പെട്ടന്ന് ഞാൻ അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി എൻ്റെ വരവ് കണ്ട് അവൻ ഭയന്ന് ഒരടി പിന്നോട്ട് മാറി. അന്നയും തരിച്ചു നിൽക്കുകയാണ്. എനിക്കെന്തോ സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല ഞാൻ കൈ വീശി അവൻ്റെ മുഖത്തിനിട്ടു ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചു. അവൻ പിന്നോട്ടൊന്ന് വെച്ചു പോയി. അടുത്ത നിമിഷം എൻ്റെ മുഖത്തിന് നേരേ അന്ന കൈ വീശിയതും ഞാൻ അവളുടെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു. ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തക്ക് നോക്കി ആള് നല്ല ദേഷ്യത്തിൽ ആണ് കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞു ഒഴുക്കാറായിട്ടുണ്ട് .
“വിളിച്ചോണ്ട് പോടീ നിൻ്റെ മറ്റവനെ”
അതും പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ അവിടന്ന് ഇരുട്ടിൻ്റെ മറവിലേക്ക് നടന്നകന്നു
അന്ന ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കി. ബാക്ക് വരിയിൽ ഇരുന്ന ഏതാനും സീനിയർസ് തിരിഞ്ഞു നോൽക്കുന്നുണ്ട്. എങ്കിലും സംഭവം മുഴുവൻ കണ്ടിട്ടില്ല. എന്ധെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുമ്പ് ജോണിച്ചായൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ കാറിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി. സ്റ്റേജിൽ സ്കിറ്റിൻ്റെ അവസാന ഭാഗമായി. ഒഴുകി വന്ന കണ്ണീർ തുടച്ചിട്ട് അവൾ സ്റ്റേജിൻ്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.
“അർജ്ജു ശിവ നിനക്ക് ഇതിനെല്ലാം കൂടി ചേർത്ത് ഞാൻ തരുന്നുണ്ട്, നിന്നെ കുറിച്ച് ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ കൂടി അറിയട്ടെ”
അതേ സമയം അർജ്ജു ആകെ ചിന്ത കുഴപ്പത്തിലാണ്. എത്ര ദേഷ്യം വന്നാലും കൂളായി നേരിടാറുള്ള തനിക്കിത് എന്തു പറ്റി അന്നയുടെ അടുത്ത് മാത്രം തനിക്ക് എന്തു കൊണ്ടാണ് സ്വയം നിയന്ത്രണം നഷ്ടമാകുന്നത്. അവളും ആ പയ്യനും കൂടി സംസാരിക്കുന്നതിൽ എനിക്ക് എന്താണ്. പോയി ഒരു സോറി പറഞ്ഞാലോ. അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ടാ സോറി പറയാൻ ചെന്ന് കൂടുതൽ പ്രശ്നമായാലോ. അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചിരുന്നപ്പോളേക്കും രാഹുൽ വന്നു. രാഹുലാണെങ്കിൽ ജെന്നിയുടെ ഡാൻസിനെ കുറിച്ച് തള്ളി മറക്കുകയാണ്. തിരിച്ചു ഫ്ലാറ്റിൽ എത്തുന്നത് വരെ അവൻ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ പറഞ്ഞില്ല. പിന്നെ ഒഴുക്കൻ മട്ടിൽ കാര്യങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചു.
രാഹുലാണെങ്കിൽ സംഭവം അറിഞ്ഞപ്പോൾ അതിലും കലിപ്പ്. അവൾക്കിട്ടും കൂടി രണ്ടെണ്ണം കൊടുക്കാത്തതിലാണ് അവന് വിഷമം. ഞാൻ അവനെ തിരുത്താൻ ഒന്നും പോയില്ല.
ഹോസ്റ്റലിൽ ചെന്നതും അന്ന ജോണിയെ വിളിച്ചു ആശ്വസിപ്പിച്ചു. അർജ്ജുവിനിട്ട് പണി കൊടുക്കും എന്നൊക്കെ അവൻ തള്ളി. അന്ന ചുമ്മാ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നതല്ലാതെ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. അവൻ്റെ അനിയൻ ജിമ്മിയുടെ അത്ര പോലും ധൈര്യം അവന് ഇല്ല എന്ന് അന്നക്കു നന്നായി അറിയാം. പക്ഷേ ഒരു കാര്യം അവൾക്കറിയില്ലായിരുന്നു കെട്ടാൻ പോകുന്ന പെണ്ണിൻ്റെ മുൻപിൽ വെച്ച് മറ്റൊരാളാൽ അപമാനിക്കപ്പെട്ടതിൽ അവനുണ്ടായ പക.
തിങ്കളാഴ്ച്ച അർജ്ജുവും രാഹുലും പതിവിലും നേരത്തെ എത്തി. ക്ലാസ്സിലേക്ക് കടന്ന് വരുന്ന അന്നയുടെ മുഖഭാവം അർജ്ജു ശ്രദ്ധിച്ചു.
ശനിയാഴ്ച്ച ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെയാണ് അവളുടെ നടപ്പ്. ഞാൻ ഇരിക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കിയത് പോലും ഇല്ല. അവൾ സ്ഥിരം ഇരിക്കുന്ന കസേരയിൽ പോയിരുന്നു.
എന്നും അവളുടെ കൂടെ ഇരിക്കാറുള്ള കീർത്തന അന്നയുടെ ചെവിയിൽ എന്തോ പറഞ്ഞിട്ട് ഞാനിരിക്കുന്ന ഡെസ്കിൽ എൻ്റെ അരികിൽ ഒഴിഞ്ഞു കിടന്ന സീറ്റിൽ വന്നിരുന്ന. ഇരിക്കുന്നതിന് മുന്നേ അവൾ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും അത് അത്രക്കങ്ങു വിജയിച്ചില്ല. അവളുടെ മുഖത്തു ചെറിയ ഭയം നിഴലിക്കുന്നുണ്ട്.
കുറെ പേർ അവൾ എൻ്റെ അടുത്ത് വന്നിരിക്കുന്നത് കണ്ട് തിരിഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നോൽക്കുന്നുണ്ട്. കാരണം ഒരു പെണ്ണും ഇത് വരെ ക്ലാസ്സിൽ എൻ്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നിട്ടില്ല. സാദാരണ ഏറ്റവും പിൻ നിരയിൽ എൻ്റെ അരികിലായി ആരും തന്നെ ഇരിക്കാറില്ല. വേറെ ഒന്നും കൊണ്ടല്ല ക്ലാസ്സ് ബോറാണെങ്കിൽ ഞാൻ കിടന്നുറങ്ങും. ഇനി ഇരിക്കാറുണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ എൻ്റെ പഴയ റൂം മേറ്റ് മാത്യു അല്ലെങ്കിൽ രാഹുലാണ് എൻ്റെ അടുത്ത സീറ്റിൽ ഇരിക്കാറു. രാഹുലാണെങ്കിൽ കുറച്ചു നാളായി സ്ഥിരം ജെന്നിയുടെ അടുത്താണ് ഇരിക്കുന്നത്.
അന്നയും ഞാൻ ഇരിക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നോൽക്കുന്നുണ്ട്. അവളുടെ മുഖം കോപത്താൽ ചുവന്നിട്ടുണ്ട്. കടന്നൽ കുത്തിയ പോലെയുണ്ട് അന്നയുടെ മുഖം. കീർത്തനെയെയും എന്നെയും തുറിച്ചു നോൽക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ അവളെ പഴയതു പോലെ കലിപ്പിച്ചു നോക്കി. അവൾ കീർത്തനെയെയും എന്നെയും ഒന്നു കൂടി തുറിച്ചു നോക്കിയിട്ടു തിരിഞ്ഞിരുന്നു. ആദ്യ പീരീഡ് ബീന മിസ്സ് വന്നതും എൻ്റെ അടുത്തിരിക്കുന്ന കീർത്തനയെ കണ്ടൊന്ന് അന്ധാളിച്ചു നോക്കി. എങ്കിലും അവർ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
ഇൻ്റെർവെലായപ്പോൾ കീർത്തന അന്നയുടെ അടുത്തേക്ക് സംസാരിക്കാനായി പോയി. അന്ന എന്നെ നോക്കികൊണ്ട് അവളുടെ അടുത്ത് എന്തോ പതുക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് ക്ലാസ്സിൻ്റെ വെളിയിലേക്ക് പോയി. കീർത്തനയുടെ മുഖം ഒന്ന് വാടി. പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ എൻ്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. ഞാൻ എന്താണ് സംഭവം എന്ന് അന്വേഷിക്കാനൊന്നും പോയില്ല.
അന്ന നേരെ ഹോസ്റ്റലിലേക്കാണ് പോയത്. അവൾ അകെ സങ്കടത്തിലാണ്. ശനിയാഴ്ച്ചത്തെ സംഭവം എല്ലാം കുഴിച്ചു മൂടി ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെയാണ് അന്ന രാവിലെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് എത്തിയത്. എന്നാൽ കീർത്തന വന്ന് ഇന്ന് അർജ്ജുവിൻ്റെ അടുത്തിരിക്കാൻ പോവുകയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഹൃദയം പൊട്ടുന്ന വേദന തോന്നി. പിന്നെ അത് കീർത്തനയോടുള്ള വെറുപ്പായി മാറി. ഞാൻ അവരെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ അർജ്ജുവിനു അത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. ഇൻ്റെർവെൽ ആയപ്പോൾ കീർത്തന എൻ്റെ അടുത്ത് വന്ന് അർജ്ജുവിൻ്റെ അടുത്തിരിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചതിനെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ന്യായീകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ഞാൻ അവളെ ചീത്ത പറഞ്ഞിട്ട് ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് പോന്നു. വാർഡൻ്റെ അടുത്ത് സുഖമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് റൂമിൽ തന്നെ ഇരുന്നു.
ഇതിൽ താൻ എന്തിന് വിഷമിക്കണം. എന്തിന് കീർത്തനയെ ചീത്ത പറയണം. അവൾ അവർക്കിഷ്ടമുള്ള സ്ഥലത്തിരിക്കട്ടെ. നാളെ തന്നെ അവളുടെ അടുത്ത് സോറി പറയണം.
അടുത്ത ഇന്റർവെൽ ആയപ്പൊളേക്കും കീർത്തനയുടെ ഫോണിൽ മെസേജ് വന്നു. അവളുടെ ചെറിയമ്മയാണ് ഡയറക്ടർ മീര മാം ഓഫീസിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചിരുന്നു. കീർത്തന റൂമിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ തന്നെ ചെറിയമ്മ ദേഷ്യത്തിലാണ് എന്ന് കീർത്തനക്ക് മനസ്സിലായി
“നീ എന്തിനാണ് ആ അര്ജ്ജുൻ്റെ അടുത്ത സീറ്റിൽ പോയിരിക്കുന്നത്. നിന്നോട് ആദ്യമേ പറഞ്ഞതല്ലേ അവനുമായി യാതൊരുവിധ സംസാരം വേണ്ടാ എന്ന്.”
“ഇല്ല ചെറിയമ്മേ അത് ഞാൻ വെറുതെ ബാക്കിൽ പോയിരുന്നന്നെയുള്ളൂ “
“ശരി ശരി ഇനിയിങ്ങനെയുണ്ടായാൽ നിന്നെ ബാച്ച് ഒന്നിലേക്ക് മാറ്റും
ഇപ്പൊ പൊയ്ക്കോ. നീ എന്തു കാണിച്ചാലും ഞാൻ അറിയും”
