മരുപ്പച്ച – 3

“ഞാനറിയുന്നോ അവള്‍ രാത്രി ഇറങ്ങി വരുമെന്ന്? അതുകൊണ്ട് ചേട്ടന് കോളടിച്ചില്ലേ…… പട്ടിണി കിടന്ന ആളിന് ഇപ്പോള്‍ കളിപ്പാട്ടം രണ്ടായില്ലേ….”

“പോടീ അവിടുന്ന്… മനുഷ്യനെ നാണം കെടുത്താന്‍…..”

“ഇതിലെന്താ ഇത്ര നാണിക്കാന്‍? ഓരോരുത്തര് ഒന്നിനെ ഒത്തുകിട്ടാന്‍ കഷ്ടപ്പെടുമ്പോഴാ ഇവിടൊരാള്‍ക്ക് ഭയങ്കര നാണം….”

“അതിനു ഞാന്‍ നിന്നെപ്പോലെ കടിമൂത്ത് നടക്കുകയല്ല….. “

“അത് പിന്നെ എനിക്കറിയില്ലേ എത്ര കടി ഉണ്ടെന്നു. ഒന്നിനെ കിട്ടിയാല്‍ അടിച്ചു പശയെടുക്കും….. എന്നിട്ട് പറയുന്നത് കടിയില്ല എന്ന്….”

“അവസാനം രണ്ടും കൂടി എന്നെ ഇടിച്ചു പിഴിഞ്ഞ് കിടത്തണം…. ഒന്നിനെ കൊണ്ട് തന്നെ സഹിക്കാന്‍ വയ്യ… അപ്പോഴാ ഇനി അടുത്തതും കൂടി…. എന്താകുമോ എന്തോ…..”

“ഒന്നും ആകാനില്ല…. അതൊക്കെ നമുക്ക് ശരിയാക്കാം….”

“എന്താ നിന്‍റെ ഉദ്ദേശം? എന്നെ നാണം കെടുത്താന്‍ തന്നെ….. അല്ലേ?”

“അതൊന്നുമില്ല….. ഇതൊന്നും ആരും അറിയാന്‍പോകുന്നില്ല.”

“നീ എങ്ങനെയെങ്കിലും അവളെ സോപ്പിട്ടു പിന്തിരിപ്പിക്കാന്‍ നോക്ക്…. അവള്‍ക്ക് നല്ല ബുദ്ധി പറഞ്ഞുകൊട്.”

“ചേട്ടാ, ഇനി അവളെ പിന്‍തിരിപ്പിക്കാന്‍ പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. അവള്‍ നല്ല ഉത്സാഹത്തില്‍ നില്‍ക്കുകയാണ്…..”

“നീ എന്നെ വല്ലാതെ വിഷമിപ്പിക്കുന്നു…. നീ അവളെ ഒന്നുകൂടി ഉപദേശിച്ചു നോക്ക്.”

“അതുകൊണ്ട് എന്തെങ്കിലും പ്രയോജനം ഉണ്ടാകും എന്ന് തോന്നുന്നില്ല…..”

“എടീ, അവള്‍ കൊച്ച് പ്രായമല്ലേ?ഇപ്പഴേ ഇതൊക്കെ ശീലിപ്പിക്കണോ?”

“എന്ത് കൊച്ച് പ്രായം? അവള്‍ക്ക് വയസ്സ് പതിനെട്ടു കഴിഞ്ഞു….. പണ്ടൊക്കെ ആണെങ്കില്‍ ഈ പ്രായത്തില്‍ രണ്ടു പ്രസവം കഴിയുമായിരുന്നു…..”

“എന്നാലും ഒന്നുകൂടി നന്നായി ആലോചിച്ചിട്ട് പോരേ?”

“ഇനിയും ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നാല്‍ അവള്‍ രണ്ടിനേം നാറ്റിക്കും.”

“ഏതായാലും കഴപ്പിന്റെ കാര്യത്തില്‍ അവള്‍ നിന്‍റെ ചേട്ടത്തി തന്നെ… ഏതായാലും വല്ലാത്ത ഒരു കുടുക്കിലാണ് വന്നു പെട്ടിരിക്കുന്നത്…. ഇനി വരുന്നിടത്തുവച്ചു കാണാം.”

അപ്പോഴേയ്ക്കും അയാള്‍ ചായ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു….. അവള്‍ ചായ കുടിച്ച ഗ്ലാസ്സുമായി തിരികെ പോയി…. അയാള്‍ ഹാളില്‍ വന്നിരുന്നു ടി. വി. യിലെ വാര്‍ത്ത കണ്ടിരുന്നു…. ആതിര അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് പോകുന്നത് കണ്ട ആരതിയും അവളുടെ പിന്നാലെ അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് പോയി. പോകുന്ന വഴി അവള്‍, അയാളെ നോക്കി ഒരു ആക്കിയ ചിരിയും ചിരിച്ചുകൊണ്ടാണ് പോയത്…. പിന്നെ പതിവുപോലെ കാര്യങ്ങള്‍ നടന്നു…. രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ അയാള്‍, മുറിയിലേയ്ക്ക് പോയി. അവിടെ കട്ടിലില്‍ കിടന്നുകൊണ്ട് ഓരോ കാര്യങ്ങള്‍ ആലോചിച്ചു….. മരുഭൂമിയില്‍ അകപ്പെട്ട ഒരു അവസ്ഥയിലായിരുന്നു താന്‍. എല്ലാ മോഹങ്ങളും എരിഞ്ഞടങ്ങി, വരണ്ടുണങ്ങിയ ഒരു ജീവിത അവസ്ഥയില്‍ നിന്നും ഒരു മരുപ്പച്ചയില്‍ എത്തിയ പ്രതീതി…

ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ സുഖങ്ങളും എരിഞ്ഞടങ്ങി എന്ന് കരുതിയിരുന്ന തനിക്ക് മതിവരുവോളം തേന്‍ കുടിക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു പൂവാടിയില്‍ എത്തിപ്പെട്ട പ്രതീതി…. അനിയത്തിക്കൊച്ചിന്‍റെ ആഗ്രഹത്തിന് താന്‍ പ്രത്യക്ഷമായി എതിരായി നിന്നെങ്കിലും, മനസ്സിന്‍റെ ഒരു കോണില്‍ അതിനായി ഏറെ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു….. അങ്ങനെ തന്‍റെ കാടുകയറിയ ചിന്തകളിലൂടെ കടന്നുപോയ്ക്കൊണ്ടിരുന്ന അയാളെ തിരികെ കൊണ്ടുവന്നത് ആതിരയുടെ സാന്നിദ്ധ്യമാണ്…. അവള്‍ അയാളുടെ അടുത്തായി കട്ടിലില്‍ വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് കുനിഞ്ഞ് അയാള്‍ക്ക് ഒരു ചുംബനം നല്‍കിക്കൊണ്ട് അയാളോട് ചോദിച്ചു:

“എന്താ ഒരു ആലോചന? അവളെ അടിച്ചൊതുക്കുന്ന കാര്യം ആലോചിച്ചു കിടക്കുകയ്യാണോ?”

“പോടീ അവിടുന്ന്… ഞാന്‍ അവളെ എങ്ങനെ പിന്തിരിപ്പിക്കാം എന്നാണു ആലോചിക്കുന്നത്….”

“അതൊന്നും നടക്കുന്ന കാര്യമല്ല…. അവള്‍ ആശിച്ചു, തയ്യാറായി നില്‍ക്കുകയാണ്…”

“എടീ എന്‍റെ മനസ്സ് അതിനു പാകമായിട്ടില്ല… കുറച്ചുകൂടി കഴിയട്ടെ….”

“അവളിനിയും ക്ഷമിക്കുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല….. ചേട്ടാ, അവളെ ഇങ്ങോട്ട് പറഞ്ഞു വിടട്ടെ?”

“ഇന്ന് ഏതായാലും വേണ്ട…. അവള്‍ക്ക് ഈ കാര്യത്തില്‍ വല്ല മുന്‍പരിചയവും ഉണ്ടോ? അതോ ഫ്രെഷ് ആണോ?”

“മുന്‍പരിചയം ഒന്നും കാണുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല….. അതെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്?”

“ഒന്നുമില്ലടീ…. ഫ്രഷ്‌ ആണെങ്കില്‍ കുത്തി പൊളന്നാല്‍ നാളെ ക്ലാസ്സിനു പോകാന്‍ പ്രയാസം ആയിരിക്കും. നടക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ട് ആകും. അതുകൊണ്ട് ശനിയാഴ്ച രാത്രി മതി….”

“അത് ശരിയാ…. അപ്പോള്‍ മാഷ്‌ റെഡി ആണല്ലോ?”

“ഈ പാപകര്‍മ്മത്തിനു എനിക്ക് അത്ര തൃപ്തി ഒന്നുമില്ല….. പിന്നെ രണ്ടു ദിവസം കൂടി കിട്ടിയാല്‍ അവളുടെ മനസ്സ് മാറ്റാന്‍ പറ്റുമോന്നു ഒന്നുകൂടി ശ്രമിക്കാമല്ലോ….”

“അവള്‍ വല്ലാത്ത വാശിക്കാരി ആണ്. തീരുമാനിച്ച കാര്യത്തില്‍നിന്നും പിന്നോട്ട് പോകുമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല… പിന്നെ മാഷ്‌ ശ്രമിക്കുന്നെങ്കില്‍ ശ്രമിച്ചോ….”

“അപ്പോള്‍ അവള്‍ നശിക്കുന്നതില്‍ നിനക്ക് വിഷമമൊന്നും ഇല്ലേ?”

“ഞാന്‍ നശിച്ചപ്പോഴും എനിക്ക് വിഷമമില്ലായിരുന്നല്ലോ….. ഞാനല്ലേ മാഷിനെ കുപ്പിയിളിറക്കിയത്….. ആ എനിക്ക് അനിയത്തി കൂടി നശിച്ചാലും മനപ്രയാസം ഇല്ല…..”

“നീ എന്ത് ചേച്ചിയാടീ? അവളുടെ അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്ത് നിന്നുകൊണ്ട് അവളെ സംരക്ഷിക്കേണ്ടത് നീയല്ലേ?”

“അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്ത് നിന്നു തന്നെയാണ് ഞാന്‍ അവളുടെ ആഗ്രഹങ്ങള്‍ സാധിച്ചു കൊടുക്കുന്നത്…..”

“അനിയത്തിക്ക് പറ്റിയ ചേട്ടത്തി….. എടീ, അവളെ കെട്ടിച്ചു അയക്കേണ്ടതല്ലേ?”

“അതിനെന്താ? ഈ കളിസ്ഥലം ഒന്നും അങ്ങനെ അങ്ങ് തേഞ്ഞുപോകുന്ന സാധനമൊന്നും അല്ലല്ലോ…. ഈ വേമ്പനാട്ടു കായലില്‍ എത്ര വള്ളങ്ങള്‍ കഴുക്കോല്‍ കുത്തുന്നതാ…. അത് ഊരിക്കഴിഞ്ഞാല്‍ അവിടെ എന്തെങ്കിലും അടയാളം കാണുമോ? ഇതും അതുപോലെ തന്നെ… പിന്നെന്താ?”

“നിന്നോട് തര്‍ക്കിക്കാന്‍ ഞാനില്ല….. നീയായി… നിന്‍റെ പാടായി…. അത്ര തന്നെ…..”

“എങ്കില്‍ പിന്നെ നമ്മുടെ കാര്യം നോക്കാം…..”

“എടീ ഒരിക്കല്‍ പെട്ടു…. എന്നിട്ടും നീ പാഠം പഠിച്ചില്ലേ?”

“ഓ…. ഏതായാലും നനഞ്ഞു. പിന്നെന്താ പേടിക്കാന്‍…. നമ്മുടെ ഈ ഇടപാട് അവള്‍ക്ക് അറിയാം. പിന്നെന്തിനാ ഇനി പേടിക്കുന്നത്? ചേട്ടന്‍ ധൈര്യമായി അടിച്ചു പൊളിക്ക്…..”

“നീ ആ കതക് അടയ്ക്കെടീ….”

“ഓ! ഇനി കതകൊക്കെ അടയ്ക്കുന്നത് എന്തിനാ? അവള്‍ വന്നു കാണുന്നെങ്കില്‍ കണ്ടോട്ടെ….”

“അവളെവിടെ? മുകളില്‍ പോയോ?”

“ഏയ്‌…. അവളിവിടെ അമ്മയുടെ മുറിയില്‍ തന്നെ ഉണ്ട്….”

“എന്നാലും ഒരു മറയൊക്കെ വേണ്ടേ?”

“ഓ…. ഇനി എന്താണ് മറയ്ക്കാന്‍? അവള്‍ കണ്ടു പഠിക്കുന്നെങ്കില്‍ പഠിച്ചോട്ടെ….. ഞാനൊന്ന് പോയി നോക്കിയിട്ട് വരാം….”