മണ്ണിലാണ് സ്വർഗ്ഗം … ഈ നിമിഷം ആണ് നിൻ പറുദീസാ – 1അടിപൊളി  

“ഉമ്മ” എന്ന വിളികേട്ടു ഇരുവരും പെട്ടന്ന് അകന്നു മാറി.

ആലിയ മോൾ അപ്പോളേക്കും ഉണർന്നിരുന്നു.
“ഉമ്മാടെ മോൾ എണീറ്റോ” എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട് തഹിയ ഉടൻ തന്നെ മോളെ എടുത്തു ബാത്റൂമിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി.

ഫൈസി അപ്പോളും കിടക്കയിൽ തന്നെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അൽപനേരം കഴിഞ്ഞു തഹിയ മോളുമായി പുറത്തേക്കു വന്നു. ഫൈസിയെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

“ഇക്ക ഞാൻ തസ്നയും, എന്റെ ഇക്കയും എന്തായി എന്ന് നോക്കട്ടെ……” എന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു അവൾ അലിയെയും കൊണ്ട് മുറിക്കു പുറത്തേക്കു പോയി.

ഫൈസിയും എഴുനേറ്റു ബാത്റൂമിലേക്കു പോയി, മുഖം കഴുകി മുറിക്കു പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി . ബോട്ടിന്റെ മുൻവശത്തെത്തിയപ്പോൾ അവിടെ തസ്നയും തഹിയയും ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തസ്ന ഫൈസിയുടെ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കികൊണ്ട്‌ ചോദിച്ചു

“ഇക്ക ഉറങ്ങിയില്ലേ………”

“ഞാൻ അങ്ങെനെ ഉച്ചക്ക് ഉറങ്ങാറില്ലല്ലോ…..” ഫൈസി പറഞ്ഞു.

“അപ്പോൾ പിന്നെ എന്ത് ചെയ്തു നിങ്ങൾ..” തഹിയയുടെയും ഫൈസിയുടെയും മുഖത്തേക്ക് മാറി മാറി നോക്കികൊണ്ട്‌ തസ്ന ഒരു കള്ളാ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

“തഹിയ ഉറങ്ങി. ഞാൻ വേറെയുതേ കിടന്നു..” ഫൈസി പറഞ്ഞു.

അത്ര വിശ്വസം വരത്തെപോലെ തസ്ന വീണ്ടും രണ്ടുപേരുടെയും മുഖത്തേക് മാറി മാറി നോക്കി.

“നീ വേണേ വിശ്വസിച്ചാൽ മതി.. അല്ലെ ഇക്ക….” തഹിയായാണ് ആ പറഞ്ഞെ.

അതുകേട്ടുകൊണ്ടു അഫ്സൽ അവിടേക്കു വന്നത്.

“എന്ത് വേണേൽ വിശ്വസിച്ചാൽ മതി എന്ന് തഹിയ പറയണേ ഇത്താ….” അഫ്സൽ ചോദിച്ചു കൊണ്ട് അവരുടെ കൂടെ ഇരുന്നു.

“അതെ ഡാ നല്ല ഒരു അവസരം കിട്ടിയിട്ട് വേസ്റ്റ് ആക്കി എന്ന് പറഞ്ഞാലേ വിശ്വസിക്കാൻ പാടല്ലേ ഡാ
….തേൻ മുട്ടായി കിട്ടിയാൽ ആരേലും നുണയാതിരിക്കുമോ ?….” തസ്ന അർഥം വെച്ച് പറഞ്ഞു.

“ഇക്കാക്കണേ മധുരം വലിയ ഇഷ്ടമാ…. ആല്ലേ ഇത്താ…..” അഫ്സൽ കൂടെ കൂടി.

“അതെ….” തസ്ന പറഞ്ഞു.

“ഇക്ക വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടാകും അത്ര മധുരം കണ്ണില്ലാ എന്ന്. അതായിരിക്കും രുചിക്കാത്തെ…..” അഫ്സൽ ലേശം കളിയാക്കികൊണ്ടു തഹിയയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

അത് അവളെ ശെരിക്കും ചൊടിപ്പിച്ചു.

“ഇക്കാക്കറിയാം നല്ല മധുരം ആണെന്ന്.” തഹിയ ഫൈസിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

“ആണോ ഇക്ക? രുചിക്കാതെ എങ്ങെനെ മനസിലായി.

ഫൈസി അപ്പോൾ ഇരുന്നു പരുങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു . ഇവർ ഇത് എന്തൊക്കെ ഈ പറയുന്നേ എന്ന് അവൻ ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു.

“അതൊക്കെ ഇക്കാക്കറിയാം ” തഹിയ ഫൈസിയുടെ സഹായത്തിനെത്തി.

അപ്പോളേക്കും ജാഫർ ഇക്ക വൈകുന്നേരത്തെ ചായയും കടിയുമായി എത്തി. പഴംപൊരിയും വഴക്ക ഭാജിയും പിന്നെ പിന്നെ പെരുപ്പ് വടയും.

പഴംപൊരി തഹിയയുടെ ഇഷ്ട വിഭവം ആണ്.. അത് കണ്ടതും തഹിയ ആദ്യം അത് എടുത്തു.

“പഴം……പൊരി രുചിച്ചു നോക്കു നല്ല ടേസ്റ്റ് ആണ്…. ” തസ്നയുടെ ആ പറച്ചിൽ കേട്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.

“പഴം …..പൊരി ഞാൻ രുചിച്ചോളാം…..”

“ഇനിയും എപ്പോ?? ” തസ്ന ചോദിച്ചു]

“സമയം ഉണ്ടാലോ… അവസരം വരും….” ഉരുളക്കുപ്പേരി പോലെ തഹിയ മറുപടി പറഞ്ഞു….

ചായ കഴിച്ചു, അവർ തമാശയ്ക് എക്കെ പറഞ്ഞു കായൽ കാഴ്ചൽ എക്കെ കണ്ടു യാത്ര തുടർന്നു….
അന്തരീക്ഷത്തി ചെറുതായി തണുപ്പ് കൂടി കൂടി വന്നു. ആ തണുപ്പ് സഹിക്ക വയ്യാതെ കായൽ പരപ്പ് മെല്ലെ ഇരുട്ടിന്റെ കമ്പിളി പുതക്കാൻ തുടങ്ങി….. ആകാശ നീലിമ ഇരുളിലേക്ക് വഴിമാറിയപ്പോൾ കണ്ണുകൾ ചിമ്മിക്കൊണ്ട് നക്ഷത്രങ്ങൾ പുറത്തേക്കു വന്നു. അപ്പോളേക്കും ബോട്ട് ഏകദേശം കുമരകം കായലിന്റെ നെറുകയിൽ എത്തിയിരുന്നു. ബോട്ടിന്റെ എൻജിൻ ഓഫ് ആക്കിയപ്പോൾ ശെരിക്കും അവിടമാകെ നിശബ്ദത താളം കെട്ടി നിന്നു…….

ജഫാർ ഇക്ക അവരുടെ അരികിലേക്ക് വന്നു.

“സാറമ്മാരേ അത്താഴം കഴിക്കാറാകുമ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ മതി.. എല്ലാം റെഡി അന്ന്”

“ഇന്ന് എന്താ സ്പെഷ്യൽ അത്താഴത്തിനു ” ഫൈസി ചോദിച്ചു.

“അപ്പം അന്ന് സർ, പിന്നെ താറാവ് സ്‌റ്റൂ….. പിന്നെ ചിക്കൻ കറിയും ചപ്പാത്തിയും ഉണ്ട് സർ…..”

“ഇക്കാക്ക് അപ്പം കിട്ടിയാൽ പിന്നെ ഒന്നും വേണ്ട….” തസ്ന പറഞ്ഞു…

“തഹിയയുടെ അപ്പം സൂപ്പർ ആയിരുന്നു അന്ന് ….. നല്ല രുചിയായിരുന്നു……” ഒരിക്കൽ താഹിയയുടെ വീട്ടിൽ പോയപ്പോൾ കഴിച്ചതോർത്തു ഫൈസി പറഞ്ഞു. പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അന്ന് അവനു അബദ്ധം മനസിലായത്. അവൻ ചെറു ചമ്മലോടെ തഹിയയുടെ മുഖത്തു നോക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ മുഖം ചെറുതായി ചുവന്നു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“ഇന്ന് വേണേ നല്ലപോലെ രുചിച്ചു കഴിക്കാം അല്ലോ ‘അപ്പം’ …… ” തസ്ന എല്ലാരുടെയും മുഖത്തേക്ക് മാറി മാറി നോക്കിയിട്ടു പറഞ്ഞു.

“അതെ ഇന്ന് വേറെ അപ്പം ആയതുകൊണ്ട് ടേസ്റ്റ് കുറെ കൂടെ കൂടും… വേറെ ആളുടെ അപ്പം അല്ലെ….” അഫ്സൽ അന്ന് ആ പറഞ്ഞെ ………

കാര്യങ്ങളുടെ പോക്ക് എങ്ങോട്ടാണ് എന്ന് നാലുപേർക്കും ഏകദേശം മനസിലായി………. പിന്നെ അവർ
അധികം ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ അത്താഴം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.. എല്ലാവരും ഇടക്കിടെ എല്ലവരുടെയും മുഖത്തേക്ക് മാറി മാറി നോക്കിന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആരും കാര്യമായി ഒന്നും തന്നെ മിണ്ടിയില്ല. ഭക്ഷണം പരസ്പരം വിളമ്പിക്കൊടുക്കുമ്പോൾ അവർക്കിടയിൽ മനസുകൾ തമ്മിൽ എന്തിനൊക്കെയോ സമ്മതം അവർ പരസ്പരം കൊടുക്കുന്നതായി തോന്നി അവർക്കു തന്നെ.

ഒടുവിൽ അത്താഴം കഴിച്ചു ഭാര്യമാർ അവരവരുടെ മക്കളെ ഉറക്കാൻ ആയി മുറികളിലേക്ക് പോയി. ബോട്ടിലെ ജീവനക്കാർക്കെല്ലാം കൂടെ പിറകുവശത്തു കിടക്ക ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്തേലും അവശ്യം ഉണ്ടേൽ വിളിച്ചാൽ മാതു എന്ന് പറഞ്ഞു അവരും പോയി.

ബോട്ടിന്റെ മുൻവശത്തു ഒടുവിൽ ഫൈസിയും അഫ്സലും മാത്രം ആയി. അവർ കുറച്ചു നേരം ലോക കാര്യങ്ങളും അവരുടെ ജോലികര്യങ്ങളും എക്കെ സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ഇരുവർക്കും മുറികളിൽ പോകണം എന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഏതു മുറിയിൽ കേറും എന്ന ചിന്തയാണ് അവരെ അതിനു അനുവദിക്കാതെ ഇരുന്നത്. ഉച്ചക്കാണെകിൽ മുറിമാറി കേറുന്നതായി ജോലിക്കാർക്ക് തോന്നും എന്ന് കരുതിയാണ് അവർ പരസ്പരം മാറി കേറിയത്. ഇപ്പോൾ ആ പ്രശം ഇല്ല. കാരണം അവർ ആരും തന്നെ അവിടെ ഇല്ല……രണ്ടു പേരുടെയും മനസ്സിൽ ഉച്ചക്ക് പോയതുപോലെ തന്നെ മതി എന്നായിരുന്നു. പക്ഷെ അവർ അത് പരസ്പരം പറയാൻ ഒരു മടി. അല്ലെ ആരാദ്യം പറയും എന്ന് ഉള്ള ചിന്തയാണ്. ഇനിയും ഭാര്യമാർ എങ്ങെനെ കരുത്തും എന്ന് ഉള്ള ചിന്ത വേറെയും. ആകെമൊത്തം ഒരു ചിന്താകുഴപ്പം.

അപ്പോളേക്കും ജഫാർ ഇക്ക രണ്ടു മഗ്ഗിൽ വെള്ളവുമായി വന്നു.

“സാറമ്മാരെ രണ്ടു പേരുടെയും മുറിയിൽ ചൂടുവെള്ളം വേണം എന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു… നിങ്ങടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു വിടാൻ അന്ന് അവർ പറഞ്ഞെ……”

രണ്ടുപേരുടെ കയ്യിലും ഓരോ മഗ്ഗ് കൊടുത്തിട്ടു ജഫാർ ഇക്ക പറഞ്ഞു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *