ഹരിചരിതം – 3

” പോടീ…. നീ കൂടി ബാ…” ഞാൻ അവളെ വിളിച്ചു. പക്ഷെ എത്ര നിർബന്ധിച്ചിട്ടും അവൾ വന്നില്ല..

അങ്ങനെ ഞാനും അഭിയും കൂടി ശംഖുമുഖം ബീച്ചിൽ പോയി… അവൾ കാര് പാർക്ക് ചെയ്തു ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും ഇറങ്ങി ഒന്നിച്ചു കടപ്പുറത്തേക്ക് നടക്കുന്നത് കണ്ടതേ കുറേ പയ്യന്മാരും ആണുങ്ങളും ഞങ്ങളെ രണ്ടു പേരെയും തുറിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അത് കണ്ടു ഞാൻ അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു ആട്ടിക്കൊണ്ട് നടക്കാൻ തുടങ്ങി… അവൾ എന്നെ നോക്കിയപ്പോ ഞാൻ അഭിക്ക് അവരെ കാണിച്ചു കൊടുത്തു കണ്ണിറുക്കി.. കാര്യം മനസ്സിലായ അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ കൂടെ അതെ പോലെ ഒരു കാമുകിയെ പോലെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു നടക്കാൻ തുടങ്ങി.. ബീച്ചിൽ തിരക്ക് ആയിത്തുടങ്ങുന്നുണ്ട്. ഒരു ചേട്ടൻ ഒരു സ്കൂട്ടറിൽ സ്പീക്കർ ഒക്കെ വെച്ച് പാട്ടു പാടുന്നുണ്ട്… വെറുതെ പൈസക്ക് വേണ്ടി കൈനീട്ടാതെ പാട്ടു പാടി കുടുംബം നോക്കുന്ന പുള്ളിയെ കുറിച്ചോർത്തു അഭിമാനം തോന്നി…

വെറുതെ കടൽക്കരയിലൂടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു… കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അസ്തമയം ആയി… അതും കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് പൊന്നു. വീട്ടിലെത്തി ശ്രീയുടെ റൂമിൽ ചെന്ന് ഹാൻഡിൽ തിരിച്ചപ്പോൾ അത് അകത്തു നിന്നും ലോക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്… പിന്നെ കാണാം എന്ന് വിചാരിച്ചു റൂമിലെത്തി ഫ്രഷ് ആയി ഫുഡ് കഴിക്കാൻ പോയി… ശ്രീ ഇറങ്ങി വന്നു പെട്ടെന്ന് ഫുഡ് കഴിച്ചിട്ട് പോയി… കാര്യമായി ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. ഞാൻ അഭിയെ നോക്കി എന്താ എന്ന് ചോദിച്ചു…അത് കാര്യമാക്കണ്ട, സ്ഥിരം ആണെന്ന് പറഞ്ഞു അവളും പോയി..

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ കോളേജിലേക്ക് പോവാൻ ശ്രീയെ കാത്തു നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾ ന്യൂസ്‌പേപ്പറിൽ പൊതിഞ്ഞ പെയിന്റിംഗ് പോലത്തെ ഒരു പൊതിയുമായി പുറത്തേക്ക് വന്നു. അത് സ്കൂട്ടറിന്റെ കാല് വെക്കുന്ന അവിടെ വെച്ചിട്ട് അവൾ എനിക്ക് താക്കോൽ തന്നു… അവളുടെ മുഖത്തു ഒരു ചെറിയ ചിരിയും, അതിനേക്കാൾ ശാന്തതയും ഉണ്ടായിരുന്നു.

” ഇതെന്താടീ?? ”

” അതൊരു പെയിന്റിങ്ങാ.. ഒരു എക്സിബിഷന് വെക്കാനാ… ശങ്കു വണ്ടി എടുക്ക്…” അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു…
ആദ്യം ആയിട്ടാണ് അവൾ ശങ്കു എന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നത്. ഇവളെന്തോ ഒപ്പിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട്.. എന്താണാവോ??

അവളുടെ ബ്ലൂ ലേഡി പെർഫ്യൂം ആസ്വദിച്ചു ഞാൻ വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു. അതിനിടയിൽ ‘ഗൗരി’ ബസ് പതിവ് പോലെ ഞങ്ങളെ ഓവർ ടേക്ക് ചെയ്തു പോയി.

കോളേജ് ഗേറ്റിൽ വണ്ടി വെച്ച് കേറുമ്പോഴേ കണ്ടു, കുറേ ബോയ്‌സ് നല്ല അടിപൊളി കുറുവടി ഒക്കെ ആയിട്ട് ഞങ്ങളെ കാത്തു നിൽക്കുന്ന പോലെ ക്യാമ്പസ്സിനകത്തു നിൽക്കുന്നു.

” എടീ ശ്രീ… വേറെ വഴി വല്ലതും ഉണ്ടോ?? എനിക്കിന്നൊന്നു ക്ലാസ്സിൽ കേറണം എന്ന് ആഗ്രഹം ഉണ്ട്..” ഞാൻ ഇത്തിരി ചിരിയോടെ എന്നാൽ പേടിയോടെ പറഞ്ഞു.

10-50 പിള്ളേർ, അതും വടി ഒക്കെ ആയി നിൽക്കുന്നവർ, അവരെ തല്ലിതോൽപ്പിക്കാൻ കേരളാ പോലീസിനും രജനീകാന്തിനും മാത്രമേ പറ്റൂ…

“അത് ഞാൻ ഏറ്റു… പേടിക്കാതെ വാ… ഞാൻ ഇവിടുള്ളപ്പോ എന്റെ ഏട്ടന്റെ ദേഹത്തു ഒരു പൊടി പോലും വീഴില്ല…” അവൾ സിനിമ സ്റ്റൈലിൽ കോളറിൽ പിടിച്ചൊന്നു പൊക്കി പറഞ്ഞു… എന്നിട്ട് എന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു അകത്തേക്ക് നടന്നു. അപ്പോഴേക്കും അവർ ഞങ്ങളെ കണ്ടു ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കും വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *