അല്പം മുമ്പ് അവരുടെ മുന്നിലിരുന്നു ചൂളിയതിന്റെ ഓര്മ്മയൊക്കെ ആ ഒരു ദൃശ്യം മായ്ച്ചു കളഞ്ഞു.
ഒന്നുമില്ല എന്ന് ഞാന് കണ്ണടച്ച് കാണിക്കുമ്പോള്, ഇതുപോലൊരു അപ്സരസ്സിനെ വേണ്ടെന്നു വച്ച ആ വില്ലേജ് ഓഫീസര് നാറി എന്തൊരു മൈരനാണെന്ന് അത്ഭുതം കൂറിപ്പോയി.
എന്റെ മുഖത്തപ്പോ വിരിഞ്ഞ ഭാവംകണ്ട് എന്തോ കളിയാക്കുകയാണെന്നു കരുതി അവരെനിക്ക് നേരെ കളിയായി കയ്യോങ്ങി.
ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ തടയാനെന്ന ഭാവത്തില് ഞാനാ കൈപ്പത്തിയില് കയറിപ്പിടിച്ചു. ഫോണിലൂടെയുള്ള സംസാരത്തിനിടയില് തന്നെ അവര് കൈ മോചിപ്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
എന്നാല് ഞാന് വിട്ടില്ല. മെല്ലെ മെല്ലെ ആ ബലംപിടുത്തം കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു വന്നു. സംസാരവും ചിരിയും മുറുകുന്ന മുറയ്ക്ക് അവര് പിന്നെ അതില് ശ്രദ്ധിച്ചതേയില്ല.
ചന്ദനം കടഞ്ഞു വച്ചതുപോലുള്ള വെളുത്തു തുടുത്ത ആ വിരലുകളുടെ മിനുപ്പിലൂടെ ഞാനെന്റെ തള്ളവിരല് കൊണ്ട് മെല്ലെ തഴുകി. എത്ര മനോഹരമായ വിരലുകളാണെന്റെ മേമയ്ക്ക്...! നടുവിരലില് പരന്ന ഷേപ്പില് വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന സ്വര്ണ്ണ മോതിരം കൂടെ ആയപ്പോള് വര്ണ്ണനാതീതമായൊരു കാഴ്ച്ച തന്നെയായി അത് മാറുന്നു..!
പിന്നെയും കുറേനേരം സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞാണ് മേമ ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തത്.അതുവരെയും ആ മുഖത്ത് നിന്നു കണ്ണെടുക്കാതെ ഞാനാ വിരലുകളെ ഓമനിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
“അമ്മയ്ക്ക് സന്തോഷായി..ല്ലേ..!”
അവര് മുല്ലമൊട്ടു വിരിയുന്നപോലെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഫോണ് എന്റെ നേരെ നീട്ടി.
“അമ്മയ്ക്ക് ഒന്നൂടെ സന്തോഷാവും ഞാനങ്ങോട്ട് വരാണെന്ന് പറയുമ്പോ..!”
ആ മിനുത്ത കൈപ്പത്തിയുടെ പുറമേ മെല്ലെ തഴുകിക്കൊണ്ട് ഞാന് മുറുമുറുത്തു.
പെട്ടെന്ന് ആ മുഖമൊന്നു മങ്ങി. അവരെന്നെ വല്ലാത്തൊരു നോട്ടം നോക്കി.
“പിന്നല്ലാതെ..മേമ വെറുതെ എല്ലാരുടെം മുന്നിലെന്നെ ഒരു കോഴിയാക്കിയില്ലേ..!”
ഞാനൊരു പരിഭവം നടിച്ചു.
“കോഴിയോ..??”
മേമ രൂക്ഷമായൊന്നു നോക്കി.
“ദേ..ഒന്നങ്ങു തന്നാലുണ്ടല്ലോ…ഒരു തമാശ പറഞ്ഞാ മനസ്സിലാക്കിക്കൂടെ…! ആരാ ഈ എല്ലാരും..? ചെവി കേക്കാത്ത അച്ഛനോ..?”
“എന്നാലും എനിക്കത് ഭയങ്കര വിഷമായി..!”
കുറച്ചു നേരം അവരെന്നില്ത്തന്നെ മിഴികളൂന്നി നിശ്ശബ്ദമായിരുന്നു.അതറിയാതെ ‘ഇതെന്താ ഒരു
അനക്കവുമില്ലാത്തതെന്നറിയാന്’ ഞാനൊന്ന് പാളി നോക്കിയതും ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകളിടഞ്ഞു.
പെട്ടെന്നാ മുഖം നിലാവ് പരക്കുന്നതുപോലൊരു പുഞ്ചിരിയില് മുങ്ങി.
“എന്റെ കണ്ണാ..എനിക്ക് നിന്നെ അറിയാന് പാടില്ലേ..എന്റെ മോനെ മേമ അങ്ങനെ മോശായി കാണ്വോ..! സോസൈറ്റീല് പോയപ്പോ രണ്ടുമൂന്നു പേര് അന്വേഷിച്ചു എന്നത് ശരിയാണ്..ഞാനത് ഒരു തമാശയായി പറഞ്ഞെന്നല്ലേ ഉള്ളൂ…അപ്പോഴേക്കും പിണക്കമായോ..!”
ആ സ്വരം വാത്സല്യത്തില് മുങ്ങിപ്പോയിരുന്നു. കണ്ണുകളില് എന്നോടുള്ള സ്നേഹം വിങ്ങി നിന്നു.
എങ്കിലും കുറച്ചു ജാഡ കാണിക്കാന് തന്നെ ഞാന് തീരുമാനിച്ചു. ആ കൈപ്പാടം മെല്ലെ തഴുകിക്കൊണ്ട് ഞാന് മിണ്ടാതങ്ങനെ കിടന്നു.
കുറച്ചു നേരത്തെ മൗനം…രണ്ടുപേരും ഒന്നും പറയുന്നില്ല. പെട്ടെന്നവര് എന്റെ കൈക്കുള്ളില് നിന്നും അവരുടെ കൈ വലിച്ചു മാറ്റി.
“മതി താലോലിച്ചത്…! തമാശ പറഞ്ഞാ മനസ്സിലാവാത്തവരുമായി ഇനി കൂട്ടില്ല..!”
മുഖം വീര്പ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവര് പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.
എന്റെ ഉള്ളിലെ മഞ്ഞു കട്ടയുരുകി. ആ പൊന്നിന്കുടത്തിനെ ഏറെ നേരം വിഷമിപ്പിക്കാന് എനിക്ക് മനസ്സ് വന്നില്ല.
ഒരു നേര്ത്ത ചിരിയോടെ ഞാനാ കൈ വീണ്ടും പിടിക്കാന് ശ്രമിച്ചു. എന്നാല് എന്നെ നോക്കുകപോലും ചെയ്യാതെ അവരെന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി.
എനിക്ക് പിന്മാറാനാവില്ലല്ലോ..നെഞ്ചിലങ്ങനെ കയറി നിന്നു മെതിക്കുകയല്ലേ.!
ഞാന് വീണ്ടും കൈ നീട്ടി ആ കയ്യിലൊന്ന് തൊട്ടു. അപ്പോഴും ഒരു കെറുവോടെ അവരെന്നെ തട്ടിമാറ്റി.
“വെല്ല്യ ജാഡ കാണിക്കല്ലേ…!”
ഞാനാ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇളിച്ചു കാണിച്ചു.
“ആഹ്..ജാഡ തന്നെയാ…നീ തമാശ പറയുമ്പോ ഞാന് ചിരിക്കണം..ഞാന് പറയുമ്പോ അത് വേറെ മാതിരി എടുക്കും..മ്ഹും..!”
എന്നെ നോക്കുകപോലും ചെയ്യാതെയാണ് ആള് കെറുവെടുക്കുന്നത്.
“അതേയ്…മായേച്ചി ഇങ്ങോട്ട് വന്നു പരിചയപ്പെട്ടതാ..! വരാന് നേരം കുറച്ചു ദൂരം വണ്ടിയില് വന്നോട്ടെന്നു ചോദിച്ചപ്പോ ഞാന് ഓക്കേ പറഞ്ഞു. മേമയുടെ വല്ല്യ കമ്പനിക്കാരി ആയതു കൊണ്ട് വീടിന്റെ മുന്നില് വരെ ആക്കിക്കൊടുത്തു. അതാണ് ഉണ്ടായത്..! മേമ അത് വേറെ രീതിയില് കണ്ടതോണ്ടാ എനിക്ക് വിഷമായത്..!”
ഞാന് ചുമ്മാ ഒരു സങ്കടം നടിച്ചു.
“ആര് വേറെ രീതിയില് എടുത്തു..? പറഞ്ഞില്ലേ ഞാന് തമാശ പറഞ്ഞതാണെന്ന്..!”
ആ മുഖം വീണ്ടും കനത്തു.
“അയ്യോ സോറി..മാറിപ്പോയി..!മേമ അങ്ങനെ എടുത്തെന്നല്ല…എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നിപ്പോയെന്നാ..!!”
കളി കാര്യമാവുമോ എന്ന ഭയത്തില് ഞാന് പെട്ടെന്ന് കയറി തിരുത്തി.
അവരത് മൈന്ഡ് ചെയ്യാതെ മുഖമെറിഞ്ഞു കളഞ്ഞു.
“അതേയ്..മേമേ..!”
ഞാനാ കയ്യില് പതിയെ തോണ്ടി.
“സോറി..ട്ടോ…അലോ..!”
മെല്ലെ ആ വിരലില് തെരുപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് കൈ കവരാന് തുടങ്ങിയപ്പോള് വീണ്ടും പഴയപടി അവര് തട്ടി മാറ്റി.
“ഇങ്ങനെ കോപിക്കാനും മാത്രം എന്താണെന്റെ മേമക്കുട്ടീ..!”
എങ്ങനെയെങ്കിലും ആ മുഖമൊന്നു തെളിഞ്ഞു കാണാനായി ഞാനൊരു കൊഞ്ചലോടെ അവരുടെ കയ്യില് കടന്നു പിടിച്ചു.
ഒരു നേരിയ പ്രതിഷേധം കാണിച്ചു എന്നല്ലാതെ ഇത്തവണ കൈ തട്ടിത്തെറിപ്പിക്കാനൊന്നും മുതിര്ന്നില്ല.
എനിക്കല്പ്പം ആശ്വാസമായി. എന്തായാലും മഞ്ഞുരുകുന്നതിന്റെ ലക്ഷണമെങ്കിലും കണ്ടല്ലോ..!
“മേമക്കുട്ടീ..സോറി..സോറി..സോറി..!”
ഞാന് പതിയെ ആ മിനുത്ത കൈപ്പടം ഒന്ന് തഴുകിയശേഷം ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു മുത്തി.
ആ മൃദുവായ കൈപ്പടത്തിലേക്ക് ചൂട് പകര്ന്നു കൊണ്ട് എന്റെ വിടര്ന്ന ചുണ്ടുകള് അല്പനേരം അവിടെത്തന്നെ വിശ്രമിച്ചിട്ടും മേമ പ്രതിഷേധിക്കുകയോ കൈ വലിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല.
എങ്കിലും മുഖമിപ്പോഴും കടന്നല് കുത്തിയത് പോലെ വീര്പ്പിച്ചുതന്നെ വച്ചിരിക്കുകയാണ്.
ഞാനാ കൈപ്പടത്തില് പറ്റിയ ഉമിനീര് കൈ കൊണ്ട് തുടച്ചു.
“മേമേ…കൂയ്..!”
ഞാനാ തോളില് മെല്ലെ ഒന്ന് തോണ്ടി. ഇല്ല..ആള് മൈന്ഡ് ചെയ്യുന്നില്ല.
ആഹാ..അങ്ങനെയാണോ..എനിക്കും വാശി കയറി.
അടുത്ത നിമിഷം മിന്നല് വേഗത്തില് കയ്യെത്തിച്ച് ഞാനാ ഇടുപ്പില് പിടിച്ചു. അവര്ക്കൊന്നു തടയാന്പോലും പറ്റുന്നതിനുമുമ്പ് ആ കൊഴുപ്പിലൂടെ കയ്യോടിച്ചു കൊണ്ട് ഇക്കിളിയിട്ടു.
അത് തീരെ അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നതിനാല് മേമയൊന്നു നടുങ്ങിയതും ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുപോയതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.