ദേവസുന്ദരി – 10

ഉച്ചക്ക് എല്ലാവരുങ്കൂടെ പുറത്തൊക്കെ കറങ്ങാനിറങ്ങി. അന്നെല്ലാവരും പുറത്ത് നിന്നാണ് ഭക്ഷണം കഴിച്ചത്.

“” ഏട്ടാ… എനിക്ക് ഐസ്ക്രീം വാങ്ങിത്തരുവോ..?! “”

അല്ലി എന്റെ പിന്നാലെ കൂടീട്ടുണ്ട്. ഇനിയത് കിട്ടാതെ അവളടങ്ങില്ല.

“” ഒരെണ്ണത്തിലൊതുക്കണം… നിനക്ക് പണ്ടേയുള്ള സൂക്കേടാ ഐസ്ക്രീം വലിച്ചുകേറ്റി തൊണ്ടവേദനയാന്നും പറഞ്ഞുള്ള കരച്ചില്…! അതോണ്ടൊരെണ്ണം വേണേ വാങ്ങിച്ചു തരം… “”

അത് കേട്ട് പെണ്ണോന്ന് ചിണുങ്ങിയെങ്കിലും ഒരെണ്ണം മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു.

“” അതേയ് അവൾക്ക് മാത്രം പോരാ ഞങ്ങൾക്കും വേണം…!! “”

ഇത് കേട്ടോണ്ട് വന്ന അമ്മുവും ജിൻസിയും വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.

“” ഡീ നിനക്ക് വേണോ..?!! “”

അവർക്കൊപ്പമുണ്ടായിരുന്ന തടകയോട് ജിൻസി ചോദിച്ചെങ്കിലും അവളതിന് മറുപടിയൊന്നും കൊടുത്തില്ല.

“” ഓഹ് വേണ്ടേൽ വേണ്ട…!! എടാ രണ്ടെണ്ണങ്കൂടെ… സ്ട്രോബെറി “”

ജിൻസി എന്നോട് പറഞ്ഞു.

താടക ഒന്നും പറഞ്ഞിരുന്നില്ലായിരുന്നു എങ്കിലും അവൾക്കും വേണം എന്ന് അവളുടെ മുഖം വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരുപക്ഷെ ഇന്നലത്തെ സംഭവത്തോടെയുണ്ടായ ചമ്മലാവാം അവളുടെ മൗനത്തിനു കാരണം.

ഞാനും അല്ലിയും ചെന്ന് ഐസ്ക്രീം വാങ്ങിച്ചു. എന്തുകൊണ്ടോ ഞാൻ അപ്പോൾ തടകക്ക് കൂടി വേണ്ടിയും വാങ്ങിയിരുന്നു. അതെന്തിനാണെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. ഇനി വീണ്ടുമാ മനസാക്ഷി കാരണമാണോ എന്തോ…ഏത്..!!

ഐസ്ക്രീം എല്ലാവർക്കും കൊടുത്ത് അവസാനം ഉണ്ടായ ഒരെണ്ണം അല്ലി താടകക്ക് കൂടെ കൊടുത്തതും ജിൻസിയുടെ വിളയാട്ടം തുടങ്ങി.

“” രണ്ടുന്തമ്മില് വഴക്കാണെലെന്താ… എന്തൊരു സ്നേഹാന്ന് നോക്യേ… അവനവക്ക് വേണ്ടി ഐസ്ക്രീമൊക്കെ വാങ്ങിക്കൊടുക്കണു…!! എന്നിട്ട് പറയുമ്പോ രണ്ടും കണ്ടാ കീരീം പാമ്പും..!! “”

കോപ്പ് വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നിപ്പോയി. അല്ലേലും എനിക്കെന്തിന്റെ കേടായിരുന്നു. ആജന്മ ശത്രുവിന് ഐസ്ക്രീം വാങ്ങിക്കൊടുത്തേക്കുന്നു ഊള…!! മനസാക്ഷി ഒരൊറ്റയാള് കാരണം വീണ്ടും വീണ്ടും കുഴീല് ചാടുകയാണ്.

പെഴച്ച മനസാക്ഷി.

താടക അതിനോടകം ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചുതുടങ്ങിയിരുന്നു. അവളത് ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കുന്നതിനിടെയാണ് അവളുടെയാ ഡയലോഗ് വന്നത്. അതോടെയാവളുടെ ചുണ്ടിലൊരു ചിരി മിന്നിമാഞ്ഞു.

അത് ജിൻസി കണ്ടെന്നു തോന്നണു.

“” നീ ചിരിക്കുവൊന്നും വേണ്ടമോളെ… ലേശം ഉളുപ്പുണ്ടേ വേണ്ടാന്നും പറഞ്ഞേച്ച് നീയിപ്പോ ഇത് വാങ്ങിക്കഴിക്കുവോ..!! “”

തടകയോടായി ജിൻസി പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോ അവളൊന്ന് ചൂളി..

“” അതിനാരാ വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞേ…! ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…!””

അവൾ കുട്ടികള് പറയണപോലെയത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാരുമവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

പിന്നീട് അവിടേം ഇവിടേം ഒക്കെ കറങ്ങി സന്ധ്യയായപ്പോഴാണ് തിരിച്ച് ഫ്ലാറ്റിലെത്തുന്നത്.

“”കണ്ണാ…! ഞങ്ങള് നാളെ രാവിലെ പോവൂട്ടോ…! “”

പാർസൽ വാങ്ങിച്ചോണ്ടുവന്ന ബിരിയാണി എല്ലാവരും ഒപ്പമിരുന്നു കഴിക്കുമ്പോഴാണ് അമ്മ അത് പറഞ്ഞത്.

“” അതെന്താ… അമ്മയന്ന് പറഞ്ഞേയല്ലേ ഒരാഴ്ച ഇവിടെ നിന്നിട്ടേ പോവുള്ളൂന്ന്..!! “”

അത് കേട്ടപ്പോൾ സത്യത്തില് എന്തോ വല്ലാണ്ട് സങ്കടം തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“” ശങ്കരേട്ടന്റെ ഏതോ ബന്ധു മരിച്ചെടാ… പുള്ളിയിന്ന് വയനാടേക്ക് പോയി. ഇനി ചടങ്ങൊക്കെ കഴിഞ്ഞേ തിരിച്ചുവരുള്ളൂ. അതുവരെ എവിടെയാരുമില്ലാണ്ട് എങ്ങനെയാ… ഒന്നുല്ലേ ടോമിക്ക് ഭക്ഷണമെങ്കിലും കൊടുക്കണ്ടേ…!! “”

ടോമി വീട്ടിലെ നായ്ക്കുട്ടിയാണ്. ഞാൻ ബാംഗ്ലൂർക്ക് വരുന്നതിന്റെ ഒന്നരമാസം മുന്നെയാണ് അവനെ വാങ്ങിക്കുന്നത്. ബീഗിൾ ബ്രീഡാണ് ടോമി. അടുത്ത വരവിന് അവനെ ഇവിടേക്ക് കൊണ്ടുവരണം എന്നൊക്കെ ഓർത്ത് ഇരിക്കുവായിരുന്നു ഞാൻ.

“” അമ്മേ… എന്നാലും..!! “”

“” ഒരെന്നാലുമില്ല… ഞങ്ങള് ഫ്ലൈറ്റ് ടിക്കറ്റ് ഒക്കെ ബുക്ക്‌ ചെയ്തെയാണ്. “”

അച്ഛനാണ് പറഞ്ഞത്. പിന്നേ ഞാനെന്ത് പറയാനാണ്.

അതോടെ ഞാനാകെ ഡൌൺ ആയി. ഭക്ഷണം പോലുമിറങ്ങാത്ത അവസ്ഥ.

“” ഞാനിവിടെ ഏട്ടന്റൊപ്പം നിന്നോട്ടെയാമ്മേ…!! “”

അല്ലി ഒരു വിങ്ങലോടെ ചോദിച്ചപ്പോൾ എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.

“” നിനക്കിവിടേക്ക് അഡ്മിഷൻ നോക്കുന്നുണ്ട്… അപ്പൊ ഒരുമാസം കഴിഞ്ഞ് ഇവിടെ വന്ന് നിക്കാട്ടോ… ഇപ്പൊ നമുക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോവാം…! “”

അച്ഛനവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന പോലെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ കണ്ണീരോടെ തലയാട്ടി.

വെറുതേ പത്രത്തിൽ വിരലിട്ടിളക്കി കുറച്ച് നേരമിരുന്ന് ഞാനെണീറ്റ് കൈ കഴുകി നേരെ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു.

എന്തുകൊണ്ടോ വല്ലാത്തൊരു സങ്കടം എന്നിൽ നിറയുന്നു. അമ്മ എന്തൊക്കെയോ എന്നിൽ നിന്ന് ഒളിക്കുന്നപോലെയും പഴയ പോലെ എന്നോട് പെരുമാറാത്തപോലെയുമൊക്കെ എനിക്ക് തോന്നിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

അവിടെക്കിടന്ന് ഞാനുറങ്ങിപ്പോയി.

രാവിലേ എണീക്കുമ്പോൾ നെഞ്ചിൽ ഒരു ഭാരം പോലെ. അല്ലിക്ക് പണ്ടേയുള്ള സ്വഭാവമാണ് എന്റെ നെഞ്ചിലിങ്ങനെ തലചായ്ച്ചുള്ള ഈ ഉറക്കം. ഞാനവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.

നെഞ്ചിലേക്ക് നോക്കിയ ഞാൻ മരവിച്ചുപോയി. അല്ലിയല്ല പകരം താടക ആയിരുന്നു അത്.

ഒരു നിമിഷം അവളെ അങ്ങനെ നോക്കി നിന്നുപോയി.

ഉറങ്ങുമ്പോൾ ഉള്ള അവളുടെ മുഖം… എന്തൊരു ക്യൂട്ട് ആണത്. കൊച്ചുപിള്ളേരുടെ ഉറക്കം നോക്കിനിക്കുന്നപോലെ നോക്കിയിരിക്കാൻ തോന്നുന്ന ഒരു കുട്ടിത്തമുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ മുഖത്ത്. ചുവന്ന ആ അല്ലിചുണ്ടുകളിൽ നേർത്ത ഒരു പുഞ്ചിരിയുള്ളപോലെ. കഴുത്തിൽ അമ്മയിന്നലെ സമ്മാനിച്ച മാല ഇടം പിടിച്ചിരുന്നു. അതവളുടെ വിളഞ്ഞ മാമ്പഴം പോലുള്ള മുലയിടുക്കിലേക്ക് ഇറങ്ങിനിക്കുന്നു. അവയുടെ മുഴുപ്പും വെളുപ്പും…!.നോക്കി നിന്നുപോയി.!!

“ഈശ്വരാ… ശത്രുക്കൾക്കിത്രേം സൗന്ദര്യം കൊടുക്കല്ലേ…!! ”

ശത്രു…!! ഇവളെന്റെ ശത്രുവല്ലേ….!!

അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തിലലിഞ്ഞ ഞാൻ അത് പൂർണമായും മറന്നിരുന്നു.

“” ഡീ…!! “”

എന്നലറി ഞാനവളെ എന്റെ ദേഹത്തുനിന്ന് തള്ളിമാറ്റി.

അവളൊരു ഞെട്ടലോടെ ഞെട്ടിപ്പിടിച്ചെണീറ്റു.

“” നീ… നീയെന്താ ഇവിടെ….!! ഇന്നലെ ഇവിടെ കിടന്നോന്ന് സമ്മതിച്ചൂന്ന് വച്ച് എന്നും ഇവിടെ സ്ഥിരതാമസമാക്കാന്നാണോ കരുതിയേക്കണേ…!! “”

“” അതമ്മ… അമ്മ പറഞ്ഞിട്ടാ ഞാനിവിടെ…!! “”

“” അമ്മ പറഞ്ഞൂന്ന് വച്ച്..! “”

“” ഹലോ ചൂടാവണ്ട…! അല്ലിയുടെ ഒന്നിച്ച് കിടന്നോളാന്ന് ഞാമ്പറഞ്ഞെയ… അമ്മയാ സമ്മതിക്കാഞ്ഞേ…!””

ആദ്യത്തെ അവളുടെ ഞെട്ടലൊക്കെ മാറിയതും അവള് ഫോമായി.

അത് കണ്ട് ഞാനൊന്ന് പതറാതിരുന്നില്ല.

“” അമ്മ ഈ റൂമിൽ കിടക്കാനാ പറഞ്ഞേ… അല്ലാണ്ട് എന്റെ നെഞ്ചത്ത് കിടക്കണോന്ന് അല്ല…!! “”

പതറലോളിപ്പിച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞതും അവള് ചമ്മി.

“” അതുറക്കത്തില്… അറിയാണ്ട്..!! “”

നന്നായി ചമ്മിയതുകൊണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു നേരത്തേ ഉണ്ടായ കനമൊന്നും ശബ്ദത്തിനില്ലായിരുന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *