രാവ് – 2അടിപൊളി 

അയാൾ ഒച്ചയിട്ടു വന്നപ്പോഴേക്കും അതു വഴി വന്ന മേഘ മിസ്സും സംഭവം കണ്ടു എന്നറിഞ്ഞതോടെ ജിജോ വേഗം സ്ഥലം വിട്ടു.

രാധിക ചേച്ചി ആണേൽ ഇവനെയും ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു കരച്ചിലും.

ജോയൽ കംപ്ലൈന്റ് ചെയ്തു മേഘ മിസ് കണ്ടത് പറയുകയും ചെയ്തു, പക്ഷെ രാധിക ഒന്നും വേണ്ടെന്നും ആരും അറിയരുതെന്നും കോളേജിൽ റിക്വസ്റ്റ്‌ ചെയ്തു.

അവർ തമ്മിൽ ഇഷ്ടത്തിലായിരുന്നു എന്നും ജിജോ ഭാര്യയുമായി പ്രശ്നത്തിലായിരുന്നെന്നും അവരെ ഡിവോഴ്‌സ് ചെയ്തു രാധികയോടൊപ്പം ജീവിക്കാം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു പറ്റിച്ചു വളച്ചെടുത്തതായിരുന്നു, ആകെ ഒരു മുത്തശ്ശി മാത്രമുള്ള പെണ്ണ് പെട്ടെന്ന് സ്നേഹം കണ്ടപ്പോൾ വീണു പോയി…

പക്ഷെ അയാൾക്ക് ഭാര്യയുമായി പ്രശ്‌നമില്ലെന്നും പൊന്മുട്ടയിടുന്ന താറാവിനെ പോലെ മുടിഞ്ഞ കാശുള്ള ഭാര്യയെ വിട്ടു കളയാൻ മാത്രം മണ്ടനല്ലാത്ത ജിജോ തന്നെ യൂസ് ചെയ്യുകയായിരുന്നെന്നും, തന്നെ കെട്ടാൻ ഒരു പ്ലാനും ഇല്ലെന്നും അവൾക്ക് കാര്യം മനസിലായതോടെ കൈ വിട്ടു പോവാൻ പോയ പെണ്ണിനെ തനിക്കൊണം കാണിച്ചു പണിയൊപ്പിക്കാൻ നിന്നപ്പോൾ ഇറങ്ങി ഓടിയതാ രാധിക, അവളുടെ കരച്ചിലും പിന്നെ കോളേജിന്റെ പേരും ഒക്കെ ഓർത്തു മാനേജ്‌മെന്റ് പിന്നെ ജിജോയെ വാണിംഗ് കൊടുത്തു വിട്ടു, പക്ഷെ ജോയലിനെ അങ്ങേർക്ക് പിന്നെ കണ്ണിൽ പിടിക്കാതെ ആയി, ജോയലിനോട് എന്തേലും കാണിക്കുന്നതിന് തിരിച്ചു ജോയലും കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങിയതോടെ ഇങ്ങേര് ഒന്നു അടങ്ങിയതാ ഇപ്പോൾ ഇലക്ഷൻ ടൈംനാണ് വീണ്ടും പത്തിപൊക്കി തുടങ്ങിയത് ജോയൽ ചെയർമാൻ ആയി നിൽക്കുന്നുണ്ട് എന്നു കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ ഇയാൾക്ക് കടി തുടങ്ങി പരസ്യമായും രഹസ്യമായും ഞങ്ങൾക്കെതിരെ ഓരോ നുണയും പാരയും ഒക്കെയായി ഫസ്റ്റ് ഇയർ പിള്ളേരുടെ അടുത്തേക്കാണ് ചെന്നത് ഇയാളുടെ ഊള സ്വഭാവം അതിനുള്ളിൽ തന്നെ മനസിലാക്കിയ പിള്ളേർ പട്ടീടെ വില പോലും കൊടുത്തില്ലെന്നത് വേറെ കഥ.

എന്തൊക്കെ ആയാലും അതിന് ശേഷം രാധികയെ ഞങ്ങൾ കണ്ടിട്ടില്ല, കോളേജിൽ നിന്ന് ടി സി വാങ്ങി പോയി എന്ന് കേട്ടു പിന്നെ വിവരം ഒന്നുമില്ല…ഈ മൈരൻ ഇപ്പോഴും ഇവിടെ പുഴുത്ത പട്ടി കണക്കിന് നടപ്പുണ്ട്.

നടന്നു അകത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ജോപ്പൻ അവിടെ തൂണും ചാരി എന്തോ കാര്യമായി ആലോചിക്കുന്നത് കണ്ടു മിക്കവാറും അയാളെ തല്ലുന്ന കാര്യം ആയിരിക്കും അയാളെ ഇവന് കണ്ണിൽക്കണ്ടാൽ തല്ലാനുള്ള കലി വരും, ഒരേ ഡിപാർട്മെന്റ് ആണെങ്കിലും അയാളുടെ ക്ലാസ്സിൽ ഇവൻ അങ്ങനെ കേറാറില്ല ഇഷ്യൂ അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടു ആയാളും ടീച്ചേഴ്സ് ഉം അത് പറയാറുമില്ല…

ഒത്തിരിപ്പേർക്കൊന്നും രാധികയുടെ വിഷയം അറിയില്ല, കുറച്ചു ടീച്ചേഴ്സിനും പിന്നെ എനിക്കും ഋതിനും പോലെ മൂന്നാല് പിള്ളേര്ക്കും മാത്രം അറിയാം.

അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ മുടിഞ്ഞവന്റെ കണ്ണിന്റെ നീട്ടം ഞാൻ ഒന്നു ഒത്തു നോക്കി. ബെസ്റ്റ് അവിടെ ആരതിയോടും പിള്ളേരോടും സംസാരിച്ചു നിൽക്കുന്ന അനുരാധ മിസ്സിലാണ് ചെക്കന്റെ കണ്ണ്. സാരി ഉടുത്ത മിസ്സിന്റെ സൈഡിൽ നിന്നു നീങ്ങിയ വിടവിൽ വയറും ബ്ലൗസിൽ തെറിച്ചു നിൽക്കുന്ന മുലകളുടെ മുഴുപ്പും ശെരിക്കും കാണാം, കോളേജിലെ ഒരു മാദക റാണിയാണ് മിസ് എന്നുവേണമെങ്കിൽ പറയാം നല്ല ചന്തിയും മുന്തിയ മുലകളും വട്ട മുഖവും തടിച്ച ചുണ്ടും എപ്പോഴും കമ്പിയാക്കുന്ന മുഖ ഭാവവും, വെളുത്തു തുടുത്തു ശെരിക്കും ഒരു വെള്ള അലുവ, അവരുടെ പൊക്കിൾ കാണാൻ പറ്റുമോ എന്ന കഠിന പ്രയത്നത്തിലാണ് ചെയർമാൻ തെണ്ടി.

“ഡാ…”

അവന്റെ തോളിൽ തട്ടി ഞാൻ വിളിച്ചതും പെട്ടെന്ന് പൊട്ടൻ ഞെട്ടി, ഞാൻ ആണെന്ന് കണ്ടതും വലിച്ചു പിടിച്ച ഒരു ചിരി.

“ഉം മതി മതി…വെറുതെ പിള്ളേരെക്കൊണ്ടു പറയിപ്പിക്കണ്ട…”

അവന്റെ തലയിൽ ഒന്നു തട്ടി ഞാൻ ഒന്ന് ചുറ്റി നോക്കി എന്റെ കൊച്ചു എവിടെ എന്നറിയാൻ. നോക്കുമ്പോൾ മേഘ മിസ്സിനോട് സംസാരിച്ചു നിൽപ്പുണ്ട്, ഇടയ്ക്ക് എന്നെ നോക്കിയപ്പോൾ ഞാനും നോക്കുന്നത് കണ്ടതും പൂത്തുലഞ്ഞൊന്നു ചിരിച്ചു, എന്റെ നെഞ്ചു കൊളുത്തി വലിച്ച പോലെ…ഹോ ഒന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കാൻ തോന്നുവാ…

“കോളേജിൽ ഉള്ള വിദ്യാർഥികൾ എല്ലാവരും വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങേണ്ടതാണ്, ആരും എവിടെയും കൂടി നിൽക്കാനോ, ഇവിടെ തുടരാനോ പാടുള്ളതല്ല, നാളെ പ്രവർത്തി ദിനം ആയിരിക്കില്ല, കോളേജ് ഇനി തിങ്കളാഴ്‌ച തുറക്കുന്നതായിരിക്കും…”

സ്പീക്കർ വീണ്ടും പ്രിൻസിപ്പൽ ജോർജ് സാറിന്റെ സ്വരത്തിൽ ഒച്ചയിട്ടു.

അപ്പോഴേക്കും കാർത്തിക്ക് സാറും ദേവൻ സാറും അകത്തേക്ക് വന്നു.

“ഡാ…എല്ലാരോടും പെട്ടെന്ന് പൊക്കൊള്ളാൻ പറ…അധികം കറങ്ങുകയൊന്നും വേണ്ട…”

“എന്താ സാറേ, നാളെ ലീവ് ആണെന്നൊക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞല്ലോ…”

ജോപ്പൻ വേഗം കേറി ചോദിച്ചു.

“അവന്മാരുടെ കൂടെ കോളേജിലെ അല്ലാത്ത കുറച്ചു പേരുണ്ടായിരുന്നു, പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കാൻ കൊണ്ടു വന്നതാ…എല്ലാത്തിനെയും വന്ന പോലീസ് തൂക്കി കൊണ്ടു പോയിട്ടുണ്ട്, അവന്മാരേം ഒന്നു വിരട്ടി വിട്ടു,

പോലീസ് പോയിട്ടില്ല ബസ് സ്റ്റോപ്പിലും കോമ്പൗണ്ടിലും ഒക്കെയായി നിൽപ്പുണ്ട്, നിങ്ങൾ വേഗം ഇറങ്ങാൻ നോക്ക്…ഇനി തിങ്കളാഴ്ചയെ ഇതിനകത്ത് കാലു കുത്താവൂ മക്കളെ..”,

 

കാർത്തിക്ക് സർ കാര്യമായിട്ട് തന്നെ പറഞ്ഞു.

ഋതിൻ പോയി ആരതിയോടും പിള്ളേരോടും കാര്യം പറഞ്ഞു.

എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചാണ് ഇറങ്ങിയത്.

“ശ്ശെ…നാളെ വന്നു കോളേജിൽ ഒന്നു പൊളിക്കാം എന്നു വിചാരിച്ചതാ എല്ലാം ഊമ്പിപ്പോയി…”

ജോപ്പന്റെ നിരാശ വാക്കുകളിൽ പ്രകടമായിരുന്നു.

എല്ലാത്തിനെയും കൂട്ടി ഇറങ്ങിയപ്പോൾ പൊലീസുകാർ അവിടെയും ഇവിടെയും ഒക്കെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു.

“ഡാ….”

ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ വരുന്ന ബസിൽ ഓരോന്നിനെ ആയി കയറ്റി വിടുമ്പോൾ എന്റെ പറ്റെ ചാരി നിന്നു വിളിച്ചു.

“എന്താടി വട്ടത്തി…നീ പോണില്ലേ…”

ജോപ്പനാണ് ഇടയ്ക്ക് കയറിയത്, തെറിച്ചു എല്ലാവരുടെയും മെക്കിട്ട് കേറി നടക്കുന്ന വായാടി ആയതുകൊണ്ട് അവളോട് തിരിച്ചും എല്ലാവരും അങ്ങനെ തന്നെയാണ്.

“നീ പോടാ മരവാഴേ….ഡാ എന്നെ ഒന്ന് കൊണ്ടാക്കി താടാ….ഈ സാരിയും വലിച്ചുകയറ്റി ബസിൽ കേറി പോവാനൊന്നും വയ്യ….”

ജോയലിനെ ആട്ടി വിട്ടു അവളെന്റെ കയ്യിൽചുറ്റിപ്പിടിച്ചു തൂങ്ങി.

“ഏയ്‌ ഇവനെയൊന്നും വിടാൻ പറ്റില്ല…എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങളാ പ്ലാൻ ചെയ്യാൻ ഉള്ളതെന്ന് അറിയോ, നീ ഏതേലും തെണ്ടീടെ വണ്ടിക്ക് ലിഫ്റ്റ് ചോദിച്ചു പൊക്കോ, ഒന്നു കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചാൽ മതി ഭാഗ്യം ഉണ്ടേൽ ഏതേലും ഞരമ്പൻ നിർത്തിത്തരും…”

അവളെ ചൊറിയാനും കിട്ടുന്ന ഇടി വാങ്ങാനും ജോപ്പനൊരു പ്രത്യേക കഴിവാണ്…

“കണ്ണിറുക്കി ലിഫ്റ്റ് ചോദിച്ചു പോവുന്നത് നിന്റെ മറ്റവളില്ലേ ആ ബോട്ടണിയിലെ കൃഷ്ണേന്ദു അവള്…”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *