കള്ളനെ പിടി കിട്ടി..!
ഇവരെപ്പൊ വന്നു… ….?
മുഖമുയർത്തി നോക്കിയപ്പോൾ മരക്കൊമ്പിലിരുന്ന് തന്റെ ബാഗ് അഴിച്ചു പരിശോധിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന വനപാലകരെ അവൻ കണ്ടു…
അജയ് നിലത്തു കിടന്ന മരക്കമ്പ് എടുത്ത് അവരെ എറിഞ്ഞു……..
ബാഗ് അവർ തിരികെ എറിയും എന്ന പ്രതീക്ഷ അവനു തെറ്റി… ….
ഉടുതുണിയ്ക്ക് മറുതുണിയില്ലാ എന്ന പ്രയോഗം അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ അജയ് അറിഞ്ഞു..
അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട്, അവളും മരച്ചില്ലയിലേക്ക് നോക്കി…
ആദ്യമവളുടെ മുഖത്തുണ്ടായ അത്ഭുതം ഒരു പുഞ്ചിരിയായി പരിണമിക്കുകയാണുണ്ടായത്.
“ചിരിച്ചോ… പഴ്സും ലൈസൻസും എ.ടി.എമ്മും എല്ലാം അതിലാ..”
അജയ് ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു……
അവൾ പെട്ടെന്ന് പേടിയോടെ മരക്കൊമ്പിലേക്ക് നോക്കി..
വാനരൻമാർ അവരെ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ടായിരുന്നു പരിശോധന……
തുണികൾ താഴെ വീഴുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ അവർ ബാഗ് തുറന്നു എന്നവന് മനസ്സിലായി………
അവരുടെ ശ്രദ്ധ തിരിഞ്ഞതും അജയ് നിലത്തു കിടന്ന അത്യാവശ്യം വലിപ്പമുള്ള ഒരു കല്ലെടുത്ത് എറിഞ്ഞു……
മരച്ചില്ലയിലാണ് ഏറു കൊണ്ടത്…
ശിഖരം ഒന്നു കുലുങ്ങി വിറച്ചു…
അപ്രതീക്ഷിത ആക്രമണത്തിൽ പകച്ചു പോയ വാനരസേനയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ബാഗ് താഴെ വീണു…
കുരങ്ങൻമാർ അടുത്ത ചില്ലകളിലേക്ക് പാഞ്ഞുകയറി…
അവർ താഴെ എത്തും മുൻപേ , അജയ് ഓടിച്ചെന്ന് ബാഗും, നിലത്തുവീണു കിടന്ന സാധനങ്ങളും എടുത്തു..
എന്നിട്ടും അവസാനശ്രമമെന്ന നിലയിൽ ഒരുത്തൻ മരത്തിന്റെ പകുതി വരെ ഇറങ്ങിവന്നു……
അജയ് കൈ വീശിയപ്പോൾ അവൻ ചീറി……
അജയ് ബാഗെടുത്ത് നിവർന്നപ്പോൾ അതേ കുരങ്ങൻ തന്നെ, ചില്ലയിൽ പുറം തിരിഞ്ഞിരുന്ന് അവന്റെ പിൻഭാഗം വിടർത്തിക്കാണിച്ച് രോഷം തീർത്തു……
അമ്മ പിന്നിൽ ചിരിക്കുന്നത് അജയ് കേട്ടു.
അജയ്, മുനിച്ചാമിയുടെ സമ്മാനപ്പൊതി ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി , അവന്റെ ചന്തിക്ക് ഒരേറു കൊടുത്തു..
അജയ് തിരികെ അഭിരാമിയുടെ അടുത്തെത്തി..
അവനെ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ട് , മരത്തിലൂടെ താഴെയിറങ്ങി , കവറെടുത്ത് ഝടുതിയിൽ കുരങ്ങൻ തിരികെ കയറിപ്പോയി…
” മാറ്റിക്കോ..”
അജയ് അവളുടെ നേരെ വസ്ത്രങ്ങൾ നീട്ടി…
ഇവിടെയോ , എന്ന അർത്ഥത്തിൽ അഭിരാമി അവനെ നോക്കി…
“ഡ്രസ്സിംഗ് റൂം ദാ…… അവിടെ…”
അജയ് അടുത്ത് നിന്ന മരത്തിന്റെ മറവ് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു……
” കൊരങ്ങൻ കുണ്ടി കാണിച്ചതിന് എന്നോടെന്തിനാ ദേഷ്യം..?”
അഭിരാമി പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് മരത്തിനു നേരെ നടന്നു……
” കൊരങ്ങത്തിയുടെ കുണ്ടിയാണല്ലോ കണി….. പിന്നെങ്ങെനെ മോശം വരാനാ”
അവൻ ഉണങ്ങിയ ഷോട്സ് ധരിക്കുന്നതിനിടയിൽ പറഞ്ഞു…
അഭിരാമി ചുണ്ടു കൂർപ്പിച്ച് അവനെ നോക്കുക മാത്രം ചെയ്തു……
മരത്തിന്റെ മറവിലേക്കൊന്നും അഭിരാമി മാറിയില്ല…
അവന് പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അവൾ വസ്ത്രം മാറി..
ടോപ്പിനു പകരം അവൾ , അവന്റെ ടീഷർട്ടാണ് ധരിച്ചത് …
അവൾക്കു പാകമായിരുന്നുവെങ്കിലും അവളുടെ സ്തനങ്ങളുടെ ഉരുളിമ അത് എടുത്തു കാണിച്ചു …
അവനത് ഒരു നിമിഷം ശ്രദ്ധിച്ചു നിന്നു…
അവളത് കണ്ട്, എന്താ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ അവനെ നോക്കി മുഖമുയർത്തി..
തന്റെ തന്നെ നെഞ്ചിൽ തൊട്ട് , കൊള്ളാം എന്ന അർത്ഥത്തിൽ അവൻ വിരലുകൾ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു……
” പോടാ… “.
അവൾ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു……
സാധനങ്ങൾ ബാഗിലാക്കിയ ശേഷം, അവർ വീണ്ടും നടപ്പു തുടങ്ങി..
അരമണിക്കൂർ നടപ്പിനു ശേഷം , ഫോറസ്റ്റുകാർ വനാതിർത്തി തിരിക്കുന്ന ജണ്ട കെട്ടിയിരിക്കുന്നത് അവർ കണ്ടു…
“അമ്മാ……. അതു കണ്ടോ… ? ”
അവൻ ജണ്ടയ്ക്കു നേരെ കൈ ചൂണ്ടി……
“എന്താ അത്…… ?”
അവൾക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല……….
” അത് കുരങ്ങൻമാരുടെ ഓരോ കലാപരിപാടികളാ… ”
കൂടുതൽ വിശദീകരണത്തിനു നിൽക്കാതെ അവൻ പറഞ്ഞു……
” പോടാ… അത് ജണ്ടയല്ലേ……..?”
” ഭാഗ്യം… …. ”
അവൻ പറഞ്ഞു…….
ഒരേ സമയം സന്തോഷവും ഭയവും അവനെ പിടികൂടിയിരുന്നു …
അടുത്തായി കൃഷിഭൂമി കണ്ടു തുടങ്ങി…
ആരെങ്കിലും കണ്ടാൽ എന്തു പറയുമെന്നോർത്ത് അവൻ ആകുലപ്പെട്ടു……
പട്ടാപ്പകൽ കൃഷിയിടങ്ങളിൽ തൊഴിലാളികൾ കണ്ടേക്കാം. അത് ശ്രദ്ധിച്ചേ പറ്റൂ………
പുഴയ്ക്ക് സമാന്തരമായിത്തന്നെയാണ് അവർ നടന്നു നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നത്.
ഇടയ്ക്ക് മൺതിട്ടകളും കയ്യാലകളും അവർക്ക് ഇറങ്ങേണ്ടിവന്നു..
ഇടയ്ക്ക് വനങ്ങളുടെ നിബിഡതയിലും തെളിമയിലും അവർ നടന്നു നീങ്ങി…
ഇടയ്ക്ക് പുഴ വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി വഴിപിരിഞ്ഞു…
അപ്പോഴും വലതുഭാഗം ചേർന്നാണ് അജയ് സഞ്ചരിച്ചു തുടങ്ങിയത്………
വലതു ഭാഗം ഒരു അരുവി പോലെ, എന്നാൽ അതിലും വലുപ്പമുള്ളതായിരുന്നു…
തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലെന്നോ ഇത്തരം ഒരു സ്ഥലത്തു കൂടി യാത്ര ചെയ്ത പോലെ ഒരു തോന്നൽ , അവനിലുണ്ടായി…
അടുത്ത നിമിഷം, കുറച്ചകലെ അവൻ സോളാർ വേലി കണ്ടു… ….
തങ്ങൾ വനം പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു………..!
ജീവൻ തിരികെ കിട്ടിയതു പോലെ, അവൻ ഒന്നാഞ്ഞു വലിച്ച് ശ്വാസം വിട്ടു..
വേലിക്കരികിലേക്ക് അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് അവൻ കുതിച്ചു ചെല്ലുകയാണുണ്ടായത്…….
കാബേജും ക്യാരറ്റും വിളവെടുക്കാറായി നിൽക്കുന്ന കൃഷിയിടം കണ്ട്, അവൻ സോളാർ വേലിക്കരികെ നിന്ന് കിതച്ചു…..
അപ്പുറത്തെത്താൻ അവൻ വഴി നോക്കി…
പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ഒന്നും അവന് കണ്ടെത്താൻ സാധിച്ചില്ല…
കുറച്ചു താഴെ കയ്യാലയോട് ചേർന്ന്, ഒരാൾക്ക് കഷ്ടി നുഴഞ്ഞു കയറാൻ വഴി അവൻ കണ്ടെത്തി…
പകലായതിനാൽ വേലിയിൽ കറന്റ് ഉണ്ടാകില്ലെന്ന് അവന് ഉറപ്പായിരുന്നു……
എന്നാലും, കൈപ്പത്തിയുടെ പുറം ഭാഗം വേലിയിലടിച്ചു നോക്കിയാണ് അവൻ അഭിരാമിയെ ആദ്യം ഉന്തിത്തള്ളി കടത്തിവിട്ടത്……
വേലിക്ക് മുകളിലൂടെ ബാഗ് അവൾക്കിട്ടുകൊടുത്ത ശേഷം, അവനും നുഴഞ്ഞു അപ്പുറം കടന്നു..
അവർ കൃഷിയിടത്തിലൂടെ താഴേക്കിറങ്ങി…
അവർക്ക് ഇടതു വശത്തുകൂടെ അരുവി താഴേക്ക് പോകുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
വേലിക്കരികിലൂടെ, തൊഴിലാളികളെ ശ്രദ്ധിച്ചാണ് അവർ നടന്നത് …
മൂന്നു നാല് കയ്യാലകൾ ഇറങ്ങിയതും അജയ് നിന്നു… ….
വേലിക്കപ്പുറം വീണ്ടും വനഭൂമിയാകാമെന്ന് അവന് തോന്നി…
ഇടതു വശത്ത്, അരുവിയുടെ ഹുങ്കാരം……
ഈ പരിസരവും അരുവിയും തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലല്ല, ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ചതു തന്നെയാണെന്ന് അജയ് തിരിച്ചറിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു…
“അമ്മാ…… ”
അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അവളെ വിളിച്ചു……
അവൾ ചോദ്യഭാവത്തിൽ അവനെ നോക്കി… ….
“ഭൂമി ഉരുണ്ടതാണെന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചതാരാ..?”
അഭിരാമി ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ അവനെ നോക്കി…
“മ..മ. മഗല്ലനല്ലേ… ….?”
അവൾ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു……….
” അതേ… …. അപ്പോൾ വട്ടവട ഉരുണ്ടതാണെന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചതാരാ……. ? ”
അവന്റെ മുഖത്തു നിന്നും പുഞ്ചിരി അകന്നില്ല…….
“നീ പോടാ… …. ”
അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരിടി കൊടുത്ത് അവൾ രണ്ടു ചുവട് മുന്നോട്ടു വെച്ചു……
അവൻ രണ്ടു ചാട്ടത്തിന് അവളുടെ മുന്നിൽക്കയറി നിന്നു…
