ഓണർ ഞങ്ങളോട് ചോദിച്ചു.
ഒരു ടെഡി ബെയർ വേണം. ഞാൻ അയാൾക്ക് മറുപടി കൊടുത്തു.
