അവള്‍ ശ്രീലക്ഷ്മി – 2

ജാനിയമ്മ അകത്തേക്ക് കയറിപോയപ്പോ ചാച്ചൻ പിറകെ അതും കേട്ടുകൊണ്ട്
തന്നെ കയറി വന്നു..ഞാൻ ചാച്ചനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു..എന്നെ സമാധാനിപ്പിക്കണോ അതോ എന്നോട് സംസാരിക്കണോ എന്ന് അറിയാതെ ആകെ ഒരു കുഴങ്ങിയ ഭാവം…ചാച്ചൻ വിളറിയ ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു നടന്നു പോകുമ്പോ എന്‍റെ തോളിൽ ഒരു കൈകൊണ്ട് ഒന്ന് തട്ടി…

തനിക്കിതിൽ ഇടപെടാൻ കഴിയില്ല എന്നുള്ളൊരു അർത്ഥം ആ തട്ടിൽ ഉണ്ടായിരുന്നോ??

ആ സംഭവം എന്നെ വല്ലാണ്ട് അലട്ടിയിരിക്കുന്നു…ചിന്തകൾ കുമിഞ്ഞു കൂടി കുറച്ചു നാളുകളായി അധികം ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാതിരുന്ന കാര്യങ്ങൾ കണ്മുന്നില്ലേക്ക് ഓടി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു…

ഹാളിൽ കിടന്ന സോഫ സെറ്റിയുടെ ഒരു മൂലക്ക് ഞാനിരുന്ന് ആലോചിച്ചു കൂട്ടി.. എന്‍റെ കണ്ണിന് മുൻപിലൂടെ മറഞ്ഞുപോയ ഒരുപക്ഷേ ഞാൻ കാണാതെപോയ കാഴ്ചകൾ…ഇടക്ക് പലപ്പോഴായി തോന്നിയ സംശയങ്ങൾ..സംശയങ്ങൾ മുഴുവൻ തീർക്കണം!! മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു.

ഇന്നത്തെ ദിവസം നടന്ന കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഞാനൊന്ന് പിന്നോട്ടോടിച്ച് ആലോചിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…ജാനിയമ്മ എന്നോട് സംസാരിച്ചത് മുഴുവൻ മനസ്സിലിട്ട് ഒരിക്കൽ കൂടെ കേട്ടു…

ശെരിയാണ്..എന്തോ ഒരു കരട് ആ മനസ്സിൽ കയറികൂടിയിരിക്കുന്നു…ഇത്ര നാളും ഞാൻ കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത പോലെ മുനവെച്ച സംസാരവും നോട്ടവും

.

.

.

.

.

കുറച്ച് നേരം അവിടെ ഇരുന്നിട്ട് മനസ്സിലൊരോന്ന് കണക്ക്കൂട്ടികൊണ്ട് അവിടെനിന്നും ഇറങ്ങി..ഇനിയും അവിടെ നിൽക്കാൻ മനസ്സ് സമ്മതിച്ചില്ല …എന്‍റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി..

വീട്ടിലേക്ക് കയറുമ്പോ അപ്പുറത്ത് നിന്ന് ശ്രീ എന്നെ വിളിക്കുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു..പക്ഷെ കേൾക്കാത്ത പോലെ തന്നെ അകത്തേക്ക് കയറി..രണ്ടുവീടുകൾക്കിടയിലും ഒരു മതിൽ പോലുമില്ലാതിരുന്നതിനാൽ അവിടെ നടക്കുന്ന ഒച്ചപാടുകളെല്ലാം വീട്ടിൽ നിന്നാൽ കേൾക്കാൻ പറ്റുമായിരുന്നു…

“എന്തിനാടി കിടന്ന് കൂവുന്നെ സമയം എത്രായയെന്നറിയോ ..പോയി കിടന്നുറങ്ങടി..”ജാനിയമ്മയുടെ സ്വരം അവിടെ ഉയർന്നു കേട്ടു

“അഭിയെവിടെമ്മേ…കുറച്ച് മുന്നേ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ..”ശ്രീ ജനിമ്മയോടയി ചോദിക്കുന്നുണ്ട്

“അവൻ അപ്പുറത്തേക്ക് പോയി..നീ പോയി കിടക്കാൻ നോക്ക്….കയറിപ്പോവാനല്ലേ നിന്നോട് പറഞ്ഞത്!!!…” ഡോർ തുറക്കാതെ ഞാൻ അതെല്ലാം കേട്ടുകൊണ്ട് നിക്കുമ്പോ ജാനിയമ്മ ഇത്ര ദേഷ്യപ്പെടുന്നതിന്‍റെ കാരണം എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല..അപ്പൊ ഞാൻ ഇറങ്ങിപോകുന്നത് ജാനിയമ്മ കണ്ടിരുന്നു എന്നിട്ടും എന്നോട് ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല…

“ഒന്നിനും ഒരു വ്യക്തത കിട്ടണില്ലല്ലോ…”മനസ്സിൽ ഞാൻ ആലോചിച്ചു

മെയിൻ ഡോർ പൂട്ടി ഞാൻ കിടക്കാൻ പോയി..മനസ്സ് അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു..ഉറക്കം ഏഴ് അയലത്തൂടെ പോകുന്നില്ല…തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു..ഒരുപാട് നേരം കഴിഞ്ഞ് ചെറിയൊരു മയക്കം പിടിച്ചു വന്നത് അപ്പോഴാണ് എന്തോ റൂമിനുള്ളിൽ ഒരനക്കം പോലെ തോന്നിയത്..ശബ്ദം വരുന്നിടത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി…അപ്പോഴാണ് ഡോർ തുറന്നു കിടക്കുന്നതായി ശ്രദ്ധിച്ചത്…”ഞാൻ അത് അടിച്ചില്ലാർന്നോ”ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു

ബെഡിന് അടുത്തായി സ്വിച്ച് ഇല്ല കുറച്ച് എത്തി വേണം ലൈറ്റ് ഇടാൻ ഞാൻ എത്തി വലിഞ്ഞ് സ്വിച്ചിടാൻ നോക്കിയതും പെട്ടെന്നൊരു രൂപം ചാടിയെന്റെ മുകളിലേക്ക് വീണു…ഒരു മനുഷ്യരൂപമായിരുന്നു..തലയിലേക്ക് രക്തം ഇരച്ചു കേറിയപ്പോ ഒന്നും തിരിച്ചറിയാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിലായി..പെട്ടെന്നുള്ള റിയാക്ഷനായി ഞാനാ രൂപത്തിന്‍റെ കഴുത്ത് നോക്കി ശക്തിയോടെ ഒരു പിടി പിടിച്ചത്..കണ്ടു മറന്ന ഹൊറർ സിനിമകളിലെ രൂപങ്ങളൊക്കെ മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നതും ശരീരം തളരുന്നപോലെ തോന്നി..പക്ഷെ ആ പിടി ഞാൻ വിട്ടില്ല..ശക്തി വീണ്ടും കൂട്ടി ആ കഴുത്തില്‍ ഞെരിച്ചു…

“ആ..അ..ഗ്..ഗ്ഗ്..ബി..” ശ്വാസം കിട്ടാതെയുള്ള ആ ഞരക്കം…എന്‍റെ കൈകൾ പിടിച്ച് കഴുത്തിൽ നിന്നും മാറ്റാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴുള്ള സ്പര്‍ശനവും കൂടെ ആ സ്വരവും പരിചിതമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയതും..ഞാൻ പെട്ടെന്ന് കൈകൾ വിട്ടതും ബെഡിലേക്ക് ചെരിഞ്ഞു വീണു…

ബെഡിൽ നിന്നുമിറങ്ങി ലൈറ്റിട്ടു
“എന്തടി കാണിക്കുന്നെ മനുഷ്യനെ പേടിപ്പിക്കാനായിട്ട്…ഇപ്പ ഞാൻ നിന്നെ കൊന്നേനെ പെണ്ണേ……”ഞാൻ ബെഡിൽ കിടന്ന് ശ്വാസം ആഞ്ഞു വിടുന്ന ശ്രീയെ നോക്കി ചോദിച്ചു!!!!

“പട്ടീ …ആരാണേലും ഇങ്ങനൊന്നും ചെയ്‌തേക്കല്ലേ..ഞാനിപ്പോ ചത്തെനെ…ഹൊ…..””ഖോ ഖോ””’..അവൾ ചുമച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു

“പിന്നെ പാതിരാത്രി അനങ്ങാണ്ട് നെഞ്ചത്ത് വന്ന് കേറിയ ഞാമ്പിടിച്ച് ഉമ്മവെക്കാ..”

ഞാനതും പറഞ്ഞ് അവൾ കിടക്കുന്നതിനരികിൽ ചെന്ന് കിടന്നു…

ശ്വാസം നേരെ വീണതും എനിക്ക് നേരേ ചെരിഞ്ഞ് കിടന്ന് ഒരുകാൽ എടുത്ത് എന്‍റെ പുറത്തു വെച്ച് എന്‍റെ കവിളിൽ തഴുകിയവള്‍ കിടന്നു

“എന്തെ പറയാണ്ടിങ്ങ് പൊന്നേ…?” എന്‍റെ തോളിൽ തലചേർത്ത് മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയവൾ ചോദിച്ചു

“ഏയ്..ഒന്നുല്ലടി പറയാൻ പറ്റീല…ഹല്ല നീയിതിനകത്ത് എങ്ങനെ കേറി…”ഞാൻ പതിയെ വിഷയം മാറ്റി

“ഓ സ്പെയർ കീ സന്ധ്യമ്മ അവിടെ വീട്ടിൽ ഏല്പിച്ചിട്ടുണ്ടാര്ന്നു..”അത് പറഞ്ഞവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു

“ശ്രീ…നീയിപ്പോ വീട്ടിലേക്ക് പോ..ചെല്ല്…”

മനസ്സ് ശെരിയല്ലാത്തതിനാലാണ് ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞത്

“””ഞാൻ പുലരുന്നെന് മുന്നേ എഴുന്നേറ്റ് പൊയ്ക്കൊള്ളാടാ…പ്ലീസ്..””””

“‘അതൊന്നും ശെരിയാവില്ല…നീ എണീറ്റേ…!!!”അവളെ തിരികെ പറഞ്ഞയക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോ അറിയാതെ ഒന്ന് ദേഷ്യപ്പെട്ടുപോയി…കുറച്ച് അധികം ഒച്ചയും പുറത്തു വന്നിരുന്നു

അത് പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അവൾ എന്നെ വിട്ട് എണീറ്റിരുന്നു..എന്നെ അല്പം കലിപ്പിൽ നോക്കിയവൾ ഇരുന്നിട്ട് പെട്ടെന്ന് എണീറ്റ് നടന്ന് റൂമിന് പുറത്തേക്ക് പോയി..പക്ഷെ അവളെ തിരികെ വിളിക്കാനോ സംസാരിക്കാനോ ഞാൻ ശ്രമിച്ചില്ല…അവൾ പോയികഴിഞ്ഞപ്പോ റൂമിന് പുറത്തെ ബാൽക്കണിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് താഴേക്ക് നോക്കി അപ്പോഴേക്കുമവള്‍ വീട്ടിനുള്ളിലേക്ക്

കയറിയിരുന്നു..2 മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോ അവളുടെ റൂമിലെ വെട്ടം തെളിഞ്ഞു. കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ അതണഞ്ഞു…ഞാൻ തിരികെ റൂമിൽ കയറി…

ഒരുപിടി ചിന്തകളും.. കൂടെ ശ്രീയെയും മനസ്സിലിട്ട് എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിപോയി…വരും ദിവസങ്ങൾ കാത്തുവെച്ചിരിക്കുന്ന സമ്മാനങ്ങള്‍ പ്രതീക്ഷിക്കാതെയുള്ള ഉറക്കത്തിലേക്ക്…..

തുടരും….»»»

തിരക്കുകള്‍ കൂടിയിട്ടുണ്ട് സമാധാനമായി എഴുതാന്‍ ഉള്ള സാഹചര്യം കിട്ടുന്നില്ല ഇത്രയല്ല ഞാന്‍ ഇടാന്‍ കരുതിയിരുന്നത് പക്ഷെ ഒരുപാട് താമസിക്കുന്നത് ശരിയല്ലെന്ന് തോന്നി അതുകൊണ്ട് എഴുതിയത് സബ്മിറ്റ് ചെയ്യുന്നു എനിക്ക് സംതൃപ്തി വരാതെയാണ് ഈ ഭാഗം പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്തത് അടുത്ത ഭാഗം ഈ അടുത്ത് തരാന്‍ കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല ..എങ്കിലും പകുതിക്ക് നിര്‍ത്തി പോകില്ല ☺

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *