ഇടവേളയിലെ മധുരം – 1

മരങ്ങളുടെ ഇലകൾ വിരിച്ച തണലിലൂടെ നടന്നു. പടികൾ കയറി. ചെരുപ്പൂരി. വർഷങ്ങൾ നിശ്ചലമായി കിടന്ന ഉമ്മറത്തേക്ക് കാലു വെച്ചപ്പോൾ തണുപ്പ്…. നിറുകയിൽ എത്തി.

ഭരതനാണോ? വരൂ . ഐശ്വര്യമുള്ള ഒരു സ്ത്രീ. അല്ല. പെണ്ണ്. എന്നെക്കാളും ഒരേഴെട്ടു വയസ്സു മാത്രം കൂടുതൽ കാണും. ഭംഗിയുള്ള കണ്ണുകൾ. ഇരിക്കൂ… എന്നെ ചാരുപടിയിലിരുത്തി. അമ്മേ… അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു.

വല്ല്യമ്മയുടെ അതേ മുഖച്ഛായയുള്ള ഒരു പ്രായമുള്ള സ്ത്രീ കടന്നു വന്നു. അമ്മയെപ്പോലേയല്ല. സുന്ദരിയായിരുന്നു. ഞാനെണീറ്റു. ഉള്ളിൽ ആരോ മന്ത്രിച്ചത് അനുസരിച്ചു. കുനിഞ്ഞ് കാലിൽ തൊട്ടു. നന്നായി വാ. അവരുടെ വിരലുകൾ എന്റെ നെറുകയിൽ അമർന്നപ്പോൾ അനുഗ്രഹം എന്നെ മൂടുന്നപോലെ തോന്നി.

ഏടത്തീടേം ഏട്ടന്റേം മോൻ എന്റെയും മോനാണ്. നിന്റെ പെറ്റമ്മ തറവാട്ടിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയിട്ട് വർഷങ്ങളായി. നിയ്യെന്നെ ചെറിയമ്മേന്നു വിളിക്ക്.

അതിനെന്താ. എനിക്ക് അമ്മേന്നുവിളിക്കാനാണിഷ്ടം. ഞാൻ ചിരിച്ചു. അവരുടെ മുഖം വിടർന്നു. നിയ്യ് അമ്മേന്നു വിളിച്ചോടാ. പിന്നെ തിരിഞ്ഞ് ഇതാണ് അമ്മു. നിന്റെ അമ്മുവേടത്തി. മുറി കാട്ടിക്കൊടുക്കൂ അമ്മൂ.

ഏടത്തി ചിരിച്ചു. നീ വാ ഭരതാ. ഞാൻ ബാഗും പുറത്തേറ്റി ഏടത്തിയുടെ പിന്നാലെ നടന്നു. ഒരൊറ്റമുണ്ടും ബ്ലൗസും തോർത്തും മാത്രം. ആ തുളുമ്പുന്ന തടിച്ച ചന്തികളിൽ വേണ്ടെന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടും നോക്കാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ചോര തിളയ്ക്കുന്ന പ്രായമായിരുന്നു. ചന്തികളുടെ നടുവിൽ തെളിഞ്ഞുകണ്ട മുഴപ്പ്. അടിയിലെന്തോ ഉടുത്തിട്ടുണ്ട്. ചേച്ചിയാണ്. സ്വയം ശാസിച്ചു കണ്ണുകൾ പിൻവലിച്ചു.

മരത്തിന്റെ വളഞ്ഞ കോണി കയറി ഞങ്ങൾ രണ്ടാമത്തെ നിലയിലെത്തി. എനിക്ക് അറ്റത്തുള്ള മുറി തുറന്നു തന്നു. വിശാലമായ മെത്തവിരിച്ച കട്ടിലും അഴിയിട്ട ജനാലകളും. തങ്കവും ഭർത്താവും വരുമ്പോൾ ഇവിടെയാണ്. ചേച്ചി പറഞ്ഞു.

രണ്ടു പെൺമക്കളാണെന്ന് വല്ല്യച്ഛൻ പറഞ്ഞതോർത്തു.

തങ്കം ചേച്ചിയാണല്ലേ. എന്തെങ്കിലും പറയണമല്ലോ എന്നുകരുതി ചോദിച്ചു. ആ മുഖമിത്തിരി മങ്ങി. അല്ല അനിയത്തിയാണ്. ആ പിന്നേ വരാന്തേടെ അറ്റത്താണ് കുളിമുറി. ഞാൻ താഴേക്ക് പോവാണ്. നിയ്യ് വേഷം മാറിയിട്ടു വരൂ.

