രേണുവിന്റെ വീടന്വേഷണം 1
Renuvine Veedanweshanam Part 1 | Author : Rishi
ശ്രീമതി രേണു തോമസ് കൊഴുത്ത കുണ്ടികൾ പരുത്ത ബെഞ്ചിലിട്ടുരച്ച് തടിച്ച തുടകൾ കൂട്ടിത്തിരുമ്മി. അവൾക്കരിശം വന്നു നുളയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. തോമാച്ചൻ്റെ അപ്പൻ്റെ അക്കൗണ്ടൊള്ള സഹകരണബാങ്കിൻ്റെ ഇവിടത്തെ ബ്രാഞ്ച്! നേരേ ചൊവ്വേ വെയിറ്റു ചെയ്യാൻ കുഷനിട്ട കസേരപോലുമില്ലാത്ത ഒരു ബാങ്ക്. മൂത്ത മോൻ്റെ കൂടങ്ങ് കാനഡേല് ചേക്കേറിയ അപ്പനോടു പറഞ്ഞ് അക്കൗണ്ടങ്ങു പൂട്ടിക്കാമെന്നായാലോ, തോമാച്ചനതു ചെയ്യുകേല. അപ്പച്ചൻ്റെ ആദ്യത്തെ ബാങ്കക്കൗണ്ടാണു പോലും! സെൻ്റിമെൻ്റൽ വാല്ല്യൂ! ത്ഥൂ! എല്ലാ അരക്കൊല്ലത്തിലും പാസ്സ്ബുക്ക് പുതുക്കണം! എന്നാലീ നോഹേടെ സമയത്തു തൊടങ്ങിയ ബാങ്കുകാര് ഓൺലൈൻ പരിപാടിയെപ്പറ്റിയൊന്നും കേട്ടഭാവമില്ല!
മാഡം! വന്നാട്ടെ. രേണു ഫോണിൽ കണ്ടിരുന്ന വീഡിയോയിൽ നിന്നും ഞെട്ടിയുണർന്നു. ഒരു പച്ചച്ചിരി! അറ്റൻഡറാണ്. ഇറുക്കമുള്ള കുർത്തിക്കുള്ളിൽ നിറഞ്ഞു വിതുമ്പുന്ന അവളുടെ കൊഴുത്ത മുലകളിലേക്കാണ് കെഴവൻ്റെ നോട്ടം. കുറ്റിത്താടിയും മുക്രിത്തൊപ്പിയുമുള്ള, ഇരു നിറത്തിൽ മെലിഞ്ഞ കിഴവൻ്റെ വായ്ക്കുള്ളിൽ നിന്നും മഞ്ഞപ്പല്ലുകൾ തലനീട്ടി. അവൾക്കെവിടെയോ ഒരു കിരുകിരുപ്പു തോന്നി. പിന്നെയൊന്നും മിണ്ടാതെ എണീറ്റു മാനേജരുടെ മുറിയിലേക്കു നടന്നു. പിന്നാലെ നടക്കുന്ന കിഴവൻ്റെ നോട്ടം തുളുമ്പിയൊഴുകുന്ന അവളുടെ കൊഴുത്തുരുണ്ട ചന്തികളെ ആർത്തിയോടെ കൊത്തിവിഴുങ്ങുന്നതവളറിഞ്ഞു… അയാളുടെ കിതപ്പിൻ്റെയൊച്ച കൂടിയതവളറിഞ്ഞു… ചന്തിക്കുടങ്ങളവളൊന്നൂടെ ഇളക്കിമറിച്ചു… ചെറുതായി സ്വയം മന്ദഹസിച്ചു.
ഒരു വെളുത്ത കഷണ്ടിക്കാരനായിരുന്നു മാനേജർ. മാത്രമോ, കുള്ളനും സാമാന്യം വണ്ണമുള്ളവനും…എഴുന്നേറ്റപ്പോഴാണ് അവളങ്ങേരെ ശരിക്കും കണ്ടത്. വിശാലമായ നെറ്റിയിൽ വലിയ ചന്ദനക്കുറി.. വാങ്കോ മാഡം. പട്ടരാണോ? മേശപ്പുറത്തുള്ള ബോർഡവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. കൃഷ്ണമൂർത്തി. ബ്രാഞ്ച് മാനേജർ.
അറ്റൻ്ററേക്കാളും വലിയ ചിരി. ഇവിടെല്ലാരും ഇളിച്ചുകാട്ടലിൻ്റെ സ്പെഷ്യലിസ്റ്റുകളാണോ? രേണുവോർത്തു.
സുലൈമാൻ! മാഡത്തിന് കസേര….
സുലൈമാൻ ഒരാവശ്യവുമില്ലാതെ ഒരു കസേര അവളുടെ പിന്നിലേക്കു കൊണ്ടു വെച്ചു. ഇരുന്നപ്പോൾ കൊഴുത്ത കുണ്ടിയുടെ അതിര് അങ്ങേരുടെ കൈത്തണ്ടയിലുരസിയോ? ഏതായാലും കസേരയിലൊരു കുഷനൊണ്ട്. അത്രയുമാശ്വാസം. അവളൊന്നു റിലാക്സു ചെയ്തു.
മിസ്റ്റർ തോമസ് ഫോൺ ചെയ്തിരുന്നു… മാഡം വരുന്ന കാര്യം. മാനേജർ പിന്നെയും വിടർന്നു ചിരിച്ചു… വായടയ്ക്കടോ! രേണു മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.
ആ…അപ്പച്ചൻ്റെ അക്കൗണ്ടിങ്ങോട്ടു മാറ്റണം. എന്നിട്ട് പാസ്ബുക്ക് പുതുക്കണം. രേണു പഴയ പാസ്ബുക്കും, അപ്പച്ചൻ കാനഡയിൽ നിന്നുമയച്ചുകൊടുത്ത ഒപ്പിട്ട ഫോമും, തോമസ്സിൻ്റെ ആപ്ലിക്കേഷനും ബാഗിൽ നിന്നുമെടുത്ത് മുന്നോട്ടു നീക്കിവെച്ചു.
സുലൈമാൻ! ഇതിൻ്റെയൊക്കെ ഓരോ കോപ്പിയെടുത്ത് ബെന്നീടെ കയ്യിൽ കൊടുക്കൂ… മൂർത്തീടെ സ്വരവും വണ്ണമുള്ളതാണ്! രേണുവുള്ളിൽ മന്ദഹസിച്ചു. ഇനി വേറെന്തെങ്കിലും വണ്ണമുള്ളത്… ഛെ! അസത്ത്! നിനക്കെന്താണ്? കഴപ്പി! അവൾ ചിന്തകൾക്കു കടിഞ്ഞാണിടാൻ ശ്രമിച്ചു.
മാഡത്തിന് ചായയോ കാപ്പിയോ? മൂർത്തിയുടെ സൽക്കാരം! ഇനി ഒന്നും വേണ്ടെന്നു പറഞ്ഞാൽ വന്ന കാര്യം പെട്ടെന്ന് നടന്നില്ലെങ്കിലോ? ചായ മതി. അവൾ പറഞ്ഞു. സുലൈമാൻ! പിന്നെയും മൂർത്തീടെ വിളി. കിഴവൻ വന്നപ്പോൾ മൂർത്തീടെ കഥകളി ആംഗ്യം. അവൾക്കു ചിരി വന്നു.
മിസ്റ്റർ തോമസ് ഇങ്ങോട്ടു ട്രാൻസ്ഫറായിട്ട് എത്ര നാളായി? മൂർത്തി മുന്നോട്ടാഞ്ഞിരുന്നു.
പുള്ളിക്കാരൻ വന്നിട്ട് ഒരു മാസമേ ആയൊള്ളൂ. ഞാൻ വന്നിട്ട് ഒരാഴ്ച്ചേം.
എവിടെയാണ് താമസിക്കുന്നത്?
ആ ചോദ്യം അവളുടെയുള്ളിൽ അണകെട്ടി നിർത്തിയിരുന്ന പിരിമുറുക്കത്തിൻ്റെ കുത്തൊഴുക്കു തുറന്നു.
ഇപ്പഴും ഡിപ്പാർട്ട്മെൻ്റിൻ്റെ ഗസ്റ്റ്ഹൗസിലാ. അതെങ്ങനാ… തോമാച്ചന് പണി കഴിഞ്ഞൊരു നേരമില്ല. ഇതിനു മുമ്പിവിടെ ഇരുന്നയാള് എല്ലാംകൊളമാക്കിയിട്ടേച്ചാ പോയതെന്നാ തോമാച്ചൻ പറേന്നത്. ഞായറാഴ്ച പോലും ഓഫീസിലാ.. അവളൊന്നു നിശ്വസിച്ചു. കുർത്തിക്കുള്ളിൽ അവളുടെ മുട്ടൻ മുലകൾ പൊങ്ങിത്താണപ്പോൾ മൂർത്തീടെ ഹൃദയം സമ്മർസാൾട്ടടിച്ചു!
സാരമില്ല. പെൻഡിങ്ങ് വർക്കു കഴിയുമ്പോ മിസ്റ്റർ തോമസ് ഫ്രീയായിക്കൊള്ളും. മൂർത്തി ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
കാര്യം ശരിയാണ്. രേണു സമ്മതിച്ചു. പക്ഷേ എനിക്കും പിള്ളേർക്കും കൂടി ഇങ്ങോട്ടു മാറണ്ടേ. അതിനാ ഞാൻ കഴിഞ്ഞയാഴ്ച ഇങ്ങു പോന്നത്. തോമാച്ചനെ ഏൽപ്പിച്ചാൽ കാര്യം ഗോപി. അവൾ ചിരിച്ചു. ഒപ്പം സ്വാമിയും.
അപ്പോ വന്ന കാര്യങ്ങളെല്ലാം നടത്തിയോ? സ്വാമിയാരാഞ്ഞു.
രേണു കൈവിരലുകൾ മടക്കി. ഒന്ന്, പിള്ളാരുടെ ടീസി ശരിയാക്കി. നല്ല സ്ക്കൂളു സെലക്റ്റു ചെയ്ത് തോമാച്ചൻ്റെ ബോസിനേക്കൊണ്ട് റെക്കമെൻ്റു ചെയ്യിച്ചു. പുള്ളിക്ക് സ്ക്കൂൾ മാനേജ്മെൻ്റില് നല്ല പിടിയാ…
ഏതു ക്ലാസുകളിലാണ് കുട്ടികൾ?
ഓ… കൊച്ചുപിള്ളാരാണെന്നേ. മൂന്നിലും അഞ്ചിലുമാ. അവരെ അമ്മച്ചീടെ കുടെ നിർത്തിയിരിക്കുവാ. വെക്കേഷൻ കഴിഞ്ഞാല് രണ്ടു തെമ്മാടികളേം ഇങ്ങു കൊണ്ടുവരണം. ഇല്ലേല് അമ്മച്ചീടെ കാര്യം കഷ്ട്ടമാവും. അവൾ മന്ദഹസിച്ചു.
ഇവളു സിരിക്കുമ്പോത് നല്ല അഴഹാരുക്ക്. എന്ന ഒടമ്പ്…. എന്ന വടിവ്…. സ്വാമി ആലോചിച്ചുപോയി.
“ചായ”. സുലൈമാൻ്റെ പരട്ട സ്വരം സ്വാമിയുടെ സുഖമുള്ള ചിന്തകളെ ചിതറിച്ചു… അവൻ്റെ കണ്ണുകൾ മുന്നിലിരിക്കുന്ന കൊഴുത്ത ചെറുപ്പക്കാരീടെ നിറഞ്ഞ മുലകളെ കൊത്തിക്കീറുന്നത് സ്വാമി ശ്രദ്ധിച്ചു. അല്ല, അവനെപ്പറഞ്ഞിട്ടു കാര്യമില്ല. അങ്ങനത്തെ മൊതലല്ലേ മുന്നിലിരിക്കണത്!
ചായ കുടിച്ചാട്ടെ. പരമുപിള്ളേടെ പേറ്റൻ്റാണ്. സ്വാമീടെയൊരളിഞ്ഞ ചിരി! ഇനീം താനിളിച്ചാൽ… രേണു ചായ മൊത്തി. ഉം… രസികൻ ചായ!
അപ്പോഴേക്കും വെളുത്തുമെലിഞ്ഞ ഒരു പയ്യൻ അവിടെയെത്തി. കഷ്ട്ടി പതിനെട്ടു പത്തൊമ്പതു കാണും. അവൻ്റെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകൾ കണ്ടില്ലേ! തൊലിപ്പുറത്തു തൊട്ടാൽ ചോര തെറിക്കും! അവളുടെ മുലഞെട്ടുകൾ തടിച്ചു പരുത്തു തുടങ്ങി..ഉള്ളിലെങ്ങോ പിന്നെയും ആ കിരുകിരുപ്പ്.
മാഡം… കരച്ചിലിൻ്റെ വക്കത്തെത്തി നിൽക്കുന്നപോലുള്ള ആ ചെറുക്കൻ്റെ സ്വരം. കണ്ണുകൾ താഴോട്ടാണ്!
മുഖത്തു നോക്കടാ ചെക്കാ! അവളുള്ളിൽ പറഞ്ഞു. ചിരി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഈ ഇരുപത്തൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലും ഇതു പോലുള്ള നാണംകുണുങ്ങികളോ ഹൊ?
ആ മാഡം. ഇതാണ് ബെന്നി. പുതിയ റിക്രൂട്ടാണ്. സ്വാമി ഇടപെട്ടു.
ഹലോ ബെന്നീ… മൃദുവായ സ്വരത്തിൽ രേണു അവനെ അഭിസംബോധന ചെയ്തു. അവൻ്റെ മുഖം പിന്നെയും തുടുക്കുന്നത് അവളാസ്വദിച്ചു…
