അവളുടെ പൂറിലേക്ക് സുഖത്തിന്റെ തീയമ്പുകൾ എയ്തു വിടുന്നതിനിടയിൽ അയാൾ തുടർന്നു.
“എന്റെ ചെറുക്കാനാരുന്നു അത് നനയ്ക്കുന്നതും പലടുത്ത് നിന്നും പുതിയ സൈസ് ചെടി ഒക്കെ കൊണ്ടുവന്ന് നടുന്നതും…അവനെന്നും അവന്റെ അമ്മേടെ മുടിയിൽ റോസാപ്പൂവ് വെക്കുവാരുന്നു…പക്ഷെ…”
കഴയ്ക്കുന്ന സുഖതിന്റെ വശ്യതയിൽ അയാളിലേക്ക് ചന്തികൾ തള്ളിക്കൊടുക്കവേ അവൾ കാതോർത്തു.
“അന്നത്തെ സംഭവം കഴിഞ്ഞ് അവനാ തോട്ടം മൊത്തം കിളച്ച് കളഞ്ഞ് ചെടിയൊക്കെ പിഴുതെറിഞ്ഞു…എന്നാലും അവൾ അവനോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ട് ജമന്തിപ്പൂക്കൾ ചൂടും മുടിയിൽ…”
“ജമന്തിപ്പൂക്കൾ?”
അവൾ വിദൂരമല്ലാത്ത ഒരോർമ്മയിൽ നടുങ്ങിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“അതെ…”
അയാൾ പറഞ്ഞു.
“ചെറുക്കന് ഏറ്റവും ഇഷ്ടം ജമന്തിപ്പൂക്കളായിരുന്നു…അതുകൊണ്ട്…”
ഒരു ചോദ്യം വന്ന് ഷാനിയുടെ തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങി.
“എടീ…”
“ഹ്മ്മ്…”
സീൽക്കാരതിനിടയിൽ അവൾ മൂളി.
“അകത്ത് കളഞ്ഞാ പ്രശ്നം ആകുവോ?”
“ഇല്ല ..ഇപ്പം സേഫാ…അകത്ത് കളഞ്ഞോ..അകത്തേ കളയാവൂ…”
“ഓക്കേ ..ഊഹഹോഹ്ഹൂഊഹ്ഹ്ഹ് …”
അയാളുടെ ശബ്ദമേറി.
“ഹ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ്മ് ..ആഹാഹാഹ്…”
അവളുടേയും.
അടുത്ത നിമിഷം പൂർപ്പിളർപ്പിനെ പൊള്ളിച്ചുകൊണ്ട് അയാളുടെ കുണ്ണയിൽ നിന്ന് വെളുത്ത മിസൈലുകൾ അവളിലേക്ക് തുളച്ചു കയറി.
അതേ നിമിഷം തന്നെ അയാളുടെ അരക്കെട്ടിനെ കുതിർത്തുകൊണ്ട് അവളിൽ നിന്നും മദജലത്തിന്റെ ഊഷ്മാവിറങ്ങി.
“ഹ്മ്മ്മ് ….”
കിതപ്പിന്റെ നിമിഷങ്ങളാണ്.
പക്ഷെ സുഖം മാറാതെ നിൽക്കുകയാൽ അവൾക്ക് അയാളിൽ നിന്ന് വേർപെടാൻ തോന്നിയില്ല.
സുഖാനുഭവത്തിന്റെ തീവ്രതയിൽ മുഴുകിയിരുന്നതിനാൽ അയാൾക്കും അവളിൽ നിന്ന് മാറാൻ തോന്നിയില്ല.
*******************************
ഫിറോസ് തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ ഏഴുമണിയായി.
അടുക്കളയിൽ, പലവിധ വികാരങ്ങൾക്കും അടിപ്പെട്ട്, പലതും മറന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ അയാളുടെ ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതോ ഗ്യാരേജിൽ ബൈക്ക് വെച്ചതിനു ശേഷം തന്റെ പിമ്പിൽ വന്നു നിന്നതോ ഒന്നും അവൾ അറിഞ്ഞില്ല.
സംഭവിക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു!
അവൾ സ്വയം കുറ്റപ്പെടുത്തി.
പക്ഷെ അയാൾ തന്ന സുഖം!
അങ്ങനെയൊന്ന് മുമ്പ് അറിഞ്ഞിട്ടില്ല.
ഇനിയൊട്ട് അറിയാനും പോകുന്നില്ല.
അടുക്കളയിൽ ഒച്ചകേൾപ്പിക്കാതെയെത്തിയ ഫിറോസ് പിമ്പിൽ നിന്ന് അവളെ കെട്ടിവരിഞ്ഞ് മുലകൾകൂട്ടിപിടിച്ച് ഞെരിച്ചു.
“ഊഹ്ഹ്!!”
അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ സ്നേഹപ്രകടനം അവളെ ചെറുതായി ഒന്നഞെട്ടിച്ചു.
“എന്താ ഇത്?”
അവൾ അയാളുടെ പിടി വിടുവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
“മോള് അപ്പുറത്ത്!”
“ഒന്ന് പോടീ!”
പിടി വിടാതെ അയാൾ പറഞ്ഞു.
“മോള് അവിടെ പൊരിഞ്ഞ വായനയെ എഴുത്തോ ഒക്കെയാ…”
അവൾ അയാളോട് ചേർന്ന് നിന്നു.
“പോയിട്ടെന്നായി?”
അയാൾ ചോദിച്ചു.
“ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടോ എല്ലാം? പറമ്പൊക്കെ എങ്ങനെയുണ്ട്?”
“അതൊക്കെ സൂപ്പർ..!!”
“ആണോ?”
അവളുടെ തലമുടിയിൽ മണത്ത് അയാൾ ഒരു നിമിഷം നിന്നു.
അയാളുടെ ചലനത്തിന് അവൾ ഒരു നിമിഷം കാത്തു നിന്നു.
“എന്ത് പറ്റി?”
അവൾ ചോദിച്ചു.
“നിന്റെ തലമുടിയ്ക്ക് ജമന്തിപ്പൂക്കളുടെ മണം!”
അവൾ നടുങ്ങാതിരിക്കാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.
ഉള്ളിൽ നിന്ന് അലച്ചെത്തിയ തേങ്ങൽ തൊണ്ടയിൽ കുരുക്കിയിടാൻ അവൾ ശ്രമിച്ചു.
“നേര്! ശരിക്കും ജമന്തിപ്പൂക്കളുടെ മണം!”
അവൾ മിണ്ടിയില്ല.
“അന്ന് നിങ്ങൾ വന്നപ്പോഴും നിങ്ങളുടെ ദേഹത്തും ഇതേ മണമുണ്ടായിരുന്നു; അല്ലേ?”
അവൾ ഉത്തരത്തിന് കാത്തില്ല.
അയാൾ ഉത്തരം പറഞ്ഞതുമില്ല.
******************************
രണ്ടു മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ടൗണിലെ പ്രശസ്തമായ ഒരാശുപത്രിയിലെ ജനറൽ വാർഡിലേക്ക് നടക്കുകയായിരുന്നു ഫിറോസും ഷാനിയും.
അപ്പോഴാണ് ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റ് ഡോക്റ്റർ മഡോണയുടെ കൺസൾട്ടിങ് റൂമിൽ നിന്ന് റജീന ഇറങ്ങിവരുന്നത് ഫിറോസ് കാണുന്നത്.
അവൾക്ക് പിന്നാലെ ഏലിയാസ് ഇറങ്ങിവരുന്നത് ഷാനി കാണുന്നത്.
അത് അവൾ തന്നെയോ എന്ന് ഫിറോസ് സംശയിച്ചു.
രണ്ടര മാസങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ആദ്യമായി അവളെ കാണുമ്പോൾ, അറിയുമ്പോൾ, അനുഭവിക്കുമ്പോൾ ഏറ്റവും അലസമായി, അശ്രദ്ധമായായിരുന്നു അവൾ.
കണ്ണുകളിൽ ജീവനോ പ്രകാശമോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
ഇപ്പോൾ പക്ഷെ, പ്രായം കുറയുകയും സൗന്ദര്യം കൂടുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
കണ്ണുകളിൽ തിളക്കവും പ്രതീക്ഷയും പ്രകാശവുമുണ്ടായിരിക്കുന്നു.
ക്രീം നിറത്തിലുള്ള സാരിയും ഇളം ചുവപ്പ് ബ്ലൗസുമണിഞ്ഞ്!
മുടിയിൽ നവ്യത മാറാത്ത ഒരു പനിനീർപ്പൂവ്!
അത് തന്നെയാണ് ഷാനിയും ശ്രദ്ധിച്ചത്.
രണ്ടുമാസങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് കണ്ടയാൾ അല്ല ഇപ്പോൾ മുമ്പിൽ നിന്ന് താങ്ങാൻ സമീപിക്കുന്ന ഏലിയാസ്.
ശുഭ്രമായ,വെളുത്ത ഷർട്ടും മുണ്ടുമണിഞ്ഞ് ആഭിജാത്യം തോന്നിക്കുന്ന മുഖം.
ഷേവ് ചെയ്ത് മനോഹരമാക്കിയ മുഖം.
വൃത്തിയും സൗന്ദര്യവുമുള്ള രൂപം.
“എന്താ ഇവിടെ?”
ഫിറോസും ഷാനിയും ഒരേ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു.
അവരെക്കണ്ട് ഏലിയാസും റെജീനയും ആദ്യം അമ്പരന്നു.
പിന്നെ അദ്‌ഭുതപ്പെട്ടു.
അവസാനം അതിരില്ലാത്ത സന്തോഷിച്ചു.
“റെജിയ്ക്ക് വിശേഷമുണ്ട്…”
അൽപ്പം നാണത്തിൽ ചാലിച്ച് ഏലിയാസ് അത് പറയുമ്പോൾ ഷാനി അയാളുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കമളന്നു.
“നേരോ?”
ഫിറോസ് ചോദിച്ചു.
“എത്രയായി?”
ഷാനി ചോദിച്ചു.
ഫിറോസ് ഉത്തരത്തിന് കാത്തു.
“ഒരു മാസം കഷ്ടിച്ച് ആയതേയുള്ളൂ…”
ഷാനിയിൽ നിന്ന് ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം ഫിറോസ് കേട്ടു.
“മോൻ എവിടെ? ജോജു വീട്ടിലായിരിക്കും അല്ലെ?”
ഫിറോസ് ചോദിച്ചു.
റജീനയുടെ മുഖം മാറി.
കണ്ണുകൾ ഈറനണിഞ്ഞു.
“വീട്ടിലാ സാറേ!”
ഏലീയാസിന്റെ സ്വരം അവർ കേട്ടു.
“മുകളിൽ…നിത്യഭവനത്തിൽ…”
അവർക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
“കഴിഞ്ഞ പതിനാറിന് മോനെ വിഷം തീണ്ടി…”
ഏലിയാസ് പറഞ്ഞു.
“രക്ഷപ്പെടുത്താൻ പറ്റിയില്ല…ആശുപത്രിയിൽ എത്തിച്ചപ്പോഴേക്കും …”
ബാക്കി പറയാനാകാതെ അയാൾ നിർത്തി.
“എന്നാ കാണാം സാറെ!”
ഏലിയാസ് പറഞ്ഞു.
അവർ തലകുലുക്കി.
റെജീനയും ഏലിയാസും മുമ്പോട്ട് നടന്നു.
“സാറെന്നാ അങ്ങോട്ട് വരുന്നേ? റംബൂട്ടാനൊക്കെ സൂപ്പറായി കേട്ടോ! വാ!”
“വരുന്നുണ്ട്,”
ഫിറോസ് പറഞ്ഞു.
പിന്നെ അയാൾ ഷാനിയുടെ തോളിൽ കൈവെച്ചു.
“ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും,”
***********************************
അന്ന് വൈകുന്നേരം ഷാനിയും ഫിറോസും വീടിന് മുമ്പിലെ പൂന്തോട്ടതിന്റെ മുമ്പിലിരിക്കുമ്പോൾ ഗേറ്റ് കടന്ന് മകൾ ഷാരോൺ സൈക്കിളുമായി അകത്തേക്ക് വന്നു.
“ഈ സന്ധ്യവരെ നീ അവിടെ എന്തെടുക്കുവാരുന്നെടീ?”
ശബ്ദമുയർത്തി ഷാനി ചോദിച്ചു.
“മമ്മിയോട് ഞാൻ പറഞ്ഞാരുന്നല്ലോ മാളവികേടെ കൂടെ ഇരുന്ന് പഠിക്കുവാരുന്നെന്ന്!”
“കൃത്യം ആറുമണി ആകുമ്പോൾ മടങ്ങി വരണം എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞാരുന്നു. എന്നിട്ട് ഫോൺ ചെയ്യേണ്ടി വന്നു നിനക്ക് അവിടെന്ന് ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ; അല്ലേ?”
“പപ്പാ..”