എനിക്കൊന്നും പിടികിട്ടിയില്ല. പിന്നെ പോയി കുളിച്ചു, വേഷം മാറി. താഴെ ചെന്നു.

നിയ്യെന്തെങ്കിലും കഴിച്ചോ? അമ്മ ചോദിച്ചു. സമയം പത്തരയായി. രാവിലെ കുടിച്ച ചായ മാത്രം വയറ്റിൽ. ചെറിയ ഉരുൾപൊട്ടലുകൾ തുടങ്ങിയിരുന്നു. എടീ അമ്മൂ… ഇവനെന്തെങ്കിലും കൊടുക്കടീ. അമ്മ പറമ്പിലേക്കിറങ്ങി.

വാടാ. ചേച്ചി എന്റെ കയ്യിൽ കൈ കോർത്ത് അടുക്കളയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. ഇരുണ്ട ചുവരുകളുള്ള അടുക്കള. അടുപ്പുകൾ. സ്റ്റൗവ്. വശത്തൊരു ചെറിയ മേശയും ബെഞ്ചും. ഇവിടെയിരിക്ക്. ഊണുമേശയിൽ എനിക്ക് നിന്നെ കാണാൻ കഴിയില്ല. തോർത്തെടുത്ത് വാതിൽപ്പൊളിയിലിട്ടു. ചേച്ചി അടുപ്പു കത്തിച്ചു ദോശക്കല്ലു കേറ്റി. നല്ല മൊരിഞ്ഞ ദോശകൾ ചൂടോടെ ചുട്ടെടുത്ത് ഓരോന്നായി വിളമ്പി. തേങ്ങാച്ചമ്മന്തിയും പപ്പടം കാച്ചിയ എണ്ണയൊഴിച്ച പൊടിയും കൂട്ടി അഞ്ചു ദോശ വിഴുങ്ങി. ചേച്ചിയുടെ ചലനങ്ങൾ ഞാനൊരു കള്ളനെപ്പോലെ ഒളികണ്ണിട്ടു നോക്കി. ഒറ്റയാനായിരുന്നു. പെണ്ണ് എന്ന വസ്തു അജ്ഞാതമായ, നിഗൂഢമായ എന്തോ ആയിരുന്നു. ഇവിടെ എന്റെ കയ്യെത്തും ദൂരത്ത് തുടിക്കുന്ന സുന്ദരിയായ കൊഴുത്ത അമ്മുവേടത്തി. കുനിഞ്ഞപ്പോൾ ആ ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ നിന്നും തള്ളി വരുന്ന സ്വർണ്ണ നിറമുള്ള കൊഴുത്തുരുണ്ട മുലകൾ. ആ അഴകുള്ള അമർന്ന വയർ. താഴ്ത്തിയുടുത്ത മുണ്ടിന്റെ മോളിൽ അടിവയർ ഇത്തിരി തള്ളി, ആ ആഴമുള്ള പൊക്കിൾച്ചുഴി. തിരിയുമ്പോൾ താറു പൊതിഞ്ഞ കൊഴുത്തുരുണ്ട ചന്തികൾ. ഉള്ളിൽ കുറ്റബോധം തോന്നി. എന്നാലും ചെറുപ്പത്തിന്റെ തിളപ്പിൽ അതെല്ലാം മറന്നു.

അമ്മുവേടത്തീ. ഞാൻ വിളിച്ചു. എന്താടാ മോനേ? നിയ്യ് കഴിക്കടാ. ഇവിടെ എല്ലാരും ഇത്രേം കഴിക്കാറില്ലെടാ. നീ വന്നപ്പോൾ ഒരു ജീവൻ വന്നെടാ. ഏടത്തി എന്റെയടുത്തിരുന്നു. ചായ പകർന്നു. ഇടയ്ക്ക് എന്റെ മേൽക്കൈയ്യിൽ വിരലുകളമർത്തി. നിന്നെപ്പോലെ ആരും ഇവിടെ വരാറില്ല. നിന്നെ ഞാൻ വിടില്ല മോനേ. ഏടത്തി ചിരിച്ചു.
ഞാൻ മുണ്ടും മാടിക്കുത്തി നടക്കാനിറങ്ങി. ഏടത്തി കൂടെ വന്നു. കറുത്ത കരയുള്ള സെറ്റുമുണ്ടും കറുത്ത ബ്ലൗസും. സുന്ദരിയായ ഏടത്തിയുടെ കൂടെ നടക്കാൻ എന്തു രസമായിരുന്നു. അമ്പലത്തിലെത്തി. നട അടച്ചിരുന്നു. വിശാലമായ ആൽമരം. ആൽത്തറയിലാരുമില്ല.ഇവിടെ ഇരിക്കാം . ഏടത്തി പറഞ്ഞു. വഴി നീളെ തോരാതെ വർത്തമാനം പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. ഇടയ്ക്ക് വഴിയിൽ കണ്ട അറിയാവുന്നവർക്ക് എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തി.

വാസുദേവൻ വല്ല്യച്ഛൻ അമ്മാവനോട് വഴക്കിട്ടപ്പോൾ എല്ലാവർക്കും വിഷമമായി. ഏതോ ചില്ലറ പ്രശ്നമായിരുന്നത്രേ. ഞാനന്ന് കൊച്ചു കുട്ടിയാണ്. അതിനു ശേഷം നിന്റെ കുടുംബത്തിലെ ആരും ഇവിടെ വന്നിട്ടില്ല. ഞങ്ങൾ ആരെയും കണ്ടിട്ടുമില്ല. ചേച്ചി പറഞ്ഞു.

എനിക്കറിയാം. വല്ല്യമ്മ മരിച്ചപ്പോൾ പോലും എന്റെയമ്മ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയിട്ടില്ല. ഏതായാലും അവിടം വിട്ടപ്പോഴാണ് മനസ്സിനൊരു സ്വസ്ഥത. ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഊം… ബലരാമൻ വല്ല്യച്ഛൻ എല്ലാം അമ്മയോടു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ചേച്ചി എന്തോ ചിന്തിച്ചു. നീയൊരു നല്ല കുട്ടിയാണ്.

അതു ചേച്ചിക്കെന്നെ ശരിക്കറിഞ്ഞൂടാത്തതുകൊണ്ടാണ്. ഞാൻ കൈയെത്തിച്ച് ഇരുന്നപ്പോൾ മടക്കുകൾ തള്ളിയ ചേച്ചിയുടെ ഇടുപ്പിൽ വിരലുകളൂന്നി ഇക്കിളിയാക്കി. ആ… ചേച്ചിയിരുന്നു പുളഞ്ഞുകൊണ്ട് ചിരിച്ചു തുള്ളി. ആ മടക്കുകളിൽ ഒന്നു ഞെരിച്ചിട്ട് ഞാൻ വിട്ടു. ചേച്ചിയുടെ മുലകൾ പൊങ്ങിത്താണു. ആ സെറ്റുമുണ്ടിന്റെ തലപ്പിത്തിരി വഴുതിയിരുന്നു. ബ്ലൗസിന്റെ മുകളിലേക്ക് തള്ളിയ കൊഴുത്ത മുലകളും, മുലകളുടെ പിളർപ്പും കണ്ടപ്പോഴെന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടു. ചെറുതായി കമ്പിയടിച്ചപ്പോൾ മുണ്ടു മടക്കിക്കുത്തി.

നിനക്ക് രണ്ടടിയുടെ കുറവുണ്ട്. ചേച്ചിയെണീറ്റു. നല്ല ചേച്ചി. ഞാൻ പറഞ്ഞു. നേരത്തെ പറഞ്ഞു നല്ല കുട്ടിയാണെന്ന്. ഇപ്പോ ദേ അടിക്കാൻ പോണു.
നിക്കറിയാടാ നീ ആ ബലരാമൻ വല്ല്യച്ഛന്റെ കൂടെ ഒരു നിയന്ത്രണോമില്ലാതെ, കണ്ടില്ലേ കൊന്നത്തെങ്ങു കണക്ക് വളർന്നു. ന്നാലും കുട്ട്യാ ന്നാ വിചാരം. ന്നാലും നിയ്യെന്റെ കുഞ്ഞനിയനല്ലേടാ. നിയ്യ് വാ. പിന്നെ ചേച്ചിയല്ല. അതു നിങ്ങൾ തെക്കർക്ക്. ന്നെ അമ്മുവേടത്തീന്നു വിളിക്കടാ.

അമ്മുവേടത്തി… ഞാൻ ആ വാക്കുകൾ നാവിലിട്ടുരുട്ടി. സത്യം. ഒന്നരയും മുണ്ടുമുടുത്ത് എന്റെയൊപ്പം നടന്ന ചേച്ചിയെ ഏടത്തി എന്നു വിളിക്കുന്നതാണ് ചേരുന്നത്. ഏടത്തി ഉത്സാഹത്തോടെ കൈകൾ കോർത്ത് എന്റെയൊപ്പം നടന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *