കയ്യും മുഖവും കഴുകിയപ്പോൾ സമയം ഏഴുമണി. ഏതോ ധൂമക്കുറ്റിയുടെ മണം കാറ്റിലരിച്ചെത്തി. ഓ… സാഹിലിന്റെ വീട്ടിലെ പൂജ! ഇത്തരം ചടങ്ങുകൾ എനിക്ക് പ്രാണവേദനയാണ്. ഒന്നാമത് ഞാനൊരൊറ്റയാനാണ്. പിന്നെ സമൂഹത്തിൽ എങ്ങിനെയാണ് ഇടപെടേണ്ടത് എന്നെനിക്കറിയില്ല. എന്നാലും ഒരു കാര്യം അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്നുമറിയാം. മംഗളകാര്യങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കുമ്പോൾ ദക്ഷിണ സമർപ്പിക്കണം. പോയി പെട്ടി തുറന്നു. ഒരു വെള്ളിയുടെ തിളങ്ങുന്ന അരഞ്ഞാണം! മനസ്സിലെവിടെയോ ഒരു മധുരമുള്ള വിങ്ങൽ. പിന്നെ സമ്മാനം കിട്ടിയ ഒരു കുതിരപ്പവൻ. തുടച്ചുവൃത്തിയാക്കി. പിന്നെ പേഴ്സ് തപ്പി. കാശുണ്ട്. ഒരു വെള്ള കുർത്തയിൽ കയറി. പൈജാമയണിഞ്ഞു. നേരെ വിട്ടു.
അല്ല ഇതാര്! ഭരത്! വരൂ വരൂ… കേശവറാവു വിളിച്ചു. സാഹിലിന്റെ അച്ഛനാണ്. ഇത്തിരി പ്രായമുണ്ട്. ഇപ്പോഴുള്ള ഫാക്റ്ററിയിലെ സ്റ്റോർകീപ്പറാണ്. വെൽഡിങ്ങ് റോഡ്സ് എടുക്കാൻ പോയപ്പോൾ പരിചയപ്പെട്ടതാണ്. ഞാൻ താമസിക്കുന്ന ചെറിയ വീട് പുള്ളിയുടേതാണ്.
ഗണേഷിന്റെ അലങ്കരിച്ച പ്രതിമയ്ക്കു മുന്നിൽ ഉപചാരത്തിന് തല കുനിച്ചു കൈകൂപ്പി. താലത്തിൽ പവനിട്ടു. മന്ത്രങ്ങൾ ചൊല്ലുന്ന പണ്ഡിറ്റ്ജിയ്ക്ക് അഞ്ഞൂറു രൂപ കൊടുത്തു. പ്രതിഫലമായി അങ്ങേരുടെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങി. തിരിഞ്ഞു സാഹിലിന്റെ നെറുകയിൽ കൈവെച്ചു. അനുഗ്രഹം നീയെടുത്തോ. അവന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു… അവൻ വാ പൊത്തി ചിരിയടക്കി…
സാഹിൽ! ശാസനയുടെ സ്വരം. നോക്കിയപ്പോൾ അവന്റെ അമ്മ. സുമൻ. വൈകുന്നേരത്തെ തിരശ്ശീലയ്ക്കു പിന്നിലെ സുന്ദരമുഖം. വിളക്കുകളുടെ പ്രഭയിൽ തിളങ്ങുന്നു. ഞാൻ കൈ കൂപ്പി. നമസ്തേ ഭാഭീ..
നമസ്തേ. അവരും കൈകൂപ്പി. എന്റെയടുത്തേക്കു വന്നു. അവരുടെ മണം. മ്്….ആ കൊഴുത്ത മുലകളിൽ നോക്കാതിരിക്കാൻ ഞാൻ കഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. താങ്കളാണ് അവനെ ചീത്തയാക്കുന്നത്! അമർത്തിയ സ്വരത്തിൽ. ഞാൻ ചിരിച്ചു. ചിരിക്കണ്ട. അവർ താഴ്ന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. തിരിഞ്ഞ് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു. ഞാനാ പിന്നിലേക്ക് എന്റെ ശക്തിമുഴുവൻ സ്വരൂപിച്ച് നോക്കാതിരുന്നു. എന്നാലും അവസാനം പരാജയപ്പെട്ടു. ആ നനുത്ത ഉള്ളിത്തൊലിപോലത്തെ ഇറുക്കിയുടുത്ത തറ്റുപോലെയുള്ള മറാട്ടി സാരിക്കുള്ളിൽ തുളുമ്പുന്ന കൊഴുത്തുരുണ്ട ചന്തികൾ. പെട്ടെന്നവർ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ഞാൻ ചമ്മിപ്പോയി. ഒരമർത്തിയ ചിരി. സുമൻ ആ കൊഴുത്ത ചന്തികൾ തുളുമ്പിച്ച് മറഞ്ഞു.
