“അതേ…” അവന്റെ ചോദ്യവും അവളുടെ മറുപടിയും കേട്ട് കൂടി നിന്നവർക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല. അതെല്ലാം കണ്ട് ഫ്രീക്കൻ അഴിഞ്ഞുവീഴാൻ പോയ പാന്റ് വലിച്ചു കയറ്റി വിശദീകരിച്ചു.
“യുവകവിക്കുള്ള കൊറേ അവാർഡ് വാങ്ങിയിട്ടുള്ള ആളാ. ഇങ്ങടെ എല്ലാ കവിതേം ചീറീട്ട്ണ്ട് ട്ടാ ചേച്ച്യേ” തന്നേക്കാൾ പ്രായമുണ്ടെങ്കിലും അവന്റെ കമന്റ് ബഹുമാനാർത്ഥമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ നിഷിത ശരിയെന്ന് മാത്രം തലയാട്ടി.
സഹദേവന്റെ തലയിൽനിന്നും രക്തം ഒഴുകിയത് കണ്ട് അവൾ പരിഭ്രമപ്പെട്ടു. ബാജുകുറൂങ്ങിൽ അത് ഒപ്പിയെടുത്ത നിഷിത നിറുത്തിയിട്ട ഓട്ടോയിലേയ്ക്ക് സഹദേവനെ പിടിച്ച് കയറ്റി. “അടുത്തുള്ള ആശൂത്രീൽക്ക് വിട്… ന്റച്ചന്.. ഹ്” അവൾ വിതുമ്പുകയായിരുന്നു. “ആരെങ്കിലുമൊന്ന് കൂടെ വരോ” അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ചുമട്ടുതൊഴിലാളി ഓട്ടോയിൽ ചാടിക്കയറി. അയാൾ തന്റെ നീല തോർത്തെടുത്ത് സഹദേവന്റെ നെറ്റിയിൽ വരിഞ്ഞുകെട്ടി. തൊട്ടടുത്തുള്ള അമല ഹോസ്പിറ്റലിൽ രണ്ടു പേർക്കും പ്രാഥമിക ചികിത്സ നൽകി. എക്സ്റേയിൽ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലെന്ന് കണ്ട് മൂന്നുപേരും പെട്ടെന്ന് തന്നെ യാത്രതിരിച്ചു. തിരിച്ച് കേച്ചേരിയിൽ ടാക്സിയിങ്ങിയ ചുമട്ടുതൊഴിലാളി അവരെ സ്നേഹത്തോടെ യാത്രയാക്കി. നീലത്തോർത്തിൽ പറ്റിയ രക്തം നോക്കി അയാൾ ആത്മസംതൃപ്തിയടഞ്ഞു.
‘എല്ലാ ചോരയ്ക്കും ചുവപ്പ് നിറം. പക്ഷേ മനുഷ്യർക്കെല്ലാം വിവിധനിറം.!
വെറുപ്പ്.., വിദ്വേഷം. മരിച്ച് മണ്ണോട് ചേർന്ന് വെറും ശവമാവേണ്ട ശവങ്ങൾ.
അന്ന് രാത്രി സഹദേവൻ ഉറങ്ങിയില്ല. തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്ന അയാൾ എഴുന്നേറ്റ് നിഷിതയ്ക്കരികിലെത്തി നോക്കി.
“മണി പന്ത്രണ്ടാവുന്നു, മോളിനിയും ഉറങ്ങിയില്ലേ”
“ഉറക്കം വര്ണില്ലച്ഛാ”
“മോള് അമ്മേനെ പറ്റി കാറീന്ന്‌ പറഞ്ഞത് എന്തർത്ഥം വെച്ചാ?” അയാൾ അവളെ മുഖത്ത് നോക്കാതെയാണത് പറഞ്ഞത്.
“ഒരാളും ഭർത്താവിന്റെ സ്ഥാനം മകന് കൊടുക്കില്ല. ഇനി കൊടുത്താൽ തന്നെ കിടക്ക പങ്കിടില്ല” അവൾ ഒറ്റശ്വാസത്തിലത് പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് ചുവരിനോട് ചേർന്ന് കണ്ണീരൊഴുക്കി.
സഹദേവൻ ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലമായി…
ഒരു പ്രതിമകണക്കെ നിന്ന അയാൾക്ക് നെഞ്ചുപൊട്ടുമോ എന്ന് തോന്നിപ്പോയി.
സത്യമാണോ നീ കണ്ടോ എന്നൊന്നും ചോദിക്കേണ്ടതായി തോന്നിയില്ല അയാൾക്ക്. പതിവില്ലാതെ സതീഷിനോടുള്ള അതിസ്വാതന്ത്ര്യവും കൊഞ്ചലും കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അയാൾക്ക് സംശയമുണ്ടായിരുന്നു. അയാൾ പുറം തിരിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന നിഷിതയെ ചുമലിൽ പിടിച്ച് തനിക്കഭിമുഖമായി കിടത്തി.
കണ്ണുനീരിൽ നനഞ്ഞ കവിളിൽ മുടിയിഴകൾ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.
അവൾ സങ്കടം സഹിക്കാനാവാതെ സഹദേവന്റെ മടിയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തിക്കിടന്നു. അയാളവളെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
“വേറ്പ്പാണവരോട്.
അച്ഛനവരോട് ഇനി മിണ്ടരുത്.
ഇനിയച്ഛൻ അമ്മേടെ കൂടെ കിടക്ക്ണതെന്നെ നിക്ക് ദേഷ്യാ.”
അവൾ ഒരു കൊച്ചുകുഞ്ഞിനെപ്പോലെ ആ മടിയിൽ കിടന്ന് സഹദേവനെ അരയിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് സങ്കടവും അസൂയയും നിറഞ്ഞ് കൊഞ്ചി.
“പിന്നാര്ടെ അട്ത്താ കിടക്കുവാ? ഇവിടെ നിന്റട്ത്താ?”
അയാളവളെ പരിഹസിക്കുകയല്ല മറിച്ച്‌ ഉള്ളറിയാനാണെന്ന് നിഷിതയ്ക്ക് മനസ്സിലായി.
“അതെന്താ ഒരു മോൾടെ അട്ത്ത് ഒരച്ഛന് കിടക്കാല്ലോ…അതാപ്പോ നന്നായേ” അവളും വിടാനുള്ള ഭാവമില്ലായിരുന്നു…അവൾ മടിയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി കമിഴ്ന്നു കിടന്നു.
“അതൊക്കെ വല്ല്യ കുട്ട്യാവ്ന്നത് വരെ…” അയാൾക്ക് വാക്കുകൾ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. താഴെ ലുങ്കിക്കുള്ളിലെ സഞ്ചിക്കുള്ളിൽ വളരാൻ തുടങ്ങിയതറിഞ്ഞ സഹദേവൻ അവളെ പിടിച്ച് മാറ്റാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അവൾ അരയിൽ ചുറ്റി അള്ളിപ്പിടിച്ച് കിടന്നത് അയാളെ ധർമ്മസങ്കടത്തിലാക്കി. ചുണ്ടിൽ തട്ടി നിൽക്കുന്ന മുഴുപ്പ് അവൾ താഴേയ്ക്കമർത്തി.
അവൾ മനഃപ്പൂർവമാണോ അല്ലയോ എന്നറിയാൻ അയാൾ അവളെ തലയിൽ പിടിച്ച് ചെറുതായൊന്ന് താഴേയ്ക്കമർത്തി.
അവൾ വായ് തുറന്ന് ചുണ്ടുകൾക്കിടയിൽ അതിനെ വെച്ച് ചെറുതായമർത്തി. സഹദേവൻ അവളെ തലയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അയാളത് ആസ്വദിക്കുന്നെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിഷിത അരയിൽ ചുറ്റിയ കൈകൾ പതിയെ പിറകിൽ തഴുകി. ചുണ്ടുകളിലതിനെ കൊത്തിയെടുത്തു.
അയാൾക്കുള്ളിൽ അഗ്നിപടർന്നു… തന്റെ മുഴുപ്പ് പകുതിയോളം ചുണ്ടിനടിയിൽ പിടിച്ച നിഷിത തനിക്ക് വഴങ്ങുന്നതറിഞ്ഞ് അയാളുടെ അടിമുടി വെട്ടിവിറച്ചു.
അയാൾ നിയന്ത്രണം വിട്ട് നിഷിതയുടെ തലയിൽ നിന്ന് കൈയിറങ്ങി കഴുത്തിലെത്തി നൈറ്റിക്കുള്ളിലേയ്ക്കിറങ്ങിയതോടെ നിഷിത അയാളുടെ കൈയെടുത്ത് മാറ്റി. അവൾ എഴുന്നേറ്റ് അച്ഛനൊപ്പം ചേർന്നിരുന്നു. അവൾ വർണ്ണിക്കാനാവാത്ത നൂറുഭാവങ്ങൾ വിരിച്ച് സഹദേവനെ നോക്കി. അയാളവളെ തന്റെ മാറോട് ചേർത്തണച്ചു. അവൾ സഹദേവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നെഞ്ചിൽ ഒഴുകിയണഞ്ഞു. അയാൾ നിഷിതയുടെ കൈ പിടിച്ച് താഴേയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോയെങ്കിലും അവൾ കൈവലിച്ചു.
‘ഇവളെന്താണ് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്? ഒരു പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല?’ സഹദേവന്റെ ക്ഷമനശിച്ചിരുന്നു.
അയാൾ അവളെ വലിച്ച് കയറ്റി ചുണ്ടിൽ ബലമായി ചുംബിച്ചു. അവൾ എതിർത്ത് പിൻവലിഞ്ഞു. സഹദേവൻ വിട്ടില്ല.
അയാൾ നൈറ്റിക്കുള്ളിൽ കൈകടത്തി ബ്രായിൽ ഞെക്കി.
അവളൊന്ന് പതഞ്ഞുപൊങ്ങി. അയാളുടെ ചുണ്ടിൽ ചുണ്ടുചേർത്തു. “അച്ഛാ വേണ്ടച്ഛാ പ്ലീസ്” അതു പറഞ്ഞെങ്കിലും യാന്ത്രികമായി സഹദേവന്റെ ചുണ്ടിൽ ചുണ്ടമർത്തി ഒപ്പം അയാളുടെ കൈയവൾ പുറത്തേയ്ക്ക്‌ വലിച്ചെടുത്തു. അയാൾ വിരിഞ്ഞ ചെമ്പരത്തിച്ചോപ്പിൽ ചുണ്ടമർത്തി! അത് തന്റെ ചുണ്ടുകൾക്കിടയിലായി നുണഞ്ഞു.
അവൾ പൂത്തുലഞ്ഞ് സഹദേവനെ കഴുത്തിന് പിറകിൽ പിടിച്ച് ഞെരിച്ചു. അവൾ കണ്ണുകളടച്ച് സഹദേവന്റെ ചുണ്ട് വായിലാക്കി. ആകെയൊരു തരിപ്പ്! അവൾക്ക് ശരീരത്തിന്റെ ചൂട് സഹിക്കുന്നില്ല.
“എന്റീശ്വരാ… ഇതാണല്ലേ പരിപാടി വെറുതെയല്ല കാറ് മറിഞ്ഞത്” സൗമിനിയുടെ അലർച്ച കേട്ട് രണ്ടുപേരും ഞെട്ടിത്തരിച്ചു.
അച്ഛനും മകളും വേർപെട്ട് സുഖം നഷ്ടപ്പെട്ട ദേഷ്യവും പരുങ്ങലും കൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. “എല്ലാം ഇന്നത്തോടെ അവസാനിപ്പിച്ച് തരാം ഞാൻ.” സൗമിനിക്ക് അതൊരു വീണ് കിട്ടിയ അവസരമായിരുന്നു… സഹദേവനെ ഒന്നൊഴിവാക്കി കൗമാരക്കനി കടിച്ച്‌ തിന്നാനുള്ള ആർത്തി മാത്രമാണ് അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നത്. അവൾ പെട്ടെന്ന് തന്നെ സതീഷിനെ വിളിച്ചുണർത്തി സംഗതി വിശദീകരിച്ചു. രണ്ടുപേരും ഒന്നും മിണ്ടാതെ തികഞ്ഞ അവജ്ഞയോടെ സൗമിനിയെയും സതീഷിനെയും മാറിമാറി നോക്കുക മാത്രമാണ് ചെയ്തത്‌. അന്ന് വെളുക്കുവോളം ആ വീടുറങ്ങിയില്ല. സഹദേവന് തിരിച്ച് സൗമിനിയെയും ചോദ്യം ചെയ്യണമെന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും നേരിട്ട് കാണാത്ത സംഭവമായത് കൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. തന്നെയുമല്ല നിഷിതയെ വീണ്ടും അടുത്ത് കിട്ടാനുള്ള അവസരവും നിഷേധിക്കപ്പെട്ടു.
കാലത്ത് പോലീസ് വീട്ടിന് മുന്നിൽ വന്ന് നിന്നത് കണ്ട് നിഷിതയും സഹദേവനും അമ്പരന്നു.
അവർ സഹദേവനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്ത് കൊണ്ടുപോകുന്ന കാഴ്ച കണ്ട് കവിയിത്രി വിതുമ്പിക്കരഞ്ഞു. രാത്രി അമ്മ ആർക്കൊക്കെയോ ഫോൺ ചെയ്തിരുന്നു. കേസ് ഇതായത് കൊണ്ട് കോടതിയിൽ ജാമ്യം കിട്ടില്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ നിഷിതയ്ക്ക് നെഞ്ചുപൊട്ടുന്ന വേദനയും കോപവും കൊണ്ട് കണ്ണുചുവന്നു. അവൾ അലറിവിളിച്ച് സൗമിനിക്ക് മുന്നിൽ കാലുകൾ നിലത്തിട്ടിടിച്ചു. ദുഃഖം താങ്ങാനവാതെ മുഖം പൊത്തി ഊർന്നിരുന്നു പോയ നിഷിത കുറേനേരം അങ്ങിനെയിരുന്ന‌തിന് ശേഷം എഴുന്നേറ്റ് അഡ്വക്കറ്റിനെ വിളിച്ച് കാര്യങ്ങൾ ഏറെക്കുറെ വിശദീകരിച്ചു.
