ഞാന് സമ്മതഭാവത്തില് തലയാട്ടി. മാലിനി ചേച്ചി തുടര്ന്നു.
“അര്ജുനെ പറ്റി പ്രേമിന് നല്ല അഭിപ്രായം ആണ്. ഞങ്ങള്ക്ക് ഒരു പ്രോഗ്രാമറെ വേണം. അര്ജുന് റെസ്യൂം എനിക്ക് അയക്കു. ഇതാണ് എന്റെ മെയില് ഐഡി.”
“സോഫ്റ്റ് കോപ്പി ഉണ്ടോ നിന്റെ കൈയില്?” പ്രേമേട്ടന്റെ ചോദ്യം എന്നോട്.
“മെയിലില് ഉണ്ട്.” ഞാന് തലയാട്ടി കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.
“എന്നാല് പിന്നെ ഇവിടെ നിന്നു തന്നെ അയച്ചു കൊള്ളൂ. ഇനി അത് വൈകീക്കണ്ടല്ലോ.” പ്രേമേട്ടന് ഇത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഉള്ളില് നിന്നും ലാപ്ടോപ് എടുത്തു വന്നു. ഞാന് ഉടനെ തന്നെ എന്റെ റെസ്യൂം മാലിനി ചേച്ചിക്കും പ്രേമേട്ടനും അയച്ചു. മാലിനി ചേച്ചി മൊബൈലില് നോക്കി കൊണ്ട് കിട്ടി എന്ന് പറഞ്ഞു. പിന്നെ മൊബൈല് എടുത്ത് മാറി നിന്നു ആരോടോ സംസാരിച്ചു. സംസാരം കഴിഞ്ഞു എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞു.
“ഞാന് എച് ആറിനു ഫോര്വേഡ് ചെയ്തു. ഒരു ആഴ്ചക്കുള്ളില് ഇന്റര്വ്യൂ പ്രതീക്ഷിക്കാം. ഒരു ആഴ്ചക്കുള്ളില് ഇന്റര്വ്യൂ വിളിചിട്ടിലെങ്കില് പ്രേമിനോട് പറഞ്ഞാല് മതി.”
രണ്ടു ദിവസം മാലിനി ചേച്ചി അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ രണ്ടു ദിവസം ഒരു ഉത്സവം തന്നെ ആയിരുന്നു. ഞങ്ങള് എന്ന് വെച്ചാല് ഞാന് മാലിനി ചേച്ചി, സീത ചേച്ചി പിന്നെ കുട്ടികള് എല്ലാവരും കൂടി സിറ്റി ഒക്കെ മുഴുവന് കറങ്ങി കുറെ ഷോപ്പിങ്ങും ചെയ്തു രണ്ടു ദിവസം അടിച്ചു പൊളിച്ചു.പക്ഷെ ഇതിനിടയില് എല്ലാം ചേച്ചിയെ എനിക്ക് എവിടെ വെച്ചു ആണ് കണ്ട പരിചയം എന്ന തോന്നല് എന്റെ മനസ്സിനെ മഥിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു.
മാലിനി ചേച്ചി പോകാന് ഉള്ള സമയം ആയപ്പോള് പ്രേമേട്ടന് എന്നോട് മാലിനി ചേച്ചിയെ എയര് പോര്ട്ടില് കൊണ്ട് വിടാന് പറഞ്ഞു.
കാറില് കയറിയ മാലിനി ചേച്ചി കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളില് ഞാന് കണ്ട ആളെ ആയിരുന്നില്ല. മിണ്ടാതെ കണ്ണും അടച്ചു ഇരിക്കുക ആയിരുന്നു. കുറച്ചു ദൂരം കഴിഞ്ഞു ഞാന് മാലിനി ചേച്ചിയെ നോക്കുമ്പോള് ചേച്ചി കണ്ണ് തുടക്കുക ആയിരുന്നു.
“ചേച്ചി എന്തു പറ്റി. എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ.” ഞാന് ചേച്ചിയോട് ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല. ഞാന് കുറച്ചു പഴയ ഓര്മകളിലേക്ക് പോയി.”
“ചേച്ചിയെ കണ്ടപ്പോള് മുതല് ചോദിക്കണം എന്ന് വിചാരിച്ചത് ആണ്. ചേച്ചിയെ എനിക്ക് നല്ല മുഖപരിചയം ഉണ്ട്. ഞാന് എവിടെയോ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ എനിക്ക് ഒരു ഓര്മയും കിട്ടുന്നില്ല.”
“ഒരിക്കലും ഇല്ല അര്ജുന്.ഞാന് കഴിഞ്ഞ ഇരുപ്പത്തി രണ്ടു വര്ഷമായി സ്റേറ്റ്സിലാണ്. അതായത് ഏകദേശം നീ ജനിച്ച കാലം മുതല്. അത് കൊണ്ട് എന്നെ കാണാന് ഉള്ള ഒരു സാധ്യതയും ഇല്ല.”
ചേച്ചി കുറച് പരുഷമായി ആണ് പറഞ്ഞത് എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അത് കൊണ്ട് പിന്നെ എയര് പോര്ട്ട് എത്തുന്നത് വരെ ഞങ്ങള് ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. എയര് പോര്ട്ടില് പിരിയാന് നേരം ചേച്ചിയുടെ മുഖം വീണ്ടും പ്രസന്നമായി. എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇന്റര്വ്യൂ നല്ലവണ്ണം ചെയണം. ഓള് ദി ബെസ്റ്റ്. കളഞ്ഞു പോയത് എന്താണ് എന്ന് ആ കുട്ടിയെ ജീവിതം പഠിപ്പിച്ചു കൊള്ളും.”
അവസാനം പറഞ്ഞത് എന്താണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായിലെങ്കിലും ഞാന് ആ പറഞ്ഞതിന് തലയാട്ടി.
മാലിനി ചേച്ചി വാഗ്ദാനം ചെയ്തത് പോലെ തന്നെ എനിക്ക് അവരുടെ കമ്പനിയില് നിന്നും ഇന്റര്വ്യൂ ശരി ആയി. അഞ്ചു റൗണ്ട് ഇന്റര്വ്യൂ ഉണ്ടായിരുന്നു. അത് കഴിഞ്ഞു പിന്നെ ഒരു വിവരവും ഇല്ല. ഇന്റര്വ്യൂ കഴിഞ്ഞു ഏകദേശം ഒരു ആഴ്ച പിന്നിട്ടിരുന്നു. ഞാന് അത് മൂഞ്ചി എന്ന് ഉറപ്പിച്ചു നില്ക്കുമ്പോള് ആണ് എച് ആര് എന്നെ വിളിച്ചു ജോലി ലഭിച്ച കാര്യം പറയുന്നത്. അവര് എനിക്ക് ഓഫര് ലെറ്റര് അയച്ചിട്ടുണ്ട് പോലും. ഞാന് വേഗം എന്റെ മെയില് തുറന്നു ഓഫര് ലെറ്റര് നോക്കി. എനിക്ക് പോലും ആ ഓഫര് കണ്ടപ്പോള് വിശ്വസിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. അഞ്ചു ലക്ഷം രൂപ വാര്ഷിക ശമ്പളത്തില് എന്നെ നിയമിച്ചിരിക്കുന്നു. ഞാന് ആ സന്തോഷം ഉടനെ തന്നെ പ്രേമേട്ടനെ അറിയിച്ചു. പ്രേമേട്ടനും അത് കണ്ടപ്പോള് സന്തോഷമായി. അന്ന് രാത്രി ഞാന് പ്രേമേട്ടന്റെ അവിടെ കൂടി.
രാത്രി പ്രേമേട്ടന് ഒരു കുപ്പിയുമായി വന്നു. ജോണി വാക്കര് ഡബിള് ബ്ലാക്ക്. എന്നോട് ചോദിച്ചു.
“താന് കഴിക്കുമോ?”
“ഞാന് കുറച്ചൊക്കെ കഴിച്ചിട്ടുണ്ട്, പക്ഷെ ശീലമില്ല.”
“എന്നാല് പിന്നെ നമുക്ക് ഒന്ന് കൂടാം. ഇന്ന് കൂടിയില്ലെങ്കില് പിന്നെ എപോഴാ?”
ഞങ്ങള് ആ പൂമുഖത്തിരുന്നു സുരപാനം തുടങ്ങി. രണ്ടെണ്ണം കഴിച്ചപ്പോള് എന്റെ ഉള്ളിലെ സംശയങ്ങള് പുറത്ത് വരാന് തുടങ്ങി. ഞാന് പ്രേമേട്ടനോട് ചോദിച്ചു.
“അല്ല പ്രേമേട്ടാ, ഒരു വര്ഷം എക്സ്പീരിയന്സ് ഉള്ളവര്ക്ക് ഇത്രയും ശമ്പളത്തില് ജോലി തരുമോ?”
“അത് തനിക്ക് ടാലെന്റ്റ് ഉണ്ടായത് കൊണ്ടാണ്. നിങ്ങളുടെ ബ്രദര് ഇന് ലാ വിളിച്ചു നിങ്ങള്ക്ക് കരിയര് ഗൈഡന്സ് കൊടുക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള് ഞാന് വെറും മൂന്ന് മാസത്തേക്ക് എന്ന ഉദ്ദേശത്തില് ആണ് നിങ്ങളെ കൂടെ കൂട്ടിയത്.പക്ഷെ നിങ്ങളുടെ ടാലെന്റും ഡെഡിക്കേഷനും കണ്ടത് കൊണ്ട് ആണ് ഇത്രയും കാലം നിര്ത്തിയത്. നിങ്ങള് ആ ജോലിക്ക് ഡിസര്വ്ഡ് ആണെടോ. പിന്നെ ഞാനും ഇത്രയും സാലറി പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. ചിലപ്പോള് മാലിനിയുടെ റെക്കമെന്ടെഷന് ഉണ്ടാകും. ഷീ ഇസ് ഹൈലി ഇമ്പ്രെസ്സ്ഡ് വിത്ത് യു.”
മാലിനി ചേച്ചിയുടെ പേര് കേട്ടപ്പോള് എന്റെ ഉള്ളില് ഇത്രയും കാലം അലട്ടിയ ചോദ്യം ചോദിക്കാന് ഉള്ള സമയം ആയി എന്ന് തോന്നി.
“മാലിനി ചേച്ചിയെ കണ്ടത് മുതല് എനിക്ക് എവിടെയോ കണ്ട പരിചയം തോന്നിയിരുന്നു. പക്ഷെ എവിടെ ആണ് എന്ന് എനിക്ക് ഒരു ഓര്മയും വരുന്നില്ല.”
“മാലിനി എന്റെ എക്സ് വൈഫ് ആണ്.”
അത് എനിക്ക് ഒരു ഷോക്ക് ആയിരുന്നു. എന്റെ അറിവിൽ ഭാര്യ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയാൽ പിന്നെ ആ ഭാഗത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കാത്തവർ ആണ് എല്ലാവരും. ഇവിടെ പഴയ ഭാര്യയെ സുഹൃത്ത് ആയി കണ്ട് സൗഹൃദം പങ്കിടുന്ന പ്രേമെട്ടൻ ഒരു അത്ഭുതം തന്നെ ആയിരുന്നു. ഞാൻ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കുന്നത് കണ്ട് പ്രേമെട്ടൻ ചോദിച്ചു.
“എന്ത് പറ്റി അർജുൻ.”
“അല്ലാ പ്രേമെട്ടന് എപ്പോൾ മാലിനി ചേച്ചിയോട് യാതൊരുവിധ ദേഷ്യവും ഇല്ലെ.”
“അങ്ങനെ ചോദിച്ചാൽ ദേഷ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളെ കൊല്ലാൻ ഉള്ള ദേഷ്യം. പക്ഷേ അവളോട് എനിക്ക് ക്ഷമിക്കാൻ പറ്റി. അവളോട് ക്ഷമിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് എന്റെ മനസ്സിന്റെ നഷ്ടമായ സമാധാനം ആണ് ലഭിച്ചത്.നമ്മളോട് തെറ്റ് ചെയ്തവരോട് നമ്മൾ ക്ഷമിക്കുക. പക്ഷേ അവർ ചെയ്തത് ഒരിക്കലും മറക്കാൻ പാടില്ല. ഫൊർഗീവ് ബട്ട് ഡോൺട് ഫൊർഗെറ്റ്. അതായിരിക്കണം പോളിസി.”