മുറ്റത്തെത്തുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചതു പോലെ തന്നേ അഭി എന്നേ നോക്കി നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തുണി കയറില്‍ വിരിച്ചിടുന്നതിനിടയില്‍ അവള്‍ എന്റെ കയ്യിലേയ്ക്കൊന്നു സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.
‘ ഏയ്… പോലീസു സാറെ… ആ തോര്‍ത്തിന്റെ അടീലെന്താ ഒളിച്ചുപിടിച്ചിരിയ്ക്കുന്നേ….’
അവള്‍ ഒരു കള്ളനെ കണ്ടുപിടിച്ച വിജയിയുടെ ഭാവത്തില്‍ ചോദിച്ചു.
‘ അത്…ഒന്നുമില്ല…ചുമ്മാ….’
‘ അതല്ല… എന്തോ ഒണ്ട്…. എന്നോടു പറയുന്നതുകൊണ്ട്കൊഴപ്പമില്ല… ഞാന്‍ ഒറ്റിക്കൊടുക്കത്തില്ല……’
‘ അത്… അത്… ദേ ഇതാ…’
ഞാന്‍ തോര്‍ത്ത് അല്പം മാറ്റി പാവയ്ക്കായുടെ അറ്റം അവളേ കാണിച്ചു.
‘ എന്റീശ്വരാ…. തോട്ടത്തില്‍ കേറിനിന്നപ്പഴേ ഞാനൊറച്ചതാ… പോലീസു മോഷ്ടിയ്ക്കാന്‍ കേറിയതാണെന്ന്… ഇനി ഇതിന്റെ കൊഴപ്പം കൂടിയേ ഒള്ളു… എന്നാലും എന്തൊരു തന്റേടം.. ഒരുളുപ്പുമില്ലാതെ…. ‘
അവള്‍ മൂക്കില്‍ വിരല്‍ വെച്ചു.
‘ മിണ്ടാതിരി… ഇതൊന്നും മോഷണമല്ല… ഇത് തിന്നാനല്ല… വിത്തിനാ… ഇതിന്റെ കായ് മൂക്കുമ്പം പത്തെണ്ണം നിങ്ങടെയാ കൃഷിക്കാരനു ചുമ്മാതെ കൊടുത്തേയ്ക്കാം…’
‘ അയാളു ഞങ്ങടെ പറമ്പി പാട്ടം തന്നേച്ചാ കൃഷി എറക്കീരിയ്ക്കുന്നത്… അഛനറിയണ്ട…’
അവള്‍ പറഞ്ഞതു കണക്കാക്കാതെ ഞാന്‍ അകത്തേയ്ക്കു കേറി ക്യാമറാ ഒതുക്കിവെച്ചിട്ട് ഇറങ്ങി വന്നു.
‘ നമ്മക്കും കൃഷി ചെയ്യേണ്ട… ആ കായ്കളു കണ്ടപ്പം കൊതി തോന്നി. …. നല്ല ഇനമാ…. ഇത് പറിച്ചില്ലേല്‍ എന്റെ കൊതി പറ്റി അയാള്‍ടെ കൃഷി നശിച്ചു പോകും.. അതോണ്ടു പറിച്ചതാ….’
ഞാന്‍ എന്റെ നിലപാടു സാധൂകരിച്ചു.
‘ മോഷ്ടിച്ചൊള്ള കൃഷിയൊന്നും ഞക്കള്‍ക്കു വേണ്ട-… കള്ളത്തരം….ഞങ്ങക്കിഷ്ടോമില്ല….’
‘ ചങ്കേ കയ് വെച്ചോണ്ടു പറയണം… ഇങ്ങനെയൊള്ള കാര്യങ്ങള്… പ്രത്യേകിച്ച് തത്വം പറയുമ്പം…..’
ഞാന്‍ അവളേ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
‘ ഏതു കാര്യങ്ങള്…?…’ അവള്‍ ജോലി നിര്‍ത്തി. എന്നേ തുറിച്ചു നോക്കി.
‘ കള്ളത്തരങ്ങളില്ലാന്നൊക്കെ…..’
അവള്‍ അല്പ നേരം മൗനം പൂണ്ടു. പിന്നെ തുണി വിരിച്ചിടാന്‍ തുടങ്ങി. മെല്ലെ പറഞ്ഞു.
‘ ആര്‍ക്കാ… ഇച്ചിരെയൊക്കെ കള്ളോം നൊണേമൊക്കെ ഇല്ലാത്തേ….?.മനുഷ്യരല്ലേ….?..’
ആ മുഖം അപ്പോള്‍ കുനിഞ്ഞിരുന്നു.
‘ എങ്കില്‍ പിന്നെ… വേദാന്തം പറയരുത്… പിന്നെ എല്ലാരും പൊട്ടമ്മാരും അല്ല…
എന്നൂടോര്‍ത്താല്‍ കൊള്ളാം… ‘
അവള്‍ എന്നേ ഏറുകണ്ണിട്ടു നോക്കുന്നതു കണ്ടുകൊണ്ട്ഞാന്‍ അകത്തേയ്ക്കു കേറിപ്പോയി.
അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവള്‍ ചായിപ്പിന്റെ വാതില്‍ക്കല്‍ വന്നിട്ടു പറഞ്ഞു.
‘ കാപ്പിയിരുന്നു തണുത്തു….’
‘ സാരമില്ല, എനിയ്ക്കതു മതി… ഇതെങ്കിലും…..എന്നും തന്നാ മതി…’
അവള്‍ക്കു ഞാന്‍ പറഞ്ഞതു മനസ്സിലായില്ല എന്നു തോന്നുന്നു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവള്‍ തിരികെപ്പോയി. ഞാന്‍ പുറകേ അകത്തേയ്ക്കു കയറി. കപ്പയും മുളകുചമ്മന്തിയും കഴിച്ചു തണുത്ത കാപ്പിയും കുടിച്ചു പെട്ടെന്നിറങ്ങി പോന്നു. ഇടയ്ക്കവള്‍ അടുക്കളയില്‍ നിന്നും എത്തിനോക്കുന്നതു കണ്ടു.
ഞാന്‍ തിരികെ എന്റെ മുറിയിലെത്തി. ടേപ്പു റീവൈന്‍ഡു ചെയ്തു.
കതകടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. ടേപ്പു കാണാന്‍ തുടങ്ങി. നാമജപമൊക്കെ സ്പീഡില്‍ മുന്നോട്ടു വിട്ടിട്ട് കടവു മുതല്‍ കാണാന്‍ തുടങ്ങി. കുഴപ്പമില്ല എന്റെ ഫോക്കസിങ്ങ്, പഠിച്ചുപോയി.
കാറ്റുകൊണ്ടാണോ എന്തോ ദൃശ്യം പതുക്കെ അനങ്ങുന്നുണ്ട്ശാന്തമായൊഴുകുന്ന ജലം. തിട്ടയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന കുറ്റിപ്പുല്ലുകള്‍ വരെ ആ ചെറിയ സ്‌ക്രീനില്‍ വ്യക്തമായി കാണാം.
ഞാന്‍ പുറകേ അകത്തേയ്ക്കു കയറി. കപ്പയും മുളകുചമ്മന്തിയും കഴിച്ചു തണുത്ത കാപ്പിയും കുടിച്ചു പെട്ടെന്നിറങ്ങി പോന്നു. ഇടയ്ക്കവള്‍ അടുക്കളയില്‍ നിന്നും എത്തിനോക്കുന്നതു കണ്ടു.
ഞാന്‍ തിരികെ എന്റെ മുറിയിലെത്തി. ടേപ്പു റീവൈന്‍ഡു ചെയ്തു.
കതകടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു. ടേപ്പു കാണാന്‍ തുടങ്ങി. നാമജപമൊക്കെ സ്പീഡില്‍ മുന്നോട്ടു വിട്ടിട്ട് കടവു മുതല്‍ കാണാന്‍ തുടങ്ങി. കുഴപ്പമില്ല എന്റെ ഫോക്കസിങ്ങ്, പഠിച്ചുപോയി.
കാറ്റുകൊണ്ടാണോ എന്തോ ദൃശ്യം പതുക്കെ അനങ്ങുന്നുണ്ട്ശാന്തമായൊഴുകുന്ന ജലം. തിട്ടയില്‍ നില്‍ക്കുന്ന കുറ്റിപ്പുല്ലുകള്‍ വരെ ആ ചെറിയ സ്‌ക്രീനില്‍ വ്യക്തമായി കാണാം.
ശാസ്ത്രത്തിന്റെ ഒരു പോക്കേ, ഞാനല്‍ഭുതപ്പെട്ടു. കുറച്ചോടിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ കാണാം പാവാടയും കാലുകളും. പിന്നെ അഭിരാമി സ്‌ക്രീനിലേയ്ക്കു വന്നു. അവള്‍ തിട്ടയില്‍ കയറി നിന്നാല്‍ മുഖത്തിന്റെ പകുതിയേ കാണുകയുള്ളു. അല്പം കൂടി തോട് ഒഴിവാക്കിയിരുന്നെങ്കില്‍ മുഴുവന്‍ കിട്ടിയേനേ. പോട്ടെ, ഇത്രയും മതിയെന്നു വെച്ചു. ഞാന്‍ ചങ്കിടിപ്പോടെ നോക്കിയിരുന്നു.
അവള്‍ കയ്യിലിരുന്ന തുണികള്‍ കടവിന്നരികില്‍ കിടന്ന ഒരു ഒരു ചെറിയ കല്ലിലേയ്ക്കിട്ടു. പിന്നെ വെള്ളത്തിലിറങ്ങി. കയ്യൊന്നു കഴുകി കുറച്ചു വെള്ളം വായിലൊഴിച്ചു പല്ലൊന്നു തേച്ചു,
കുലുക്കൊഴിഞ്ഞു തുപ്പി. വീണ്ടും തിട്ടയിലേയ്ക്കു കയറി. ഇവളെന്താ ആര്‍ട്ടു ഫിലിം
കളിയ്ക്കുവാണോ, ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു. പിന്നെ ചുറ്റും നോക്കി. ഡാവണിയുടെ കുത്തെടുത്തു, അതഴിച്ച് കല്ലിലേയ്ക്കിട്ടു. പാവാട അല്പം പൊക്കി കുനിഞ്ഞു നിന്ന് ഉള്ളിലേയ്ക്കു കയ്യിട്ടു,
അരക്കെട്ടില്‍ നിന്നും എന്തോ താഴേയ്ക്കു വലിച്ചു. കാലുകളില്‍കൂടി ഊരിയെടുത്തു. ഓ, ഷഡ്ഡി വെള്ളയില്‍ നീല പൂക്കളുള്ള കനം കുറഞ്ഞ പാന്റീസ്. അവള്‍ അത് തിരിച്ചും മറിച്ചും ഒന്നു നോക്കി. പിന്നെ അതിന്റെ മുമ്പിലെ വീതികുറഞ്ഞ ഭാഗം, അവളുടെ മദനസങ്കേതത്തേ
മറച്ചിരുന്ന ഭാഗം, ഒന്നു വിടര്‍ത്തി നോക്കി. അസാധാരണമായതെന്തോ കണ്ടതു പോലെ മുഖം ഒന്നു ചുളിഞ്ഞു. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. പിന്നെ അവിടം ഒന്നു മണത്തു. മുഖം വക്രിച്ചുകൊണ്ട് അതും ആ തുണികളുടെ കൂട്ടത്തിലേയ്ക്കിട്ടു. അയ്യോ, തുണിയഴിച്ചായിരുന്നോ അലക്ക്. എങ്കില്‍
നേരത്തേ നോക്കേണ്ടതായിരുന്നു. മുടിഞ്ഞവളേ അതു മണക്കാന്‍ എന്നേ ഏല്‍പ്പിച്ചു കൂടാരുന്നോ. ഞാനതലക്കി തിരിച്ചു തരുമായിരുന്നില്ലേ.
പിന്നെ പാവാട പൊക്കിപ്പിടിച്ച് വെള്ളത്തിലിറങ്ങി. അപ്രതീക്ഷിതമായി അരയ്ക്കു മുകളിലേയ്ക്കതു പൊന്തിച്ചു പിടിച്ചപ്പോള്‍ നല്ല വെളുത്തുരുണ്ടകുണ്ട-ികളുടേ ദൃശ്യം എന്റെ മുണ്ട-ിനുള്ളില്‍ അനക്കം സൃഷ്ടിച്ചു. എനിയ്ക്കപ്പോള്‍ ആ വെളുത്തു വിടര്‍ന്ന അരക്കെട്ടിന്റെ ഒരു വശമേ കാണാന്‍ പറ്റുന്നുള്ളു. അവിടെ അരഞ്ഞാണപ്പാടിന്റെ ഒപ്പം ഒരു തവിട്ടു നിറത്തിലുള്ള മറുകോണ്ട? ങും, കാണാമറയത്തേ മറുക്, ഭാഗ്യമുള്ള പെണ്ണ്. ഏതോ ഭാഗ്യമുള്ളവന്‍ അതില്‍ ഒരിയ്ക്കല്‍ തലോടും. എനിയ്ക്കിത്രയെങ്കിലും കാണാന്‍ പറ്റിയല്ലോ എന്റെ കാമദേവാ, അവസരം തന്നതിനു പെരുത്തു നന്ദിയുേ.
ചുറ്റും ഒന്നു കൂടി നോക്കിയിട്ടു പാവാട നനയ്ക്കാതെ അവള്‍ വെള്ളത്തിലേയ്ക്കു കുന്തിച്ചിരുന്നു. പിന്നെ കവയ്ക്കിടയിലേയ്ക്കു കയ്യിട്ടു കഴുകാന്‍ തുടങ്ങി. എന്റെ പെണ്ണേ, നീയതിങ്ങനെ തൊറന്നു