നേരത്തേ പ്രസാദവും വാങ്ങി തടി കഴിച്ചിലാക്കി. വാങ്ങിവെച്ചിരുന്ന സ്മിർനോഫ് ഒരു ഡബിൾ ലാർജ് വീത്തി, കുഞ്ഞുഫ്രീസറിൽ നിന്നും രണ്ടൈസുമിട്ട് നാരങ്ങയും സോഡയും ചേർത്ത് വരാന്തയിൽ വന്ന് സ്വസ്ഥമായിരുന്നു.
കഴിഞ്ഞ നാലാഴ്ച്ച എല്ലുമുറിയെ പണിയെടുത്തു. ഏറ്റവും പ്രയാസമേറിയ ഇൻ സിറ്റു പൈപ്പ് വെൽഡിങ്ങുൾപ്പെടെ. രണ്ടു ഷിഫ്റ്റ്. മുടിഞ്ഞ കാശാണ് അടുത്ത മാസത്തെ ബില്ലുവഴി എനിക്ക് കിട്ടാൻപോണത്. ചേട്ടനോ അനിയനോ നാലു മാസം കിടന്നു ചെരച്ചാൽ കിട്ടുന്നതിനുമപ്പുറം.
രണ്ടു വലി അകത്തായപ്പോൾ പിന്നെയും മനസ്സ് ആ വിടർന്ന, തടാകങ്ങൾ പോലെയുള്ള കണ്ണുകളിൽ കുരുങ്ങി വട്ടം കറങ്ങി. വേണ്ടാന്നു പറഞ്ഞു നോക്കി. ങേ ഹേ! സുമൻ. ഭാര്യയാണ്, അമ്മയാണ്. നിനക്ക് സുമിത്ര ലക്ഷ്മണനെ ഉപദേശിച്ച പോലെ സീത “മാം വിദ്ധി ജനകാത്മജാം” അമ്മയെപ്പോലെ കാണണ്ടവളാണ്.
സങ്ങതിയൊക്കെ കൊള്ളാം. മനസ്സു പറയുന്നു. ആ വസന്തം പോലത്തെ കൊഴുത്ത സുന്ദരിയെ നോക്കിയാലെന്താണ്? ഞാനേതായാലും തൽക്കാലം ഈ പ്രശ്നത്തിൽ നിന്നും അവധിയെടുത്തു.
സാഹിൽ കൊണ്ടുവന്ന ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. പൂജയുടെ പ്രസാദമായി ഖീറും. നാളെ ബ്രേക്കാണ്. അമ്മയോടു പറയൂ. ബ്രേക്ഫാസ്റ്റ് താമസിച്ചായാലും സാരമില്ല. സാഹിലിനെ പറഞ്ഞേൽപ്പിച്ചിരുന്നു.
നാലുദിവസത്തെ എല്ലുനുറുങ്ങുന്ന പണിയുടെ ക്ഷീണം കുറച്ചു മാറ്റാൻ പത്തുമണി വരെ കിടന്നുറങ്ങി. കണ്ണു തുറന്നപ്പോൾ സാഹിൽ ജനാലയ്ക്കൽ. അങ്കിളുണർന്നോ എന്നു നോക്കാനമ്മ പറഞ്ഞു. മറ്റന്നാൾ ഇംഗ്ലീഷ് പരീക്ഷയാണ്. ഞാൻ പോണു അങ്കിൾ. അവൻ സ്ഥലം വിട്ടു.
ഞാനെണീറ്റു പല്ലുതേച്ച്, തൂറി കുളിച്ചു. ഒരു ടവലുമുടുത്ത് മീശ കട്ടുചെയ്യുന്ന ചെറിയ കത്രിക തിരഞ്ഞ് ഊണുമുറിയിലേക്കു ചെന്നപ്പോൾ അതാ സുമൻ! മേശപ്പുറത്ത് ഫ്ലാസ്കും, ഒരടച്ച പ്ലേറ്റും നിരത്തുന്നു. വെളുത്തുകൊഴുത്ത ചന്തികളാണ് ആദ്യം കണ്ടത്. ഇന്നൊരു വെളുത്ത സാരിയും ചുവന്ന ബ്ലൗസും. കൊഴുത്ത കാൽ വണ്ണകൾ വെളിയിലാണ്. തുടകളുടെ തുടക്കം കാണാം.
