– ഉണ്ണി തന്ത്രപൂർവ്വം സേതുവിനെ അവിടെ നിന്നും കൊണ്ടു പോവാൻ ഉള്ള വഴിതെളിച്ചു. സേതു എന്തെങ്കിലും പറയാൻ തുടങ്ങും മുന്നേ ഉണ്ണി പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. പിന്നാലെ സേതുവും..
രാവിലെ ഒരു ചരക്ക് കയറി വരുന്നത് കണ്ടല്ലോ അളിയാ.. ഡിവോഴ്‌സ് ആവോ..??
ഏത്..?
എടാ ഒരു ജീൻസും ടോപ്പും ഇട്ട ആ പെണ്ണ്…
ഹോ.. അതോ.. ലവള്…
സേതു മായയെ കുറിച്ചാണ് ചോദിച്ചത്.. അത് മനസ്സിലാക്കിയ ഉണ്ണി ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി..
അളിയാ… അത് ഞാൻ പറയാൻ തുടങ്ങായിരുന്നു.. കാലത്ത് തന്നെ ഒരു കിടിലൻ ചരക്ക് വന്നിരുന്നു.. കിടിലം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ കിടിലോൽ കിടിലം.. അവളെ കണ്ടാൽ തന്നെ വെള്ളം പോവുമെന്ന് തോന്നും അത്രക്ക് നല്ല ചരക്ക്…
ഹോ. അളിയാ നിന്റെയൊക്കെ ഒരു ഭാഗ്യം.. ഞാനൊക്കെ ഇങ്ങനെ ജൂനിയർ ആയി നല്ലകാലം തീരും… അവിടെക്കൊന്നും ഇങ്ങനെ ഉള്ള ഒറ്റ ഒരുത്തിപോലും വരുന്നില്ലന്നെ…
ഉണ്ണിയുടെ വർണ്ണന തുടങ്ങിയതും സേതു തന്റെ ഭാഗ്യക്കേടിനെ പഴിക്കാൻ തുടങ്ങി.. പെട്ടന്ന് ഉണ്ണി എന്തോ മറന്നത് പോലെ പോക്കറ്റ് തപ്പിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു,
എടാ., ഞാൻ ഫോണെടുക്കാൻ മറന്നു.. നീ ഒന്ന് നിക്ക് ഞാൻ എടുത്തിട്ട് ഇപ്പൊ വരാം..
ഹ.. വേഗം വേണം… കാര്യം മുഴുവുപ്പിക്കാതെ പോയാൽ ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം..
ഇല്ലെടാ… ഇതാ വരുന്നു.. നീയൊന്ന് നിക്ക്..
– അതും പറഞ്ഞു ഉണ്ണി നേരെ തിരിഞ്ഞു ഓഫീസിലേക്ക് നടന്നു.. അവന്റെ ലക്ഷ്യം ഫോണായിരുന്നില്ല.., അവിടെ ഷെൽഫിന് പിന്നിൽ പിണക്കം പൂർണ്ണമായും മാറാതെ നിൽക്കുന്ന രമണി ചേച്ചിയായിരുന്നു…
അവൻ ഓഫീസിലേക്ക് കയറി.., അവിടെ എങ്ങും ആരെയും കാണാൻ ഇല്ല… നേരെ വാഷ് ബേസിനടുത്തേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ അവിടെ ഉണ്ട് രമണി ചേച്ചി നിന്ന് മുഖം കഴുകുന്നു.. പിന്നിൽ നിന്നും നോക്കുന്ന അവനെ തടിച്ചു വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന രമണി ചേച്ചിയുടെ നിതംബം മാടി വിളിച്ചു..
അവൻ നേരെ പുറകിലൂടെ ചെന്ന് രമണി ചേച്ചിയെ അരക്കെട്ടിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു… ഞെട്ടിപ്പോയ രമണിചേച്ചി നേരെ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അമർന്നു.. ഉണ്ണിയാണെന്നു മനസ്സിലാക്കിയതും വീണ്ടും പരിഭവം തന്നെയായി…
ഉണ്ണി വിട്… നീ കളിക്കല്ലേ.. ഓഫീസിലാണെന്ന് മറക്കണ്ട..
– രമണി ചേച്ചി പരിഭവത്തിൽ തന്നെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു..
എന്റെ പൊന്നേ.. എനിക്കൊരു അബദ്ധം പറ്റിപ്പോയി.. ഇനി ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാവില്ല… എന്റെ രമണി ചേച്ചിക്ക് പകരം ഒരാളെയും ഞാനിനി മനസ്സിൽ കേറ്റില്ല…
എന്നിട്ടും രമണി ചേച്ചിയുടെ മുഖം തെളിയാത്തത് കണ്ടപ്പോൾ ഉണ്ണി രമണി ചേച്ചിയുടെ കയ്യിൽ കൈവച്ചു…
സത്യം.. എന്താ പോരെ..
രമണി ചേച്ചിയുടെ മുഖം കുറച്ചൊന്ന് തെളിഞ്ഞു. എങ്കിലും പരിഭവം മാറിയിട്ടില്ല… ഉണ്ണിയുടെ മുഖത്തു നോക്കാതെ രമണി ചേച്ചി നിലത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് നിന്നു, രമണി ചേച്ചിയുടെ താടിക്ക് പിടിച്ചു ഉണ്ണി അവന്റെ മുഖത്തിന് നേരെ രമണിച്ചേച്ചിയുടെ മുഖം ഉയർത്തി പിടിച്ചു.,
ഇനി ഞാൻ എന്തു ചെയ്യണം.. ചേച്ചി തന്നെ പറ..
– ഉണ്ണി നിസ്സഹായാവസ്ഥയിൽ പറഞ്ഞു.
എടാ., ഉണ്ണി എനിക്കെന്നല്ല.. ഏതൊരു പെണ്ണിനും അവളുടെ ചെക്കൻ വേറെ ഒരു പെണ്ണിന്റെ പുറകെ പോവുന്നത് ഇഷ്ടപ്പെടില്ല.. എന്നിട്ടും ഞാൻ അതെല്ലാം സഹിക്കുന്നില്ലേ..? അതു നിന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം കൊണ്ടാണ്.. എന്നുകരുതി വേറെ ഏതേലും ഒരുത്തിയോടുള്ള ആവേശവും കൊണ്ട് അവളേം മനസ്സിൽ കരുതി എന്റെ കൂടെ കിടക്കാൻ വന്നാൽ……
– രമണി ചേച്ചിയുടെ വാക്കുകൾ പാതിയിൽ മുറിഞ്ഞു വീണു.. ഉണ്ണിയുടെ ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു വിഷമം വന്നു കൂടി. രമണി ചേച്ചി ഒട്ടും മയമില്ലാതെ തന്നെ തുടർന്നു.
ഞാനത് സഹിക്കില്ലുണ്ണി… അത് മാത്രം സഹിക്കില്ല..
– ശക്തമായ രമണി ചേച്ചിയുടെ വാക്കുകൾക്ക് മുന്നിൽ ഉണ്ണിക്ക് അടിയറവു പറയാതെ രക്ഷയില്ലായിരുന്നു. ഉണ്ണി കുറ്റബോധത്തോടെ രമണി ചേച്ചിയുടെ തലയിൽ കൈ വച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
എന്റെ പൊന്നു രമണി ചേച്ചിയാണെ സത്യം ഞാൻ ഇനി മേലാൽ വേറെ ഒരു പെണ്ണിനെ കുറിച്ചുള്ള ചിന്തയും മനസ്സിൽ വച്ചോണ്ട് എന്റെ പൊന്നിന്റെ അടുത്ത് വരില്ല സത്യം.. എന്താ എത്രയും പോരെ.. ഇങ്ങനെ അല്ലാതെ ഞാൻ എങ്ങനെയാ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്.. ഇത്തവണത്തേക്ക് ഒന്നു ക്ഷമിക്ക്..
ഉം… ഇത് നീ മുന്നേയും പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതല്ലേ..
ഇനി പറയില്ല ഉറപ്പ്… ഒന്നു വിശ്വസിക്ക്…
ഉണ്ണി നിസ്സഹായാവസ്ഥയിൽ ചേച്ചിക്ക് മുന്നിൽ നിന്നു കൈകൂപ്പി.. ആ നിൽപ്പിൽ മനസ്സലിഞ്ഞ രമണി ചേച്ചി പാതി മനസ്സോടെ ഒന്നു മൂളി..
ഉം…. നോക്കട്ടെ ഇനി ഇങ്ങനെ ഉണ്ടായാൽ പിന്നെ ഞാൻ ക്ഷമിക്കില്ല…
അതു പറഞ്ഞു തീർന്നതോടെ ഉണ്ണി രമണി ചേച്ചിയുടെ മുഖം കൈകളിൽ കോരിയെടുത്തു കൊണ്ട് ചുണ്ടുകളിൽ ചുണ്ടമർത്തി ചുംബിച്ചു.. ആ ചുംബനത്തിൽ ചേച്ചിയുടെ എല്ലാ ദേഷ്യവും അലിഞ്ഞു പോയിരുന്നു.. ചേച്ചി കൈകൾ കൊണ്ടവന്റെ തലയുടെ പിൻ ഭാഗത്തെ മുടിയിലൂടെ എന്തിനോ പരതിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവൻ പെട്ടെന്നെന്തോ ഓർത്തപോലെ ചേച്ചിയിൽ നിന്നും അകന്നു മാറിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അയ്യോ… സേതു അവിടെ കാത്തു നിൽക്കാ.. ഇനിയും വൈകിയാൽ ആകെ പ്രശ്നം ആവും..
നീ നന്നാവില്ലെടാ..
– രമണി ചേച്ചി വാത്സല്യത്തോടെ ശാസിച്ചു.. അത് കേട്ടു ശീലമായ ഉണ്ണി ചേച്ചിയുടെ കവിളിൽ ഒരു ചുംബനം നൽകികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.,
ഞാൻ പോയിട്ട് ഉടനെ വരാം…
– ഉണ്ണി ധൃതിയിൽ ക്യാബിനിൽ നിന്നും മൊബൈൽ എടുത്ത് നേരെ വാതിൽ കടന്നു പുറത്തേക്ക് ഓടി…
ഉണ്ണി ചെല്ലുമ്പോൾ സേതു ക്ഷമ നശിച്ച് അവന്റെ ഓഫീസിലേക്ക് നടന്നു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അവൻ നേരെ സേതുവിന്റെ മുന്നിലേക്ക് തന്നെയാണ് ചെന്നു ചാടിയത്..
എടാ ഒരു മാതിരി ഊമ്പിയ പരുപാടി കാണിക്കരുത്.. ഇപ്പൊ വരാം എന്നു പറഞ്ഞു പോയിട്ട് എത്ര നേരം ആണെടോ എന്നെ പോസ്റ്റ് ആക്കിയത്…
സോറി അളിയാ ഒരു വള്ളിക്കെട്ടിൽ പെട്ട്പോയി… അതു പോട്ടെ.., നീ വാ.. കുറച്ചു പറയാനുണ്ട്…
ഉണ്ണി ഒരു വിധത്തിൽ സേതുവിന്റെ ദേഷ്യത്തിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ട് അവനെ അനുനയിപ്പിച്ച് നേരെ ചയക്കടയിലേക്ക് നീങ്ങി…
ഉണ്ണി തന്റെ ചുറ്റിക്കളികൾ ആരെയും അറിയിക്കാറില്ല.. എന്നാലും കുറച്ചൊക്കെ അറിയാവുന്ന ആളാണ് സേതു. എങ്കിലും ഉണ്ണി കാര്യങ്ങൾ അത്ര വിശദമായി പങ്കു വെച്ചില്ല.. കാരണം അവന്റെ ഉള്ളിൽ അത്രക്ക് വലുപ്പത്തിൽ പതിഞ്ഞ മായയുടെ രൂപം തന്നെയാണ്… അങ്ങനെ ചായ കുടിച്ചു പിരിഞ്ഞ അവർ, അവരുടെ ജോലി തിരക്കുകളിലേക്ക് വഴുതിവീണു..
ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി.., വിളിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞു പോയ മായ പിന്നെ വിളിച്ചില്ല.., ആദ്യത്തെ കുറച്ചു ദിവസം അതിന്റെ സങ്കടം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും പിന്നീട് എപ്പോഴോ ജോലി തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ അവനതു മറന്നു പോയി…
