“മോനേ ഞാന്‍ പോയല്ലേ പറ്റൂ…. അല്ലാതെ എന്ത് പറഞ്ഞു ഞാന്‍ ഇവിടെ നില്‍ക്കും?”
“അതൊക്കെ ഞാന്‍ പോയിട്ട് വന്നിട്ട് സംസാരിക്കാം. 16 നു പുലകുളി ഉണ്ടല്ലോ അതിനു മുന്നേ ഞാന്‍ വരും. അപ്പോള്‍ നമുക്ക് വിശദമായി സംസാരിച്ചു തീരുമാനമെടുക്കാം.”
അങ്ങനെ അവന്‍ തിരികെ പോയി…. അയാള്‍ ഒരു മാസത്തേയ്ക്ക് അവധി എടുത്തിരുന്നു. വീണ്ടും അവിടെ വീട്ടില്‍ അവര്‍ രണ്ടും മാത്രമായി… അവര്‍ തമ്മില്‍ ഇപ്പോള്‍ ഒരുവിധ ഇടപാടുകളും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. രണ്ടാളും അത്തരം ഒരു മാനസികാവസ്ഥയിലായിരുന്നു…. ഭാര്യ മരണമടഞ്ഞതിന്‍റെ ആഘാതം അയാളുടെ മനസ്സില്‍ നിന്നും ഒട്ടും മാഞ്ഞുപോയില്ല…… ആതിരയുടെ മനസ്സിലും ഭാവിയെക്കുറിച്ചുള്ള വേവലാതി അവളുടെ ഉറക്കം കെടുത്തി….. തനിക്ക് ഈ ജോലി ഉള്ളതുകൊണ്ടാണ് തന്‍റെ വീട്ടില്‍ ഒരു മുട്ടും കൂടാതെ കാര്യങ്ങള്‍ നടന്നുപോകുന്നത്‌. അനിയത്തിയുടെ പഠനവും വഴിയില്‍ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വരും…. അവള്‍ക്ക് ഉറക്കം എന്നെന്നേക്കുമായി നഷ്ടമായി…. ആകെ ടെന്‍ഷന്‍ എടുത്തിട്ടു അവളുടെ ഉത്സാഹവും പ്രസരിപ്പും എല്ലാം നഷ്ടമായി….. ദിവസങ്ങള്‍ കടന്നുപോയി….
അയാളുടെ മകന്‍ നാളെ വരും….. മിക്കവാറും ചടങ്ങുകള്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ തന്‍റെ ഇവിടുത്തെ ജോലി അവസാനിക്കും…. പിന്നെ മുന്നില്‍ വെറും ശൂന്യത….. അന്ന് രാത്രി, ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു അയാള്‍ കിടന്നു…. അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍, അവള്‍ തന്‍റെ അരയില്‍ കിടന്ന അരഞ്ഞാണം ഊരിയെടുത്തു. അതുമായി അവള്‍ മടിച്ചു മടിച്ചു അയാളുടെ മുറിയിലേയ്ക്ക് കയറിച്ചെന്നു…. മുറിയിലെ മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തില്‍, അയാള്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്നു മച്ചിലേയ്ക്ക് കണ്ണും നട്ടു എന്തോ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട്‌ കിടക്കുകയായിരുന്നു. അവളുടെ കാല്‍പെരുമാറ്റം കേട്ടു അയാള്‍ തിരിഞ്ഞു അവളെ നോക്കി…. മുറിയിലെ ആ അരണ്ട വെളിച്ചത്തില്‍ അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല…. അയാള്‍ കൈ എത്തി നൈറ്റ് ലാമ്പ് അണച്ചിട്ടു ലൈറ്റ് തെളിച്ചു…. അവളുടെ മുഖം കണ്ടിട്ട് അയാളുടെ മനസ്സ് വിങ്ങി…. കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകള്‍……. കനം തൂങ്ങിയ കണ്‍പോളകള്‍….. പ്രതീക്ഷ അണഞ്ഞ മുഖഭാവം…… ആകെക്കൂടി ശോകം തളംകെട്ടിയ അന്തരീക്ഷം…
അവള്‍ ഒരു മിനിറ്റ് അയാളുടെ മുഖത്ത് നോക്കി നിന്നു…. പിന്നെ വെട്ടിയിട്ടപോലെ അയാളുടെ നെഞ്ചിലേയ്ക്ക് വീണു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു….. അവള്‍ ഒരു ഫുള്‍പാവാടയും, അയാള്‍ കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഊരിയിട്ട അയാളുടെ ഒരു ഷര്‍ട്ടുമായിരുന്നു ധരിച്ചിരുന്നത്….. ഊരിയെടുത്ത അരഞ്ഞാണം അവള്‍ ആ ഷര്‍ട്ടിന്‍റെ പോക്കറ്റില്‍ ഇട്ടുകൊണ്ടാണ് വന്നത്…… അയാളുടെ കൈകള്‍ അവളെ ചുറ്റി പിടിച്ചു… അഞ്ചു മിനിറ്റോളം അവള്‍ അയാളുടെ നെഞ്ചില്‍ കിടന്നു ഏങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞു….. അയാളുടെ കൈകള്‍, അവളുടെ മുതുകിലൂടെ അവളെ തഴുകി ആശ്വസിപ്പിച്ചു…. അതിനനുസരിച്ച് അവളുടെ ഏങ്ങലടി കൂടി വന്നു….. ഒടുവില്‍, അവളുടെ ദീനരോദനം നേരത്ത് നേര്‍ത്തു വന്നു…… ആ നിശബ്ദതയെ ഭേദിച്ചുകൊണ്ട് അയാളുടെ അധരങ്ങള്‍ ചലിച്ചു…..
“മോളേ, എല്ലാം വിധിയാണ് മോളേ! എന്ത് സന്തോഷകരമായ ദിവസങ്ങളായിരുന്നു…. ദൈവം എന്തിനാണ് എന്നെ ഇങ്ങനെ പരീക്ഷിക്കുന്നത്? ഇത്രയും ദുരന്തങ്ങള്‍ താങ്ങാനുള്ള കഴിവോ, ശക്തിയോ എനിക്കില്ല…. ആദ്യം വിധി എന്‍റെ മകളെ തട്ടിയെടുത്തു… പിന്നെ ഭാര്യയെ കിടപ്പിലാക്കി… ഇപ്പോള്‍ ഇതാ അവളെ എന്നില്‍നിന്നും തട്ടിയെടുത്തു…. ഇനി നിന്‍റെ വേര്‍പിരിയല്‍ കൂടി താങ്ങാനുള്ള കഴിവ് എനിക്കില്ല….”
“ചേട്ടാ…. എന്‍റെ അവസ്ഥയോ? ലക്ഷ്യമില്ലാതെ ദിവസങ്ങള്‍ തള്ളിനീക്കിയ എനിക്ക് ചേട്ടന് ഒരു ജീവിതമാര്‍ഗം ഉണ്ടാക്കി തന്നു…. എത്ര സന്തോഷകരമായ ദിവസങ്ങളായിരുന്നു… ചെട്ടനോപ്പം കഴിഞ്ഞ ആ ദിവസങ്ങളുടെ ഓര്‍മ്മ മതി എനിക്ക് ഏതു കഷ്ടപ്പാടിലും മരണം വരെ ജീവിക്കാന്‍.”
“പൊന്നുമോളേ, എനിക്ക് എന്‍റെ മോള് നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോഴും ഇത്ര വിഷമവും സങ്കടവും ഉണ്ടായിട്ടില്ല…. നീയുമായി കഴിഞ്ഞ ദിനങ്ങളുടെ ഓര്‍മ്മയില്‍ ഇനിയുള്ള കാലം ഞാന്‍ തള്ളിനീക്കും.”
“എല്ലാം വിധിയാണ് ചേട്ടാ…. ഇനി നമുക്ക് ഇതുപോലെ സംസാരിക്കാനുള്ള അവസരം കിട്ടുമോ? നാളെ രാവിലെ മോന്‍ എത്തില്ലേ? പിന്നെ എല്ലാം മോന്‍റെ തീരുമാനം പോലെ….”
“നീ പോകുന്നത് കാണാനുള്ള കരുത്തു എനിക്കില്ല. അതുകൊണ്ട്, നീ പോകുമ്പോള്‍ എന്നോട് യാത്രപറയാന്‍ വരല്ലേ…. അത് താങ്ങാനുള്ള കരുത്തു എനിക്കില്ല.”
“ചേട്ടന് എനിക്ക് തന്ന സ്നേഹവും കരുതലും ഒന്നും എനിക്ക് മറക്കാനാകില്ല… എന്‍റെ ജീവന്‍ പിരിയുന്നതുവരെ ചേട്ടനെ എനിക്ക് മറക്കാനാകില്ല…. ഒരു ദൈവത്തിന്‍റെ സ്ഥാനമാണ് എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ചേട്ടനുള്ളത്….”
“അങ്ങനെയൊന്നും പറയണ്ട മോളേ…. എന്‍റെ ജീവിതാവസാനം വരെ മോള് എന്‍റെ ഉള്ളില്‍ ഉണ്ടാകും…. കിടപ്പിലായ എന്‍റെ ഭാര്യയെ സ്വന്തം മക്കള്‍ നോക്കുന്നതിലും നന്നായും ആത്മാര്‍ത്ഥതയോടും നോക്കിയ നിന്നെ ഞാനെങ്ങനെ മറക്കും? അതിലും ഉപരിയായി മരുഭൂമിയിലെ വേനലില്‍ എനിക്ക് ഒരു മരുപ്പച്ച തന്നവളാണ് നീ…..”
“എന്‍റെ വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ചേട്ടന് അറിയാവുന്നതല്ലേ…. എന്‍റെ ഈ ശമ്പളം കൊണ്ടാണ് അവിടെ മുട്ടില്ലാതെ കാര്യങ്ങള്‍ നടന്നുപോകുന്നത്‌…. ഇനി എന്താകുമോ എന്തോ….. എനിക്ക് ഉടന്‍തന്നെ വേറൊരു ജോലി കണ്ടെത്തണം….”
“നീ അങ്ങനെ വേവലാതിപ്പെടാതെ… ദൈവം മറ്റെന്തെങ്കിലും വഴി കാണിച്ചുതരും….”
“എന്നൊക്കെ സമാധാനിക്കാം….”
“ഇനി നീ പോയിക്കിടന്നു ഉറങ്ങു….”
“ഇന്ന് എനിക്ക് ഉറങ്ങാന്‍ പറ്റില്ല ചേട്ടാ….. നമ്മുടെ ഈ സ്വാതന്ത്ര്യം ഇന്ന് അവസാനിക്കുകയല്ലേ…. നാളെ മോന്‍ വരും…. പിന്നെ ഒന്നും നടക്കില്ല…. പതിനാറിന്‍റെ ചടങ്ങുകള്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ എന്നെ പറഞ്ഞുവിടും…. അതുകൊണ്ട്, നമുക്ക് ഇന്ന് അവസാനമായി ഒന്ന് കൂടണം…. ഇനിയുള്ള ദിവസങ്ങളിലെ നല്ല ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കായി ഇന്ന് ഉറങ്ങാത്ത ഒരു രാത്രി ആക്കാം…..”
അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവള്‍, അയാളുടെ മുണ്ട് ഉരിഞ്ഞെടുത്ത് അയാളെ പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നനാക്കി…. അയാളുടെ കുട്ടന്‍ അപ്പോഴും തളര്‍ന്നു കിടക്കുകയായിരുന്നു…. അവളുടെ വലതു കൈ കൊണ്ട് അവനെ ചുറ്റിപിടിച്ചു വാണമടിച്ചു…. അതുകൂടി ആയപ്പോഴേയ്ക്കും അയാളും കാമട്രാക്കിലായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അയാളുടെ കൈ, അവളുടെ ഉടുപ്പിനു മുകളിലൂടെ അവളുടെ കൂര്‍ത്ത് നിന്നിരുന്ന മുലകളില്‍ അമര്‍ന്നു… തുണികള്‍ക്ക് മുകളിലൂടെയുള്ള സ്പര്‍ശനത്തില്‍ സുഖം പോരാഞ്ഞിട്ടാകും അവള്‍ കട്ടിലില്‍നിന്നും ഇറങ്ങി തറയില്‍ നിന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ വസ്ത്രങ്ങള്‍ മുഴുവനും ഊരി മാറ്റി…. അപ്പോഴാണ്‌ അയാള്‍ അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്….. താന്‍ അവളുടെ അരയില്‍ അണിയിച്ചിരുന്ന അരഞ്ഞാണം അവിടെയില്ല!
