Related Posts
എന്റെ പുറകിൽ ആരോ ഉണ്ടെന്നുള്ള ഫീൽ എന്നെ പുറകോട്ടു തിരിയുന്നതിനെ വിലക്കി. ഞാൻ തണുത്തും പേടിച്ചും വിറക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്റെ മുമ്പിൽ ഒരു കണ്ണാടിയുണ്ട്.ടേബിളിന്റെ അറ്റാച്ച്മെന്റ് ആയിട്ട് വരുന്നതാണ്. അതിലേക് നോക്കിയാൽ എന്റെ പുറകിൽ എന്താണ് ഉള്ളത് എന്ന് കാണാൻ സാധിക്കും. പക്ഷെ നോക്കാനുള്ള ധൈര്യം മാത്രം കിട്ടിയില്ല. ഞാൻ താഴേക്ക് നോക്കി വിറച്ചു അനങ്ങാൻ പോലും ആകാതെ നിന്നു.കുറച്ചു നേരം നിന്നിട്ടും പുറകിലുള്ള സാധനം ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ പേടിച്ചു പേടിച്ചു തലയുയർത്തി.
ഇപ്പൊ പുറകിൽ ആരോ ഉണ്ടെന്ന ഫീൽ കുറഞ്ഞു. മണവും അപ്രതീക്ഷമായി. എന്നാൽ പാലിന്റെ കളർ മാത്രം മാറിയിട്ടില്ല. പുഴുക്കൾ അതിൽ അരിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നുണ്ട്. ആ ഗ്ലാസിനുള്ളിൽ നോക്കുമ്പോൾ തന്നെ തൊലിക്കുള്ളിൽ എന്തൊക്കെയോ അരിക്കുന്ന പോലെ. നോക്കി നിക്കാൻ പോലും ആകാത്തത്ര അറപ്പുള്ളവക്കുന്ന കാഴ്ച. ഞാൻ പയ്യെ തല ഉയർത്തി. നല്ല പേടിയുണ്ട്. ഈശ്വരാ ഒന്നും വരുത്തരുതേ…
ഞാൻ പയ്യെ രാമജപവും ജപിച്ചു കണ്ണാടിയിലേക് നോക്കി. പുറകിൽ ആരും തന്നെ ഇല്ലായിരുന്നു. മാത്രമല്ല എപ്പോഴും എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്ന ആരോ എന്നെ തറപ്പിച്ചു നോക്കുന്ന ഫീൽ ഇപ്പോൾ ഇല്ലായിരുന്നു. പിന്നീടാണ് ഞാൻ എന്റെ കവിളിലേക് ശ്രേദ്ധിച്ചത്. അത് കണ്ടതും ഞാൻ വേദന കൊണ്ട് നിലത്തിരുന്നു പോയി. അമ്മേ….സഹിക്കാൻ പറ്റാത്ത വേദന. എന്റെ വലതു കവിളിൽ ആരോ അടിച്ച പോലത്തെ കൈ പാടുകൾ ചുമന്നു തടിച്ചു കിടക്കുന്നുണ്ട്. എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ വരാൻ തുടങ്ങി. അവിടെ ഇരുന്നു കരയാനല്ലാതെ എനിക്ക് ഒന്നിനും കഴിഞ്ഞില്ല. അത്രക് വേദന.പെട്ടെന്ന് വാതിൽ കൊട്ടി തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട ഞാൻ അങ്ങോട്ട് നോക്കി.
എന്തോ എന്നോട് ഓടാൻ പറയുന്ന പോലെ എന്റെ സകല ശക്തിയും എടുത്ത് പുറത്തേക്ക് ഓടി. ഞാൻ പുറത്തു ഇറങ്ങിയതും വാതിൽ എന്റെ പുറകിൽ കൊട്ടി അടഞ്ഞു. എന്റെ മുമ്പിൽ ഞങ്ങളുടെ ഫോണും കണ്ണന്റെ പെഴസും നിലത്തു കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ഞാൻ താഴേക്കു ഓടാൻ വേണ്ടി അതെടുക്കാൻ കുനിഞ്ഞതും വാതിലിന്റെ അടിയിൽ കൂടി അപ്പുറത്തെ സൈഡിൽ രണ്ടു കാലുകൾ കണ്ടു.ഞാൻ പേടിച്ചു പുറകോട്ടു വീണു ഞരങ്ങി വാതിലിന്റെ ഓപ്പോസിറ്റുള്ള ഭിത്തിയിൽ ആള്ളി പിടിച്ചിരുന്നു.ശബ്‍ധിക്കാൻ പോലും എന്നെ കൊണ്ട് ആയില്ല.
വാതിലിന്റെ അടിയിൽ ഫ്ലോരും വാതിലും തമ്മിലുള്ള വ്യതാസത്തിൽ ഉള്ളിലേക്കു കുറച്ചു കാണാം. അത് വാതിലിന്റെ തൊട്ടപ്പുറത്തു നിന്ന് എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിക്കുവാണ്. ഞാൻ അനങ്ങിയാൽ അത് വാതിൽ തുറന്നു എന്നെ പിടിക്കും എന്ന് തോന്നി ശ്വാസം പോലും എടുക്കാതെ ആ കാലുകളിൽ തന്നെ നോക്കി നിന്നു.പുറത്തേക്ക് തള്ളി നിക്കുന്ന കാലിന്റെ വിരലുകളും കുറച്ചു ഭാഗവും മാത്രമേ കാണാനുള്ളു എന്നാൽ അത് തന്നെ ഭയാനകമാണ്. വിരലുകൾ എല്ലാം സാധരണ കാൽ വിരലിന്റെ രണ്ടിരട്ടി നീളം ഉണ്ട് നഗങ്ങളും. കറുത്ത നാഗം. കാൽ മുഴുവൻ ആയിരം പുഴുക്കൾ അരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
പാലിലെ പോലെ തന്നെ. എനിക്ക് കണ്ണടക്കാൻ പോലും ആയില്ല. കണ്ണടച്ചാൽ അത് എന്നെ പിടിക്കുമോ എന്ന് ഞാൻ ഭയന്നു. പെട്ടെന്ന് വാതിലിന്റെ ലോക്ക് തുറന്നു.ആ ശബ്ദം എന്റെ ഹൃദയം പൊട്ടിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി. പതിയെ വാതിൽ തുറക്കാൻ തുടങ്ങി. ആ മുറിയിലെ അഴുകിയ മാംസത്തിന്റെ മണം എനിക്ക് കിട്ടാൻ തുടങ്ങി. വാതിലിന്റെ തുറക്കുന്ന ഭാഗത്തു നീണ്ട വിരലുകൾ പ്രതിക്ക്ഷ പെട്ടു. കറുത്ത നീണ്ട നഗങ്ങളുള്ള പുഴുവരിക്കുന്ന കൈ. അത് വാതിലിനെ ആള്ളി പിടിച്ചു പതിയെ പതിയെ തുറക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്റെ കാലും കൈയെല്ലാം തളർന്നു വെള്ളം പോലെ തോന്നിപോയി.
ഇരിക്കുന്നിടത് നിന്നും അനങ്ങാൻ പോലും പറ്റിയില്ല.കണ്ണിൽ നിന്നും മാത്രം കണ്ണീർ പൊടിഞ്ഞു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.ഈശ്വര… ഞാൻ മനസുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു എന്നാൽ ആ കൈ വാതിൽ പതിയെ തുറന്നു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. ആ കയ്യിൽ നിന്നും പുഴുക്കൾ താഴേക്കു ചാടി. ചെറിയതും വലുതുമായ പുഴുക്കൽ. അവ നിലത്തു ചാടിയിടത്തു നിന്ന് ഒന്ന് പുളഞ്ഞു എന്റെ നേരെ ഇഴയാൻ തുടങ്ങി. നിറയെ പുഴുക്കൾ എന്റെ നേരെ വേഗത്തിൽ ഇഴഞ്ഞു വന്നു തുടങ്ങി. കറുത്ത പുഴുക്കൾ. റൂമിന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നും ഒരു വികൃതമായ സ്വരം പതിയെ എന്നെ വിളിച്ചു “വൈഗ….” അപ്പോയെക്കും ആ പുഴുക്കൾ എന്റെ കാലിൽ എത്തിയിരുന്നു. അത് അരിച്ചു എന്റെ തള്ള വിരലിലൂടെ കയറാൻ തുടങ്ങി. തണുത്ത പുഴുക്കൾ. അരിച്ചു എന്റെ തള്ള വിരലിന്റെ മുകളിൽ എത്തി കാലിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങി. അത് പോലെ തന്നെ കൂടുതൽ പുഴുക്കൾ എന്റെ കാലിൽ കയറാൻ തുടങ്ങി. അതായിരുന്നു എന്നെ ആ പേടിയിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്. എനിക്ക് പേടിയെക്കാൾ അറപ്പു തോന്നി.എനിക്ക് എന്റെ ശബ്ദവും ബലവും തിരിച്ചു കിട്ടി. ഞാൻ കാൽ ആഞ്ഞു കുടഞ്ഞു. പുഴുക്കൾ പല ഭാഗത്തേക് തെറിച്ചു.വാതിൽ ഇപ്പോൾ പാകുതി തുറന്നു. ഞാൻ കൈ രണ്ടും ചെവിയിൽ പൊത്തി പിടിച്ചു ആഞ്ഞു നിലവിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. “ആാാാാ…” എനിക്ക് എന്റെ ശബ്ധം മാത്രമേ കേൾക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളു. കൂടാതെ ചങ്കിൽ പൊടിയുന്ന ചോരയുടെ രുചിയും മണവും. ആരോ വന്നു എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു. പക്ഷെ ഞാൻ നിലവിളി നിർത്തിയില്ല. രണ്ടു പേര് കൂടെ വന്നു പക്ഷെ എനിക്ക് നിർത്താനായില്ല. ഞാൻ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. അവസാനം ഞാൻ എന്റെ കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്നത് അറിഞ്ഞു.ഞാൻ ആ ഇരുട്ടിനെ സന്തോഷത്തോടെ സ്വീകരിച്ചു….
പിന്നീട് കണ്ണ് തുറക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആയിരുന്നു.അവിടെ മുഴുവൻ കണ്ണിൽ കുത്തുന്ന വെള്ള ലൈറ്റ്റുകൾ ആയിരുന്നു. അത് ഇച്ചിരി ആശ്വാസം പകർന്നു. ഒരു റൂമിൽ ആണ് ഇപ്പോൾ. ആ റൂമിൽ തനിച്ചാണെന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ പിന്നെയും കൂക്കാനായി തയ്യാറെടുത്തു. പക്ഷെ കൂക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല. തൊണ്ട പൊട്ടി പൊളിയുന്ന വേദന. തൊണ്ടയിൽ മുഴുവൻ ചോരയുടെ രുചി. എന്നാലും ഞാൻ കൂക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.അപ്പോയെക്കും റൂമിനുള്ളിലെ ബാത്‌റൂമിൽ നിന്നും കാണ്ണൻ ഇറങ്ങി വന്നു.
അവനെ കണ്ടതും എനിക്ക് ജീവൻ തിരിച്ചു കിട്ടിയ പോലെ ഫീൽ ചെയ്തു എന്നാൽ കണ്ണൻ എൻറെ അടുത്ത് വരുകയോ സമാധാനിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്തില്ല. അവിടെ തന്നെ എന്നെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി നിന്നു. എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഞാൻ അറിയാതെ വന്ന പിഞ്ചിരി മാഞ്ഞു. എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കൂടുതൽ കണ്ണീർ വരാൻ തുടങ്ങി. ഇപ്പൊ എനിക്കി കൂക്കാൻ പോലും തൊണ്ടയില്ല. ഞാൻ ദയനീയമായി അവനെ നോക്കി. അവന്റെ കട്ട കറുപ്പ് കണ്ണിൽ നിന്നും ചോര കണ്ണീർ പോലെ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി. അതിനിടയിലും അവൻ എന്നെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