അവർ തിരിഞ്ഞു. എന്റെ ദേഹത്തിലേക്ക് നോക്കി. ഇങ്ങു വരൂ ഭരത്. ഇമ്പമുള്ള സ്വരമാണവർക്ക്.
അടുത്തുചെന്നപ്പോൾ അവർ വലംകൈ പൊക്കി എന്റെ തലയിൽ വെച്ചു. കക്ഷത്ത് നേരിയ നനവ്. ആ വിയർപ്പിന്റെ മണം! എന്നും അടച്ചിട്ട വീടാകെ വൈകുന്നേരം വരുമ്പോൾ ഞാൻ അനുഭവിക്കുന്ന, സിരകളിൽ പടരുന്ന മണം.
മുടി മുഴുവനും ഇപ്പോഴും നനഞ്ഞാണല്ലോ. തല താഴ്ത്തൂ… കല്പനയനുസരിച്ചു. ഒരക്ഷമയുടെ സ്വരം പ്രകടിപ്പിച്ച് അവരെന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു താഴ്ത്തി. സാരിയുടെ പല്ലു എടുത്ത് തല അമർത്തിത്തോർത്തി. സാഹിലിനേക്കാളും കഷ്ട്ടമാണല്ലോ അവരുടെ പരാതി. ആ തുളുമ്പുന്ന തടിച്ച മുലകളിൽ നോക്കി, പിന്നെ കണ്ണുകളടച്ചു. എങ്ങാനും കമ്പിയായാൽ! അവരുടെ ശ്വാസം, വായിലെ സുഗന്ധം, എല്ലാം ഞാനറിഞ്ഞു.
പോയി വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കൂ. അതേ പരിഭവവും ആജ്ഞയും. തണുപ്പത്ത് , പനി പിടിക്കാൻ. പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട്. എനിക്കു ചിരി വന്നു. പോയി ഷോർട്ട്സും, ടീഷർട്ടുമണിഞ്ഞ് തിരികെ വന്നപ്പോൾ അവർ പോയിട്ടില്ല.
ഇരിക്കൂ. അടുത്തു നിന്ന് അവർ ചൂടുള്ള മിസൽ പാവു വിളമ്പി. വെണ്ണ തേച്ച പാവുറൊട്ടി എരിവുള്ള മിസലിൽ മുക്കി കഴിച്ചപ്പോൾ നല്ല രുചി. നന്നായിട്ടുണ്ട് ഭാഭി. ഞാൻ പറഞ്ഞു. ആ മുഖം വികസിച്ചു.
ഭാഭിയല്ല. ദീദി. ഇവിടെ വരുമ്പോൾ നീ അങ്ങനെ വിളിച്ചാൽ മതി. കഴിക്ക്. അവരെന്റെ തോളെല്ലിലമർത്തി. കണ്ടില്ലേ, എല്ലും തോലുമായി. ഈ കോലത്തിൽ നാട്ടിലേക്ക് ചെന്നാൽ നിന്റെ അമ്മയെന്തുപറയും? നിന്നെ പട്ടിണിക്കിട്ടു എന്ന ചീത്തപ്പേര് എന്നെക്കൊണ്ട് നീ കേൾപ്പിക്കും.
അവിടാരും ഒന്നും ചിന്തിക്കില്ല ചേച്ചീ. ഞാൻ മനസ്സിലോർത്തു ചിരിച്ചു. എന്താ നീ ചിരിക്കുന്നത്? ദീദി എന്റെ ചെവിക്കുപിടിച്ചു തിരുമ്മി.
ഒന്നുമില്ല ദീദി. ഞാൻ ചിരിച്ചു. എത്ര പെട്ടെന്നാണ് അവരടുത്തത്? രണ്ടുമാസമായി എന്റെ ഭക്ഷണം, താമസം എല്ലാമവരുടെ മേൽനോട്ടത്തിലായിരുന്നു. എന്നാലും ഇതുവരെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇത്രയും സമയം ചിലവഴിച്ചിട്ടില്ലായിരുന്നു.
ഞാൻ പോകുന്നു. ഇന്ന് പണിയുണ്ടോ? കാലിപ്പാത്രങ്ങൾ പെറുക്കിക്കൊണ്ട് ദീദി തിരക്കി.
